metafrasi banner

Αντί να φτιάξουν οι άλλες εταιρείες, χαλάει κι η Softitler

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Δεν ξέρω πόσοι υποτιτλιστές όμως μπορούν να έχουν σταθερή ποσότητα δουλειάς από μια εταιρεία. Ξέρω αρκετά άτομα που το εγκατέλειψαν απ' αυτόν τον λόγο. Δηλαδή, δεν μπορούσαν να βγάλουν σταθερά ούτε αυτά τα 700-800 ευρώ, και προτίμησαν να αναζητήσουν μισθό, έστω και με τις συνθήκες που περιγράφεις.
 

Ulkomaalainen

New member
Δεν ξέρω πόσοι υποτιτλιστές όμως μπορούν να έχουν σταθερή ποσότητα δουλειάς από μια εταιρεία. Ξέρω αρκετά άτομα που το εγκατέλειψαν απ' αυτόν τον λόγο. Δηλαδή, δεν μπορούσαν να βγάλουν σταθερά ούτε αυτά τα 700-800 ευρώ, και προτίμησαν να αναζητήσουν μισθό, έστω και με τις συνθήκες που περιγράφεις.

Σ' αυτό συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Ως τώρα είχα, για το μέλλον δεν ξέρει ποτέ κανείς, αλλά δεν αντέχεται και να δουλεύεις 7 μέρες την εβδομάδα. Η μόνη παρηγοριά είναι ότι είσαι σπίτι σου.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Η μόνη παρηγοριά είναι ότι είσαι σπίτι σου.
Κι αυτό είναι συγχρόνως και το κακό. Επειδή είσαι σπίτι σου, η δουλειά είναι μαζί σου κάθε μέρα, όλο το 24ωρο. Εννοείται ότι όλοι δουλεύουμε σε όλες τις αργίες.
 

Ulkomaalainen

New member
Κι αυτό είναι συγχρόνως και το κακό. Επειδή είσαι σπίτι σου, η δουλειά είναι μαζί σου κάθε μέρα, όλο το 24ωρο. Εννοείται ότι όλοι δουλεύουμε σε όλες τις αργίες.

Τώρα που βρήκα άνθρωπο, θα μοιραστώ τον πόνο μου. Κι αφού είναι τόσο δύσκολη, μα και τόσο ωραία δουλειά, γιατί δε μας αφήνουν να τη χαρούμε όσο γίνεται; Αυτοί βγαίνουν κερδισμένοι στο κάτω-κάτω αν κάνουμε καλή δουλειά.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Χμμμ... Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Επειδή η ποιότητα δεν είναι η πρώτη τους προτεραιότητα. Δηλαδή, τους ενδιαφέρει να υπάρχει, αλλά μόνο αν την πληρώνουν φτηνά. Κάτι σαν εστιατόριο με γκουρμέ φαγητά. Πολύ θα μας άρεσε να πάμε, αλλά μόνο αν κατεβάσουν τις τιμές.

Αφού καθιερώσουν και εδραιώσουν τις χαμηλές τιμές, μετά κάνουν επιλογή και κρατάνε τους καλύτερους απ' όσους δέχτηκαν να δουλέψουν μ' αυτές τις τιμές. Αλλά αν, για να έχουν τους καλούς, πρέπει να πληρώσουν πιο ακριβά, με πόνο καρδιάς θα τους στερηθούν.
 

Ulkomaalainen

New member
Χμμμ... Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Επειδή η ποιότητα δεν είναι η πρώτη τους προτεραιότητα. Δηλαδή, τους ενδιαφέρει να υπάρχει, αλλά μόνο αν την πληρώνουν φτηνά. Κάτι σαν εστιατόριο με γκουρμέ φαγητά. Πολύ θα μας άρεσε να πάμε, αλλά μόνο αν κατεβάσουν τις τιμές.

