Costas
¥
Αν ήθελα ν' ακούγεται μουσικά, θα το 'λεγα, έστω και με αβαρία στο νόημα, "Πες με Ισμαήλ".
Found in Translation του Μάικλ Κάνιγχαμ: Ομοιότητες και διαφορές στο ρόλο του συγγραφέα και του μεταφραστή
- Thread starter nickel
- Start date
Ο Όρσον Γουέλς, με ιταλικούς υπότιτλους προς σύγκριση: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?p=82634#post82634
Ο Όρσoν μάς δίνει μια πετσοκομμένη εκδοχή.
Αν πούμε «Να με λες Ισμαήλ», αρχίζουμε με τα σύμφωνα του Ισμαήλ και μπόνους το «ν«. Αλλά θεωρώ πιο πιθανό ή πιο σωστό να έχει μεταφραστεί «Να με λέτε Ισμαήλ». (Ή παραχωρητικά: «Λέγε με Ισμαήλ».) Όμως δεν χρειάζεται κόπος για περισσή μουσικότητα, υπάρχει ήδη στα σύμφωνα του ονόματος. Μεγαλύτερη προσοχή χρειάζεται για να αντισταθείς στον πειρασμό μιας πιο καθημερινής μετάφρασης — «Με λένε Ισμαήλ», «Με φωνάζουν Ισμαήλ». Να κάνεις συνηθισμένο το ασυνήθιστο.
Αν πούμε «Να με λες Ισμαήλ», αρχίζουμε με τα σύμφωνα του Ισμαήλ και μπόνους το «ν«. Αλλά θεωρώ πιο πιθανό ή πιο σωστό να έχει μεταφραστεί «Να με λέτε Ισμαήλ». (Ή παραχωρητικά: «Λέγε με Ισμαήλ».) Όμως δεν χρειάζεται κόπος για περισσή μουσικότητα, υπάρχει ήδη στα σύμφωνα του ονόματος. Μεγαλύτερη προσοχή χρειάζεται για να αντισταθείς στον πειρασμό μιας πιο καθημερινής μετάφρασης — «Με λένε Ισμαήλ», «Με φωνάζουν Ισμαήλ». Να κάνεις συνηθισμένο το ασυνήθιστο.
Προς Nickel.
Οι παραλληλισμοί του Κάνιγκχαμ δεν είναι κάτι καινούργιο. Παρόμοιους και πιο ριψοκίνδυνους παραλληλισμούς και αναγωγές έχουν κάνει μεγάλοι στοχαστές της μετάφρασης όπως ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, ο Τζωρτζ Στάινερ και άλλοι. Ας διαφωνήσουμε και με αυτούς, καμιά αντίρρηση, αλλά θα πρέπει η διαφωνία μας να σταθεί στο ίδιο ύψος, να προκύπτει από εξίσου βαθιά μελέτη, να είναι "έργο" εκτενές και ολοκληρωμένο, να έχει την ίδια δύναμη πειστικότητας ή ρητορικότητας. Αλλά τι κάθομαι τώρα και λέω όταν ο άλλος (βλ. παραπάνω agezerlis) το μόνο που είδε ήταν ένα γράμμα λάθος στην πληκτρολόγηση.
Όσον αφορά τη φυγομαχία, δίπλα σε αυτήν υπάρχει και η αίσθηση της αηδίας. Παρακαλώ αν υπάρχει διαδικασία διαγράψτε με από μέλος. Γνωριστήκαμε μέσα σε μια μέρα. "Και μας γνωρίσατε και σας γνωρίσαμε" που λέει κι ο Σεφέρης. Αρκεί.
Οι παραλληλισμοί του Κάνιγκχαμ δεν είναι κάτι καινούργιο. Παρόμοιους και πιο ριψοκίνδυνους παραλληλισμούς και αναγωγές έχουν κάνει μεγάλοι στοχαστές της μετάφρασης όπως ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, ο Τζωρτζ Στάινερ και άλλοι. Ας διαφωνήσουμε και με αυτούς, καμιά αντίρρηση, αλλά θα πρέπει η διαφωνία μας να σταθεί στο ίδιο ύψος, να προκύπτει από εξίσου βαθιά μελέτη, να είναι "έργο" εκτενές και ολοκληρωμένο, να έχει την ίδια δύναμη πειστικότητας ή ρητορικότητας. Αλλά τι κάθομαι τώρα και λέω όταν ο άλλος (βλ. παραπάνω agezerlis) το μόνο που είδε ήταν ένα γράμμα λάθος στην πληκτρολόγηση.
Όσον αφορά τη φυγομαχία, δίπλα σε αυτήν υπάρχει και η αίσθηση της αηδίας. Παρακαλώ αν υπάρχει διαδικασία διαγράψτε με από μέλος. Γνωριστήκαμε μέσα σε μια μέρα. "Και μας γνωρίσατε και σας γνωρίσαμε" που λέει κι ο Σεφέρης. Αρκεί.
Μα πρέπει να έχουμε το ανάστημα του Στάινερ για να καταλάβουμε ότι ο συγγραφέας καλείται να δημιουργήσει νοηματικό ειρμό ή/και πλοκή που δεν είναι δουλειά του μεταφραστή; Ότι ο παραλληλισμός μπορεί να γίνει μέχρις ενός σημείου, αλλά άλλο πράγμα είναι να μεταφέρεις ατελώς την επιθυμία σου για το τέλειο και άλλο να πρέπει να μεταφέρεις το ατελές σαν ατελές για να είσαι πιστός; Και, τέλος πάντων, μας είπε και ο Στάινερ να τον διαγράψουμε από μέλος, οπότε δεν θα τον βρείτε εδώ.
