Της Λέξι ψάλλε, ω μούσα μου, την τρομερή τριάδα
Και πλέξε τα παινέματα και τις ευχές αράδα
Και βάλε το χεράκι σου ποίημα να σκαρώσω
Και να το στείλω, ω μούσα μου, προτού τα κακαρώσω
Στον Νίκελ μας τον σεβαστό, το πιο τρανό κεφάλι
Που ’χει το σπάνιο χάρισμα ειρήνη να επιβάλλει
Σ’ εμάς τους...