Αφού καθιερώσουν και εδραιώσουν τις χαμηλές τιμές, μετά κάνουν επιλογή και κρατάνε τους καλύτερους απ' όσους δέχτηκαν να δουλέψουν μ' αυτές τις τιμές. Αλλά αν, για να έχουν τους καλούς, πρέπει να πληρώσουν πιο ακριβά, με πόνο καρδιάς θα τους στερηθούν.

Δεκτόν κι άκρως λογικό, αλλά ποιος μπορεί να ζήσει με τέτοιες αμοιβές; Σ' αυτήν την περίπτωση πρέπει ν' απευθυνθούν μόνο σε εισοδηματίες που δουλεύουν για την πλάκα τους. Να μην ψάχνουν ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν απ' το επάγγελμά τους. Να πηγαίνεις για συνέντευξη κρατώντας το εκκαθαριστικό της εφορίας ένα πράμα.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Σ' αυτήν την περίπτωση πρέπει ν' απευθυνθούν μόνο σε εισοδηματίες που δουλεύουν για την πλάκα τους. Να μην ψάχνουν ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν απ' το επάγγελμά τους.
Το τραγικό όμως είναι ότι τελικά εκείνοι που τσιμπάνε είναι άνθρωποι χωρίς την αίσθηση του επαγγελματία που γνωρίζει πόσο πρέπει να πουλά τις υπηρεσίες του και πώς πρέπει να βιοπορίζει, άνθρωποι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ή που συγχέουν την ενασχόληση με την εργασία ή που τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα κάνουν μια αρχή κι αργότερα θα καταφέρουν να πληρώνονται κανονικά (φα φα φα...). Άρα οι εταιρείες ψάχνουν να βρουν ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς να ζήσουν από το επάγγελμά τους — και αυτούς ακριβώς βρίσκουν.
 

Ulkomaalainen

New member
Το τραγικό όμως είναι ότι τελικά εκείνοι που τσιμπάνε είναι άνθρωποι χωρίς την αίσθηση του επαγγελματία που γνωρίζει πόσο πρέπει να πουλά τις υπηρεσίες του και πώς πρέπει να βιοπορίζει, άνθρωποι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ή που συγχέουν την ενασχόληση με την εργασία ή που τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα κάνουν μια αρχή κι αργότερα θα καταφέρουν να πληρώνονται κανονικά (φα φα φα...). Άρα οι εταιρείες ψάχνουν να βρουν ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς να ζήσουν από το επάγγελμά τους — και αυτούς ακριβώς βρίσκουν.

Απ' αυτό το επάγγελμα δεν μπορείς να ζήσεις. Ή το κάνεις ελπίζοντας για κάτι καλύτερο, γιατί καλύτερες θέσεις υπάρχουν, απλώς είναι για λίγους, ή δεν το κάνεις και στρέφεσαι στη μετάφραση ή δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού. Να θέσεις δικούς σου όρους δεν μπορείς. Και το λέω έχοντας δοκιμάσει, δεν πήγα σαν πρόβατο για σφαγή έτσι.
 

SBE

¥
Όμως αυτά που λέτε ισχύουν για πολλά ελεύθερα επαγγέλματα. Δεν ξέρω αν με τη μετάφραση είναι καλύτερα, Ulkomaalainen
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Σχετικό, από το ωραιότατο ιστολόγιο που ανακάλυψε ο daeman. Τα χρωματάκια δικά μου.

1. Resist lowering your rates. No Peanuts! starts and ends with this fundamental principle. It may seem naive to say so, but the truth is actually quite simple: If every single one of us insisted on receiving a living wage, a living wage is what we would receive.

2. Tell clients why. It’s not enough to refuse or ignore low-rate offers. No Peanuts! works only if we take specific action to educate agencies, publishers, and other clients. Tell them exactly why you refuse to work for small change. Explain the rates and conditions that would be appropriate for the job in question. Be angry, be polite, be funny: How you say it doesn’t matter, but it matters immensely that you say it!