Προσπαθώ να καταλάβω τι είστε: Αμόρφωτος, χαζός ή αμαθής δεν δείχνετε, οπότε ίσως είστε απλώς αγενής και προβοκάτορας ή κλαψοτσαντίλας και φαγοπορτολάγνος. Μετά συνειδητοποιώ ότι χάνω τον χρόνο μου μαζί σας και σπαταλώ τον προφανώς πολύ πολυτιμότερο δικό σας, πράγμα που ίσως όμως αποζητάτε για τους δικούς σας, μύχιους λόγους.
Δεν υπάρχει λόγος, ξέρετε, να σας διαγράψουμε. Είναι γεγονός βέβαια ότι έχουμε διαγράψει από το φόρουμ ανθρώπους με γαϊδουρινή συμπεριφορά επειδή, ναι, είμαστε μια παρέα που προσπαθεί ακόμη και να διαφωνεί συζητώντας πολιτισμένα.
Η δική σας συμπεριφορά όμως δεν είναι ακόμη γαϊδουρινή. Θα την έλεγα ραφοκουκουλατική. Ή, για περισσότερη μουσικότητα, συμπεριφορά ντόντο. Συγκρατήστε τη λέξη, αν τυχόν (που δεν το φαντάζομαι) δεν την γνωρίζατε. Do-Do. Δύο απλές, βασικές νότες. Είναι μία χρήσιμη λέξη που αποδίδεται ηχητικά και μουσικά όμοια σε κάθε γλώσσα. Νόμιζα πάντως ότι τα ντόντο είχαν εκλείψει. Πρόλαβαν φαίνεται να κληροδοτήσουν σε εκλεκτούς τον κώδικα συμπεριφοράς τους.
Ευχαριστούμε για τη γνωριμία, καλό σας δρόμο και να προσέχετε. Μην ξεχνάτε την ομπρέλα σας όταν βγαίνετε από το σπίτι. Λένε ότι τις επόμενες μέρες θα βρέχει καλούς τρόπους.
Για να δούμε τελικά, πήγε ο Χριστοδούλου σε ωδείο για να μεταφράσει τον Μόμπι Ντικ;
ΛΩΡΑ ΚΕΖΑ: Ασκήσεις ετυμολογίας
Ο Α. Κ. Χριστοδούλου ξεκίνησε να διαβάζει τον «Μόμπι Ντικ» το 1980 στη μετάφραση της Αγλαΐας Μητροπούλου (εκδόσεις Πεχλιβανίδη). Ηταν μια παιδική έκδοση από την οποία είχαν αφαιρεθεί τα αποσπάσματα στοχασμού, προσπαθώντας να κρατηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον της περιπέτειας. Διαβάζοντας προσεκτικά το ελληνικό κείμενο ο Θανάσης Χριστοδούλου ένιωσε ότι υπήρχε μια σχετική ανακολουθία στην απόδοση των όρων. Ο ίδιος δεν γνώριζε τότε καλά αγγλικά. Εχοντας μια σύντομη θητεία σε φροντιστήριο της Αθήνας κατά τα φοιτητικά του χρόνια, προσπάθησε στη συνέχεια να αποκτήσει μόνος του τις βασικές γνώσεις γραφής και ανάγνωσης. Για την ομιλία ούτε λόγος… Με τη βοήθεια του λεξικού έκανε αντιπαραβολή του αμερικανικού κειμένου με το ελληνικό. Από την πρώτη παράγραφο διαπίστωσε ότι «πίσω από κάθε φράση του Μέλβιλ υπάρχουν τρεις αναγνώσεις» και δεν έμεινε ικανοποιημένος από τις επιλογές της μεταφράστριας. Αποφάσισε να αφιερώσει τον ελεύθερο χρόνο του στην ανάγνωση του βιβλίου που είχε κυκλοφορήσει το 1851.
Για τις ανάγκες της πρώτης ανάγνωσης ο Θανάσης Χριστοδούλου αγόρασε το δωδεκάτομο λεξικό της Οξφόρδης. Μελετούσε κάθε λέξη. Οχι μόνον εκείνες που αγνοούσε αλλά ακόμη και εκείνες που γνώριζε: «Προσήγγιζα κάθε λέξη ιστορικά αλλά και μέσα στο περιβάλλον της. Κάθε λέξη φορτίζεται διαφορετικά, ανάλογα με το πότε χρησιμοποιήθηκε, από ποιον και για ποιο λόγο. Ετσι διαπίστωσα ότι ορισμένες λέξεις που θεωρούμε δεδομένες, διαφοροποιούνται στο κείμενο του Χέρμαν Μέλβιλ. Αρχικά εργάστηκα χωρίς να ανατρέξω σε θεωρητικά κείμενα σχετικά με τον συγγραφέα. Εκείνο που με ενδιέφερε ήταν να αντιληφθώ μόνος μου την κοσμοθεωρία του. Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από την τριβή με το κείμενο». Οταν έφθασε στο δέκατο κεφάλαιο αποφάσισε να μεταφράσει το βιβλίο. Επέστρεψε στις πρώτες σελίδες και άρχισε την επίπονη απόδοση στη νεοελληνική. Παράλληλα εργαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του. Αυτό που τον μαγνήτιζε στον Χέρμαν Μέλβιν ήταν περισσότερο ο φιλοσοφικός στοχασμός παρά η λογοτεχνική ποιότητα των έργων του. «Ο Μέλβιλ θέτει βασανιστικά ερωτήματα. Ετσι δεν με ενδιέφερε ο λογοτεχνία αυτή καθαυτή αλλά οι τοποθετήσεις του σχετικά με τον άνθρωπο, που παρουσιάζεται ως το τραγικό και αδικημένο ον στο Σύμπαν».
Η συνέχεια εδώ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η συνέχεια της συζήτησης για τη συγκεκριμένη μετάφραση θα γίνει εδώ.
