Διακοπές στην Κρήτη

[sarant]

... διακοπές στην Κρήτη σκέφτομαι να πάω εγώ, συν γυναικί και τέκνοις, και μάλιστα τη "χειρότερη" εποχή, παναπεί μετά τις 15 Ιουλίου. Σκέφτομαι τρία πενθήμερα-εξαήμερα σε τρία σημεία, το ένα στα Χανιά ίσως το έχω βρει. Επειδή όμως έχω πολλάαα χρόνια να κατέβω στο Λιγγρονήσι, και όταν πήγαινα ήταν υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, αν έχετε καμιά πρόταση θετική (πήγαινε εκεί, μην το χάσεις, υπάρχει ένα εξαιρετικό ξενοδοχείο/εστιατόριο/παραλία) ή αρνητική (μην πας στον τάδε θα σε γδάρει/ αφήσει νηστικό/δεν θα κλείσεις μάτι από το νταβαντούρι), ευχαρίστως να την ακούσω.

 

[Bill]

Not-to-be-missed restaurant in Chania: Tamam (old city), located in a Turkish bath, excellent if not exquisite food at low prices. Best cheap hotels in Chania are found by going all the way down main street to waterfront, turning left, and walking a few blocks. Don't miss the archaeological museum (old town). Well-chosen, beautifully displayed exhibits, best small museum anywhere in Greece. Plus lots of exciting new finds (unpublished Linear B, etc.) from the nearby excavations in prehistoric Ialysos.

Samaria gorge: take bus ca. 5 AM from Chania bus station to Omalos, then walk ca. 12 km down through this breathtaking landscape to the sea. Bring water containers and a bit of lunch. Lots of sweet springs along the way. Break for lunch at ghost town of Hosia Maria (after which the gorge was named). Wear thick rubber soles: the trail is well laid out but rugged - a typical Greek donkey track, mostly bare jagged rock. Since it's almost all downhill, anyone in more or less good health can make the hike; I did it comfortably in my late 60s. Toward the bottom, the gorge narrows and you climb through a magnificent colossal gate of natural rock. At the sea (Libyan Sea), take the afternoon ferry to a bus, which will get you back to Chania by nightfall.

Nα τα περάστε καλά στο Λιγγρονήσι!

 

[cythere]

Να πάτε στη λίμνη του Κουρνά, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στα Χανιά και το Ρέθυμνο. Έχω οχτώ χρόνια να πάω, κι εύχομαι να έχει μείνει όπως τη θυμάμαι.
Επίσης, υπάρχει μία πολύ ωραία παραλία λίγο μετά τα Σφακιά, στο Λιβυκό Πέλαγος, με χοντρά βότσαλα και μικρές σπηλιές στις οποίες πας μόνο κολυμπώντας. Από τα πιο ωραία μέρη για μπάνιο που έχω δει στην Ελλάδα.

 

[nickel]

Στην πιο πρόσφατη επίσκεψή μου κατάφερα επιτέλους να πάω στη Γραμβούσα. Πρέπει να σας αρέσει το σκαρφάλωμα και να αντέχετε στη ζέστη (το έκανα καταμεσήμερο, με πολλούς αλλοδαπούς τουρίστες — η παρέα μου προτίμησε να μείνει στην παραλία), αλλά το ενετικό οχυρό στην κορυφή σού επιτρέπει να δεις, θαρρείς, μέχρι την άλλη άκρη της Μεσογείου και να ξέρεις αν πρόκειται να σου την πέσουν πειρατές. Η διαδρομή μέχρι εκεί με καραβάκι είναι σαγηνευτική, αλλά, μετά το κάστρο πρέπει οπωσδήποτε να πάτε στην παραλία του Μπάλου, όπου νομίζεις ότι βρίσκεσαι στις Μπαχάμες.

Στα Χανιά έχω και δύο πολυαγαπημένους φίλους, από τα παιδικά μου χρόνια (στο Ηράκλειο πολύ περισσότερους, αλλά στο Ηράκλειο πας, βλέπεις την Κνωσό, το Αρχαιολογικό, δυο-τρία άλλα ιστορικά, κι όπου φύγει-φύγει). Θα πρέπει να ρωτήσω τον ένα απ' αυτούς σε ποιο μαγαζί με θαλασσινά δίπλα στο κύμα με είχε πάει, όπου δεν λέγαμε να ξεκολλήσουμε.

 

[sarant]

Να τον ρωτήσεις τον φίλο σου, να τον ρωτήσεις!

