sarant
¥
Γράφοντας το αυριανό άρθρο πάτησα καταλάθος το πλήκτρο της δημοσίευσης κι αμέσως το απέσυρα. Συμβαίνει καμιά φορά... :)
ΕΚΕΒΙ
- Thread starter elimeli
- Start date
Γράφοντας το αυριανό άρθρο πάτησα καταλάθος το πλήκτρο της δημοσίευσης κι αμέσως το απέσυρα. Συμβαίνει καμιά φορά... :)
Η ΔΗΜΑΡ εξέδωσε σχετική ανακοίνωση: ΔΗΜΑΡ κατά Τζαβάρα για το ΕΚΕΒΙ.
Έδιτ: Και το φρέσκο άρθρο του sarant: Πονάει κεφάλι, κλείνει ΕΚΕΒΙ.
Έδιτ: Και το φρέσκο άρθρο του sarant: Πονάει κεφάλι, κλείνει ΕΚΕΒΙ.
Εδώ, πάντως, η Έλενα Πατάκη γράφει τα εξής:
Δεν είναι ακριβώς το ίδιο (καθώς αναφέρει λογοτεχνικά βιβλία από Έλληνες συγγραφείς, όχι παιδικά) αλλά είναι σίγουρα σχετικό.
Νομίζω ο sarant τα θέτει όλα αυτά τα ζητήματα πολύ καλά: σίγουρα υπήρξε δεοντολογικό σφάλμα, αλλά οι αντιδράσεις φαίνεται πως είχαν άλλα κίνητρα. Αυτό ισχύει, σημειώνω εγώ, τόσο για την κίνηση του υπουργού (που μάλλον αφορμή έψαχνε), όσο και για το αρχικό άρθρο του Βήματος (το οποίο απλώς αγνόησε τα ποσοτικά στοιχεία γιατί ήθελε να διογκώσει το ζήτημα).
Απ' ό,τι διαβάζω σήμερα στα Νέα http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4781811, ήδη πριν έξι μήνες ο ΟΣΔΕΛ είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη Βιβλιονέτ και τώρα επανέρχεται δριμύτερος. Άρα, είχε δίκιο ο rogne σε προηγούμενη ανάρτησή του, προφανώς μεθοδεύονταν πράγματα. Δεν μου φαίνεται να περνάει η Βιβλιονέτ στην Εθνική Βιβλιοθήκη με τα προβλήματα που αναφέρει η διευθύντριά της. Άρα, ζήτω η ιδιωτική πρωτοβουλία κι ας ανάψουμε για άλλη μια φορά στην τρικομματική!
ΥΓ. Ας θυμηθούμε ποιο είναι το ΔΣ του ΟΣΔΕΛ: http://www.osdel.gr/index.php?page=article&article_id=42
ΥΓ. Ας θυμηθούμε ποιο είναι το ΔΣ του ΟΣΔΕΛ: http://www.osdel.gr/index.php?page=article&article_id=42
bernardina
Moderator
Ευκαιρίας δοθείσης, ας πετάξουμε γι' άλλη μια φορά και μια κορώνα για την τρικομματική. Άλλωστε δεν κοστίζει και τίποτα...
Επειδή η σύνθεση του ΔΣ του ΟΣΔΕΛ μπήκε περίπου εν είδει αναθέματος, αναρωτιέμαι ως πότε παλικάρια θα ευλογούμε/ηρωοποιούμε/θυματοποιούμε την οποιαδήποτε κρατική ή κρατικίστικη κατάσταση, άσχετα από το αν επιτελεί τον σκοπό της ύπαρξής της ή απλώς κατάντησε να ευλογάει τα γένια της, και αντίθετα θα κατακεραυνώνουμε, θα δαιμονοποιούμε και θα πετάμε εκ προοιμίου στο πυρ το εξώτερο κάθε τι που μυρίζει ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μ' αυτό δεν θέλω ούτε και προσπαθώ να πάρω το μέρος κανενός. Απλώς δεν γίνεται να μην προσέξω πόσο αποτελεσματικός είναι ο καθένας στο έργο που ανέλαβε. Και φοβάμαι πως καμιά τρικομματική ή άλλος μπαμπούλας δεν απαξίωσε το ΕΚΕΒΙ. Μόνο του έβαλε τα δάχτυλά του και έβγαλε τα μάτια του. Τώρα, αν κάποιος σπεύσει να του δώσει μια για να πάει κάτω μία ώρα αρχύτερα, ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι ζούμε στην πραγματικότητα και όχι σε κανέναν παράδεισο. Από αυτούς που δεν υπάρχουν πουθενά.