ΛΩΡΑ ΚΕΖΑ: Ασκήσεις ετυμολογίας
Ο Α. Κ. Χριστοδούλου ξεκίνησε να διαβάζει τον «Μόμπι Ντικ» το 1980 στη μετάφραση της Αγλαΐας Μητροπούλου (εκδόσεις Πεχλιβανίδη). Ηταν μια παιδική έκδοση από την οποία είχαν αφαιρεθεί τα αποσπάσματα στοχασμού, προσπαθώντας να κρατηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον της περιπέτειας. Διαβάζοντας προσεκτικά το ελληνικό κείμενο ο Θανάσης Χριστοδούλου ένιωσε ότι υπήρχε μια σχετική ανακολουθία στην απόδοση των όρων. Ο ίδιος δεν γνώριζε τότε καλά αγγλικά. Εχοντας μια σύντομη θητεία σε φροντιστήριο της Αθήνας κατά τα φοιτητικά του χρόνια, προσπάθησε στη συνέχεια να αποκτήσει μόνος του τις βασικές γνώσεις γραφής και ανάγνωσης. Για την ομιλία ούτε λόγος… Με τη βοήθεια του λεξικού έκανε αντιπαραβολή του αμερικανικού κειμένου με το ελληνικό. Από την πρώτη παράγραφο διαπίστωσε ότι «πίσω από κάθε φράση του Μέλβιλ υπάρχουν τρεις αναγνώσεις» και δεν έμεινε ικανοποιημένος από τις επιλογές της μεταφράστριας. Αποφάσισε να αφιερώσει τον ελεύθερο χρόνο του στην ανάγνωση του βιβλίου που είχε κυκλοφορήσει το 1851.
Για τις ανάγκες της πρώτης ανάγνωσης ο Θανάσης Χριστοδούλου αγόρασε το δωδεκάτομο λεξικό της Οξφόρδης. Μελετούσε κάθε λέξη. Οχι μόνον εκείνες που αγνοούσε αλλά ακόμη και εκείνες που γνώριζε: «Προσήγγιζα κάθε λέξη ιστορικά αλλά και μέσα στο περιβάλλον της. Κάθε λέξη φορτίζεται διαφορετικά, ανάλογα με το πότε χρησιμοποιήθηκε, από ποιον και για ποιο λόγο. Ετσι διαπίστωσα ότι ορισμένες λέξεις που θεωρούμε δεδομένες, διαφοροποιούνται στο κείμενο του Χέρμαν Μέλβιλ. Αρχικά εργάστηκα χωρίς να ανατρέξω σε θεωρητικά κείμενα σχετικά με τον συγγραφέα. Εκείνο που με ενδιέφερε ήταν να αντιληφθώ μόνος μου την κοσμοθεωρία του. Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από την τριβή με το κείμενο». Οταν έφθασε στο δέκατο κεφάλαιο αποφάσισε να μεταφράσει το βιβλίο. Επέστρεψε στις πρώτες σελίδες και άρχισε την επίπονη απόδοση στη νεοελληνική. Παράλληλα εργαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του. Αυτό που τον μαγνήτιζε στον Χέρμαν Μέλβιν ήταν περισσότερο ο φιλοσοφικός στοχασμός παρά η λογοτεχνική ποιότητα των έργων του. «Ο Μέλβιλ θέτει βασανιστικά ερωτήματα. Ετσι δεν με ενδιέφερε ο λογοτεχνία αυτή καθαυτή αλλά οι τοποθετήσεις του σχετικά με τον άνθρωπο, που παρουσιάζεται ως το τραγικό και αδικημένο ον στο Σύμπαν».
Η συνέχεια εδώ.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η συνέχεια της συζήτησης για τη συγκεκριμένη μετάφραση θα γίνει εδώ.
Last edited by a moderator:
Βλέπω ότι στη lexilogia υπάρχουν 1177 μέλη. Στην αψιμαχία μαζί μου έλαβαν μέρος 4-5 μέλη, τα ίδια που εμφανίζονται πάντα στη συντριπτική πλειονότητα των thread. Στη σχετική στήλη είδα επίσης ότι όταν ανταλλάσαμε πυρά ήσαν on line πολλοί. Αυτοί γιατί δεν μιλούν; Αποκλείεται να συμφωνούν όλοι με σας τους κορυφαίους. Είναι βάσιμο να υποθέσουμε ότι δεν μιλούν διότι φοβούνται. Τους αποτρέπει η δική σας στάση που είναι είτε πατερναλιστική είτε αυταρχική είτε ευθέως αγενής.
Θα παραδεχτώ ότι το αρχικό μου post ήταν ελαφρώς προκλητικό. Ελαφρώς προκλητικό, τίποτα περισσότερο. Ε λοιπόν, εφόσον είστε ένα φόρουμ ανοιχτό και δημοκρατικό, οφείλετε να ανεχθείτε την πρόκληση, τη διαφορά ύφους, τον "άλλο". Η προκλητικότητα είναι πιο παραγωγική από τον κονφορμισμό.
Κρατήστε λοιπόν την παρέα σας κλειστή, να τα λέτε μεταξύ σας, αιμομικτικά, και μην παριστάνετε τους ανοιχτούς στο διάλογο και άλλα βαρύγδουπα σχετικά. Με αντιμετωπίσατε από την πρώτη στιγμή φιλύποπτα, ξενοφοβικά, ένας από σας εχθρικά.
Με χαρακτηρίσατε ντο-ντο. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό - υποθέτω κάτι υποτιμητικό. Δεν θα χρησιμοποιήσω χαρακτηρισμούς για τον κύριο που το είπε, μολονότι αυτόματα πολλοί χαρακτηρισμοί έρχονται στην άκρη της γλώσσας μου. Μπορείτε να τους φανταστείτε.
Δεν είστε φόρουμ ιδεών, μην έχετε τέτοιες αυταπάτες. Είστε μια ολιγάριθμη παρέα που περιφρουρεί ζηλότυπα τα κεκτημένα της.
