Είδε κανείς το «Γόμορρα»; Εμένα μου φάνηκε πολύ κουραστικό να το παρακολουθήσω, χωρίς ειρμό, χαώδες...Ίσως να ήμουν πολύ κουρασμένη, δεν ξέρω, αλλά δεν το εκτίμησα.
Νομίζω ότι δεν ήταν περισσότερο χαώδες από άλλες σπονδυλωτές ταινίες. Δέχομαι πάντως ότι δεν βοηθάει ιδιαίτερα τον θεατή να καταλάβει τι γίνεται. (Π.χ. αν δεν το διάβαζα στο σκονάκι, δεν θα καταλάβαινα ότι ο πώς-τον-λένε μοιράζει το "επίδομα" στους συγγενείς των φυλακισμένων...)Είδε κανείς το «Γόμορρα»; Εμένα μου φάνηκε πολύ κουραστικό να το παρακολουθήσω, χωρίς ειρμό, χαώδες...Ίσως να ήμουν πολύ κουρασμένη, δεν ξέρω, αλλά δεν το εκτίμησα.
Ούτε εδώ θα συμφωνήσω, συντρόφισσα. Οκ, πολύ συμπαθητικό και φιλότιμο, αλλά θα το ήθελα ένα κλικ πιο εμπνευσμένο και πρωτότυπο. Πάντως, στα υπόλοιπα δύο τρίτα της παρέας άρεσε πολύ.Αντίθετα, μου άρεσε πολύ το «Καλοκαίρι που έφυγαν οι γονείς μου»!
-με τσάκισε Ο δρόμος της επανάστασης, με εκείνο τον υπόγειο, σαν σαράκι, τρόπο που είχε και το American Beauty του ίδιου σκηνοθέτη. (Όμως, κυρίως χάρη στο σενάριο, τους κοφτερούς σαν μαχαίρια διαλόγους και τον σπαραγμό της Κέιτ Γουίνσλετ και όχι τόσο στη σκηνοθεσία.)
Για άλλη μια φορά (;)) θα διαφωνήσω με τη συναγωνίστρια. Κατά τη γνώμη μου, το Il Divo είναι αριστούργημα, τίποτα λιγότερο. Ήθελα να του αφιερώσω εκτενές ποστ όταν το είδα, αλλά βαρέθηκα.
Μην την ακούτε, μια χαρά ταινία ήταν. :)Μην δείτε το A Scanner Darkly... τι χάσιμο χρόνου!