Επειδή η σύνθεση του ΔΣ του ΟΣΔΕΛ μπήκε περίπου εν είδει αναθέματος, αναρωτιέμαι ως πότε παλικάρια θα ευλογούμε/ηρωοποιούμε/θυματοποιούμε την οποιαδήποτε κρατική ή κρατικίστικη κατάσταση, άσχετα από το αν επιτελεί τον σκοπό της ύπαρξής της ή απλώς κατάντησε να ευλογάει τα γένια της, και αντίθετα θα κατακεραυνώνουμε, θα δαιμονοποιούμε και θα πετάμε εκ προοιμίου στο πυρ το εξώτερο κάθε τι που μυρίζει ιδιωτική πρωτοβουλία.
Μ' αυτό δεν θέλω ούτε και προσπαθώ να πάρω το μέρος κανενός. Απλώς δεν γίνεται να μην προσέξω πόσο αποτελεσματικός είναι ο καθένας στο έργο που ανέλαβε. Και φοβάμαι πως καμιά τρικομματική ή άλλος μπαμπούλας δεν απαξίωσε το ΕΚΕΒΙ. Μόνο του έβαλε τα δάχτυλά του και έβγαλε τα μάτια του. Τώρα, αν κάποιος σπεύσει να του δώσει μια για να πάει κάτω μία ώρα αρχύτερα, ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι ζούμε στην πραγματικότητα και όχι σε κανέναν παράδεισο. Από αυτούς που δεν υπάρχουν πουθενά.
Το κερί κοστίζει, γι' αυτό και το ξέχασα στην προηγούμενη ανάρτησή μου και συγκεκριμένα στην κορόνα (χα, χα, χα!). Αστειεύομαι... Όχι, δεν παρέθεσα το ΔΣ του ΟΣΔΕΛ εν είδει αναθέματος, κάθε άλλο, απλώς προτιμώ να ξέρω πρόσωπα (και πράγματα). Γιατί και η ιδιωτική πρωτοβουλία και η κρατική αναποτελεσματικότητα και οι ρεμούλες σε κάθε επίπεδο με έχουν κάνει καχύποπτη. Όσο για το ΕΚΕΒΙ, ας συμφωνήσουμε στο προφανές: ότι το κατάργησε η παρούσα κυβέρνηση (μαζί με πλείστα άλλα δικαιώματα).
bernardina
Moderator
A trifle too obvious, που έλεγε και κάποια άλλη ψυχή πριν από μερικές μέρες.
Ευχαρίστως να συμφωνήσουμε στο προφανές, αλλά να ξύσουμε λιγάκι και την επιφάνειά του; Η παρούσα κυβέρνηση δεν το κατάργησε επειδή ξύπνησε ένα πρωί και είπε, ορ' τι θα καταργήσω σήμερα, τι θα καταργήσω; Γιουρίκα! Δεν καταργώ το ΕΚΕΒΙ;* 1) Το εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόν έδωσε καμπόσες αφορμές, νεσπά; 2) Η κατάργηση δεν έγινε εν πολιτικοκοινωνικώ κενώ, αλλά σε περίοδο βαθύτατης οικονομικής -και όχι μόνο- κρίσης.
*Ο σαρκασμός προφανώς δεν απευθύνεται σ' εσένα προσωπικά.
υγ. Δυστυχώς τείνω να γίνω άγρια πραγματίστρια· άσπρη γάτα - μαύρη γάτα, ποντίκια να πιάνει, που έλεγε και ο Ντενγκ. Με την προϋπόθεση να της έχεις δείξει τα σωστά ποντίκια. Και ποια είναι τα σωστά ποντίκια; Εμ... εδώ σε θέλω κάβουρα.
Costas
¥
Να και η ανακοίνωση των εργαζομένων του ΕΚΕΒΙ:
Αθήνα, 15.1.2013
Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
Αθήνα, 15.1.2013
Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:
Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου
Στην Athens Voice βρήκα άρθρο της Μυρσίνης Ζορμπά, που αν δεν κάνω λάθος ήταν η πρώτη διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ.
http://athensvoice.gr/the-paper/article/419/γιατί-έκλεισαν-το-εκεβι
http://athensvoice.gr/the-paper/article/419/γιατί-έκλεισαν-το-εκεβι
Πολύ αξιοπρεπής η τοποθέτηση της κ. Ζορμπά, φωτίζει με ευθυκρισία το όλο σκηνικό. Κρατάω τα εξής για τις επιτροπές και τη λειτουργία τους:
Επειδή, όμως, η σκανδαλολογία είναι της μόδας, δυο λόγια και γι’ αυτήν. Η πρώτη πολιτική απόφαση του Θάνου Μικρούτσικου το 1993, πριν ακόμη την ίδρυση του ΕΚΕΒΙ, ήταν, όχι τυχαία, η κατάργηση των επιτροπών αγοράς βιβλίων. Είκοσι χρόνια αργότερα, βρίσκουμε μπροστά μας μια επιτροπή που σκανδαλίζει τον υπουργό και οδηγεί σε λουκέτο το θεσμό.
