Ακόμα και για τη φάρσα στην Κανέλλη μπορούμε να γίνουμε από δυο χωριά

[Palavra]

Το "τι θα έκανα εγώ στην ίδια θέση" είναι ο οδηγός μου συνήθως. Απ' όσο μπορώ να φανταστώ, λοιπόν, αν ήμουν Κανέλλη θα έκανα μήνυση στον Κασιδιάρη και επίσης μήνυση στους φαρσέρ. Και σ' αυτό δίνω ένα δίκιο στον πωςτονλένε της Lifo.

Με προβλημάτισε η μη μήνυση στον Κασιδιάρη. Δηλαδή, αν δεν πολεμήσεις εσύ η βουλευτίνα, το δημόσιο πρόσωπο, η φραγκάτη, τους φασίστες με όπλο το νόμο, τότε τι περιμένεις να συμβεί πιο χαμηλά στην κοινωνική κλίμακα; και πώς θα δείξεις στον κόσμο, στην κοινή γνώμη, ότι η θωράκιση απέναντι στον εκτραχηλισμό και τη βία είναι η τήρηση των νόμων; Τι μήνυμα περνάει η μη μήνυση; Ας μου εξηγήσει κάποιος/α, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω. Ελπίζω όχι το μήνυμα ότι "θα τα πούμε πολιτικά στους δρόμους και/ή στις κάλπες", όχι δηλ. μήνυμα αυτοδικίας και εμφυλίου πολέμου. Αλλά τότε ποιο άλλο μήνυμα μένει, πέρα από το της ατιμωρησίας του φασίστα;

Το συνένα μου, που λέει και ο Νίκελ.

 

[Zbeebz]

Δεν λέμε κάτι διαφορετικό.



Όχι συμψηφισμοί. Δεν είναι το ίδιο ο θάνατος του παιδιού σου με τις σφαλιάρες στην Κανέλλη. Και σαφώς δεν της αρνείται κανείς το δικαίωμα στο να θεωρεί μια τέτοια φάρσα κακόγουστη, χοντροκομμένη, άστοχη και προσβλητική, αλλά η προσωπική της θέαση δεν μπορεί να είναι καθολικό κριτήριο.

Hellegennes, φοβάμαι ότι άλλα διαβάζεις κι άλλα καταλαβαίνεις... Η λέξη-κλειδί και στο μήνυμα του nickel (φανερά) και στο δικό μου (συγκαλυμμένα) είναι η χυδαιότητα.
Επίσης απορώ πού είδες τον συμψηφισμό. Στην πρώτη παράγραφο μιλάω για "ατυχίες της ζωής", στη δεύτερη για μια ποινικά κολάσιμη πράξη και τη συνέχειά της. Ο κοινός παράγοντας είναι η χυδαία αντιμετώπιση.

 

[bernardina]

