Γιατί ο μεταφραστής δεν είναι ούτε γιατρός ούτε υδραυλικός — ούτε ζωγράφος

[LostVerse]

• .Ένα μεγάλο ερώτημα είναι τι θέλουν οι ίδιοι οι μεταφραστές να κάνουν για να ανεβάσουν το επίπεδο της δουλειάς τους. Δεν θα πρέπει να μάθουν στον κόσμο να είναι πιο απαιτητικός; Η σημερινή βαβέλ, η πολυφωνία σε ΜΜΕ και διαδίκτυο, έχει εθίσει τον κόσμο στη χαμηλή ποιότητα και στην προχειρότητα. Μπορούμε να τον πείσουμε να έχει αυξημένες απαιτήσεις από το μεταφρασμένο βιβλίο ή άρθρο της εφημερίδας, από τον υπότιτλο, από την ιστοσελίδα;

Σχετικά με το παραπάνω, και κατά την ταπεινή μου άποψη, οι μεταφραστές και την καλύτερη διάθεση του κόσμου να έχουν, δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα και αυτό για έναν απλό λόγο, διότι η αγορά κινείται από το χρήμα. Έλλειψη χρημάτων στάση εμπορίου που λέμε. Αν ο εκάστοτε εκδότης αυτές τις μέρες μειώνει συνεχώς τον προϋπολογισμό και το προσωπικό στο απολύτως απαραίτητο, ή και κάτω από αυτό, ο μεταφραστής δεν μπορεί να κάνει πολλά, δεν μπορεί να είναι δημιουργικός, δεν μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω, δεν μπορεί να κάνει την διαφορά, απλώς δεν... Και αν μπορεί, όποιος μπορεί, δεν θα είναι για πολύ... Αυξημένες απαιτήσεις συνεπάγονται αυξημένο κόστος και προσωπικό και αυτό εμείς δεν μπορούμε να το επιβάλλουμε. Π.χ. στην ιστοσελίδα που γράφω τώρα δεν υπάρχει καν επιμελητής, έχει καταργηθεί εδώ και μερικούς μήνες...

 

[Ambrose]

Η πιστοποίηση μπορεί να είναι απλά μια εγγύηση ότι ο άλλος δεν είναι εντελώς άσχετος με το αντικείμενο. Και όταν μιλάμε για πιστοποίηση, δεν μιλάμε μόνο για αποφοίτους του Ιονίου ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, αλλά για κάποιο πολύ πιο ευέλικτο σχήμα, σε στυλ Institute of Linguists, για παράδειγμα. Από εκεί και πέρα, όλα είναι ζήτημα ίματζ και επικοινωνίας. Θα πρέπει δηλ. να προωθηθεί η ιδέα και η εικόνα (μέσω διαφήμισης) ότι η πιστοποίηση είναι εγγύηση και απαίτηση. Αν το συνειδητοποιήσει αυτό ο πολύς ο κόσμος, θα έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά για το επάγγελμά μας.

 

[AoratiMelani]

Συμφωνώ με τον Αμβρόσιο.

Καθόλου δε θα με χάλαγε να ξαναγυρίσω στα θρανία, μάλιστα θα το χαιρόμουν.

 

[Ambrose]

Πάντως, δεν αναφερόμουν τόσο στους παλιότερους (κρίμα δεν είναι να απαιτούμε από κόσμο να δίνει εξετάσεις όταν έχουν ήδη δοκιμαστεί για χρόνια στην αγορά), όσο στο τι γίνεται από εδώ και πέρα...

 

[Earion]

Για μένα ο καλός μεταφραστής δεν πρέπει απλώς να κατέχει καλά την ξένη και τη μητρική του γλώσσα, αλλά να καταλαβαίνει τη λογοτεχνία, να δονείται από το κείμενο και ταυτόχρονα να μπορεί με ψυχρό μάτι να διακρίνει τα αφηγηματικά τεχνάσματα του συγγραφέα. Είναι σαν το «παράδοξο του ηθοποιού» του Ντιντερό. Τότε μόνον θα είναι πραγματικά καλός μεταφραστής. Εμένα με ικανοποιούσε ότι ένα σπουδαίο βιβλίο μπορούσα να το γυρίσω στη δική μου γλώσσα. Ίσως γι' αυτό, αν και θα μπορούσα να γράψω δικά μου πράγματα, δεν το έκανα. Η μετάφραση με γέμιζε πάντα, δεν ήθελα άλλο.

Άρης Μπερλής, σε συνέντευξη στον Ηλία Μαγκλίνη (Καθημερινή 17.2.2013)

Τώρα βλέπω ότι ο Άρης Μπερλής πιο παλιά είχε δώσει συνέντευξη στη LiFo, που βρίσκεται εδώ, και την βρίσκω ακόμη επίκαιρη.

---

Προσθήκη: Ολόκληρη η συνέντευξη προς τον Η. Μαγκλίνη στην ιστοσελίδα:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_3_17/02/2013_511409