Σας ευχαριστώ όλουςες!

 

[sarant]

Και κάτι ακόμα, για το Ηράκλειο την ίδια άποψη έχω κι εγώ δηλ. ότι δεν είναι για να μείνεις. Να μείνει κανείς Ρέθυμνο;

 

[cythere]

Καθαρά προσωπική άποψη: το Ρέθυμνο μού άρεσε περισσότερο από τα Χανιά κυρίως λόγω της υπέροχης φορτέτζας.

 

[Dido]

Θα πρέπει να ρωτήσω τον ένα απ' αυτούς σε ποιο μαγαζί με θαλασσινά δίπλα στο κύμα με είχε πάει, όπου δεν λέγαμε να ξεκολλήσουμε.

Κατά πάσα πιθανότητα ήταν αυτό: http://www.chania-guide.gr/dn/dyn/templ1el.jsp?id=71
Για τα ψαρικά τους φημίζονται και οι ψαροταβέρνες στην παραλία της Νέας Χώρας. Να αποφύγετε οπωσδήποτε τις ταβέρνες που βρίσκονται στο παλιό λιμάνι (θα τις αναγνωρίσετε από τους "κράχτες").

Ωραίο κατσικάκι και λοιπά κρεατικά, σε συνδυασμό με όμορφη διαδρομή, στο Θέρισσο. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε στάκα όπου τη βρείτε (εκτός αν η χοληστερίνη σας είναι ανεβασμένη). Να δοκιμάσετε επίσης σφακιανή πίτα και, φυσικά, μπουγάτσα από τον Ιορδάνη (με ζάχαρη ή χωρίς).

Για καφέ και ζουμερό κέικ με παγωτό, με ολόκληρη την πόλη στα πόδια σας, στην "Κουκουβάγια" δίπλα στους τάφους των Βενιζέλων.

Ζωντανά κρι-κρι σε αιχμαλωσία (δυστυχώς) υπάρχουν στο Δημοτικό Κήπο, όπου έχει κι ένα συμπαθητικό καφενεδάκι, αλλά και θερινό σινεμά.

Συμφωνώ για τη Γραμβούσα και τον Μπάλο. Αν αποφασίσετε να επισκεφθείτε τα Φαλάσαρνα, βεβαιωθείτε πρώτα ότι δεν φυσάει εκείνη την ημέρα στην περιοχή, διαφορετικά θα το μετανιώσετε πικρά. :) Το Ελαφονήσι ήταν κάποτε πολύ ωραίο, τώρα πια έχει αναπτυχθεί (με την κακή έννοια).

Αν θυμηθώ κάτι ακόμα, θα επανέλθω.

 

[nickel]

Για καφέ και ζουμερό κέικ με παγωτό, με ολόκληρη την πόλη στα πόδια σας, στην "Κουκουβάγια" δίπλα στους τάφους των Βενιζέλων.

Για την ψαροταβέρνα νομίζω ότι έκανες διάνα, αλλά θα το τσεκάρω.

Διάνα έκανες και στην επιλογή σου για γλυκό / παγωτό / καφέ (αλλά και στην «Κουκουβάγια», αν πάτε, φροντίστε να μη φυσάει).

 

[curry]

Κεδρόδασος, νοτιοδυτική Κρήτη, 1 χλμ από Ελαφονήσι.
Στα θετικά: Τεράστιοι κέδροι με παχιά σκιά, τυρκουάζ πεντακάθαρα νερά, και σε λιγοστά σημεία υπήρχε ακόμα (ως το 2006) ροζ άμμος! Επειδή δεν έχει τίποτα άλλο εκεί εκτός από ελεύθερους κατασκηνωτές, καλό θα ήταν να έχετε προμηθευτεί νερά και φαγώσιμα από πριν.
Στα αρνητικά: είναι λίγο ζόρι να το βρεις. Διαδρομή σε χωματόδρομο ανάμεσα σε θερμοκήπια, οπότε χωρίς καλές οδηγίες νομίζεις ότι καταλήγεις στο ίδιο μέρος διαρκώς -αλλά όχι. Εμείς ρωτήσαμε στο Ελαφονήσι - πολύ πριν να φτάσουμε στην παραλία, στο πρώτο μίνι-μάρκετ* - και έτσι σε ένα 20λεπτο το βρήκαμε. Μας βοήθησε κι ένας εξυπηρετικός αγρότης. Αξίζει την (μικρή) ταλαιπωρία.