Διακινδυνεύοντας για μια ακόμα φορά να δυσαρεστήσω πολλούς, θα προσπαθήσω να εκφράσω τον προβληματισμό μου με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σαφήνεια.
Κατά τη γνώμη μου το πράγμα έχει δύο όψεις, όπως κάθε νόμισμα. In principle και in detail.
In principle, ως γενική αρχή δηλαδή, είμαι -όπως και όλοι εδώ μέσα, υποθέτω- κάθετα και απερίφραστα αντίθετη σε οτιδήποτε βρομάει βία, τραμπουκισμό, θρασυδειλία (και ειδικά επιθετικότητα εναντίον του πιο αδύνατου και ανυπεράσπιστου), κανιβαλισμό της προσωπικότητας κάποιου (του οποιουδήποτε). Γι' αυτό το λόγο ήμουν πάντα κατηγορηματικά εναντίον των γιαουρτωμάτων, των ξυλοδαρμών και των προπηλακισμών που γίνονταν μέχρι πριν από λίγο καιρό από έναν όχλο με αντίπαλο ένα -κατά κανόνα- και ανυπεράσπιστο -κατά τεκμήριο- άτομο. Οποιουδήποτε πολιτικού χώρου και όσο χεσμένη κι αν είχε τη φωλιά του. Τα λαϊκά δικαστήρια ανέκαθεν με ανατρίχιαζαν, δεδομένου ότι στην πλειοψηφία τους απαρτίζονταν από τρικοτέζες, τα δε δήθεν impromptu, του δρόμου και εν θερμώ, ακόμα περισσότερο.
Το επίπεδο της σάτιρας στην εποχή μας είναι από μέτριο έως πάρα πολύ κακό, όχι τόσο γιατί στερείται το απαραίτητο υπαινικτικό χιούμορ και μοιάζει περισσότερο με χοντροκομμένη και άτεχνη πλάκα -δεν θα επικαλεστώ κι εγώ τον Αριστοφάνη, έχει γίνει ντονέρ ο δυστυχής στον τάφο του- όσο γιατί υποθάλπει τεχνηέντως την ψυχολογία του όχλου, δίνει άλλοθι, κλείνει πονηρά και λαϊκίστικα το ματάκι, μαζεύει δημοφιλία χαϊδεύοντας τα πιο ταπεινά ένστικτα του κοσμάκη. Που ταλαιπωρημένος και τσακισμένος απ' όσα τον βαράνε καθημερινά από παντού παραδέρνει σαν ζαλισμένο κοτόπουλο. Και τη στιγμή της ανα-ψυχής του, κάποιοι του σερβίρουν έτοιμο στο πιάτο το εξιλαστήριο θύμα: αποδιοπομπαίος τράγος αλά κρεμ με σος από λαμογιά και οσμή σκανδάλου. Κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Η κυρία Κανέλλη δεν μου είναι συμπαθής. Ούτε ως προσωπικότητα ούτε ως πολιτική πορεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζω στο κάθε κασιδιάρικο το δικαίωμα να σηκώνει χέρι πάνω της. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σηκώνει χέρι σε κανέναν. Ούτε ιδιωτικά ούτε δημόσια. Εδώ δεν υπάρχουν λεπτές αποχρώσεις, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά. Απαγορεύεται! Τελεία και παύλα.
Και τώρα μπαίνει η δυσπιστία...
