Πώς λέμε "δραχμικός" στην εποχή τού ευρώ;

[Zazula]

Το επίθετο "δραχμικός/-ή/-ό" είναι μια βολικότατη λεξούλα στο χώρο της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Δηλώνει κάτι που έχει σχέση με τη νομισματική αξία της δραχμής: Δραχμική έκπτωση, που υπολογίζεται με βάση τη δραχμή. Δραχμικά ομόλογα, με ρήτρα δραχμής. Ειδικότερα η δραχμική έκπτωση λέγεται λεγόταν σε αντιδιαστολή με την ποσοστιαία έκπτωση.

Είμαστε λοιπόν πλέον στην εποχή του ευρώ (πανάθεμά μας). Τι λέμε τώρα πια για να αποδώσουμε το νόημα του επιθέτου δραχμικός; Για τα ομόλογα λ.χ., τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά - λες ένα "με ρήτρα ευρώ" και καθάρισες. Τι γίνεται όμως με την έκπτωση; Δεν είναι άτοπο να πεις "δραχμική έκπτωση" στις μέρες μας; Και τι επιλογές έχεις; Μήπως να πεις ποσοτική έκπτωση ως αντιδιαστολή με το ποσοστιαία; Αυτό μου φαίνεται αδόκιμο και μη επαρκώς ακριβές... Ω, πόσο νοσταλγώ το δραχμική έκπτωση (και για άλλους λόγους, φυσικά!).

Εάν ποτέ γίνει γινόταν αποδεκτή η πρόταση του ΛΝΕΓ να λέμε "το εύρο", τότε τα πράγματα είναι θα ήταν απλά - διότι σχηματίζει επίθετο "ευρικός" κατά το σχήμα νεύρο->νευρικός. Αλλά "το ευρώ" τι να δώσει - "ευρωικός" κατά τα ηρωικός, στωικός, τρωικός, εσκιμωικός κ.τ.ό.; Ή δικαιούμαστε να λέμε τελικά "ευρική έκπτωση" και είναι επαρκώς διαυγές και δόκιμο, κι ας μην είναι "το εύρο";

Ακούω, λοιπόν, γνώμες κι απόψεις: ευρικός ή ευρωικός;

 

[Count Baltar]

Αφού αυτό είναι το νόμισμά μας πλέον, λες χρηματικός και καθάρισες. Αν τώρα, παίξουν και δολάρια, τότε ίσως κάνεις την αντιδιαστολή. Θα ήθελα, όμως, να δω αυτή την περίπτωση με τα μάτια μου.

 

[Zazula]

Αφού αυτό είναι το νόμισμά μας πλέον, λες χρηματικός και καθάρισες. Αν τώρα, παίξουν και δολάρια, τότε ίσως κάνεις την αντιδιαστολή. Θα ήθελα, όμως, να δω αυτή την περίπτωση με τα μάτια μου.

Όταν μία επιχείρηση τιμολογεί έναν πελάτη της, τον πληροφορεί για την εκπτωτική πολιτική στην οποία τον εντάσσει. Έστω τώρα ότι ένας πελάτης απολαύει ποσοστιαία έκπτωση της τάξης τού 20%. Σε ένα όμως συγκεκριμένο είδος που βρίσκεται σε προσφορά, ισχύει "δραχμική" έκπτωση 100€ επί της τιμής καταλόγου. Τι του λέμε του πελάτη; Ότι στο είδος αυτό θα του παράσχουμε "χρηματική" έκπτωση δεν μπορούμε να του πούμε, διότι η έκπτωση είναι σε χρήμα (ήτοι "χρηματική") και σε όλα τα υπόλοιπα είδη - απλώς υπολογίζεται βάσει ποσοστού κι όχι κατ' αποκοπή. Τον τρόπο υπολογισμού της έκπτωσης θέλουμε να δηλώσουμε εδώ - αυτό που τόσο βολικά εξέφραζε η λέξη "δραχμική".

 

[Count Baltar]

η έκπτωση είναι σε χρήμα (

Τρέχω τώρα και δεν προλαβαίνω, αλλά don't be so sure.

 

[nickel]

Έτσι που έχουν τα πράγματα, το καλύτερο επίθετο θα ήταν ευρωτικός.

Ωστόσο, μπορεί να λειτουργήσει το ευρω- και σαν πρώτο συνθετικό (χωρίς ενωτικό είπαμε!).

Π.χ. το δάνειο σε ευρώ, ευρωδάνειο (και άντε μετά να καταλάβεις αν έχει σχέση με τα ευρώ, την Ευρώπη ή τη Eurobank).
Ή ευρωομόλογα (προφέρεται όπως το «βρομόλογα»).

Είναι απαραίτητο πάντως σε παλιά σύνθετα:
δραχμοφονιάς > ευρωφονιάς
Υπάρχει πρόβλημα με το δραχμοδίαιτος. Και τα φραγκοδίφραγκα θα τα κάνουμε ευρωδίευρα;

Για να επανέλθω στη σοβαρότητα του νήματος: είμαι υπέρ του επιθέτου ευρωικός.

 

[Elsa]

Παρατηρούμε λοιπόν οτι στην εποχή των δραχμών δεν διστάζαμε να λέμε φράγκα, δίφραγκα αλλά και τάλιρα, δηλαδή νομίσματα που δεν υπήρχαν πια. Εγώ πάντως, πολύ συχνά λέω το δίευρο -> δίφραγκο. Τώρα, για επίσημα κείμενα αλλάζει...

 

[Count Baltar]

Λοιπόν, έχουμε δραχμική έκπτωση και ποσοστιαία έκπτωση. Άρα, νομίζω ότι η μετεξέλιξη της δραχμικής μπορεί να είναι απλώς η χρηματική.