Θα παραδεχτώ ότι το αρχικό μου post ήταν ελαφρώς προκλητικό. Ελαφρώς προκλητικό, τίποτα περισσότερο. Ε λοιπόν, εφόσον είστε ένα φόρουμ ανοιχτό και δημοκρατικό, οφείλετε να ανεχθείτε την πρόκληση, τη διαφορά ύφους, τον "άλλο". Η προκλητικότητα είναι πιο παραγωγική από τον κονφορμισμό.
Κρατήστε λοιπόν την παρέα σας κλειστή, να τα λέτε μεταξύ σας, αιμομικτικά, και μην παριστάνετε τους ανοιχτούς στο διάλογο και άλλα βαρύγδουπα σχετικά. Με αντιμετωπίσατε από την πρώτη στιγμή φιλύποπτα, ξενοφοβικά, ένας από σας εχθρικά.
Με χαρακτηρίσατε ντο-ντο. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό - υποθέτω κάτι υποτιμητικό. Δεν θα χρησιμοποιήσω χαρακτηρισμούς για τον κύριο που το είπε, μολονότι αυτόματα πολλοί χαρακτηρισμοί έρχονται στην άκρη της γλώσσας μου. Μπορείτε να τους φανταστείτε.
Δεν είστε φόρουμ ιδεών, μην έχετε τέτοιες αυταπάτες. Είστε μια ολιγάριθμη παρέα που περιφρουρεί ζηλότυπα τα κεκτημένα της.
Μέχρι να μας υποδείξετε αναμφισβήτητα δείγματα του αυταρχισμού, του πατερναλισμού ή άλλων -ισμών και της αγένειας από μέρους μας, σας επιστρέφω τους χαρακτηρισμούς σας, και τους φανερούς και τους υπόκρυφους.
Λάσπη μπορούμε να πετάξουμε όλοι· το δύσκολο είναι να συγκρατηθεί κανείς, να μην κυλιστεί στη λάσπη, ακόμη και όταν τον σπρώχνουν προς τα εκεί.
Ξαναρωτώ: αν ερχόταν κάποιος σπίτι σας κι αντί να πει μια καλημέρα, άρχιζε να σας κρίνει για τις επιλογές σας, εσείς πώς θα τον αντιμετωπίζατε;
Σας προκαλώ και σας παρακαλώ να φορέσετε έστω μια μάσκα ευγένειας και τότε θα είστε αποδεκτός και εδώ.
Ευχαριστώ.
ΥΓ: Δεν είναι θέμα κονφορμισμού, μόνο στοιχειωδών κανόνων συμπεριφοράς μεταξύ ανθρώπων.
Χωρίς αυτούς, θα αλληλοσπαραζόμαστε καθημερινά.
Λάσπη μπορούμε να πετάξουμε όλοι· το δύσκολο είναι να συγκρατηθεί κανείς, να μην κυλιστεί στη λάσπη, ακόμη και όταν τον σπρώχνουν προς τα εκεί.
Ξαναρωτώ: αν ερχόταν κάποιος σπίτι σας κι αντί να πει μια καλημέρα, άρχιζε να σας κρίνει για τις επιλογές σας, εσείς πώς θα τον αντιμετωπίζατε;
Σας προκαλώ και σας παρακαλώ να φορέσετε έστω μια μάσκα ευγένειας και τότε θα είστε αποδεκτός και εδώ.
Ευχαριστώ.
ΥΓ: Δεν είναι θέμα κονφορμισμού, μόνο στοιχειωδών κανόνων συμπεριφοράς μεταξύ ανθρώπων.
Χωρίς αυτούς, θα αλληλοσπαραζόμαστε καθημερινά.
Ποια κεκτημένα μας, δηλαδή;
Και στο αρχικό μας θέμα: χαρακτηρίσατε, π.χ., χιλιοειπωμένα τα επιχειρήματα στο νήμα για το τσιγάρο. Όπως επισήμανε σε ιδιωτική συζήτηση παλιό μέλος της Λεξιλογίας, εξίσου χιλιοειπωμένα είναι και τα επιχειρήματα για την Α' ή τη Β' μεταφραστική προσέγγιση. Εσείς, ωστόσο, αρκεστήκατε εξαρχής στο να μας πείτε ότι συμφωνείτε με το κείμενο του Κάνιγκχαμ, ότι όποιος το κατάλαβε, το κατάλαβε, και αν κάποιος άλλος έχει διαφορετική άποψη δεν κάνει για τη δουλειά που έχει διαλέξει. Δε μας είπατε ωστόσο γιατί το πιστεύετε.
Συν τοις άλλοις, ξεχνάτε ότι η άποψη του καθενός με τον οποίο μιλάτε εδώ μέσα (ή και εκεί έξω) μπορεί να είναι διαμορφωμένη μετά από χρόνια εμπειρίας, διαβάσματος, συζητήσεων κτλ. Διαφωνήστε, αν διαφωνείτε, αλλά να μας πείτε γιατί. Από τη στιγμή που περιορίζεστε σε γενικόλογες διατυπώσεις, ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι η εντύπωση που δίνετε ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτήν την εικόνα που βλέπετε σε εμάς και την οποία κατακρίνετε.
Τέλος, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κάνετε επίκληση στα υπόλοιπα μέλη της Λεξιλογίας να σας υπερασπιστούν. Να μας πείτε τις απόψεις σας να τις συζητήσουμε. Και χωρίς χαρακτηρισμούς για το ποιόν μας, παρακαλώ - αν μπορείτε, δηλαδή.
@Υπνοβάτη, ή όποιον άλλο ξέρει: πώς μεταφράζει την πρώτη φράση του βιβλίου ο Χριστοδούλου; Και επίσης, ακόμα ένα βιβλίο που θα προστεθεί οσονούπω στη λίστα των Αδιάβαστων...
