Ισότητα-λάστιχο των δύο φύλων

[Costas]

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΕΣ είχε κρίνει με παλαιότερες αποφάσεις της ότι οι διατάξεις του Συνταξιοδοτικού Κώδικα των δημοσίων υπαλλήλων, που αποκλείουν την συνταξιοδότηση των άγαμων ανδρών παιδιών μετά τον θάνατο των υπαλλήλων ή συνταξιούχων γονέων τους είναι αντίθετη στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας των πολιτών, καθώς δικαιούνται την σύνταξη οι άγαμες κόρες.

Η Ολομέλεια του ΕΣ έκρινε την Τετάρτη ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ότι η αρχή της συνταγματικής ισότητας δεν καταλαμβάνει τα άρρενα τέκνα και κατά συνέπεια δεν δικαιούνται την σύνταξη των γονέων τους μετά θάνατον.

Από το in.gr. Αν μας εξηγούσε το άρθρο και το σκεπτικό της απόφασης, θα 'ταν καλά.

 

[SBE]

Αυτό το άγαμων ανδρών παιδιών με μπέρδεψε και το διάβασα πολλές φορές για να καταλαβω ότι εννοεί των άγαμων αρρένων παιδιών ή των άγαμων γιών κι όχι ότι τα παιδιά δεν παντρεύονται τους άντρες.

 

[Elsa]

Με το μπαρδόν, αλλά ισχύει ακόμα οτι οι άγαμες θυγατέρες παίρνουν τη σύνταξη των γονιών τους;

 

[Costas]

Θα καταργηθεί για τις επόμενες από το 2013, αλλά το ΔΝΤ ήθελε να καταργηθεί και για τις τωρινές, αλλά ο Λοβέρδος είπε ότι είναι άδικο, γιατί τους κόψαμε τον 13ο και τον 14ο μήνα. Εγώ γνώριζα προ 25ετίας μία που έμεινε ανύπαντρη για να εισπράττει τη σύνταξη.

 

[Ambrose]

Εγώ γνώριζα προ 25ετίας μία που έμεινε ανύπαντρη για να εισπράττει τη σύνταξη.

Και αρκετές σήμερα.

 

[Alexandra]

Σε ραδιοφωνική εκπομπή του Σκάι όπου τηλεφωνούν οι ακροατές, βγήκε μια 75χρονη δεσποινίς και είπε ότι εισπράττει τη σύνταξη του μπαμπά της από τα... 24 της!

Είναι αναμφισβήτητα παράλογο αυτό το σύστημα. Δεν είναι δυνατόν να κινδυνεύουν χιλιάδες άνθρωποι να μείνουν χωρίς καθόλου σύνταξη ή να παίρνουν σύνταξη πείνας , επειδή κάποιες δεσποινίδες αποφάσισαν στα 24 τους ότι δεν χρειάζεται να ψάξουν για δουλειά για τα επόμενα 50-60 χρόνια ή επειδή μερικές χιλιάδες πεθαμένοι επιμένουν να εισπράττουν ακόμα τη σύνταξή τους με τη βοήθεια των ζωντανών συγγενών τους.

 

[anef]

Η λογική, όμως, που λέει ότι τα κόβουμε όλα αυτά χωρίς να μιλάμε και για την πραγματικότητα των γυναικών είναι λίγο περίεργη, όταν μάλιστα προβάλλεται στο όνομα της ισότητας. Τα πράγματα σίγουρα αλλάζουν και ίσως αυτές οι συντάξεις ή τα προνόμια να ενθαρρύνουν και τους άντρες να μην συμμετέχουν π.χ. στη φροντίδα των παιδιών ή των γονιών. Ωστόσο, να μην αγνοούμε το γεγονός ότι, ακόμα και στα νέα ζευγάρια, οι γυναίκες εξακολουθούν να φροντίζουν πολύ περισσότερο τους γονείς και τα πεθερικά και φυσικά τα παιδιά τους.

Για τις γυναίκες που αψηφούν τις κοινωνικές πιέσεις και ανέχονται το στίγμα της ανύπαντρης ή της γεροντοκόρης μόνο και μόνο για να πάρουν μια σύνταξη, τι να πω; Δεν τις πληροφόρησε κανείς ότι μπορούν να παντρευτούν πλούσιο άντρα; :)

 

[Ambrose]

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Καταρχήν, είναι (άλλη) μια απαράδεκτη διάκριση:

1. υπέρ των ανύπαντρων γυναικών
2. κατά των συζευγμένων γυναικών και αντρών
3. υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων.