 

[tsioutsiou†]

Kαι, νομίζω, ακριβώς βάσει αυτού

Το επίθετο "δραχμικός/-ή/-ό" είναι μια βολικότατη λεξούλα στο χώρο της οικονομίας και των επιχειρήσεων. Δηλώνει κάτι που έχει σχέση με τη νομισματική αξία της δραχμής: Δραχμική έκπτωση, που υπολογίζεται με βάση τη δραχμή.

και νομισματικός-ή, όπου δεν δημιουργείται άλλη σύγχυση.

Να λέμε ευρωδραχμικός;
Κατά τη γνώμη εξαρχής έπρεπε και το ευρώ να ονομαστεί ευρωδραχμή, που ήταν η φυσιολογικότερη εξέλιξη από πολλές απόψεις.

 

[Zazula]

Εφόσον ανέκαθεν είχαμε τα επίθετα νομισματικός, χρηματικός και δραχμικός να συνυπάρχουν και να χρησιμοποιούνται το καθένα στη δέουσα χρήση του, δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κάποιο από τα δυο πρώτα μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως το τρίτο, τώρα που εκείνο μας άφησε χρόνους ανεπιστρεπτί, και μάλιστα σε όλες τις χρήσεις.

Συμφωνώ ότι το ευρωδραχμικός είναι μία πρακτική κατασκευή αλλά, χωρίς "ευρωδραχμή", δύσκολο το βλέπω να υιοθετηθεί. Εύκολα μπορούμε να πούμε ευρωνομισματικός, διότι παλαιότερα χρησιμοποιούταν το "ευρωνόμισμα".

 

[Count Baltar]

Εύκολα μπορούμε να πούμε ευρωνομισματικός, διότι παλαιότερα χρησιμοποιούταν το "ευρωνόμισμα".

ΠΡΟΣΟΧΗ, όμως! Άλλο πράγμα το ευρωνόμισμα από αυτό για το οποίο μιλάμε τώρα. Έτσι, ζαζ;

Εγώ θα επιμείνω για το χρηματικός. Και δυστυχώς όλα τα "ευρωειδή" χτυπούν πολύ δυσάρεστα στ' αφτιά μου.

 

[nickel]

Και δυστυχώς όλα τα "ευρωειδή" χτυπούν πολύ δυσάρεστα στ' αφτιά μου.

Εκτός από την εύρωστη οικονομία.

 

[Count Baltar]

Εκτός από την εύρωστη οικονομία.

Για αυτήν δεν θα έπρεπε να πούμε "ευρωστοειδής";

 

[earlpiggot]

Σε αντιδιαστολή με την ποσοστιαία, ο προσδιορισμός θα έπρεπε να είναι απόλυτη έκπτωση· και οι δύο δε, είναι χρηματικές.

 

[Count Baltar]

Σε αντιδιαστολή με την ποσοστιαία, ο προσδιορισμός θα έπρεπε να είναι απόλυτη έκπτωση· και οι δύο δε, είναι χρηματικές.

Συνεπώς ΚΑΙ το δραχμικό ήταν λάθος;

 

[earlpiggot]

Συνεπώς ΚΑΙ το δραχμικό ήταν λάθος;

Αν θέλουμε να ακριβολογήσουμε, και αναφερόμενοι στη χρήση του αντί του «απόλυτος», ναι· ωστόσο, καθιερώθηκε, όπως και πολλά άλλα λάθη.

Συμπληρωματικά, δεν με χαλάει καθόλου η διατήρηση του «δραχμικός», ακόμη και με την κατάργηση της δραχμής. Υπάρχουν και άλλα αντίστοιχα παραδείγματα· μόλις θυμηθώ κάποιο, θα επανέλθω.

 

[Count Baltar]

Συμπληρωματικά, δεν με χαλάει καθόλου η διατήρηση του «δραχμικός», ακόμη και με την κατάργηση της δραχμής.

Συμφωνώ εκατό τοις εκατό,
κι όλο ξεχνούσα να το πω.

 

[Earion]

Anti-euro = ;

Ιδού τα αποτελέσματα της αμέλειας να καθιερωθεί κλιτή μορφή για το ευρώ (μερικοί θα έβλεπαν σε αυτό σκόπιμη παράβλεψη):

Δυο φορές μες στην ίδια παράγραφο χρειάζεται ο αρθρογράφος της Καθημερινής Πέτρος Παπακωνσταντίνου ένα επίθετο για να περιγράψει την ιδιότητα της αντίθεσης στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Κι επειδή δεν το βρίσκει (αντιευρικός / αντιευρωικός;;;), αφήνει την ακλισία να στρογγυλοκαθήσει στην πρόταση.

Το αντι-ευρώ συναίσθημα εξαπλώνεται στη [Γερμανία].
Ο κίνδυνος της δημιουργίας ενός αντι-ευρώ κόμματος πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν.​

Η Ευρώπη του γερμανο-γερμανικού άξονα, (Καθημερινή 31/12/2010, αλλά ισχύει μόνο για το έντυπο, γιατί στην ιστοσελίδα ανακαλύπτω ότι λείπει η δεύτερη πρόταση).

 

[SBE]

Δε μας κάνει το ευρωικό, κατά το μινωικό;

 

[nickel]

Δε μας κάνει το ευρωικό, κατά το μινωικό;

Εμένα μου κάνει και ο ευρωικός και ο αντι-ευρωικός και ο προευρωικός και ο φιλοευρωικός. Αλλά πολλοί φοβούνται το ευρώ και ακόμα περισσότεροι τα παράγωγά του.

 

[SBE]

Αλλά πολλοί φοβούνται το ευρώ και ακόμα περισσότεροι τα παράγωγά του.

Και τα derivatives να δεις πώς είναι για φόβο...
;)