Κόρδοβα – Αλαργινή κι ολομόναχη
Φοραδοπούλα μαύρη, μεγάλο φεγγάρι
κι ελιές στο δισάκι μου.
Αν και ξέρω τους δρόμους,
όμως ποτέ δε θα φτάσω στην Κόρδοβα.
Μέσα στον κάμπο, μέσα στον άνεμο,
φοραδοπούλα μαύρη, μεγάλο φεγγάρι!
Ο Χάρος με αγναντεύει
απ’ τους πύργους της Κόρδοβας.
Αχ, τι ατέλειωτος...