Και στο αρχικό μας θέμα: χαρακτηρίσατε, π.χ., χιλιοειπωμένα τα επιχειρήματα στο νήμα για το τσιγάρο. Όπως επισήμανε σε ιδιωτική συζήτηση παλιό μέλος της Λεξιλογίας, εξίσου χιλιοειπωμένα είναι και τα επιχειρήματα για την Α' ή τη Β' μεταφραστική προσέγγιση. Εσείς, ωστόσο, αρκεστήκατε εξαρχής στο να μας πείτε ότι συμφωνείτε με το κείμενο του Κάνιγκχαμ, ότι όποιος το κατάλαβε, το κατάλαβε, και αν κάποιος άλλος έχει διαφορετική άποψη δεν κάνει για τη δουλειά που έχει διαλέξει. Δε μας είπατε ωστόσο γιατί το πιστεύετε.
Συν τοις άλλοις, ξεχνάτε ότι η άποψη του καθενός με τον οποίο μιλάτε εδώ μέσα (ή και εκεί έξω) μπορεί να είναι διαμορφωμένη μετά από χρόνια εμπειρίας, διαβάσματος, συζητήσεων κτλ. Διαφωνήστε, αν διαφωνείτε, αλλά να μας πείτε γιατί. Από τη στιγμή που περιορίζεστε σε γενικόλογες διατυπώσεις, ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι η εντύπωση που δίνετε ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτήν την εικόνα που βλέπετε σε εμάς και την οποία κατακρίνετε.
Τέλος, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο κάνετε επίκληση στα υπόλοιπα μέλη της Λεξιλογίας να σας υπερασπιστούν. Να μας πείτε τις απόψεις σας να τις συζητήσουμε. Και χωρίς χαρακτηρισμούς για το ποιόν μας, παρακαλώ - αν μπορείτε, δηλαδή.
@Υπνοβάτη, ή όποιον άλλο ξέρει: πώς μεταφράζει την πρώτη φράση του βιβλίου ο Χριστοδούλου; Και επίσης, ακόμα ένα βιβλίο που θα προστεθεί οσονούπω στη λίστα των Αδιάβαστων...
Ξεχάσατε έναν άλλο λόγο για τον οποίο δεν μιλούν κάποιοι: επειδή φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να συγκρατηθούν και θα σας πουν πολύ προσβλητικά πράγματα σχετικά με τις αιτίες που σας ωθούν να συμπεριφέρεστε με προκλητική αγένεια. Κι επειδή συγχρόνως, αντιλαμβάνονται ότι ακριβώς αυτό επιδιώκετε, και δεν θέλουν να σας κάνουν τη χάρη.
sarant
¥
Όποιος έχει έστω και μικρή πείρα από διαδικτυακά φόρουμ, ξέρει καλά ότι τα ενεργά μέλη είναι μικρό ποσοστό του συνόλου των εγγεγραμμένων μελών. Υπάρχουν πάρα πολλοί που γράφονται για να υποβάλουν μια ερώτηση και έκτοτε δεν ξαναεμφανίζονται -κι αυτό ισχύει σε κάθε φόρουμ, όχι μόνο σε τούτο εδώ. Επομένως δεν έχει κανένα νόημα η αναφορά στο σύνολο των μελών, στα 1177 άτομα.
Αλλά έχετε δίκιο, από τα 200, έστω, ενεργά μέλη ή από τους 50 που ήταν ονλάιν κατά τη διάρκεια του διαξιφισμού σας, πήραν μέρος στη συζήτηση μόνο 5-10. Γιατί όχι άλλοι; Καταρχάς, λιγοστά είναι τα θέματα στα οποία παρεμβαίνουν 20-30 μέλη του φόρουμ. Εσείς νομίζετε ότι αυτά που λέτε είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα, αλλά δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη.
Για τους άλλους δεν ξέρω, αλλά εγώ έκατσα και σας έγραψα μια απάντηση -που δεν διέφερε πολύ απ' αυτά που έγραψε ο daeman και στα οποία αποφύγατε ως τώρα επιμελώς να απαντήσετε. Έγραψα την απάντηση και, όταν την διάβασα για δεύτερη φορά, αντί να πατήσω το κουμπί Submit reply, την έσβησα.
Γιατί την έσβησα; Επειδή το έκρινα μάταιο. Μάταιο, διότι όταν ένα νέο μέλος μπαίνει σε ένα φόρουμ και το πρώτο του μήνυμα είναι προκλητικό ή επιθετικό, η πικρή πείρα έχει δείξει ότι σχεδόν πάντα πρόκειται για τρολ, πρόκειται για κάποιον με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και πολλά παράπονα από τους άλλους που δεν αναγνωρίζουν το μεγαλείο του, που εναντιώνεται για την εναντίωση και για να προσελκύσει την προσοχή. Κάπως σαν το μικρό παιδί που σπάει το βάζο για να τραβήξει την προσοχή, αλλά χωρίς τα ελαφρυντικά και την αθωότητα και τη χάρη του μικρού παιδιού.
Δεν λέω ότι εσείς κατανάγκη ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία -είπα "σχεδόν πάντα", όχι πάντα. Άλλωστε, το γεγονός ότι τελικά απαντώ στην πρόσκλησή σας να μιλήσει η περίφημη σιωπηλή πλειοψηφία της Λεξιλογίας σημαίνει ότι δεν έχω χάσει την ελπίδα μου ότι δεν είστε τρολ αλλά ένας αξιόλογος και καλλιεργημένος άνθρωπος που ναι μεν έκανε ένα αδέξιο ντεμπούτο, αλλά έχει το μυαλό να καταλάβει το λάθος του. Και για να το δείξετε έμπραχτα αυτό δεν έχετε παρά να απεμπλακείτε από αυτήν εδώ τη στείρα συζήτηση και να αρχίσετε να συμμετέχετε στην ζωή του φόρουμ. Όχι κατανάγκη σε άλλα θέματα -και τούτο εδώ κάνει. Πείτε μας, ας πούμε, την άποψή σας για την πιο ταιριαστή απόδοση του Call me Ishmael.
