Search results

Μόνο που κατά το ΛΚΝ δεν είναι αντιδάνειο (ούτε εγώ το θεωρώ). Κι αν πάμε στα αναπλοποίητα δάνεια, τότε έχει κι άλλα το ΛΚΝ (λαίδη).

Και να σκεφτείς ότι είναι 25.000 κείμενα μεστά, ουσιαστικά, πολλά εκτενή -όχι κοπυπαστάδες από γλωσσάρια άλλων!

Στο μυθιστόρημα Πριμαρόλια της Κακούρη έχει σκηνές με παραγωγούς που ρίχνουν σμπάρα και βάζουν πεντακοσάρικο αντί για χαρτί στην κάννη του όπλου. Αλλά δεν νομίζω ότι το παράθεμα με τα τσιγάρα έχει άμεση σχέση με τους εικοσπενταράδες, που πρέπει να είναι παλιότερος όρος.

Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου Εμπειρίκος, Ο πλόκαμος της Αλταμίρας Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες. Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.

Μεθύστε με τ' αθάνατο κρασί του Εικοσιένα Παλαμάς, για τον πόλεμο του 1940: Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα!

Το χάσμα π΄ άνοιξ΄ ο σεισμός κι ευθύς εγιόμισ΄ άνθη. Σολωμός, «Εις το θάνατο Κυρίας Αγγλίδας», Απ. 1, 150.3.1.

Πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου Δ. Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Σχεδ. Β΄, Απ. 1, 234.36.

Μαρέσει το σεξεμές κι είναι πιθανότερο να πιάσει από το γύμνυμα.

Κι εμένα δεν μαφήνει.

Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες Παρατίθεται συχνά, αρκετές φορές χωρίς αναφορά του Σεφέρη (ένδειξη παροιμιακότητας, η μη αναφορά του ποιητή). Βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες· τούτες τις πέτρες τις εσήκωσα όσο βάσταξα τούτες τις πέτρες τις αγάπησα όσο βάσταξα τούτες τις...

Νομίζω δεν έχει αναφερθεί στα προηγούμενα, αν κάνω λάθος ας σβηστεί. Αποχαιρέτα την την Χ. που χάνεις, ή και γενικότερα, το Χ. που χάνεις. από τον τελευταίο στίχο του "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον" του Καβάφη, όπου βέβαια Χ = Αλεξάνδρεια: http://users.hol.gr/~barbanis/cavafy/antony-gr.html

Υπεροψίαν και μέθην, το λέμε συχνά, μόνο αυτό. Από τον Δαρείο του Καβάφη: Όμως μες σ’ όλη του την ταραχή και το κακό, επίμονα κ’ η ποιητική ιδέα πάει κι έρχεται — το πιθανότερο είναι, βέβαια, υπεροψίαν και μέθην· υπεροψίαν και μέθην θα είχεν ο Δαρείος.

Ωραίο νήμα! Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος Λέγεται σχεδόν πάντα ειρωνικά, αλλά ο Σολωμός δεν είχε τέτοιο σκοπό: Μικρός προφήτης έριξε σε Κορασιά τα μάτια, και στους κρυφούς του λογισμούς, χαρά γιομάτους, είπε: «Κι αν για τα πόδια σου, Καλή, κι αν για την κεφαλή σου, κρίνους ο...

Συγνώμη, μόνο εγώ το βρίσκω αντιπαθέστατο αυτό το κατασκεύασμα, ιδίως από τη μέση και μετά, που την πιάνει η υστερία;

Το σουρλουλού το θεωρώ λιγότερο παλιωμένο από το σουρτούκω. Νομίζω ότι ακόμα λέγεται και κυριολεκτικά, δηλ.μειωτικά.

Χρόνια πολλά και από μένα!

Καλό!

Μου αρέσει το don't hold your breath και τα συναφή. Πάντως, συχνά η φρ. χρησιμοποιείται όχι όταν δυσπιστούμε στις υποσχέσεις αλλά όταν η υπόσχεση, βοήθεια κτλ. θα φτάσει αργά σε σχέση με μια ανάγκη που επείγει. Π.χ. σε απόσπασμα από τη Ραχήλ του Ξενόπουλου, όπου η δράση εκτυλίσσεται στη Ζάκυνθο...

Nothing to do with μαϊμού. The spelling is: Μάη μου. Actually, this is the mis-shortened form of the proverb. The original complete from was: Ζήσε μαύρε μου (or: Ζήσε μαύρε γάιδαρε) να φας το Μάη τριφύλλι, said of promises that we know that they won't materialize or of promises for the very...

Ο ορισμός της Γ' έκδοσης (2008) είναι ίδιος με της 2ης του 2005. Πάντως, για να το κουβεντιάσω εδώ που επιτρέπονται τα σχόλια. Ο ορισμός του 2012 μού φαίνεται χειρότερος: αυτό το "και η μπάλα" ακούγεται ξεκάρφωτο, ίσως επειδή το "βρίσκεται" είναι στον ενικό και ακολουθεί η παρένθεση, οπότε...