Ηχομιμητικές λέξεις: μπουμ, πλατς, σλουρπ και τα λοιπά

[AoratiMelani]

Πρώτα απ' όλα να πω ότι αναζήτησα αντίστοιχο νήμα στο φόρουμ αλλά δεν βρήκα. Αν τυχόν υπάρχει ήδη, ζητώ συγγνώμη και παρακαλώ να με παραπέμψετε εκεί.

Δεν ξέρω αν η ερώτηση αφορά ακριβώς την ελληνική γλώσσα, αλλά νομίζω πως ναι.
Σε κάθε γλώσσα υπάρχουν κάποιες περισσότερο ή λιγότερο καθιερωμένες ηχοποιητικές ας πούμε "λέξεις" που υποδηλώνουν συγκεκριμένους ήχους ή κατηγορία ήχων. Φερ' ειπείν:

έκρηξη βόμβας: μπαμ
φάπες του Οβελίξ: παφ παφ παφ
τύμπανα: τα ραμ, τα ραμ
πτώση στο νερό: μπλουμ
πυροβολισμοί: μπαμ μπουμ
ρούφηγμα σούπας: σλουρπ
άρπαγμα: φραπ

Τέλος πάντων καταλάβατε τι θέλω να πω

Επίσης υπάρχουν ή μπορεί να υπάρξουν κι άλλες τέτοιες λέξεις, οι οποίες μπορεί να μην είναι καθιερωμένες αλλά υπακούουν σε κάποιους άγραφους κανόνες, ας πούμε ακουστικής αισθητικής. Φερ' ειπείν, μπορούμε να πούμε μπραφ ή μπουφ για να δηλώσουμε πτώση, αλλά δεν μπορούμε να πούμε πλικ, δεν "ακούγεται" σαν πτώση.

Πού το πάω λοιπόν;

Έχω στο βιβλίο που μεταφράζω κάποιες τέτοιες "λέξεις" (πώς να τις πω δεν ξέρω), και θέλω βοήθεια με ορισμένες. Σκέφτηκα λοιπόν ότι παρεμπιπτόντως θα ήταν χρήσιμο να δημιουργήσουμε ένα νήμα όπου θα καταγράφουμε τα "καθιερωμένα".

Στο δικό μου θέμα τώρα, θέλω δύο τέτοιες λεξούλες που να δηλώνουν γρονθοκόπημα, για να τις βάλω στην παρακάτω φράση, εκεί που έχω τα νουμεράκια:
"...θα πηγαίναμε τη νύχτα και θα μπαίναμε από τις σκεπές, ζήτω το παλικάρι [1] [1], ο Μασκοφόρος Αετός [2] [2], και θα τον κάναμε να βλέπει αστράκια,...".
Το πρωτότυπο λέει:
"...iríamos de noche y entraríamos por los techos, viva el jovencito pam pam, el Águila Enmascarada chas chas, y le haríamos ver estrellas,..."
Δεν βάζω τις δικές μου ιδέες και προτάσεις για να μην επηρεάσω κανέναν.

 

[Marinos]

... ζήτω το παλικάρι παφ παφ, ο Μασκοφόρος Αετός γκαπ γκουπ, ...

 

[sarant]

... ζήτω το παλικάρι παφ παφ, ο Μασκοφόρος Αετός γκαπ γκουπ, ...

Γκαπ γκουπ σίγουρα.
Τώρα, για το παφ εμείς δεν το πολυλέμε, παρά τον Οβελίξ. Θα έλεγα ότι λέμε φαπ, αλλά δεν αναδιπλασιάζεται, πιο πολύ "φααααπ" για να φανεί ότι η κατραπακιά είναι μεγάλη.

 

[nickel]

Ηχοποίητες ή ηχομιμητικές λέγονται οι λέξεις, εκτός αν είναι βλάχικες, όπως στο ανέκδοτο, που διπλαρώνει ο βλάχος την κοπέλα και της λέει:
— Πλιτς πλιτς;
— Γιατί, εσύ δεν πλήττεις;

Τον Αετό, με εξελληνισμένο Γκάπα-Γκούπα;

 

[drsiebenmal]

Το παφ δεν το πολυλέμε, αλλά το μπαφ μπουφ, που θυμίζει μπάφλα και μπούφλα αντιστοίχως, γιατί όχι; Επίσης, να ρίξω στο ριγκ και το γντουπ (γδούπος).

