Από το σπίτι.
Εννοείται ότι για ερευνητικά- πανεπιστημιακά- άρθρα κλπ έχω πρόσβαση μέσω της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου από το σπίτι, αλλά από τη δημοτική βιβλιοθήκη έχω πρόσβαση σε γενικού ενδιαφέροντος υλικό.
Επίσης οι βιβλιοθήκες της περιοχής μου προσφέρουν τα εξής: δωρεάν μαθήματα χρήσης ιντερνέτ για ηλικιωμένους και νέους, δωρεάν ιντερνέτ (αν θες και υπολογιστή θα πρέπει να κάνεις κράτηση γιατί έχει μόνο δέκα), ομιλίες και ενημέρωση για διάφορα ζητήματα, π.χ. είχαν ημέρα "πώς να φτιάξετε βιογραφικό και να συμπληρώνετε αιτήσεις για δουλειά" και αυτά που έχει κανονικά μια βιβλιοθήκη, π.χ. χώρο για να καθίσεις με την άνεσή σου και να διαβάσεις την εφημερίδα σου (φέρνει καμιά δεκαριά εφημερίδες), αναγνωστήριο που είναι συνήθως φίσκα και εκεί επικρατεί σιγή και όλοι μελετάνε, ταινιοθήκη, μουσική βιβλιοθήκη, στη γειτονιά μου έχει και τμήμα με κόμιξ για πολύ μυημένους, μεθόδους διδασκαλίας ξένων γλωσσών — όχι μόνο τα βιβλία, όλο το οπτικοακουστικό υλικό, καμιά έκθεση εδώ εκεί και φυσικά βιβλία. Και ναι, η βιβλιοθήκη έχει φασαρία, εκτός από το αναγνωστήριο που απαγορεύεται αυστηρά. Όχι βέβαια φασαρία μεγάλη, αλλά αν πιάσεις κουβέντα χαμηλόφωνα δεν έρχεται κανένας να σου κάνει παρατήρηση. Προσπαθούν γενικά να την κάνουν δημόσιο χώρο προσιτό σε κάθε επισκέπτη.
Γενικά ο ρόλος της βιβλιοθήκης τον 21ο αιώνα είναι να είναι σημείο άντλησης πληροφορίας, όχι σημείο δανεισμού βιβλίων, και αυτό προσπαθούν να κάνουν. Η έμφαση δεν είναι τόσο στην ανάγνωση βιβλίων όσο στα πολυμέσα, το ίντερνετ κλπ. Το οποίο με κάνει να σκέφτομαι ότι στην Ελλάδα με τη μανία περί φιλαναγνωσίας που αναφέρει η Κρυσταλω παραπάνω χάνουμε ίσως το νόημα. Το οποίο είναι ότι έχει αλλάξει ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα βιβλία. Το ξέρω ότι αυτό δεν αρέσει σε κάποιους, είχα π.χ. μια φίλη η οποία θύμωσε γιατί το Γκαίτε εδώ στο Λονδίνο άλλαξε τη βιβλιοθήκη του και την έκανε βιβλιοθήκη πολυμέσων και έρευνας. Δεν καταλάβαινε ότι η πρόσβαση σε όλες τις βιβλιοθήκες της Γερμανίας μέσω της βιβλιοθήκης του Γκαίτε είναι πολύ σημαντικότερη από τη δυνατότητα να δανειστείς για το σπίτι περιορισμένο αριθμό λογοτεχνικών βιβλίων που τα πιο πολλά τα βρίσκεις στο project Gutenberg. Γιατί ήθελε τη μυρωδιά του χαρτιού κλπ κλπ.