Δηλαδή, ποια είναι η πραγματικότητα των γυναικών που δικαιολογεί το ξεκοκκάλισμα του δημοσίου χρήματος; Η μητρότητα; Άλλο όμως μητρότητα κι άλλο ανύπαντρη γυναίκα που παίρνει σύνταξη για την οποία δεν έχει δουλέψει και για την οποία ουδεμία εισφορά έχει καταβάλλει όλη της τη ζωή. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Και γιατί πρέπει να παίρνει σύνταξη επειδή είναι ανύπαντρη; Είμαστε σοβαροί; Πότε επιτέλους θα γίνουμε κράτος; Εδώ πέρα, όλοι νομίζουν και ονειρεύονται ότι είναι στη Σάγκρι Λα με την εργασία και τα λεφτά των άλλων.

Υ.Γ. Και κάποτε επιτέλους θα πρέπει να εξαλειφτούν τα διάφορα "θετικά μέτρα" που θεσπίζονται υπέρ συγκεκριμένων ομάδων, οι οποίες καταλήγουν να είναι προνομιούχες εις βάρος των άλλων.

 

[anef]

Σε παρακαλώ να ξαναδιαβάσεις τι έγραψα. Δεν έγραψα ότι δεν πρέπει να κοπούν (μάλιστα συμπεριέλαβα και έναν λόγο για τον οποίο πρέπει να κοπούν), έγραψα ότι ταυτόχρονα πρέπει να βλέπουμε και τι γίνεται στην πραγματικότητα και να μιλάμε (τουλάχιστον) και γι' αυτήν. Λίγη ψυχραιμία όταν διαβάζουμε μια άλλη άποψη. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι όλοι να είμαστε σοβαροί με έναν τρόπο. Υπάρχουν και άλλοι.

 

[Ambrose]

Διάβασα τι έγραψες, αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Είσαι υπέρ ή κατά του μέτρου; Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα αντρόγυνα (και όχι μόνο οι γυναίκες) με την ανατροφή των παιδιών είναι γνωστά. Και δεν δέχομαι ότι οι γυναίκες είναι αδικημένη κοινωνική ομάδα.

 

[Elsa]

Ελπίζω να μη συζητάνε να κοπεί η σύνταξη αυτή σε γυναίκες που είναι πάνω από κάποια ηλικία!

 

[Palavra]

Και δεν δέχομαι ότι οι γυναίκες είναι αδικημένη κοινωνική ομάδα.

Σαφέστατα αστειεύεσαι. Γυναίκες παντρεμένες, ή με μικρά παιδιά, δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να βρουν δουλειά από ό,τι οι υπόλοιπες. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που έχουν πατήσει τα τριάντα, γιατί θεωρούνται επικίνδυνες προς τεκνοποίηση (τουτέστιν άδειες και τα λοιπά).
Επίσης, οι γυναίκες παίρνουν λιγότερα χρήματα από ό,τι οι άντρες. Ενδεικτικά, μία από τις εκατοντάδες μελέτες της ΕΕ, όπου φαίνεται πως οι μισθοί των γυναικών φτάνουν έως και 85% των αντίστοιχων αντρικών.

 

[Ambrose]

Υπάρχει κάποιο επίσημο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι δυσκολεύονται να βρουν δουλειά ή είναι άλλος ένας μύθος; Και αν δήθεν ισχύει, γιατί; Μήπως επειδή πολλές κοιτάζουν να βρουν μια δουλειά και μετά να την κάνουν με εγκυμοσύνη κι ας πληρώνει τζαμπέ ο εργοδότης (ο οποίο πολλές φορές δεν το αντέχει οικονομικά); Αυτά δεν είναι σοβαρά επιχειρήματα. Και ανάλογα επιχειρήματα μπορώ να επικαλεστώ κι εγώ υπέρ των ανδρών (π.χ. στρατιωτικό, μικρότερο προσδόκιμο ζωής κλπ κλπ).

Η ουσία παραμένει ότι αν θέλουμε αληθινή ισότητα και δικαιοσύνη, θα πρέπει να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τους πάντες ως ίσους. Όχι μερικούς πιο ίσους από τους άλλους. Αυτό δεν ισχύει βέβαια για ανθρώπους που πραγματικά μειονεκτούν, όπως π.χ. άνθρωποι με αναπηρίες κλπ, οι οποίοι τελικά πληρώνουν την νύφη για όλους τους άλλους (αφού δεν έχει μείνει στο τέλος φράγκο γι' αυτούς).