 

[Count Baltar]

Υπάρχει και το αρτ' νό γρίπαπαπαπαμ (ναι, με τόνο στο γρι) που συνοδεύεται από χαρακτηριστική κίνηση του χεριού περιστροφικά από δεξιά κάτω και προς τη μέση και πάνω. Υποδηλώνει, δε, ορμητική κίνηση προς τα εμπρός.

"Ροβόλα, Μήτσο, τον κατήφ'ρο, γρίπαπαπαπαμ, να τ'ς πάρ'μι αμπάρ'ζα" .

 

[azimuthios]

Μου θυμίζετε τα Μίκυ Μάους που διαβάζαμε μικροί.

Και τα μούμπλε-μούμπλε, σλουρπ κλπ που έλεγαν οι ήρωες.

Το παφ νομίζω πως το λέμε. Γιατί όχι;

Επίσης υπάρχει και το γκνταπ εκτός από το γκντουπ. Και το πλατς για το νερό.

 

[SBE]

To παφ το λέμε για το κάπνισμα (παφ και τάληρο, δεν έλεγε η παλια διαφήμιση; ), όχι για το χτύπημα. Για τις φάπες του Οβελίξ παέι και το φαπ, και φυσικά μην ξεχνάμε το χρατς, το χρατς-χρουτς κλπ.

 

[Elsa]

Πιο καλό μου ακούγεται το γκάπα-γκούπα, αλλά νομίζω οτι είναι περισσότερο κατάλληλο για το σαματά από τα μαστορέματα του γείτονα (ποτέ από τα δικά μας!), παρά για τις φάπες.

Να καταθέσω το παρόμοιο μπάπα-μπούπα ντάπα-ντούπα*, που είναι αυτό που ακούν οι μεγάλοι όταν οι νέοι ακούνε μουσική
Α, και νομίζω, το άρπαγμα είναι πιο πολύ χραπ!, παρά φραπ. :)

*αυτό είναι το σωστό, όπως είπε και η SBE

 

[SBE]

Ντάπα-ντούπα η μουσική του γείτονα που μας ενοχλεί.
Φλάτσα-φλούτσα ο πλαταγισμός των υδάτων

 

[AoratiMelani]

φαπ φαπ και μπουφ μπουφ μου κάνουν περισσότερο κλικ από οτιδήποτε άλλο μέχρις στιγμής.

Εγώ αρχικά είχα παφ παφ (και έχετε δίκιο, πάει καλύτερα σε καπνό παρά σε φάπες), και για το δεύτερο σκεφτόμουν μπαπ μπαπ, μπουπ μπουπ, μπαφ μπαφ, μπουφ μπουφ (από τις μπούφλες κι εγώ).

Ναι, κι εμένα μου θυμίζει μικυμάους! Το μούμπλε-μούμπλε το λατρεύω, αλλά αυτό που με τρελαίνει είναι το σμπαρακουάκ.

 

[AoratiMelani]

Ηχοποίητες ή ηχομιμητικές λέγονται οι λέξεις

Ευχαριστώ! Θυμόμουν κάτι σαν "ηχοποιητικές", αλλά δεν ήμουν σίγουρη (και δεν κάθησα να ψάξω, ομολογώ με ντροπή). Θα ήθελες μήπως να το διορθώσεις στον τίτλο; Να τον κάνεις "ηχοποίητες λέξεις"; Και αν θες άσε ένα-δυο παραδείγματα, αν δε θες μην αφήνεις.

 

[azimuthios]

Στο Αστερίξ και οι Νορμανδοί όλοι οι Νορμανδοί είχαν κατάληξη αφ στα ονόματά τους. Κάποια στιγμή τους αρχίζουν στις μπούφλες ο Αστερίξ και ο Οβελίξ και στο συννεφάκι γράφει ΠΑΦ και πετάγεται ένας Νορμανδός παραδίπλα και λέει: Με φωνάξατε; και αυτός που τις έτρωγε λέει: Όχι κανείς δεν σε φώναξε Επάφ!

Να μια απόδειξη ότι ξέρουν κι άλλοι το παφ ως ήχο της μπούφλας και όχι μόνο της τζούρας.

Έχουμε και το φσσσσττττ! για διαφυγή αέρα.

Επίσης, το πλατάγισμα εγώ το έχω ακούσει πολύ περισσότερο πλάτσα-πλούτσα παρά φλάτσα-φλούτσα.