*εκεί εφοδιάζονται οι ελεύθεροι κατασκηνωτές που λέγαμε, οπότε μπορεί και να πετύχετε κανέναν να σας πάει.

Όσο για το Ελαφονήσι, με είχε σοκάρει το πλήθος - μιλάμε για χιλιάδες ανθρώπους. ΑΛΛΑ: είναι υπέροχο. Κι επειδή είναι και αρκετά μεγάλο - ή επειδή είμαι (φτου-μου) τυχερή - μετά από 15' περπάτημα πλάι στο κυματάκι, βρήκαμε έναν μικρούτσικο κόλπο όπου ήμαστε μόνο εμείς κι άλλο ένα ζευγάρι, οπότε ήταν τέλεια*. Λευκή και ροζ άμμος, νερά από Καραϊβική, κρινάκια, κοχύλια - αν και αυτά σπανίζουν πια.

*στην πίσω μεριά του νησιού

Η διαδρομή από Χανιά προς Ελαφονήσι είναι από τις ωραιότερες στην Κρήτη - αν και δύσκολη σε κάποια σημεία. Έχει εξαιρετική θέα και σε πολλές περιπτώσεις μπορείς άνετα να σταματήσεις και να την απολαύσεις. Αλλά ωραία: ένα εκπληκτικό πέτρινο τούνελ, μια πηγή με παγωμένο νερό μέσα σε πλατάνια κλπ κλπ.
Το highlight για μένα: το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας - αξίζει τη στάση. Είναι στον δρόμο σου, έχει και ταμπέλα, μια γεύση εδώ

Άλλο: να πας οπωσδήποτε στις Αρχάνες (15 χλμ από Ηράκλειο). Είναι χωριό υπέροχο που διατηρεί το χρώμα του - και γι' αυτό βραβεύτηκε από την ΕΕ!!! Π.χ. αναπαλαιωμένα ιστορικά κτίρια, δεν υπάρχει πλαστική καρέκλα για δείγμα, έχει μόνο ξύλινες ταμπέλες στα καταστήματα, είναι πεντακάθαρο κι έχει ωραία ταβερνάκια και θερινό σινεμά!

Πετάξου και μέχρι τα Ανώγεια για κοψίδια. Αν έχει καμιά γιορτή, μπορεί να πετύχεις και τη λύρα του Ψαραντώνη! Είναι το χωριό των Ξυλουραίων, βλέπεις.

Γενικά για μπάνιο, αν φυσάει δυνατός βοριάς κι είσαι στη βόρεια πλευρά και ειδικά σε εκτεθειμένες παραλίες, μην πας ούτε για πλάκα, δεν μπαίνεις στη θάλασσα - εκτός αν έχεις αυτοκτονικές τάσεις! Προσωπική προτίμηση, οι παραλίες του νότου - αλλά κι εκεί, αν φυσάει νοτιάς, σκέτη πίκρα...

Αυτά προς το παρόν. Αν χρειάζεσαι πληροφορίες για ξενώνες, στείλε μου ένα PM, νομίζω ότι μπορώ να σε βοηθήσω με ωραίες προτάσεις.

 

[nickel]

Εγώ ο λιγούρης (μην ακούσω λογοπαίγνια!) το χαίρομαι που ξέρετε την Κρήτη καλύτερα από κάποιους ερζάτς Κρητικούς (ονόματα δε λέμε). Και απολαμβάνω όσο δεν φαντάζεστε αυτά τα σημειώματα!

Είναι το χωριό των Ξυλουραίων, βλέπεις.

Των Ξυλούρηδων είθισται να λέμε.
Αλλά ο δίσκος του αείμνηστου: τα Ξυλουρέικα.

 

[YiannisMark]

Στην πιο πρόσφατη επίσκεψή μου κατάφερα επιτέλους να πάω στη Γραμβούσα.

Εδώ ένα σχετικό άκουσμα. Περισσότερα στον ΚρήτηFM.

Εγώ ο λιγούρης (μην ακούσω λογοπαίγνια!) το χαίρομαι που ξέρετε την Κρήτη καλύτερα από κάποιους ερζάτς Κρητικούς (ονόματα δε λέμε). Και απολαμβάνω όσο δεν φαντάζεστε αυτά τα σημειώματα!