 

[Palavra]

Οι σελίδες της ΕΕ βρίθουν από στατιστικά στοιχεία σχετικά. Όπως σου αρέσει να λες κι εσένα, όποιος ενδιαφέρεται, βρίσκει, και ειλικρινά κουράζομαι να συζητάω τα αυτονόητα.

 

[Alexandra]

Θα ήθελα πάντως να παρατηρήσω ότι αν στη σημερινή εποχή κάποιες νέες γυναίκες μετά τον γάμο τους εξακολουθούν να δίνουν στον άντρα τον παραδοσιακό ρόλο του couch potato, την ώρα που αυτές σκοτώνονται στη δουλειά για να κρατάνε σπίτι, παιδιά και εξωτερική εργασία, είναι απαράδεκτο. Εντάξει, οι παλιότερες δεν ήξεραν — η μητέρα μου εργαζόταν ακριβώς το ίδιο ωράριο με τον πατέρα μου σε μια τράπεζα, και γυρίζοντας στο σπίτι εκείνος κααααθόταν και αυτή συνέχιζε άλλο ένα εξάωρο ή οχτάωρο δουλειάς. Αλλά αν αυτό το κάνει σήμερα μια 30χρονη παντρεμένη, μάλλον φταίει και η ίδια που δεν μπορεί να βάλει κάποια τάξη σ' αυτό το θέμα και να πείσει τον σύζυγό της ότι δεν είναι υποχρεωμένη να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ αυτός παίζει playstation. Αν στη συνέχεια αυτή η κοπέλα απαιτεί να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα γι' αυτόν τον λόγο, μήπως είναι κάπως προβληματικό; Ή αν το δούμε λίγο πιο ρεαλιστικά, μακάρι να περίσσευαν λεφτά για συντάξεις, ώστε να συνταξιοδοτούμε και τον σκύλο μας, αλλά δεν δυστυχώς δεν υπάρχουν.

 

[Ambrose]

Ακριβώς! Και ξέρω ζευγάρια όπου οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί: η γυναίκα δουλεύει και ο άντρας στο σπίτι κρατάει τα παιδιά. Ξέρω επίσης γυναίκες που στο δίλημμα "καριέρα ή οικογένεια", διάλεξαν καριέρα. Απλά πράγματα. Επιλογή.

Τώρα, αν η Ελλάδα θέλει λόγω υπογεννητικότητας να δώσει επιδόματα στα αντρόγυνα και στις ανύπαντρες μητέρες να κάνουν 3 και 4 παιδιά και να μην δουλεύουν (υποχρεωτικά), ας το κάνει κι ας τις επιδοτήσει. Η χώρα το χρειάζεται. Αλλά εκεί ας είναι ξεκάθαρο ότι επιλέγω να κάνω παιδιά (πληθυντικός, όχι ενικός). Θα ήταν μια επένδυση του Ελληνικού κράτους στο μέλλον της Ελλάδας (η οποία θα μπορούσε να γίνει άνετα με τους πόρους που θα απελευθερώνονταν από τα λεφτά που πάνε άπατα) και η οποία θα απέδιδε πολλαπλά. Και θα ήταν και οι μητέρες ικανοποιημένες (χωρίς να χρειάζεται να δουλεύουν).

 

[sadebeg]

Προσωπικό και κοινωνικό

http://ec.europa.eu/justice_home/ne...rnational_womens_day_06/links_fr.htm#eurostat

μερικά στατιστικά στοιχεία για την ανισότητα στην εργασία.

Νομίζω πως πρέπει να προσέξουμε δυο σημεία...το πρώτο είναι το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό των γυναικών όσον αφορά την μερική εργασία και δεύτερο το οτι οι απολαβές των γυναικών συνεχίζουν να είναι μικρότερες των ανδρών.

Ναι η κατάσταση άλλαξε από την δεκαετία του πενήντα αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι ίδια για τα δυο φύλα. έτσι πχ όταν μιλάμε για ελαστικές σχέσεις εργασίας για τους άνδρες συνήθως σημαίνει μετακινήσεις ενω για τις γυναίκες διαθεσιμότητα. Πολλά γυναικεία επαγγέλματα > πόστα είναι πιο κακοπληρωμένα από αντίστοιχα ανδρικά καθώς θεωρείται πως χρειάζονται λιγότερη ειδίκευση ή καθόλου. και πάει λέγοντας.