Αλλά το σκάνδαλο δεν είναι τόσο οι αποφάσεις μιας επιτροπής, όσο η ίδια η λειτουργία των επιτροπών. Εάν οφείλει το υπουργείο και οι οργανισμοί του να εξασφαλίζουν βιβλία σε κάποιους –σχολεία, βιβλιοθήκες, έδρες νεοελληνικών κ.λπ.– τότε είναι σκάνδαλο να τα επιλέγουν κάποιοι άλλοι πέρα από τους ίδιους τους ωφελούμενους.
Καμία επιτροπή δεν είναι αδέκαστη, καμία επιτροπή δεν γνωρίζει καλύτερα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους τις πραγματικές ανάγκες τους, καμία σοφή λίστα δεν γλιτώνει από τη δημιουργία αμφιβόλου αξίας ή έστω αμεροληψίας Κανόνα, καμία μαζική αγορά δεν προσφέρει καν οικονομία – δέστε τα όργια των φοιτητικών συγγραμμάτων επί δεκαετίες. Ταυτόχρονα, οι αποκεντρωμένες επιλογές απομακρύνουν τους κινδύνους συνδιαλλαγής και προσφέρουν πλουραλισμό, καλλιεργώντας μια ώριμη σχέση ανάμεσα στους συνομιλητές-φορείς.
Επειδή, όμως, η σκανδαλολογία είναι της μόδας, δυο λόγια και γι’ αυτήν. Η πρώτη πολιτική απόφαση του Θάνου Μικρούτσικου το 1993, πριν ακόμη την ίδρυση του ΕΚΕΒΙ, ήταν, όχι τυχαία, η κατάργηση των επιτροπών αγοράς βιβλίων. Είκοσι χρόνια αργότερα, βρίσκουμε μπροστά μας μια επιτροπή που σκανδαλίζει τον υπουργό και οδηγεί σε λουκέτο το θεσμό.
Αλλά το σκάνδαλο δεν είναι τόσο οι αποφάσεις μιας επιτροπής, όσο η ίδια η λειτουργία των επιτροπών. Εάν οφείλει το υπουργείο και οι οργανισμοί του να εξασφαλίζουν βιβλία σε κάποιους –σχολεία, βιβλιοθήκες, έδρες νεοελληνικών κ.λπ.– τότε είναι σκάνδαλο να τα επιλέγουν κάποιοι άλλοι πέρα από τους ίδιους τους ωφελούμενους.
Καμία επιτροπή δεν είναι αδέκαστη, καμία επιτροπή δεν γνωρίζει καλύτερα από τους άμεσα ενδιαφερόμενους τις πραγματικές ανάγκες τους, καμία σοφή λίστα δεν γλιτώνει από τη δημιουργία αμφιβόλου αξίας ή έστω αμεροληψίας Κανόνα, καμία μαζική αγορά δεν προσφέρει καν οικονομία – δέστε τα όργια των φοιτητικών συγγραμμάτων επί δεκαετίες. Ταυτόχρονα, οι αποκεντρωμένες επιλογές απομακρύνουν τους κινδύνους συνδιαλλαγής και προσφέρουν πλουραλισμό, καλλιεργώντας μια ώριμη σχέση ανάμεσα στους συνομιλητές-φορείς.
SBE
¥
Ωραία η άποψη να αποφασίζουν οι αναγνώστες τι θα περιέχει μια βιβλιοθήκη, αλλά τι γίνεται όταν οι αναγνώστες είναι παιδιά; Θα αποφασίζουν τα παιδιά; Θα αποφασίζουν οι γονείς; Ο δάσκαλος;
Κι αν οι μικροί θέλουν να διαβάσουν αναγνώσματα ακατάλληλα για την ηλικία τους; Κι αν οι μεγάλοι είναι π.χ. Σαϊεντολόγοι και θέλουν να περιέχει η βιβλιοθήκη τα άπαντα του Χάμπαρντ; Ή ναζιστές; Ή γενικώς βαρεμένοι;
ΟΚ, ένας τρόπος είναι να επιλέγουν από μια μεγάλη λίστα. Η οποία μεγάλη λίστα θα έχει καθοριστεί από ... επιτροπή.
Κι αν οι μικροί θέλουν να διαβάσουν αναγνώσματα ακατάλληλα για την ηλικία τους; Κι αν οι μεγάλοι είναι π.χ. Σαϊεντολόγοι και θέλουν να περιέχει η βιβλιοθήκη τα άπαντα του Χάμπαρντ; Ή ναζιστές; Ή γενικώς βαρεμένοι;
ΟΚ, ένας τρόπος είναι να επιλέγουν από μια μεγάλη λίστα. Η οποία μεγάλη λίστα θα έχει καθοριστεί από ... επιτροπή.
