SBE
¥
Ξέρουμε κανέναν γιατρό Μάρτυρα του Ιεχωβά να τον ρωτήσουμε; Δυστυχώς δεν έχω χρόνο να ψάξω στο ιντερνέτιο όπου είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχει η επίσημη θέση της θρησκείας τους για το τί γίνεται με τα μέλη- γιατρούς, και νομίζω ότι οι ίδιοι οι ΜτΙ το έχουν λύσει το πρόβλημα μεταθετοντας την ευθύνη της απόφασης στον ασθενή. Ο γιατρός ΜτΙ συστήνει μετάγγιση, ο ασθενής ΜτΙ μπορεί να την αρνηθεί. Αν εντούτοις υπάρχει πρόβλημα θα περίμενα αν κάποιος γιατρός έχει τέτοιο πρόβλημα:
α. να μην ζητήσει ο ίδιος να κάνει χειρουργική ειδικότητα στην οποία οι μεταγγίσεις είναι καθημερινή υπόθεση (δηλαδή να μην παει να γίνει καρδιοχειρουργός π.χ.)
β. να μην εργάζεται ποτέ μόνος του σε θέση που θα χρειαστεί να λάβει σχετική απόφαση, δηλαδή αν είναι βάρδια στα επείγοντα να μην είναι μόνος. Και να υπάρχει προσωπικό πρόθυμο και εκπαιδευμένο να κάνει τις μεταγγίσεις.
Κάποια από αυτά τα προβλήματα όμως λύνονται από μόνα τους. Π.χ. γιατρός που δεν θέλει να κάνει τεχνητές γονιμοποιήσεις για ηθικούς λόγους, δεν θα παει να κάνει σχετική ειδικότητα, όπως δεν θα γίνει ειδικός στις μεταμοσχεύσεις κάποιος που είναι κατά των μεταμοσχέυσεων. Και δεν θα γίνει ιατροδικαστής όποιος πιστέυει ότι είναι αμαρτία να κόβουμε τα πτώματα (εντούτοις ιατροδικαστές υπαρχουν σε όλες τις χώρες και σε όλες τις θρησκείες).
Τώρα, Νίκελ, λόγο στα διαδικαστικά μπορείς να έχεις εφόσον πληρώνεις, αλλά δε νομίζω ότι η θρησκευτική κηδεία είναι διαδικαστικό ζήτημα. Όπως ειπώθηκε πιο πάνω, δεν μπορείς να υποχρεώσεις ένα ΧΟ ιερέα να κάνει ΧΟ κηδεία σε έναν καθολικό ή έναν μουσουλμάνο. Εντούτοις, κι οι καθολικοί συμπολίτες μας και οι μουσουλμάνοι πληρώνουν τους ίδιους φόρους με σένα.
ΥΓ το ζήτημα που αναφέρει η Μελάνη κατά τη γνώμη μου είναι καθαρά ζήτημα προισταμένων, που θα μπορούσαν να το λύσουν έυκολα αλλά βαριούνται να κουνηθούν. Δε μου μοιάζει ιδεολογικό.