Επιπλέον ήδη από την δεκαετία του ογδόντα θεωρείται απαραίτητο να συνδυάζουμε την προσέγγιση της άμισθης και έμμισθης εργασίας. Η σύνταξη για τις ανύπαντρες παλιότερα είχε αυτή τη σημασία. Μπορεί να μην εμπλέκονταν στην έμμισθη εργασία αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν δούλευαν. Δεν μπορούσαν όμως να κατοχυρώσουν δικαιώματα έτσι και για αυτό τους δινόταν έμμεσος κοινωνικός μισθός υπό το κάλλυμα βέβαια των σχέσεων κυριαρχίας που αντιστοιχούσαν στην εποχή (είτε πληρώνεσαι εμμέσως μέσω του συζύγου, είτε μέσω του πατέρα σου)

Ναι, θεωρώ πως αυτό είναι ένα απολίθωμα του παρελθόντος αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η κατάργησή του φέρνει την ισότητα γιατί πολύ απλά οι συνθήκες εργασίας δεν είναι ίδιες για γυναίκες και άνδρες. Οι γυναίκες συνεχίζουν να προσφέρουν στατιστικά μεγάλύτερη άμισθη εργασία και είναι πολύ περισσότερο πρεκάριες στην έμμισθη. Νομίζω ότι αντί να μαλώνουμε για την κατάργηση ή μη αυτού του θεσμού καλύτερα να δούμε πως θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί το δικαίωμα σε ένα μίνιμουμ μισθό οικονομικής αυτονομίας για γυναίκες και άνδρες. Σας παραπέμπω σε μια πολύ καλή συνέντευξη του Robert Castel με αφορμή την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού στην Γαλλία.... http://www.bastamag.net/article1044.html

 

[Alexandra]

Οι γυναίκες συνεχίζουν να προσφέρουν στατιστικά μεγάλύτερη άμισθη εργασία και είναι πολύ περισσότερο πρεκάριες στην έμμισθη.

Πρεκάριες; Να ρωτήσω τι σημαίνει και αν βασίζεται στο precarious;

 

[sadebeg]

Πρεκάριες; Να ρωτήσω τι σημαίνει και αν βασίζεται στο precarious;

Ναι έχεις δίκιο που ρωτάς. Το έκανα λίγο χωρίς να το σκεφτώ, και λίγο επίτηδες. Στα νεοελληνικά χρησιμοποιείται ευρύτατα ο όρος επισφαλής. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες αντιρρήσεις για την χρήση του... συνοψίζω>

Το επισφαλής παραπέμπει κυρίως σε συνθήκες έμμισθης εργασίας. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε ένα πυρήνα ασφαλούς εργασίας και γύρω γύρω μια ζώνη επισφαλούς εργασίας. Έπειτα το περιθώριο της ανεργίας. Ενέχει επίσης το αίσθημα της ανασφάλειας, του φόβου.

Το πρεκάριος αντίθετα παραπέμπει σε μια κοινωνική κατάσταση. Υπάρχει και μια τάση στην γαλλική κοινωνιολογία που χρησιμοποιεί τον όρο precarisation, δηλαδή την διαδικασία πρεκαροποίησης (αν μπορούμε να το πούμε έτσι). Σύμφωνα με την θέση αυτή οι ελαστικές και επισφαλής σχέσεις εργασίας είναι συστημικές του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου τρόπου οργάνωσης της παραγωγής. Ωστόσο αποτελούν ένα μόνο κομμάτι αυτής της διαδικασίας. Έτσι εξετάζουν συγχρόνως την διάλυση του κοινωνικού κράτους και τους ιδιαίτερους τρόπους κοινωνικοποιήσης που αυτές οι αλλαγές προκαλούν (B.APPAY).


Είναι λίγο ψιλά γράμματα, αλλά δεν ξέρω, εσείς τι λέτε θα τον δεχόσασταν ως νεολογισμό;

 

[Ambrose]

...και δεύτερο το οτι οι απολαβές των γυναικών συνεχίζουν να είναι μικρότερες των ανδρών.

Μικρότερες των ανδρών σε παρόμοιες θέσεις εργασίας; Δεν νομίζω. Δηλ. μια δικηγορίνα, γιατρίνα ή μεταφράστρια χρεώνει λιγότερα από έναν άντρα γιατρό ή δικηγόρο ή μεταφραστή; Ή μια καθαρίστρια παίρνει λιγότερα από έναν καθαριστή. Το γενικά κι αόριστα είναι μικρότερες των αντρών δεν λέει από μόνο του κάτι. Μήπως αυτές οι έρευνες δεν βλέπουν όλη την αλήθεια; Και παρεμπιπτόντως, δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στην ΕΕ, αλλά στην Ελλάδα όπου οι συνθήκες ενδεχομένως να είναι πολύ πιο διαφορετικές από άλλα ευρωπαϊκά κράτη.