Η κυρία Κανέλλη μάς έχει δώσει, και φροντίζει πάντα να μας συντηρεί, την εικόνα της άτεγκτης, της τσαμπουκαλούς, αυτής που δεν κωλώνει, ρε παιδί μου, τα γράφει όλα εκεί που δεν πιάνει το μελάνι και βροντοφωνάζει το δίκιο. Κάτι κουτσαβάκια τα τρώει για πρωινό, κάτι πολιτικάντηδες τους μασάει και τους φτύνει κουρέλια, να κάτι φραντζόλες πάνω στο έδρανο της Βουλής, να το τσιγαράκι το αναμμένο στα τηλεοπτικά πάνελ, να οι αγριοφωνάρες σε όποιον της πάει κόντρα, να οι παλικαρίσιες εθνοπατριωτικές κορόνες με ολίγη από συνωμοσιολογία στα ξένα κανάλια --με άλλα λόγια, πιο αντράκι από κάτι χλεχλέδες που θέλουν να λέγονται άντρες.
Και μετά ήρθε το χαστούκι... Και ο μάγκας έγινε έξαφνα μια εύθραυστη κυρία που δεν τολμά ούτε να ασκήσει το στοιχειώδες δικαίωμα που έχει ως πολίτισσα ή τη στοιχειώδη υποχρέωση που έχει ως πολιτικό πρόσωπο: να τραβήξει μια βαρβάτη μήνυση στον σιχαμερό χρυσαυγίτη, όπως επισήμανε και ο Κώστας.
Και όταν βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με την αισχρή, ηλίθια, ανόητη, απαράδεκτη ταχαμουδήθεν πλακίτσα των απερίσκεπτων, επιπόλαιων, σαχλών ταχαμουδήθεν σατιρικών κωμικών, καταρρέει ( ; ) αποχωρεί στο διάλειμμα (!) και επανέρχεται κλαίουσα επί δεκάλεπτο+ on air για να... Τι; Να παραπονεθεί για την ταραχή που πήρε; Να βγάλει άλλον έναν δεκάρικο; Να δώσει άλλο ένα σόου από εκείνα που της έχουν γίνει πλέον μανιέρα, επειδή έχει αντιληφθεί ότι το προϊόν της -δίκαιο και σωστό στο μεγαλύτερο μέρος του- γίνεται πιο ευπώλητο όταν συνοδεύεται από θέαμα;
Και πού πήγε ο τσαμπουκάς; Γιατί δεν περίμενε να περάσουν τα δάκρυα της ταραχής πριν ξαναμπεί στο στούντιο και κατακεραυνώσει θεούς και δαίμονες; Και γιατί παραιτήθηκε από αυτό το Παναθηναϊκοτέτοιο (που σκασίλα μου, γάβρος είμαι, για το σημειολογικόν του πράγματος μιλάω); Για να τιμωρήσει τον Αλαφούζο; Επειδή;
Κατά τη γνώμη μου, μετά από την περιπέτειά της, η κυρία Κανέλλη όφειλε να παρουσιάσει ψύχραιμο και επεξεργασμένο λόγο. Τότε θα γινόταν και πιο πειστική και πολύ πιο συμπαθής. Χωρίς σόου. Όχι επειδή είναι κακό να κλαίει ένας άνθρωπος. Κάθε άλλο. Όχι έτσι όμως. Σχεδόν λυπήθηκα την κυρία που της έπαιρνε συνέντευξη...
Και τώρα, τι; Θα αποφασίσει να μηνύσει κανέναν για ψυχική οδύνη και ανήκεστο βλάβη και δεν ξέρω πώς αλλιώς τα λένε οι νομικοί; Θα αποφασίσει να κάνει κάτι ουσιαστικότερο από το να κοπανάει φραντζόλες πάνω στο βήμα, τη γροθιά στο τραπέζι (του πάνελ) και το κεφάλι της στον τοίχο (μεταφορικά); Αν ναι, θα είμαι πέρα για πέρα μαζί της, έμπρακτα, γιατί τότε όλα θα έχουν νόημα. Αν όχι, θα γίνομαι όλο και πιο δύσπιστη στα on air δάκρυα και την on air ταραχή της.
Ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν για την κυρία Κανέλλη: να είναι η πρώτη που θα κηρύξει ανένδοτο κατά του ναζισμού, πρώτα μέσα στο Κοινοβούλιο και κατόπιν όπου φτάνει η δύναμή της. Έμπρακτα.