Και αν θέλουμε κι άλλες λέξεις έχουμε και το γάβγισμα και το νιαούρισμα. Καθώς και το μιρμίρισμα και το μουρμουρητό και το σούσουρο. Και τον συριγμό βεβαίως βεβαίως.

 

[daeman]

Στα γρήγορα, ό,τι θυμάμαι τώρα, χωρίς ηχητικά ή οπτικά ντοκουμέντα (δεν είναι προειδοποίηση, απειλή είναι):

σβιιιιν το σπινιάρισμα

γιιιιικ (με την κατάλληλη εκφορά) το φρενάρισμα

πλατς ή πλαφ ο ηχηρός κόλαφος

πλατς πλουτς ή πλάτσα πλούτσα ο παφλασμός στο νερό (και με φ)

πλίτσι πλίτσι ο ήχος των ήρεμων κυμάτων στην ακροθαλασσιά (αρχ. φλοίσβι φλοίσβι ) ή το χαλαρό κολύμπι

κρατς η θραύση (ή ο ήχος πάταξης σκληροχίτωνου ζουδιού)

χρατς το σκίσιμο

χριτς-χρατς το βέλκρο

χριτς-χρατς-κλικ οι παλιές φωτογραφικές ινσταμάτικ (μ' ένα χριτς-χρατς-κλικ, έτοιμη η φωτογραφία)

ντόινγκ το ελατήριο

μπόινγκ η αντίδραση στην ξαφνική μπαρούφα

ζντουπ το ίδιο με το αποπάνω, παρατεταμένο όμως (και με διαβάθμιση: όσο πιο μακρόσυρτο το ζ, τόσο πιο μεγάλη η μπαρούφα, άρα και η αιώρηση πριν την πτώση)

χραπ το άρπαγμα

Σκυτάλη στους επόμενους.


Εδιτ: Για το φσσστ μαζί με το μπόινγκ:

Το καταντήσαμε εδώ μέσα καφωδείο (Τσαγανέα αθάνατε!)

 

[SBE]

Πλάτσα-πλούτσα και φλάτσα φλούτσα δεν είναι το ίδιο. Το πρώτο είναι πιο δυνατό από το δεύτερο.

 

[daeman]

Right, I dive corrected. ;)

 

[nickel]

Αναζητώντας ηχομιμ. στο ΛΚΝ, διάλεξα αυτές:

γκλουπ
κλαπ κλαπ
κρακ
ματς μουτς
μπλουμ
μπραφ (στο slang.gr διάβασα περίεργα πράγματα)
ντάκα ντούκα
ουά
πατατράκ
σνιφ
ταρατατζούμ
τζιζ
τράκα τρούκα
τσαφ τσουφ
φρου φρου (κι αρώματα)

Από σελίδα μας:
χλάπα της και χλούπα της

 

[daeman]

...
βλαμπανταμπούμ ο πάταγος όταν σωριάζονται πολλά ή βαριά αντικείμενα (όμως δεν ξέρω πόσο διαδεδομένο είναι έξω από τον κύκλο των αναγνωστών μικιμάους. Τα παρόμοια δεν ξέρω αν πρέπει να τα βάλουμε εδώ, αλλά να καταθέσω τα δυο αγαπημένα μου: σμπαρεκουάκ και ταντάχ)

πάφα πούφα το τσιγάρο - Ημισκούμπρια

http://www.youtube.com/watch?v=ZWa9DOOMmrY
[video]http://www.mygreek.fm/el/video-clip/3356/Pafa-poufa-to-tsigaro[/video]


παταπάτας ο χασικλής (όχι ακριβώς ηχομιμητικό, αλλά ιδιωματικό στα δυο στενά)

 

[daeman]

το τσαφ τσουφ της μηχανής
στον κατήφορο σαμπάρει
και ρολάρει η μηχανή
τσαφ τσαφ τσουφ αμέσως κάνει
τσαφ τσαφ τσουφ
τσαφ τσαφ τσουφ


Chattanooga Choo Choo - Glen Miller Orchestra

 

[daeman]

Το ντούκου, το δικαίωμα στην πόκα που μπορεί να συνοδεύεται και από το ανάλογο χτύπημα των κλειδώσεων των δαχτύλων στο τραπέζι, το βάζουμε εδώ ή μήπως έχει άλλη προέλευση;