3. Stop operating in panic mode. The translation market is in no danger of collapsing. Clients will continue to need translation services. If we show them that quality translations are worth more, and that skill and experience count, they will pay more.

4. Recognize that you are in the same boat as all your colleagues in your language combination. Setting rock-bottom rates or lowering them because of “the market” or in response to pressure from clients directly injures other translation professionals. If you’re not participating in the No Peanuts! Movement, you are participating in its counterpart: Peanuts for Everyone!

5. Take back control of your role in the client/service provider relationship. For years, online clearinghouses like ProZ, TranslatorsCafé, GoTranslators, and others, along with mega-agencies like TransPerfect, have helped turn the client-provider relationship inside out. Many clients have followed their lead and now assume they have the right to dictate rates to translators. They are mistaken.

6. Boycott online translation brokers & agencies that abuse and exploit translators and interpreters and demonstrate a lack of respect for the translation professional. Tell them—and your colleagues—that you’re boycotting and tell them why.

7. Make use of resources such as translators’ mailing lists in your language combination, The Checklist for Freelancers, Payment Practices, the Translator Client Review list, or Il Segno di Caino: The Translator’s Hall of Shame to network with colleagues about unacceptable practices.

8. Understand that rate deflation is not solely an economic problem; it’s an ethical problem as well. First, when a translator works for peanuts, that doesn’t mean the outsourcer is billing its end client for peanuts. Usually, it’s just the opposite: the outsourcer is reaping unfair profits by “paying low” and “charging high.” Second, dirt-cheap rates to the translator almost always mean that the final user of a text (whether it’s a book, the subtitles on a TV program, or a product catalog) is getting exactly what you’d expect: low quality. Low rates, in other words, deliver a double dose of disrespect: for the translator and for the translation consumer.

9. Refuse to accept abusive working conditions. Those conditions start with rates that don’t allow you to earn a living wage, but they include unrealistic deadlines, uncompensated overtime or weekend work, insistence upon unwarranted discounts, late payments, and other practices that reduce the translator to servitude. They aren’t part of the job.

10. Communicate with your colleagues about your commitment to earning a living wage.
 
Last edited:

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Αυτό το κείμενο θα το μοιράζω στους μαθητές μου στο σεμινάριο.
 

Dimi

Member
Όποιος θα ήθελε να διαβάσει και να υπογράψει το γράμμα διαμαρτυρίας για τη softitler, μπορεί να επικοινωνήσει με τη Veselina Katsarova στο vkatsarova AT yahoo DOT com.
 

nickel

Administrator
Staff member
Η επιστολή διαμαρτυρίας απευθύνεται στις εταιρείες παραγωγής, όπως Disney, Warner Bros, Paramount, Fox κ.ά., και αποσκοπεί να τις πείσει ότι δεν μπορεί η δουλειά τους, για την οποία επενδύθηκαν εκατομμύρια, να καταστρέφεται από τις παρανοήσεις και την προχειροδουλειά κακοπληρωμένων υποτιτλιστών. Αν επιθυμείτε να υπογράψετε κι εσείς την επιστολή, για την οποία πήραμε το δικαίωμα αναδημοσίευσης, στείλτε το μήνυμά σας στην ηλεδιεύθυνση που έδωσε η Dimi.

Dear clients,

The current global economic situation has made subtitling companies exert enormous financial pressure on their subtitlers by cutting their wages by 40-60%. This is already starting to affect the final products of the film industry and the industry in general in the following way: extremely low quality of the subtitles of films due to the fact that less and less qualified people (in many instances with no translation qualifications at all) agree to translate the films for the proposed low payment (1-4$ per hour). Not long ago, the subtitlers in one of the biggest subtitling companies were offered to move to the Philippines for one year and work from there in order to keep their jobs. As a result, qualified subtitlers and editors who have the necessary education and long years of experience in subtitling are leaving the business, unable to sustain a living and support their families with the low rates offered for their labour. Many people with no qualifications in translation come and take their jobs and start subtitling the films.