 

[anef]

Με προβλημάτισε η μη μήνυση στον Κασιδιάρη.

Εμένα πάλι, ομολογώ, με προβληματίζει η δυσπιστία απέναντι στο θύμα (βρίσκω αναλογίες με τη δυσπιστία των αστυνομικών ή των δικαστών απέναντι στη γυναίκα που έχει βιαστεί, ή απέναντι στο μετανάστη ο οποίος συλλαμβάνεται ο ίδιος αντί να διωχθούν οι δράστες της επίθεσης). Απλώς επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με «φραγκάτη» και σταρ (άλλο ένα στίγμα, όταν πρόκειται για άτομο που υποστηρίζει το ΚΚΕ, ε; ) μπορούμε να κανιβαλίσουμε ανετότερα. Ένα άρρητο «καλά της έκανε» εντέλει, απλώς πιο politically correct.

Με προβληματίζει επίσης ο τόσος καημός για τη μη μήνυση. Πολιτικά, στη συγκεκριμένη συγκυρία (όχι γενικά), μια μήνυση θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής, όταν η ίδια καταθέτει 10 μηνύσεις το δευτερόλεπτο, έχει διαλέξει δηλαδή συνειδητά αυτό το πεδίο, όχι βέβαια γιατί περιμένει να δικαιωθεί σε κάτι, αλλά γιατί θέλει να εμφανιστεί θιγμένη από το σύστημα, κατατρεγμένη και κυνηγημένη από όλους (τώρα και από τους κομμουνιστάς). Νέα ευκαιρία για συνεντεύξεις του Κασιδιάρη, νέα «καλά της έκανε» από το φιλοθεάμον κοινό, επαναλήψεις και κόντρα επαναλήψεις του χαστουκιού, αναλύσεις επί αναλύσεων στα μεσημεριανάδικα. Δεν είναι αυτό το πεδίο δράσης των κομμουνιστών, σόρυ.

 

[SBE]

Εμένα δε με απασχολέι η μήνυση, αλλά έχω παρόμοιους προβληματισμούς με την Μπέρνι σχετικά με το ότι η Κανέλλη προβάλλει συγκεκριμένο στυλ μαγκιά κι έτσι και φαίνεται απίστευτο το ότι το τραύμα από τον Κασιδιάρη ήταν τόσο μεγάλο που της άλλαξε το στυλ και όχι μόνο της το άλλαξε, αλλά το δείχνει κιόλας, προς ικανοποίηση του Κασιδιάρη.

 

[anef]

Εμένα δε με απασχολέι η μήνυση, αλλά έχω παρόμοιους προβληματισμούς με την Μπέρνι σχετικά με το ότι η Κανέλλη προβάλλει συγκεκριμένο στυλ μαγκιά κι έτσι και φαίνεται απίστευτο το ότι το τραύμα από τον Κασιδιάρη ήταν τόσο μεγάλο που της άλλαξε το στυλ και όχι μόνο της το άλλαξε, αλλά το δείχνει κιόλας, προς ικανοποίηση του Κασιδιάρη.

Κάτι σαν «οι άντρες δεν κλαίνε», ε; Αλλά σε γυναίκα. Που θέλει να δείχνει άντρας. Μμμ... Σεξισμός στο τετράγωνο, ίσως;

 

[Palavra]

[...]μια μήνυση θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της Χρυσής Αυγής, όταν η ίδια καταθέτει 10 μηνύσεις το δευτερόλεπτο[...]

Μια μικρή διόρθωση: η ΧΑ λέει ότι θα καταθέσει 10 μηνύσεις το δευτερόλεπτο - προς το παρόν, δεν έχει καταθέσει ούτε μία. ψέματα, ξέχασα το Κόρπους Κρίστι και τον Τατσόπουλο. Άκυρο.

 

[Elsa]

Επειδή έχω διαβάσει ένα σωρό τοποθετήσεις στο διαδίκτυο, ίσως επαναλαμβάνω ξαναειπωμένα πράγματα, συχωρέστε με. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι το θέμα είναι πραγματικά η Κανέλλη και οι αντιδράσεις της; Ούτε της ίδιας το πρόβλημα είναι αυτό, κατά τη γνώμη μου. Το θέμα είναι, πως η βία αυτού του είδους (πείτε τη φασιστική, ναζιστική, όπως θέλετε) έγινε θέμα για να γελάμε κι όχι να θυμώνουμε ή να μας προκαλεί αποστροφή.
Πάνω σ' αυτό, πάλι ο Σίλας:

(από το 3:07 και μετά)

 

[Costas]

Εμένα πάλι, ομολογώ, με προβληματίζει η δυσπιστία απέναντι στο θύμα (βρίσκω αναλογίες με τη δυσπιστία των αστυνομικών ή των δικαστών απέναντι στη γυναίκα που έχει βιαστεί, ή απέναντι στο μετανάστη ο οποίος συλλαμβάνεται ο ίδιος αντί να διωχθούν οι δράστες της επίθεσης). Απλώς επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με «φραγκάτη» και σταρ (άλλο ένα στίγμα, όταν πρόκειται για άτομο που υποστηρίζει το ΚΚΕ, ε; ) μπορούμε να κανιβαλίσουμε ανετότερα. Ένα άρρητο «καλά της έκανε» εντέλει, απλώς πιο politically correct.

