Search results

H μετεφηβική indie απλότητα δεν είναι απλό επίτευγμα, κι ας μοιάζει εύκολη. Επίσης, χρειάζεται καθώς μια δύσκολη χρονιά βαδίζει στο πολιτικά βουρκωμένο της φινάλε. Alvvays, φρέσκο πράγμα από το Τορόντο. Archie, marry me:

Το μεγαλίστικο στυλ ερμηνείας το έχουν πολλά παιδιά, ιδίως σε τέτοια κομμάτια. Την αδικείς πάντως την πρώτη, είδα κι άλλα βιντεάκια, να λέει για παράδειγμα την Όμορφη Πόλη με τελείως ιδιαίτερη ερμηνεία που δεν έχει τίποτε από σκυλάδικο. Κι είναι εντυπωσιακό το πόσο παιδάκι (άχαρο κι ατσούμπαλο)...

Με την «αγγλική» σημασία που, συμφωνώ, είναι πλέον η κυρίαρχη στα ελληνικά, η επιτομή είναι μάλλον απαύγασμα παρά τέλειο, χαρακτηριστικό, κλπ. παράδειγμα.

Κατά κανόνα σιχαίνομαι τα ταλεντάδικα με πιτσιρίκια. Δεν μου αρέσει ούτε η υπερέκθεση στην οποία τα υποβάλλουν ούτε ο μικρομεγαλισμός που τους επιβάλλουν. Πρέπει όμως να πω ότι χτες που είδα τυχαία το μουσικό ταλεντάδικο του Μέγκα με πιτσιρίκια εντυπωσιάστηκα από το πώς κάποιες φωνές μπορούν να...

Αν έχει κανείς το Λεξικό της Πιάτσας του Κολτσίδα (1978), έχει λήμμα λαμόγιας (ο). Δυστυχώς στο snippet των γκουγκλοβιβλίων δεν έχει όλο το λήμμα για να δω αν έχει και πρόταση ετυμολόγησης.

Όταν μιλάμε για το ίδιο το φαινόμενο, μπορεί. Αλλά ο αρθρογράφος χτίζει ολόκληρη γλωσσική θεωρία πάνω σε λάθος παραδοχές. Για μένα εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά εύλογη η μεταφορική χρήση, η οποία, με τη σειρά της, λέει πολλά για το ίδιο το φαινόμενο.

Δεν φτάνουν οι γνώσεις μου των ιταλικών στις τοπικές προφορές για να πω αν ισχύει το glie = γιε σε κάποιες περιοχές. Έχουμε κανέναν ειδικό; Στo forvo έχει τρία moglie, δύο από τον βορρά κι ένα από την Απουλία, όλα με την «κανονική» ιταλική προφορά. To ίδιο και πολλά άλλα -gli- του forvo, μεταξύ...

Α, δεν διάβασα ως το τέλος, έμεινα στη λάθος ιταλική προφορά.

Βρίσκω μια αστεία παρετυμολογία (με άγνοια της ιταλικής) εδώ.

Το άρθρο μου φαίνεται γλωσσικά ανιστόρητο και πολιτικά αλλήθωρο, με τον πρώτο χαρακτηρισμό να εξηγείται από τον δεύτερο. Επειδή παραβλέπει μια δομική οικονομική λειτουργία της λαθρομετανάστευσης στην ευημερία του πολιτισμένου κόσμου (φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα) και περιορίζει το...

Δεν καταλαβαίνω πού διαφωνούμε. Εγώ λέω απλώς ότι ο ορισμός του Χρηστικού με ξενίζει, γιατί το είδος του αρνητικού προσήμου που δίνει στη λέξη δεν το έχω συναντήσει πουθενά.

Η αρνητική αυτή κρίση αφορά το αν ο βολονταρισμός είναι ρεαλιστικός, δεν αποτελεί μομφή αυταρχισμού. Άλλο είναι το «σιγά ρε υπεραισιόδοξε», άλλο το «μη μου πατάς τον κάλο».

Ο αγγλικός ορισμός μου φαίνεται πλήρως συμβατός με τα ελληνικά παραδείγματά σου. Το willpower δεν έχει τις αρνητικές συμπαραδηλώσεις αυταρχισμού που προϋποθέτει η «επιβολή στους άλλους» και ο ετσιθελισμός του Χρηστικού. Ο βολονταρισμός, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι ποτέ βολονταρισμός επί τινος...

Εγώ πρώτη φορά ακούω αυτό το νόημα της λέξης.

O τίτλος είναι αυτό που ο Σαραντάκος θα έλεγε ραμόνι: είναι αυτό που νόμιζε ο Τζακ Γουάϊτ όταν άκουγε για Salvation Army. Tο εξαιρετικά αναλυτικό υποκεφάλαιο του γουικιλήμματος έχει πληθώρα παραδειγμάτων της δημοφιλίας του βασικού ριφ στις κερκίδες αθλητικών σταδίων.

Δεν καταλαβαίνω τη συζήτηση. Το overlap αποδίδεται φυσικά ως όβερλαπ. :)

Dr. Moshe και nickel, ευχαριστώ αμφοτέρους. Η απορία μου ήταν ιδιοτελής: έχω εναλλαγή ενός «και» (πριν από σύμφωνο) και ενός «κη» (πριν από φωνήεν) σε κείμενο της ύστερης ρωμαιοκρατίας και αναρωτιόμουν αν το κη πρέπει να ερμηνευθεί ως απλή γραφική σύγχυση στην απόδοση του (/e/) της πρώην...

Έχω μια ιστορική απορία για το κι. Ξέρει κανείς από πότε μαρτυρείται; Εννοώ από πότε έχουμε τη γραφή κι, ή έστω τη γραφή κ', που υποδηλώνει τη φωνητική εξέλιξη; Κι αν δεν το ξέρει κανείς, πού θα μου συνιστούσε να ψάξω;

Χρόνια πολλά και καλά σε όλην την α-Νίκητη αρμάδα.

Τώρα αν εγώ σας πω ότι έβλεπα τον τίτλο του νήματος τόσον καιρό και νόμιζα πως είναι για την τραγουδοποιό τι θα μου πείτε;