The film-making industry spends millions of dollars to produce films that will get ruined in the final stage of production – subtitling. It does not matter any more how good the special effects in a film are, whether the film is 3D or Blu-ray and which big names are acting in it, since the characters will sound more and more illiterate and absurd and the plots will be full of misunderstandings of the type: “He is not the murderer.” translated to “He is the murderer.”

Do you really want films with million dollar budgets to be turned into cheap fiction in the final stage of the production just because the translators do not have the necessary knowledge how to do the job? Subtitles occupy around 15-20% of the screen and approximately 70% of the attention of the viewer, so they actually matter. Don’t you think that 885 spelling errors in one film (my personal record as an editor from last year) is way too many?

The language in the subtitles is the only language the characters in the films speak to the huge audiences for which the films are subtitled. No matter how good the original dialogues in the films are, the film-making companies will have less and less control over the way their characters speak in every language, just because the final word is given to the unqualified translators. They will be the ones speaking on behalf of all the characters and the film-making companies have no control over this.

Now is the time for the film studios to decide whether they want their products ruined in the final stage of the production. In order to assure the good quality of the subtitles, they should insist that qualified subtitlers get fair rates for their hard labour and expertise.
We, the undersigned, are subtitlers who have been translating films for many years and are now being forced to leave our jobs just to watch how unqualified translators come and ruin the films. We have decided to take a stand and not keep quiet about the current situation. The film studios should do the same, if they care for the films they produce.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Ανήκω σε έναν επαγγελματικό χώρο, ένα επάγγελμα ορθάνοιχτο, όπου χώνεται ο κάθε σκιτζής με το έτσι θέλω και τη χαμηλή του τιμή, στον οποίο χώρο τα τελευταία δώδεκα χρόνια πέφτουν αντί να ανεβαίνουν οι τιμές.
Από εδώ πήρα αυτή την πάσα για να προσθέσω κάτι στο θέμα.

1) Ιδιοκτήτης γνωστής εταιρείας υποτιτλισμού μού είπε ότι ο μόνος λόγος που οι ουρανοκατέβατες εταιρείες του χώρου χτυπάνε διαγωνισμούς στα ελληνικά κανάλια με εξωπραγματικά χαμηλές τιμές είναι ότι πάντα βρίσκουν "μεταφραστές" (ναι, μέσα σε εισαγωγικά) που δέχονται να δουλέψουν με λιγότερο από ψίχουλα. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούν οι πιο σοβαρές εταιρείες να πάρουν κανέναν διαγωνισμό και να δώσουν αξιοπρεπείς αμοιβές σε επαγγελματίες μεταφραστές.

2) Πολύ πρόσφατα μού ζήτησε προσφορά μια γαλλική εταιρεία. Ξέροντας καλά ότι στη Γαλλία οι υποτιτλιστές αμείβονται με υψηλές αμοιβές, έδωσα μια τιμή αρκετά μεγάλη για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά πολύ λογική για τη Γαλλία. Μου απάντησαν ότι είχαν άλλες προσφορές από την Ελλάδα 60% χαμηλότερες από τη δική μου. Τους απάντησα ότι καλά θα κάνουν να προτιμήσουν τους συναδέλφους που δέχονται να δουλεύουν οχτάωρο ή δεκάωρο για 40 ευρώ, δηλαδή λιγότερα απ' όσα βγάζει μια οικιακή βοηθός σε έξι ώρες.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Αναβίωση νήματος με update:
Η Softitler τώρα προσφέρει σε υποψήφιους νέους συνεργάτες από Ελλάδα 1,25 δολάρια ανά λεπτό ταινίας για μετάφραση, από το 1,50 που πρόσφερε πέρυσι και το αρνηθήκαμε, δηλαδή μείωσε κατά 16,6% ακόμα αυτά που πρόσφερε πέρυσι.
 