ΥΓ
Πάντως, το έχει ο Μέλβιλ να ανάβει τα αίματα. Θα ξέρετε ίσως ότι για τη μετάφραση του Χριστοδούλου είχε γίνει ομηρικός καβγάς από τις στήλες του περιοδικού Χάρτης γύρω στο 1985 αν θυμάμαι καλά.
StellaP
¥
Προς Newtonian,
Επειδή εγώ δεν θα ακούσω την Αλεξάνδρα και θα σας κάνω τη χάρη,
επειδή επιτέλους κάποιος αποφάσισε να υπερασπιστεί και να υποστηρίξει τα 1172 (1177 μείον 5) μέλη που φοβούνται να μιλήσουν αλλά παραμένουν στο φόρουμ με γενναιότητα και αυτοθυσία και
επειδή πρέπει κάποιος να μας βοηθήσει να πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον μας,
μήπως έχετε να μας προτείνετε κάποιο άλλο φόρουμ περισσότερο ευγενικό και ανοιχτόμυαλο για να τρουπώσουμε εκεί και μετά βλέπουμε και κάνουμε;
Επειδή εγώ δεν θα ακούσω την Αλεξάνδρα και θα σας κάνω τη χάρη,
επειδή επιτέλους κάποιος αποφάσισε να υπερασπιστεί και να υποστηρίξει τα 1172 (1177 μείον 5) μέλη που φοβούνται να μιλήσουν αλλά παραμένουν στο φόρουμ με γενναιότητα και αυτοθυσία και
επειδή πρέπει κάποιος να μας βοηθήσει να πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον μας,
μήπως έχετε να μας προτείνετε κάποιο άλλο φόρουμ περισσότερο ευγενικό και ανοιχτόμυαλο για να τρουπώσουμε εκεί και μετά βλέπουμε και κάνουμε;
Themis†
¥
Φοβούμαι ο δύστυχος πολύ, και πώς να ξεμυτίσω;
Κι αν πάλι η αποκοτιά μεμιάς με κυριέψει
το νου μου και το λογικό αλύπητα πλανέψει,
μήπως τους τρόπους τους καλούς στο βούρκο τους κυλήσω;
Του Νεύτωνα η μηχανική θρονί ψηλό ορίζει,
πλανητικό, συμπαντικό, το Μέγα κουλαντρίζει.
Μα εμείς εκεί που το κουάρκ αστράφτει και βρυχάται.
Τσαρδί μας είναι το Μικρό, και να μας συμπαθάτε.
(...τη μουσική των στίχων μου μην την υποτιμάτε
)
Κι αν πάλι η αποκοτιά μεμιάς με κυριέψει
το νου μου και το λογικό αλύπητα πλανέψει,
μήπως τους τρόπους τους καλούς στο βούρκο τους κυλήσω;
Του Νεύτωνα η μηχανική θρονί ψηλό ορίζει,
πλανητικό, συμπαντικό, το Μέγα κουλαντρίζει.
Μα εμείς εκεί που το κουάρκ αστράφτει και βρυχάται.
Τσαρδί μας είναι το Μικρό, και να μας συμπαθάτε.
(...τη μουσική των στίχων μου μην την υποτιμάτε
)
Τέτοια που μας καμώνεσαι, και μας γεμίζεις στίχουςΦοβούμαι ο δύστυχος πολύ, και πώς να ξεμυτίσω;
Κι αν πάλι η αποκοτιά μεμιάς με κυριέψει
το νου μου και το λογικό αλύπητα πλανέψει,
μήπως τους τρόπους τους καλούς στο βούρκο τους κυλήσω;
Του Νεύτωνα η μηχανική θρονί ψηλό ορίζει,
πλανητικό, συμπαντικό, το Μέγα κουλαντρίζει.
Μα εμείς εκεί που το κουάρκ αστράφτει και βρυχάται.
Τσαρδί μας είναι το Μικρό, και να μας συμπαθάτε.
(...τη μουσική των στίχων μου μην την υποτιμάτε
ίντα να κάμουμε κι εμείς, ν' ανέβουμε σε τοίχους;
Επάγγελμα ν' αλλάξουμε, που δε μπορούμε οι δόλιοι
μηδέ καλά ν' ακούσουμε, να μας προσέχουν όλοι;
Μήπως να πάρουμε κουβά, και σφουγγαρίστρα κι άλλα,
να γίνουμε δεκάποδα, μικρά μα και μεγάλα;
Γιατί αν τα κεκτημένα μας, μας τα επάρουν άλλοι,
τότε τη βάψαμε, οι Μικροί, θα μείνουμε μπουκάλι....
Εγώ ως μη προύχοντας του φόρουμ που λέγεται Λεξιλογία, αλλά ως απλό ενεργό μέλος που την επισκέπτεται σε καθημερινή βάση... έχω μερικές απορίες... που θα ήθελα να απαντήσει ο κύριος Νιουτόνιαν...
1) Σας έβαλε κάποιος εδώ ή σας το πρότεινε κάποιος ή εκεί που περιδιαβαίνατε στο διαδίκτυο ψάχνοντας κάτι για τη δουλειά σας... πέσατε πάνω σε νήμα της Λεξιλογίας και για να το διαβάσετε είπατε να γραφτείτε; Αν ισχύει το πρώτο τότε και το άτομο εκείνο μπορεί να συγκεντρώσει τα πυρά σας για το μικρόκοσμο που σας έμπλεξε... Αν ισχύει το δεύτερο, μήπως να αναρωτηθείτε αν ο λόγος που σας έβγαλε το νήμα είναι επειδή το θέμα που ψάχνατε έχει συζητηθεί εδώ πέρα και επομένως σας χρησίμευσε στην επίλυση κάποιου προβλήματός σας;
2) Αυτονόητο ότι οι φατσούλες και τα γελάκια που μας παρέχει το ηλεκτρονικό φόρουμ, δεν αντικαθιστούν ούτε τον τόνο της φωνής κάποιου, ούτε τη χροιά, ούτε την έκφραση του προσώπου, επομένως πολλές παρεξηγήσεις πηγάζουν από το απρόσωπο του διαδικτύου και από την άχρωμη και πολλές φορές δυσνόητη έκφραση του γραπτού λόγου του καθενός.
