Διαβάζω πρόσφατο άρθρο του Γαλδαδά στο Protagon και τραβάω τα μαλλιά μου. Η ταπεινή προσωπική μου άποψη είναι ότι μπερδεύει ορισμένες βάσιμες απορίες με υπόρρητες συνωμοσιολογικές, χμ, απόψεις, και τις πασπαλίζει από πάνω με κάτι σχόλια που δεν ξέρω πώς να τα χαρακτηρίσω. Αυτό, ας πούμε:
Χρυσέ μου άνθρωπε, πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Παίρνει ο αστυνομικός τηλέφωνο επιτόπου, το απαντάει αυτός που έδωσε εντολή για τη δολοφονία και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
Επίσης, ο αριθμός μπορεί να είναι απόρρητος (ξέρετε, από αυτούς που δεν εμφανίζονται στην οθόνη μας). Ή, ο συλληφθείς δολοφόνος μπορεί να πρόλαβε να διαγράψει τις εισερχόμενες κλήσεις. Ή ο αστυνομικός τις διαγράφει ο ίδιος, ποιος θα τον ελέγξει εξάλλου, κανείς δεν φρόντισε να γίνει η διαδικασία μέσω της νόμιμης οδού, ξέρετε, αυτηνής που καταγράφεται. Ή η συσκευή είναι κλειδωμένη.
Είναι δυνατόν, είναι ποτέ δυνατόν, ένας δημοσιογράφος να θέτει τέτοιου είδους απορίες και μάλιστα να τις συνοδεύει με την περίπτωση του παιδιού που πέθανε πηδώντας από το λεωφορείο για να βγάλει «συμπέρασμα»; Τι είναι η πραγματικότητα, το CSI Miami;
Αυτό το ανεκδιήγητο, ότι κάποιος «επέτρεψε» στην αλβανική μαφία να εγκατασταθεί στην Ελλάδα, ούτε καν το σχολιάζω. Καλύτερα να γράψω για τις άσπρες γραμμές που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα, αντιψεκαστικώς.
Δεν διάβασα ακόμη να έχει πάρει η Αστυνομία επί τόπου το κινητό τηλέφωνο του δράστη και να έψαξε να βρει αμέσως ποιος του τηλεφώνησε να έλθει. Γιατί αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός. Θα άρει λέει το απόρρητο για να βρει μηνύματα. Καλά κρασιά, να τους πει κάποιος.
Χρυσέ μου άνθρωπε, πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Παίρνει ο αστυνομικός τηλέφωνο επιτόπου, το απαντάει αυτός που έδωσε εντολή για τη δολοφονία και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
-Έλα, ρε.
-Ναι, να σας πω, αστυνομία εδώ, γιατί πήρατε αυτόν τον αριθμό πριν λίγο, ποιος είστε και πού μένετε; Και μήπως μπορείτε να έρθετε από 'δώ που σας θέλουμε για μια δολοφονία;
-Ναι, βέβαια, έρχομαι, και μην κουραστείτε με χειροπέδες και τέτοια, έχω τις δικές μου, πειράζει που είναι ροζ;
-Ναι, να σας πω, αστυνομία εδώ, γιατί πήρατε αυτόν τον αριθμό πριν λίγο, ποιος είστε και πού μένετε; Και μήπως μπορείτε να έρθετε από 'δώ που σας θέλουμε για μια δολοφονία;
-Ναι, βέβαια, έρχομαι, και μην κουραστείτε με χειροπέδες και τέτοια, έχω τις δικές μου, πειράζει που είναι ροζ;
Επίσης, ο αριθμός μπορεί να είναι απόρρητος (ξέρετε, από αυτούς που δεν εμφανίζονται στην οθόνη μας). Ή, ο συλληφθείς δολοφόνος μπορεί να πρόλαβε να διαγράψει τις εισερχόμενες κλήσεις. Ή ο αστυνομικός τις διαγράφει ο ίδιος, ποιος θα τον ελέγξει εξάλλου, κανείς δεν φρόντισε να γίνει η διαδικασία μέσω της νόμιμης οδού, ξέρετε, αυτηνής που καταγράφεται. Ή η συσκευή είναι κλειδωμένη.
Είναι δυνατόν, είναι ποτέ δυνατόν, ένας δημοσιογράφος να θέτει τέτοιου είδους απορίες και μάλιστα να τις συνοδεύει με την περίπτωση του παιδιού που πέθανε πηδώντας από το λεωφορείο για να βγάλει «συμπέρασμα»; Τι είναι η πραγματικότητα, το CSI Miami;
Αυτό το ανεκδιήγητο, ότι κάποιος «επέτρεψε» στην αλβανική μαφία να εγκατασταθεί στην Ελλάδα, ούτε καν το σχολιάζω. Καλύτερα να γράψω για τις άσπρες γραμμές που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα, αντιψεκαστικώς.