Digital Deluxe Studios

Προσφάτως πληροφορήθηκα από έγκυρη πηγή ότι η εταιρεία Digital Deluxe Studios/softitler πάει για κλείσιμο στην Ελλάδα. Το ανακοινώνω σε περίπτωση που σκοπεύουν να εξαφανιστούν και να φεσώσουν εσωτερικούς και εξωτερικούς συνεργάτες. Γνωρίζει κανείς κάτι σχετικό;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Πώς είναι δυνατόν να κλείνει; Μόλις άνοιξε στην Ελλάδα. Μήπως εννοείς κάτι άλλο;
 

rogne

¥
Ερώτηση: πού και πότε άνοιξε στην Ελλάδα; Στην ιστοσελίδα της μητρικής εταιρείας δεν βλέπω ελληνικό παράρτημα. Θυμάμαι βέβαια μια κάπως έντονη συζήτηση εδώ για μια αγγελία της "DDS Athens", αλλά ούτε τότε είχαν δοθεί στοιχεία για το ελληνικό παράρτημα, πέρα από ένα e-mail επικοινωνίας.
 
Αυτό που εννοεί ο Ζάζουλας νομίζω ότι είναι το εξής:
Ο τζίρος μειώθηκε, άρα και το τελικό κέρδος σε αριθμό δολαρίων μειώθηκε.
Η εταιρεία έχει πάγια έξοδα, δηλαδή κτίρια, υπαλλήλους κλπ., αλλά δεν θέλει να μειώσει αυτά ή δεν θέλει να τα μειώσει κατά 50 ή 60%. Τι μένει να μειώσει; Το κόστος παραγωγής, απλούστατα. Δεν έχει σημασία αν θα έχει έναν ή εκατό μεταφραστές, ο καθένας από αυτούς, όταν θα παίρνει μια ταινία να μεταφράσει, θα της στοιχίζει λιγότερο. Ο πελάτης θα πληρώνει π.χ. 100 δολάρια για να του υποτιτλίσουν μια ταινία. Από τα 100 πρώτα έδιναν τα 10 στον μεταφραστή, τώρα θα του δίνουν τα τρία.

Ναι, αλλά η πραγματική μείωση του τζίρου είναι της τάξης του 2%, όπως φαίνεται από τα στοιχεία, ενώ οι μειώσεις που επιβάλλουν αυτοί είναι πολύ μεγαλύτερες. Κοινώς, μπούρδες! Γενικά, η βιομηχανία του θεάματος είναι η μόνη που παρά την τρομερή ύφεση που ζει όλη η υφήλιος, καταφέρνει και κερδίζει σχεδόν τα ίδια που κέρδιζε και πριν. Δεδομένου ότι τα λεφτά στην τσέπη μας έχουν μειωθεί, αυτό σημαίνει ότι αναλογικά ξοδεύουμε περισσότερα κατά μέσο όρο, απ' ό,τι ξοδεύαμε πριν 2 και 4 χρόνια. Δηλαδή αν το 2008 δίναμε το Χ% του μισθού μας σε DVD, κινηματογράφο, κτλ, σήμερα δίνουμε το (Χ+Υ)%.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Ερώτηση: πού και πότε άνοιξε στην Ελλάδα; Στην ιστοσελίδα της μητρικής εταιρείας δεν βλέπω ελληνικό παράρτημα. Θυμάμαι βέβαια μια κάπως έντονη συζήτηση εδώ για μια αγγελία της "DDS Athens", αλλά ούτε τότε είχαν δοθεί στοιχεία για το ελληνικό παράρτημα, πέρα από ένα e-mail επικοινωνίας.
Ούτε εγώ ξέρω αν άνοιξε. Μόνο την αγγελία ήξερα κι εγώ, άρα θεωρούσα δεδομένο ότι δεν μπορεί να κλείσει πριν ανοίξει καλά-καλά.
 
Top