3) Είναι προφανές ότι με όλους τους ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις παρέα, να μιλήσεις, να βγεις έξω ούτε καν να τους αντέξεις... Και αυτό αυτονόητο είναι. Αλλά σε ένα διαδικτυακό-επαγγελματικό φόρουμ μπαίνεις κυρίως όχι για να κάνεις φίλους, αλλά για να διευκολυνθείς στη δουλειά σου. Αν επομένως ξαναγυρίσετε στην αρχή και τα σβήσετε όλα και ξεκινήσετε εκ νέου θα δείτε, για παράδειγμα, ότι όταν βάζεις μία απορία σου έχει απαντηθεί σε 5 λεπτά το πολύ, ότι υπάρχουν άτομα που σε βοηθάνε να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα, να γράψεις το άρθρο σου, να ολοκληρώσεις τη μετάφρασή σου, να δεις κάποια πράγματα πιο σφαιρικά ή με άλλο μάτι. Και αυτό εγώ το θεωρώ υπερπολύτιμο. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε... Ή ακόμα ανοίξτε εσείς ένα θέμα περί θεωρίας της μετάφρασης και αν δείτε ότι δεν θα σας απαντήσει κανείς, τότε βγείτε να αφορίζετε δεξιά και αριστερά και να δυσφημήσετε ακόμα το ανόητο αυτό φόρουμ. Πιστέψτε με, όλοι κάτι έχουμε κάνει εδώ μέσα και αυτή τη στιγμή για παράδειγμα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, δεν ξέρετε ποιος είναι ο γράφων Αζιμούθιος και τι έχει κάνει στη ζωή του ή πού δουλεύει. Σωστά;
4) Τέλος, και επειδή κατακρίνατε τα νήματα περί τσιγάρου, θα σας θυμίσω την κατάληξη που είχε ο καλός ηθοποιός Τζακ Νίκολσον στην ταινία Η Λάμψη, στη διάρκεια της οποίας όλοι νομίζαμε ότι δούλευε σκληρά και έγραφε μυθιστόρημα, αλλά στο τέλος το μόνο που έκανε όλη μέρα ήταν να γράφει την παρακάτω φράση: All work and no play made Jack a dull boy.
Τι υπονοώ-εννοώ; Ότι στη ζωή δεν υπάρχει μόνο η δουλειά, η θεωρία, το διάβασμα, η ακαδημαϊκή επιδίωξη και ανέλιξη, αλλά και η οικογένεια, η διασκέδαση, το γέλιο, η ανεμελιά, οι διακοπές, η χαλάρωση. Και ναι, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, ακόμα και σε ένα μεταφραστικό φόρουμ, θα βρείτε ανθρώπους που τα επιζητούν όλα αυτά και ακούνε μουσική, συζητούν περί ανέμων και υδάτων, περί σοβαρών αλλά και αστείων υποθέσεων και εν τέλει προσπαθούν να διασκεδάσουν ακόμα και τη δουλειά τους που είνα πάρα πολλές φορές πολύ πιεστική.
Αν αυτά σας φαίνονται ανούσια ή υποδηλώνουν έλλειψη σοβαρότητας τότε μπορείτε να επιλέξετε να μην τα διαβάζετε ή να τα αγνοείτε παντελώς. Άλλωστε φαίνεται πάντα από τον τίτλο περί τίνος πρόκειται.
Όχι όμως και να ισοπεδώνετε ένα φόρουμ που έχει χρόνια παρουσίας και έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά στα μέλη του.
Ελπίζω λοιπόν να αναθεωρήσετε και να σας δούμε απόλυτα ενεργό προσφέροντας τη γνώση σας, αλλά και δεχόμενος τη δική μας.
Ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε το κατεβατό μου. :)
1) Σας έβαλε κάποιος εδώ ή σας το πρότεινε κάποιος ή εκεί που περιδιαβαίνατε στο διαδίκτυο ψάχνοντας κάτι για τη δουλειά σας... πέσατε πάνω σε νήμα της Λεξιλογίας και για να το διαβάσετε είπατε να γραφτείτε; Αν ισχύει το πρώτο τότε και το άτομο εκείνο μπορεί να συγκεντρώσει τα πυρά σας για το μικρόκοσμο που σας έμπλεξε... Αν ισχύει το δεύτερο, μήπως να αναρωτηθείτε αν ο λόγος που σας έβγαλε το νήμα είναι επειδή το θέμα που ψάχνατε έχει συζητηθεί εδώ πέρα και επομένως σας χρησίμευσε στην επίλυση κάποιου προβλήματός σας;
2) Αυτονόητο ότι οι φατσούλες και τα γελάκια που μας παρέχει το ηλεκτρονικό φόρουμ, δεν αντικαθιστούν ούτε τον τόνο της φωνής κάποιου, ούτε τη χροιά, ούτε την έκφραση του προσώπου, επομένως πολλές παρεξηγήσεις πηγάζουν από το απρόσωπο του διαδικτύου και από την άχρωμη και πολλές φορές δυσνόητη έκφραση του γραπτού λόγου του καθενός.