Να λέμε ονόματα, να λέμε, μπας και το πάρουνε απόφαση μερικοί-μερικοί να ξαναπάνε μετά τόσα χρόνια...
Ναι, το Ηράκλειο ως πόλη δεν λέει και πολλά, εκτός ίσως από τις μπουγάτσες στην κεντρική πλατεία. Για να φτάσεις όμως εκεί, θα νομίζεις ότι είσαι στην Αθήνα ώρα αιχμής... Σε επίπεδο νομού, είναι μια χαρά, ειδικά τα νότια παράλια. Ομολογώ, με κίνδυνο λιθοβολισμού , πως ο Ν. Χανίων μου άρεσε πολύ περισσότερο (και η ίδια η πόλη βέβαια).

Άλλο: να πας οπωσδήποτε στις Αρχάνες (15 χλμ από Ηράκλειο). Είναι χωριό υπέροχο που διατηρεί το χρώμα του - και γι' αυτό βραβεύτηκε από την ΕΕ!!! Π.χ. αναπαλαιωμένα ιστορικά κτίρια, δεν υπάρχει πλαστική καρέκλα για δείγμα, έχει μόνο ξύλινες ταμπέλες στα καταστήματα, είναι πεντακάθαρο κι έχει ωραία ταβερνάκια και θερινό σινεμά!

Για να ευλογάμε και τα γένια μας, το χωριό (οι Πάνω Αρχάνες για όποιον μπερδευτεί εκεί) έχει και σάιτ (πάμε μια βόλτα; ) και πάμπολλες διακρίσεις, δραστηριότητες και ιστορία. Για την ιστορία μιλώντας, ακόμα και όταν ο αριθμός των κατοίκων δικαιολογούσε μόνο τον χαρακτηρισμό ως κοινότητας, οι Αρχάνες αποτελούσαν Δήμο, τιμητικός χαρακτηρισμός λόγω της προσφοράς στην αντίσταση... Α, δείτε και τις Μαρτυρίες περιηγητών στην κατηγορία Ιστορία.

Κοντολογίς, για μένα το σενάριο «Κρήτη» έχει ως εξής: παρεάκι (ιδανικά με 2 καλοσυντηρημένα αυτοκίνητα, για λόγους εφεδρείας), παίρνουμε τους δρόμους έχοντας βάλει κάποια βασικά μέρη στο στόχαστρο, περνάμε από όσα περισσότερα άλλα μέρη μας έρθει ή μας πουν. Όταν νυχτώνει ή όταν μας αρέσει κάτι πολύ, ψάχνουμε κατάλυμα. Ας είναι περίοδος αιχμής, πιστεύω πως η κρίση μάλλον θα μειώσει την κοσμοσυρροή...
Εναλλακτικά, μοιράζουμε τις μέρες: μένουμε μερικές μέρες π.χ. στα Χανιά (ή όπου αλλού) και έπειτα νοικιάζουμε αυτοκίνητο και τριγυρνάμε (το κόστος των εισιτηρίων για το αυτοκίνητο είναι ουκ ευκαταφρόνητο!).

Επιμένω στο τριγύρισμα, επειδή αφενός δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο :-( και, αφετέρου, επειδή τα πιο ωραία μέρη είναι αυτά που ανακαλύπτουμε ξαφνικά και αναπάντεχα :)

 

[curry]

OK αφεντικό! Να πω την αλήθεια, δεν ήξερα ότι είθισται να λέμε Ξυλούρηδων - ένας ήταν και θα είναι ο Ξυλούρης και τέτοια, χαχα! :)
Όσο για τον δίσκο, ούτε που το σκέφτηκα! Thanx για την επισήμανση.

 

[daeman]

Σκαλίζω και βρίσκω νήματα!
Πρώτα ένα σύντομο ανέκδοτο.
Στο καφενείο στ' Ανώγεια, καλοκαίρι απομεσήμερο, ο καφετζής ακούει στο ραδιόφωνο:
-Ναυάγιο πορθμείου στη Βόρειο Θάλασσα. Σώοι οι 500 επιβάτες.
Και θαυμάζει:
-Ετούτο νε είναι σόι, όι οι Ξυλούρηδες!

 

[azimuthios]

Οι μνήμες μου (οι μη καμμένες) λένε στάση για καφέ στο Σπήλι και οπωσδήποτε φαγητό μετά μπάνιου και ξανά φαγητό στο Μόχλος...

Α, και φαγητό στο Μόχλος. Επειδή δεν θυμάμαι αν το ανέφερα πιο πάνω...

