Search results

Εγώ πάλι θεωρώ πως οι χαρακτηρισμοί του Nickel («άκυρα και γελοία») ήταν πολύ επιεικείς. Θα προσέθετα και άλλους: προπαγανδιστικά, ανεύθυνα, προϊόντα ασύγγνωστης άγνοιας. Στον δε κατάλογο του Nickel, θα προσέθετα και άλλα λήμματα: «Αναρωτιέμαι πόσο άνετα διαβάζουν ένα πολυτονικό κείμενο οι...

οθωμανία ( ; ) = ottomania Σε μετάφραση άρθρου των Southeast European Times συναντώ τον νεολογισμό «Οθωμανία» (έτσι γραμμένο, με κεφαλαίο και εισαγωγικά) ως απόδοση του Ottomania, που περιγράφει τη νέα μόδα για καθετί το οθωμανικό στη σύγχρονη Τουρκία. Ο όρος μου χτυπάει λίγο άσχημα. Στα...

Ωστόσο από τη μελέτη του προβλήματος αρ. 48 ο Gillings συμπέρανε... Το 1 και το 4 δεν θα τα έγραφα.

Εγώ θα συμφωνήσω με τον Αμβρόσιο, στην άλλη συζήτηση στην οποία παραπέμπει ο Zazula. Είναι μια τελείως ψευδόφιλη επιλογή, όπως εξάλλου και ο ίδιος ο Κάλφας παραδέχεται στη δικαιολόγησή της. Ούτε παράδειγμα ούτε υπόδειγμα είναι το paradigm, με την έννοια που το χρησιμοποιεί ο Κουν. Είναι το...

Παράδειγμα με κεφαλαίο, αν θυμάμαι καλά. Επιλογή που ξενίζει, γιατί δεν είχε ποτέ το παράδειγμα τη σημασία που έχει στον Κουν το paradigm. Πρότυπο;

Η έννοια της κληρονομιάς είναι παραπλανητική, γιατί υπαινίσσεται ιδιοκτησία. Οπότε ας αφήσουμε κατά μέρος τ' άχυρα, και ας περιοριστούμε στη διαπίστωση μιας απροσδιόριστης μυρωδιάς οικειότητας με τους ΑΗΠ, την οποία δεν πρέπει ούτε να τη μεγαλοποιούμε, καθιστώντας την ένα απτό, μονολιθικό...

Πολύ κατατοπιστικό τωόντι, Nickel. Πήγα να εκφράσω επιφύλαξη για την ελληνική προέλευση του circus, επειδή ακριβώς το λατινικό επίρρημα (και πρόθεση) circum είναι τόσο σημαντικό στα λατινικά (με πολύ μεγάλο αριθμό συνθέτων, όπως και το περί), οπότε σκέφτηκα ότι είναι πιθανότερο να πρόκειται...

I was so taleporized by the anagnosis of that skyvalon that I am left logosless. My mother cries down the cemetery, so does Virgin Mary.

Κι εμένα, μόνο που δεν είχα δει το μήνυμα 2.:blush: Όχι ακριβώς, είναι αρκετά διαφορετικό το περιεχόμενο. Το θέμα είναι ίδιο, αλλά είναι λογικό να γράφει συνεχώς για το ίδιο θέμα, αφού έγραψε και βιβλίο γι' αυτό.

Ο όρος chav φαίνεται να έχει πάρει άλλη σημασία πλέον: Τα παραπάνω προέρχονται από μια μετάφραση, χωρίς παραπομπή στην αρχική πηγή, ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος (και ανατριχιαστικού) άρθρου του Owen Jones, συγγραφέα και σχετικού βιβλίου (The Demonization of the Working Class, εκδ. Verso...

Δεκτή η διόρθωση, αλλά από ποιον μας παραδόθηκε; (Προσθήκη: τα γκουγκλοβιβλία μου λένε ότι μας παραδόθηκε παλιά: 27 παραδείγματα πριν το 1900).

Δεν έχω πρόβλημα με τα απολιθώματα, αρκεί να είναι βέβαιο πως είναι γνήσια και ορθά. Και, ξαναλέω, το απολίθωμα μου έμοιαζε σε πρώτη ανάγνωση συντακτικά προβληματικό. Ψάχνοντας λίγο στην αρχαία γραμματεία, βρίσκω τη φράση «ων ουκ άνευ» συχνά (πάνω από 60 παραδείγματα), αλλά παγιωμένη και...

Αυτό το «εκ των ων ουκ άνευ» πάντοτε μ' ενοχλούσε. Συχνά σχολιάζουν οι λαθοθήρες πως το σωστό είναι αυτό και όχι το «εκ των ουκ άνευ» που λένε ορισμένοι. Αλλά τι σόι σύνταξη είναι αυτή με άρθρο και την αναφορική αντωνυμία; «Εξ ων ουκ άνευ» το καταλαβαίνω, αλλά ου κείται, ακόμη και το...

Την πρώτη φορά που άκουσα το όνομα Χάουζενχα, μου περιέγραφαν ένα βιβλίο για το οποίο αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν να μοιάζει τόσο με το έργο του Χουιζίνγκα που είχα διαβάσει. Έκτοτε, μου επιβεβαίωσε Ολλανδός την προφορά Χάουζενχα. Και δεν είναι μόνο ο συγγραφέας.

Εξαιρετικό.

Στην Ανατολή, Ρογήρε, τα πράγματα ήταν, όπως είναι αναμενόμενο, πιο μπερδεμένα. Καταρχάς, είναι σαφές πως ο ρωμαϊκός ονομαστικός τύπος (μοναδικός στους ινδοευρωπαϊκούς λαούς) ξένιζε. Titus Quinctius Flamininus διάβαζαν, «Ω Τίτε» τον προσφωνούσαν. Αν έπεφταν σε κανένα περίεργο προωνύμιο το έβαζαν...

(Αυτά που ακολουθούν με αφορμή μια συζήτηση στου Σαραντάκου. Δεν είμαι βέβαιος αν πρέπει να μπει εδώ ή άλλού.) Ο ρωμαϊκός ονομαστικός τύπος είναι, φαντάζομαι, λίγο πολύ γνωστός στους περισσότερους. 1. Εν αρχή ην το praenomen, το μικρό όνομα. 2. Στη συνέχεια, το nomen (ή nomen gentis ή nomen...

Ναι, ολίγον Πορτοκάλος μας βγήκε ο κ. Barbour: Μπούρδες, με το συμπάθειο: κοράτσα είναι η πανοπλία, κατά τον Κριαρά.

Ωραιότατο. Μικρή ιδέα για τον εαυτό του φαίνεται να είχε ο κοντοτιέρος... Το όνομα της ιδιοκτήτριας μαρτυρείται ήδη στον Γρηγόριο Ακίνδυνο ως βυζαντινό επίθετο. Εμφανίζεται στην επιστολή 40 (Ἧκεν εἰς ἡμᾶς ψευδὴς μέν, ὡς ἐγᾦμαι, καὶ συκοφάντης λόγος, ἧκε δ’ οὖν ὡς ἄρα σύ τῳ πεισθείης, ὃς...

Μπαίνουμε σε μη λεξιλογικά χωράφια τώρα, αλλά θα αντέτεινα ότι η εθνογένεση σχετίζεται σχεδόν πάντοτε με την κρατική εξουσία, ακόμη και σε προνεωτερικά κράτη: η αυτοσυνείδηση μιας κοινότητας ως κοινότητας (για να μείνω σε έναν μίνιμαλ ορισμό του έθνους / της εθνοτικής ομάδας) μπορεί να δομείται...