Search results

Εμ, εκεί είναι το θέμα Κώστα, ότι από αυτά που ακούς τα μισά είναι πάντα ατεκμηρίωτες φήμες. Όλι, η αστυνομία δεν πήγε αυτόκλητη, δεν πέρασαν απ'έξω, είδαν κόσμο και μπήκαν. Προφανώς κάποιος τους κάλεσε, και μας λένε και ποιός (η γραμματέας με εντολή της πρυτάν- πως είναι ο θηλυκός πρύτανης ρε...

όλι, εγώ κατάλαβα άλλο απο αυτό που κατάλαβες. ότι δηλαδή οι φοιτητές περίμεναν έξω από το γραφείο του πρύτανη για να τον πετύχουν να μιλήσουν. Δηλαδη λογικά θα είχε προηγηθει αίτημά τους για ακρόαση που απορρίφθηκε. Οπότε στέκει η κατηγορία της ομηρίας. Επίσης δεν ξέρω αν χρειαζόταν να πάνε...

όλι, εγώ κατάλαβα άλλο απο αυτό που κατάλαβες. ότι δηλαδή οι φοιτητές περίμεναν έξω από το γραφείο του πρύτανη για να τον πετύχουν να μιλήσουν. Δηλαδη λογικά θα είχε προηγηθει αίτημά τους για ακρόαση που απορρίφθηκε. Οπότε στέκει η κατηγορία της ομηρίας. Επίσης δεν ξέρω αν χρειαζόταν να πάνε...

Παρεμπιπτόντως, αυτό το ονλάιν κυκλοφορούσε στην ελληνική γλώσσα από παλιά, πριν τους υπολογιστές. θυμάμαι μικρή να συνοδεύω στην τράπεζα τη μητέρα μου και να της λένε ότι οι μεταφορές μετρητών γίνονται ονλάιν κλπ κλπ. Μιλάμε για 30 χρόνια και βάλε.

Ε, ας φτιάξουμε και νήμα της αμοιβάδας. Πειράζει;

Ο Παυλίδης έβγαζε τις γεμιστές με ποτό; Πολύ μου άρεσε αυτή με το λικέρ κεράσι, όχι πως δεν έπινα έτρωγα κι αυτή με το ουίσκι. Μόνο που συνήθως ήταν ζαχαρωμένη κι έκανε κρίτσι-κρίτσι. Αθάνατη Ελλάδα με τα ωραία σου και τα μπεκρόπαιδά σου. Στην Αγγλία θα με έκλειναν φυλακή άμα έδινα στο...

Ακριβώς. Αλλά νομίζω τη δεκαετία του '70 η τυποποίηση ήταν αυτό το κάτι, το φανταχτερό, που είχαν όλα τα τρόφιμά μας και τα καμαρώναμε. Παρεμπιπτόντως, με αφορμή το πιο πάνω ότι η Ίον προσλαμβάνει Έλληνες. στο πρώτο μου και μέχρι στιγμής τελευταίο ταξίδι στην Κύπρο μας εξήγησαν οι ντόπιοι...

Και μια που είπαμε για σοκολάτες (ναι, θέλω κι εγώ αυτονομημένο νήμα σοκολάτα- πλάκα), όχι ό,τι κι ότι σοκολάτες. Δύο τρώει ο κόσμος: Ίον αμυγδάλου και Υγείας Παυλίδου. Και για μεγάλες κραιπάλες καμιά Σεράνο. Με τη Λάκτα θυμάμαι έντονη διαφημιστική εκστρατεία τους τη δεκαετία του '70. Λάκτα...

Ο αυτός είναι καφές ήταν η διαφήμιση του καφέ Μπράβο. Διαφήμιση ήταν φαντάζομαι και το Παπαγάλε, θες καφέ; που μου έλεγε ο πατέρας μου, αλλά δεν τη θυμάμαι Ξενέρωτα πράγματα, καφές στο σακουλάκι αεροστεγώς κλπ, καμία σχέση με τον καφέ που σου αλέθει το καφεκοπτείο κατά παραγγελία. Το...