Εδώ κανίβαλος, εκεί κανίβαλος, που 'ναι ο κανίβαλος τελικά; Καθρεφτάκια έχουμε;

 

[anef]

@ palavra: Αν δεν κάνω λάθος, έχει καταθέσει μήνυση και κατά της Κανέλλη και κατά του Αντένα για το συγκεκριμένο επεισόδιο. Έχω ακούσει και για άλλες μηνύσεις κατά καιρούς από τους εκπροσώπους της ΧΑ. Προφανώς δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν όντως κατατέθηκαν. Ακόμα όμως κι αν δεν κατατέθηκαν, αυτό δεν αλλάζει σε κάτι την ουσία του ισχυρισμού μου. Εξάλλου το υπαινίχτηκα πριν: τη ΧΑ δεν την ενδιαφέρει η ίδια η δικαστική διαδικασία, αλλά αυτό που βγαίνει προς τα έξω. Σε περίπτωση μήνυσης της Κανέλλη, σημασία για τη ΧΑ δε θα είχε η ίδια η δικαστική απόφαση, αλλά ο εκ νέου διασυρμός και η στοχοποίηση της ίδιας ως κομμουνίστριας, ως γυναίκας που πρέπει να γυρίσει σπίτι της, ως «φραγκάτης» τηλεστάρ που είναι ένα με το σύστημα, και πάει λέγοντας.

 

[Palavra]

Δεν συζητάμε τώρα τη στάση της ΧΑ - η ΧΑ είναι νεοναζιστική οργάνωση, αυτά που λες είναι αναμενόμενα. Το αυτόν και για τα χαστούκια, δεν θα συζητάμε τα αυτονόητα τώρα.

Αυτό που εμένα δεν μου αρέσει είναι ότι μια βουλευτίνα που εκλέγεται με δημοκρατικές διαδικασίες θεωρεί ότι οι δημοκρατικές διαδικασίες μπορεί να είναι μεν το μέσο με το οποίο η ίδια εξασφαλίζει τα προς το ζην και έχει τη δυνατότητα να εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους της, όμως δεν είναι το μέσο με το οποίο οφείλει να αντιμετωπίσει τους γκεμπελίσκους της ΧΑ. Και ποιο είναι; Εννοώ ποιο είναι σήμερα - όχι όταν εκπληρωθούν οι μεσσιανικές προσδοκίες του ΚΚΕ και αλλάξει παγκοσμίως το σύστημα.

Γιατί το να λες ότι τη ΧΑ δεν την ενδιαφέρει η δικαστική διαδικασία αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω και γι' αυτό η Κανέλλη δεν υποβάλλει έγκληση, σημαίνει ότι και την Κανέλλη την ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνο η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω, και όχι να πάει ο Κασιδιάρης φυλακή, όπως πρέπει.

Λες δηλαδή χωρίς περιστροφές ότι μια γυναίκα που τη δέρνει ένας άντρας δεν υποβάλλει έγκληση επειδή την ενδιαφέρει πώς θα τη δει η κοινωνία (ως γυναίκα, ως κομμουνίστρια, ως φραγκάτη τηλεστάρ), την ενδιαφέρει δηλαδή η εικόνα της, όχι να εφαρμοστεί ο νόμος και η δικαιοσύνη.

 

[Hellegennes]

Κι εγώ συμφωνώ σ' αυτό. Αν μασάει να του κάνει μήνυση η Κανέλλη, ποιος θα του κάνει; Η Κανέλλη έχει και την δύναμη και την αφορμή.