3) Είναι προφανές ότι με όλους τους ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις παρέα, να μιλήσεις, να βγεις έξω ούτε καν να τους αντέξεις... Και αυτό αυτονόητο είναι. Αλλά σε ένα διαδικτυακό-επαγγελματικό φόρουμ μπαίνεις κυρίως όχι για να κάνεις φίλους, αλλά για να διευκολυνθείς στη δουλειά σου. Αν επομένως ξαναγυρίσετε στην αρχή και τα σβήσετε όλα και ξεκινήσετε εκ νέου θα δείτε, για παράδειγμα, ότι όταν βάζεις μία απορία σου έχει απαντηθεί σε 5 λεπτά το πολύ, ότι υπάρχουν άτομα που σε βοηθάνε να κάνεις τη δουλειά σου καλύτερα, να γράψεις το άρθρο σου, να ολοκληρώσεις τη μετάφρασή σου, να δεις κάποια πράγματα πιο σφαιρικά ή με άλλο μάτι. Και αυτό εγώ το θεωρώ υπερπολύτιμο. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε... Ή ακόμα ανοίξτε εσείς ένα θέμα περί θεωρίας της μετάφρασης και αν δείτε ότι δεν θα σας απαντήσει κανείς, τότε βγείτε να αφορίζετε δεξιά και αριστερά και να δυσφημήσετε ακόμα το ανόητο αυτό φόρουμ. Πιστέψτε με, όλοι κάτι έχουμε κάνει εδώ μέσα και αυτή τη στιγμή για παράδειγμα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, δεν ξέρετε ποιος είναι ο γράφων Αζιμούθιος και τι έχει κάνει στη ζωή του ή πού δουλεύει. Σωστά;
4) Τέλος, και επειδή κατακρίνατε τα νήματα περί τσιγάρου, θα σας θυμίσω την κατάληξη που είχε ο καλός ηθοποιός Τζακ Νίκολσον στην ταινία Η Λάμψη, στη διάρκεια της οποίας όλοι νομίζαμε ότι δούλευε σκληρά και έγραφε μυθιστόρημα, αλλά στο τέλος το μόνο που έκανε όλη μέρα ήταν να γράφει την παρακάτω φράση: All work and no play made Jack a dull boy.
Τι υπονοώ-εννοώ; Ότι στη ζωή δεν υπάρχει μόνο η δουλειά, η θεωρία, το διάβασμα, η ακαδημαϊκή επιδίωξη και ανέλιξη, αλλά και η οικογένεια, η διασκέδαση, το γέλιο, η ανεμελιά, οι διακοπές, η χαλάρωση. Και ναι, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, ακόμα και σε ένα μεταφραστικό φόρουμ, θα βρείτε ανθρώπους που τα επιζητούν όλα αυτά και ακούνε μουσική, συζητούν περί ανέμων και υδάτων, περί σοβαρών αλλά και αστείων υποθέσεων και εν τέλει προσπαθούν να διασκεδάσουν ακόμα και τη δουλειά τους που είνα πάρα πολλές φορές πολύ πιεστική.
Αν αυτά σας φαίνονται ανούσια ή υποδηλώνουν έλλειψη σοβαρότητας τότε μπορείτε να επιλέξετε να μην τα διαβάζετε ή να τα αγνοείτε παντελώς. Άλλωστε φαίνεται πάντα από τον τίτλο περί τίνος πρόκειται.
Όχι όμως και να ισοπεδώνετε ένα φόρουμ που έχει χρόνια παρουσίας και έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά στα μέλη του.
Ελπίζω λοιπόν να αναθεωρήσετε και να σας δούμε απόλυτα ενεργό προσφέροντας τη γνώση σας, αλλά και δεχόμενος τη δική μας.
Ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε το κατεβατό μου. :)
Προς sarant.
Μεροληπτείτε αγρίως. Δεν ήμιυν εγώ που ηρξάμην χειρών αδίκων. Ξαναδείτε το πρώτο μου post. Δεν είναι αγενές, δεν είναι επιθετικό, είναι ηπίως προκλητικό. Εκτός και αν θεωρείτε και σεις, όπως και οι άλλοι, πως ένα forum (=αγορά του δήμου) είναι ιδιοκτησία κάποιων, σπίτι τους, με άγραφτο κώδικα συμπεριφοράς που έχουν θεσπίσει οι ίδιοι και δεν σηκώνει καμία παρέκκλιση από κανέναν, και κάθε νεοεισερχόμενος πρέπει να υποβάλει τα σέβη του και να κάμψει την οσφύ. Αστεία πράγματα. Αναιρείται η ίδια η έννοια της δημόσιας αγοράς. Αν το forum δεν μπορεί να ανεχτεί ένα πειραχτήρι και σπεύδει να του πει να μην περνάει καν απέξω, τότε δεν είναι forum, είναι παρέα ατόμων ανασφαλών.
Για το Call me Ishmael δεν έχω έτοιμη απάντηση. Δεν είμαι προχειρολόγος, εργάζομαι και έχω δικούς μου μεταφραστικούς δαίμονες να δαμάσω και δεν νομίζω ότι θα συνέβαλα εποικοδομητικά με μια γρήγορη απάντηση.
Μεροληπτείτε αγρίως. Δεν ήμιυν εγώ που ηρξάμην χειρών αδίκων. Ξαναδείτε το πρώτο μου post. Δεν είναι αγενές, δεν είναι επιθετικό, είναι ηπίως προκλητικό. Εκτός και αν θεωρείτε και σεις, όπως και οι άλλοι, πως ένα forum (=αγορά του δήμου) είναι ιδιοκτησία κάποιων, σπίτι τους, με άγραφτο κώδικα συμπεριφοράς που έχουν θεσπίσει οι ίδιοι και δεν σηκώνει καμία παρέκκλιση από κανέναν, και κάθε νεοεισερχόμενος πρέπει να υποβάλει τα σέβη του και να κάμψει την οσφύ. Αστεία πράγματα. Αναιρείται η ίδια η έννοια της δημόσιας αγοράς. Αν το forum δεν μπορεί να ανεχτεί ένα πειραχτήρι και σπεύδει να του πει να μην περνάει καν απέξω, τότε δεν είναι forum, είναι παρέα ατόμων ανασφαλών.
Για το Call me Ishmael δεν έχω έτοιμη απάντηση. Δεν είμαι προχειρολόγος, εργάζομαι και έχω δικούς μου μεταφραστικούς δαίμονες να δαμάσω και δεν νομίζω ότι θα συνέβαλα εποικοδομητικά με μια γρήγορη απάντηση.