Επειδή κι εμένα με δέρνει η ίδια βαρεμάρα και δεν έχω το κουράγιο να ξαναδώ τί έχουμε πει 100τόσα σχόλια πιο πριν, ας διακινδυνέψω να επαναλάβω πράγματα που έχουμε ήδη επισημάνει.
Το "ψευδόφιλος" μου φαίνεται μια χαρά για τη συγκεκριμένη σημασιολογική χρήση, καθώς:
- στα ελληνικά, το αντικείμενο της φιλίας/ αγάπης κ.λπ. αποτελεί κατά κανόνα το δεύτερο συνθετικό της λέξης: λέμε φιλαλήθης (και όχι αληθόφιλος), φιλόμουσος, φιλόζωος, φιλοχρήματος. Κι επίσης φιλονικία, φιλοδοξία κ.ο.κ. Οι κατασκευές στις οποίες το αντικείμενο προηγείται είτε είναι σχετικά πρόσφατες (π.χ. ρωσόφιλος.αμερικανόφιλος), είτε εξελληνισμένες εκδοχές λέξεων ξένης προέλευσης που φτιάχτηκαν με ελληνικά υλικά (π.χ. ζωόφιλος, παιδόφιλος).
- η χρήση του επιθέτου φίλιος αποτελεί επιστροφή σε απολιθώματα του παρελθόντος (ΟΚ, οι φίλιες δυνάμεις ή τα φίλια πυρά χρησιμοποιούνται πάντα, αλλά σε συγκεκριμένο κοντέξτ). Πώς θα μας φαινόταν ο ψευδοφιλικός; [προσωπικά δεν με ξετρελαίνει]
Τεσπα, ίσως λέω τα πράγματα με αοριστίες και ανακρίβειες (δεν είμαι και σε τοπ φόρμα), αλλά δεν βλέπω γιατί ο κίνδυνος σύγχυσης είναι ντε και καλά τεράστιος εν προκειμένω. Δεν νομίζω ότι έχει κατοχυρωθεί κάτι με τρόπο που να απαγορεύει τη χρήση του ψευδόφιλου για τον ζητούμενο σκοπό.