Και ρακές στις Μέλαμπες, όπου κάθεσαι κάτω από τον πλάτανο και βάζεις το ποτήρι σου απευθείας στην πηγή για νερό!

 

[kapa18]

Αγαπητέ Αζιμούθιε, επειδή ο daeman ανακίνησε το νήμα κατόπιν δικής μου "παρενόχλησης", μήπως μπορείς να δώσεις περισσότερα στοιχεία, πχ που βρίσκονται αυτά τα μαγαζιά κλπ; (Ελπίζω τον άλλο μήνα να λιάζομαι μια βδομάδα στα Χανιά, οπότε κάθε πληροφορία είναι ευπρόσδεκτη).

 

[Costas]

Άρτι αφιχθείς εκείθεν, εκτός από την incontournable Αράδαινα (πολύ καλή σφακιανή πίτα και μπουρέκι λίγο πριν, στην Ανώπολη, όπου και αεροπλανική θέα στο Λιβυκό από το λόφο της Αγ. Παρασκευής) και το αλλόκοσμο λόγω λειψανθρωπίας δίδυμο Ασφέντου-Καλλικράτη, θα συνιστούσα, για όποιον/αν αρέσκεται στο περπάτημα (πάει όμως και βάρκα) και στο συνδυασμό αρχαιολογικού χώρου και μπάνιου, συνδυασμό που σκίζει στην Κρήτη, την αρχαία Λισό, μιάμιση ώρα με τα πόδια από τη Σούγια. Ασκληπιείο με ψηφιδωτό δάπεδο, κοίλο θεάτρου, τοιχογραφημένες εκκλησιές. Μαγεία! Επίσης, το φαράγγι του Καθολικού, αμέσως μετά τη Μονή Τζαγκαρόλων, στο Ακρωτήρι Χανίων (45' λεπτά ο ανήφορος της επιστροφής από τη θάλασσα ως τους Zangarol).

 

[daeman]

Πάντως, μπράβο, Κώστα!
Κατάφερες να ξετρυπώσεις και να επισκεφτείς in one take τρεις από τoυς καλύτερους και πιο "αναξιοποίητους", ευτυχώς, τόπους του Ν. Χανίων. Θα το εκτιμούσα πολύ αν δημοσίευες ή μου έστελνες και καμιά φωτό, από την Ανώπολη και την Αράδαινα, ιδίως, που με είχαν μαγέψει, αλλά έχω να πατήσω 15 χρόνια. Αλλόκοσμοι τόποι, όπως το λες.
Όσο για τους συνδυασμούς, η Κρήτη είναι ευλογημένη απ' αυτή την άποψη, καθώς μπορείς να βρεις στο πουθενά απίστευτα πράγματα. Τοπία ορεινά, παραλίες και αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και χωριά που σε γυρνούν 30-40-50 χρόνια πίσω, εκεί που δεν το περιμένεις. Ιδίως στα απομακρυσμένα και δύσβατα σημεία της, που δεν έχουν τις προδιαγραφές για τη δηλητηριώδη καραμέλα της "ανάπτυξης". Ευτυχώς, απ' ό,τι μαθαίνω, μάλλον πέρασε και η μπόρα του Τοπλού και των γηπέδων γκολφ που ήθελαν ή προφασίζονταν πως ήθελαν κάποιοι αναίσχυντοι να φτιάξουν σε μια από τις πιο όμορφες κι ερημικές γωνιές της Ελλάδας, όπου κι εγώ θα διακοπεύσω σύντομα.
Αμήν και πότε να περάσουν οι 2 βδομάδες της γλυκιάς προσμονής/βασανιστικής αναμονής...

 

[daeman]

Κι ένα από τα ανέκδοτα (όχι απαραίτητα φτιαχτά) της σειράς του Ψαραντώνη:

Όταν πρωτοανέβηκε ο Ψαραντώνης στην Αθήνα με το αυτοκίνητο, πήγε ανυποψίαστος να μπει στον δακτύλιο. Τον σταματάει ο τροχονόμος και ακολουθεί ο διάλογος:

-Συγγνώμη, κύριε, δεν μπορείτε να περάσετε από δω.
-Γιάντα, ωρέ παλικάρι, σφουγγαρισμένα τα 'χετε;

το χρώμα λαδί, γιατί ως γνωστόν η Κρήτη φημίζεται για το λάδι της...;)

 

[Costas]

Αυτή είναι η Λισός από πάνω (φωτογραφία από τη γερμανική Wikipedia):