Έχω ακούσει τόσες πολλές φορές να λένε ότι άμα ήξερες πώς κάνουν τον καφέ ντεκαφεϊνέ δεν θα τον έπινες και κοιτάζοντας στο γκουγκλ τις μεθόδους δεν βλέπω τίποτα αηδιαστικό ή αναπάντεχο. Ξέρει κανείς γιατί τόση φοβία για τον ντεκαφεϊνέ;

Άζι, υπάρχει κι ο ντεκαφεϊνές, αν το πρόβλημα είναι η καφεΐνη. Παρεμπιπτόντως, στη Ν. Αφρική δοκίμασα αυτό εδώ. Για να μην σε προκαταλάβω σε περίπτωση που το συναντήσεις ποτέ, δε λέω τη γνώμη μου.

Αχ, οι αναφορές στις πάστες της Αυστροουγγαρίας μου ανοίγουν την όρεξη. Τι γαλλική ζαχαροπλαστική και πράσινα άλογα... Όσο για καφέδες, κι εμένα μου απαγόρευαν τον καφέ μικρή, αν και πού και πού αντί για γάλα με κακάο έπινα γάλα με καφέ, άλλη γεύση κι άλλο χρώμα. FFW καμιά δεκαετία και μια...

Άμα προφέρεις αμ-φι τότε ενώνεις τα χείλη στο μ. άμα το προφέρεις αν-φι, τότε ίσως όχι.

To αμφιθέατρο πώς το προφέρεις; Και πως προφέρεις το mph στο amphitheatre;

Αμάν βρε Ελληγενή! Τύποι της υποτακτικής χρησιμοποιούνται για να συμπληρώσουν τους ελλιπείς τύπους της προστακτικής. Αυτό το θυμάμαι ακόμα κι εγώ που δεν διάβαζα ποτέ γραμματική στο σχολείο.

Όταν μιλάμε για την ελληνική γλώσσα γενικά είθισται να μιλάμε για την επίσημη, όχι για τις τοπικές διαλέκτους και τα ιδιόλεκτα.

Ωραία η άποψη να αποφασίζουν οι αναγνώστες τι θα περιέχει μια βιβλιοθήκη, αλλά τι γίνεται όταν οι αναγνώστες είναι παιδιά; Θα αποφασίζουν τα παιδιά; Θα αποφασίζουν οι γονείς; Ο δάσκαλος; Κι αν οι μικροί θέλουν να διαβάσουν αναγνώσματα ακατάλληλα για την ηλικία τους; Κι αν οι μεγάλοι είναι π.χ...

Βρε παιδιά κι εμένα με ρώτησαν κάτι ισπανόφωνοι πώς λέγεται ο εγκέφαλος στα Ελληνικά κι όταν τους είπα eng'efalos μου είπαν ότι ο τάδε (άλλος Έλληνας) το λέει eg'efalos, έχει ή δεν έχει Ν, όπως στα ισπανικά; (Ορίστε, Νίκελ, το αγαπημένο σου θέμα, η αντιστρεψιμότητα) Κι επειδή εγώ λείπω πολλά...

Κι ένας Ρουμελιώτης λεέι πιδάκιμ΄ και όι μανόλαμ! αλλά δεν το κάνουμε θέμα. Μπέρνι, το θέμα είναι πώς τα λέει ένας ηθοποιός στην τηλεόραση, πώς τα λέει ένας εκφωνητής ραδιοφώνου; Πώς διδάσκονται σε έναν αλλοδαπό;

Και για εμάς που δεν πίνουμε τσάι και καφέ, δεν υπάρχει λέξη; (και μην πεταχτεί κανείς και πει υπάρχει η λέξη ξενέρωτοι ή άλλη τέτοια σαχλαμάρα).