Search results

Και chocolate mould στην Αμαζόνα

Και τα δικά μου συλλυπητήρια, Θησέα.

«Αλεφαντισμοί» είναι διάφορες χαρακτηριστικές φράσεις που χρησιμοποιεί ή έχει χρησιμοποιήσει ένας γραφικός, βετεράνος προπονητής ποδοσφαίρου, ο Νίκος Αλέφαντος. Υπάρχουν δεκάδες ποδοσφαιρικά ανέκδοτα με φράσεις ή καμώματά του.

Let's not forget here: Τούμπα λίμπρε ( 3X Malamatina retsina + Cola), the drink of ΠΑΟΚ afficionados.

Επειδή βλέπω ότι η ιστορία συνεχίζεται, εξηγήστε μου παρακαλώ όσοι/όσες συνεχίζετε τι ακριβώς δεν είναι σαφές στην αρχική μου παρέμβαση και στη διευκρίνισή της --και όταν έχουν προηγηθεί άλλοι τέσσερις που έχουν αναφερθεί στο θέμα; Επιτέλους, ας μην τα κάνουμε όλα ίσωμα. Δεν είναι αποδεκτοί οι...

Πίστευα, SBE, ότι είχαν δοθεί επαρκείς εξηγήσεις και περιγραφές για το τι είναι το συγκεκριμένο έντυπο. Ωστόσο, η Αόρατη έχει δίκιο. Λησμονούμε (εγώ τουλάχιστον φαίνεται να το κάνω συχνά) ότι, κάποια πράγματα που θεωρούμε δεδομένα ότι ανήκουν στο κοινό πολιτιστικό μας υπόβαθρο, για κάποιους...

Θησέα, λυπάμαι που χρειάστηκε να γράψω εγώ καθαρά για τον Δαυλό για να γίνει σαφές αυτό που σημείωσαν πιο διακριτικά προηγουμένως άλλοι τέσσερις συλλεξιλόγοι.

Με λίγα λόγια, Θησέα, ο Δαυλός είναι ένα, για να το πω ευγενικά, έντονα εθνικολαϊκιστικό περιοδικό που δεν είναι ευπρόσδεκτο στη Λεξιλογία. (Ναι, σιγά σιγά ανακαλύπτεις τις κόκκινες γραμμές μας... :) )

Με κάθε επιπλέον παράδειγμα μπερδεύομαι περισσότερο. Αρχίζει να μου θυμίζει κάτι σε «ελίτ (με την καλή έννοια, βεβαίως, βεβαίως»...

Ορίστε άλλο παράδειγμα (εντάξει, δεν έχουν και λογική αυτά τα κείμενα) όπου τελικά μάλλον ως συνώνυμο του «εξαιρετικός» χρησιμοποιείται...: [...] Yουr famίly ίs an organίzatίοn that needs tο be managed, cherίshed and eleνated ίf yου aίm tο truly get tο the rare air life Ι belίeνe yου deserνe. [...]

Φράση που βρίσκω σε κείμενα προσωπικής βελτίωσης κ.λπ., π.χ. rare-air life, αλλά δεν μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω με ασφάλεια τη σημασία της. Ίσως εννοεί τη ζωή (σταδιοδρομία/δράση κ.ο.κ) σε ψηλές βουνοκορφές, όπου ο αέρας είναι αραιός. Τι λέτε;

Να πληρώνουμε έγκαιρα τους λογαριασμούς, να είμαστε εντάξει με τους λογαριασμούς, να μην μας ξεφεύγει κανένας λογαριασμός...

Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά τον Άρη Μπερλή χάρη στη Λεξιλογία. Βέβαια δεν γνωρίζεις καλά έναν άνθρωπο με τόση ένταση ζωής επειδή θα συζητήσεις δυο φορές σε ένα δείπνο ή θα ανταλλάξετε σκέψεις μέσα από ένα φόρουμ. Τον άνθρωπο πρέπει να τον ζήσεις, να βιώσεις τα θετικά και τα αρνητικά του...

Νομιζα ότι συγκρίνεις χώρες στην ΕΕ ή, έστω, στην περιοχή μας. Και τι πρόβλημα υπάρχει ακριβώς με το Βέλγιο;

Δηλαδή οι εναλλακτικές είναι μεταξύ Μονακό/Ελβετίας/Δανίας και Βουλγαρίας/Ρουμανίας/Αλβανίας; Κάτι στο ενδιάμεσο δεν υπάρχει;

Έτσι. Που με κάνει από την άλλη να αναρωτιέμαι (ξανά) αν είναι αναγκαίο (πια) αυτό το σύστημα, συνολικά.

Σωστό κι αυτό. Ίσως, τελικά, το ουσιαστικό και σημαντικό έσοδο (που αύξησε με τα χρόνια και τον κύκλο των αποληπτών δικαιωμάτων) να ήταν το ποσοστό «υπέρ τρίτων» από τις πωλήσεις ειδών πληροφορικής και με την απώλειά του να κατέρρευσε το σύστημα...

Ο Τετράδης είναι ιδεολογικά αριστερός αρθρογράφος (φαίνεται άλλωστε από την κατακλείδα στο κείμενό του) και γι' αυτό τον έφερα εδώ. Επειδή έχει σημασία και από πού προέρχεται ο απολογισμός και η κριτική. Δεν σημαίνει ότι συμμερίζομαι τα πάντα όλα. Ότι πολλά από τα «καθημερινά» οικονομικά...

[...] Η πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά λοιπόν: 1. Δέσμευσε με περιορισμό τις καταθέσεις όλων των Ελλήνων και την κίνηση κεφαλαίων των επιχειρήσεων για μέχρι στιγμής άγνωστο χρονικό διάστημα (Capital Controls). 2. Χρέωσε τη χώρα με 85 δις ευρώ αχρείαστο νέο δάνειο και αχρείαστο νέο μνημόνιο...

Καταλαβαίνεις, φίλτατε Ρόγνη, ότι πέρα από την υπογραφή μου (και τα πνευματικά δικαιώματα της ιδέας, τα οποία εκχωρώ προθύμως υπέρ του κοινού σκοπού :)) δεν έχω τη συνδικαλιστική πείρα για να συμβάλω στην υλοποίηση. :(