 

[Alexandra]

Απόλυτα σχετικό θέμα, κατά τη γνώμη μου:
Για την άρση της ασυλίας των τριών βουλευτών της Χ.Α. τις προάλλες, ψήφισαν μόνο 220 βουλευτές, και οι 220 ψήφισαν ναι. Ποια κόμματα απείχαν από την ψηφοφορία, εκτός από τα αυτονόητα Χ.Α. και Καμμενο-Έλληνες;

 

[drsiebenmal]

Από όσο ξέρω, η ΧΑ ψήφισε υπέρ της παραπομπής (για να «καθαρίσουν» το όνομά τους). Βασικά ψήφισαν όλοι οι 220 παρόντες. Μάλλον ήταν πολλοί απόντες για διάφορους λόγους.

 

[Alexandra]

Δηλαδή, δεν επρόκειτο για αποχή από την ψηφοφορία; 80 βουλευτές απλώς απουσίαζαν, τυχαία;

 

[drsiebenmal]

Δεν υπήρχε επίσημη αποχή κανενός κόμματος. Τρέχα γύρευε γιατί απείχε ο καθένας. Πρέπει να δούμε τα πρακτικά για να κάνουμε υποθέσεις.

 

[Hellegennes]

Δηλαδή, δεν επρόκειτο για αποχή από την ψηφοφορία; 80 βουλευτές απλώς απουσίαζαν, τυχαία;

Εδώ τις περισσότερες μέρες 80 βουλευτές είναι οι παρόντες· τι σε παραξενεύει;

 

[bernardina]

Εδώ τις περισσότερες μέρες 80 βουλευτές είναι οι παρόντες· τι σε παραξενεύει;

Το ότι δεν ήταν σαν τις περισσότερες μέρες;

 

[drsiebenmal]

Το ότι δεν ήταν σαν τις περισσότερες μέρες;

Μα ήταν τελειωμένη ιστορία εκ των προτέρων. Η επιτροπή δεοντολογίας είχε εισηγηθεί την παραπομπή (εκεί απείχε η ΧΑ), τα κόμματα είχαν δώσει τη γραμμή, η ΧΑ δήλωσε στην Ολομέλεια ότι οι βουλευτές της θέλουν να δικαστούν για να φανεί ότι άδικα κατηγορούνται {μόνο εγώ σκέφτομαι τα επαναλαμβανόμενα σόου και ανατριχιάζω;}

Η συνεδρίαση ήταν η ΝΕ της Ολομέλειας (23/10.2012) Α' μέρος (δείτε το σχετικό βίντεο στον σύνδεσμο του ιστότοπου της Βουλής). Τα γραπτά πρακτικά δεν έχουν αναρτηθεί ακόμη, από όσο κατάλαβα.

 

[bernardina]

Εμένα πάλι, ομολογώ, με προβληματίζει η δυσπιστία απέναντι στο θύμα (βρίσκω αναλογίες με τη δυσπιστία των αστυνομικών ή των δικαστών απέναντι στη γυναίκα που έχει βιαστεί, ή απέναντι στο μετανάστη ο οποίος συλλαμβάνεται ο ίδιος αντί να διωχθούν οι δράστες της επίθεσης). Απλώς επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με «φραγκάτη» και σταρ (άλλο ένα στίγμα, όταν πρόκειται για άτομο που υποστηρίζει το ΚΚΕ, ε; ) μπορούμε να κανιβαλίσουμε ανετότερα. Ένα άρρητο «καλά της έκανε» εντέλει, απλώς πιο politically correct.

Από το σημείο της δυσπιστίας μέχρι το καλά της έκανε, ρητό, υπόρρητο ή άρρητο, δεν μεσολαβεί απλώς άβυσσος, μεσολαβεί το χάος του διαστήματος. Και όποιος διαβάσει με -όχι και ιδιαίτερη- προσοχή τα σχόλια των δύσπιστων, θα διαπιστώσει ότι αυτή η άρρητη και politically correct χαιρεκακία βρίσκεται μόνο στη φαντασία σου. Και δημιουργεί εκ του μη όντος εντυπώσεις. Και συκοφαντεί.
Είπαμε, δύσπιστοι. Όχι κακόπιστοι. Υπάρχει τεράστια διαφορά.