SBE
¥
Ένα σε όλα κι ελπίζω να μην ξεχάσω τίποτα...
Μπορεί η Γιουροβίζιον να έχει βγάλει τους ΑΒΒΑ και τη Σελίν Ντιόν και τη Βίκυ Λεάνδρος και όλα τα σχετικά, αλλά όλοι αυτοί ήταν στα πρώτα τους βήματα και τους είχαν στείλει εκεί για να τους προβάλουν σε διεθνές κοινό και δεν ήταν απαραιτήτως η καλύτερή τους στιγμή ο διαγωνισμός. Λίγο πολύ ό,τι γίνεται και σήμερα δηλαδή. Παρένθεση: Η Βίκυ βεβαίως επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα με το υπερ-σουξέ των 70s
Παρατηρήστε ότι δεν υπήρχαν εφφέ επί σκηνής, ενώ προχτές μας είχαν φλομώσει στο πυροτέχνημα και οι θεατές στις πρώτες σειρές θα πήγαν σπίτι με αναπνευστικά προβλήματα.
Όμως εκτός από αυτούς που έγιναν επιτυχίες μετά ή και εξαιτίας του διαγωνισμού, υπάρχουν κι αυτοί που ήταν χάλια και ξεχάστηκαν. Και φυσικά και τότε υπήρχαν τα γελοία τραγούδια, συνήθως ήταν από κάτι Δανίες, Ελβετίες κλπ. Τι θέλω να πω; Ότι πάντα ήταν μέτριος ο διαγωνισμός, απλά μετά από τόσα χρόνια θυμόμαστε τις λίγες στιγμές που δεν ήταν μέτριες.
Παλιά μας έλεγαν ότι είναι μεγάλη διαφήμιση για την Ελλάδα για τον τουρισμό η συμμετοχή, και επικαλούνταν το φιλμάκι με τις ομορφιές της κάθε χώρας που βλέπαμε πριν το κάθε τραγούδι. Προχτές οι αλλαγές γίνονταν τρεχάλα, καμία προβολή των χωρών δεν είδα. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι την τελευταία δεκαετία η EBU κατάλαβε τι θησαυρό έχει και μέσω διαφήμισης και δημοσιότητας έχει κάνει το διαγωνισμό μεγάλο ζήτημα.
Κόμη μου, στο Αζερμπαϊτζάν σας άρεσε υποθέτω το αξεσουάρ το χρυσαφί στο πόδι της Αζέρας, κάτι σαν επικνημίδα, επιγονατίδα, επιμοιρίδα όλα σε ένα.
tuna το ποπ σάχλα θεωρείται από πολλούς, αλλά με πολλές ποιοτικές στιγμές. Σε τελική ανάλυση όλα είναι θέμα ενορχήστρωσης. Το "Can't get you out of my head" το έχω ακούσει να το παίζει στην κιθάρα και να το τραγουδάει ο στιχουργός και συνθέτης του, σε μια εκπομπή στο ραδιόφωνο του BBC χωρίς τα εφφέ, ήταν μια χαρά τραγούδι. Άλλωστε γι΄αυτό έχει ήδη τόσες πολλές εκτελέσεις, από χορωδία μέχρι κοψοφλεβιάρικο μπλουζοειδές.
Μπορεί η Γιουροβίζιον να έχει βγάλει τους ΑΒΒΑ και τη Σελίν Ντιόν και τη Βίκυ Λεάνδρος και όλα τα σχετικά, αλλά όλοι αυτοί ήταν στα πρώτα τους βήματα και τους είχαν στείλει εκεί για να τους προβάλουν σε διεθνές κοινό και δεν ήταν απαραιτήτως η καλύτερή τους στιγμή ο διαγωνισμός. Λίγο πολύ ό,τι γίνεται και σήμερα δηλαδή. Παρένθεση: Η Βίκυ βεβαίως επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα με το υπερ-σουξέ των 70s
Όμως εκτός από αυτούς που έγιναν επιτυχίες μετά ή και εξαιτίας του διαγωνισμού, υπάρχουν κι αυτοί που ήταν χάλια και ξεχάστηκαν. Και φυσικά και τότε υπήρχαν τα γελοία τραγούδια, συνήθως ήταν από κάτι Δανίες, Ελβετίες κλπ. Τι θέλω να πω; Ότι πάντα ήταν μέτριος ο διαγωνισμός, απλά μετά από τόσα χρόνια θυμόμαστε τις λίγες στιγμές που δεν ήταν μέτριες.
Παλιά μας έλεγαν ότι είναι μεγάλη διαφήμιση για την Ελλάδα για τον τουρισμό η συμμετοχή, και επικαλούνταν το φιλμάκι με τις ομορφιές της κάθε χώρας που βλέπαμε πριν το κάθε τραγούδι. Προχτές οι αλλαγές γίνονταν τρεχάλα, καμία προβολή των χωρών δεν είδα. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι την τελευταία δεκαετία η EBU κατάλαβε τι θησαυρό έχει και μέσω διαφήμισης και δημοσιότητας έχει κάνει το διαγωνισμό μεγάλο ζήτημα.
Κόμη μου, στο Αζερμπαϊτζάν σας άρεσε υποθέτω το αξεσουάρ το χρυσαφί στο πόδι της Αζέρας, κάτι σαν επικνημίδα, επιγονατίδα, επιμοιρίδα όλα σε ένα.
tuna το ποπ σάχλα θεωρείται από πολλούς, αλλά με πολλές ποιοτικές στιγμές. Σε τελική ανάλυση όλα είναι θέμα ενορχήστρωσης. Το "Can't get you out of my head" το έχω ακούσει να το παίζει στην κιθάρα και να το τραγουδάει ο στιχουργός και συνθέτης του, σε μια εκπομπή στο ραδιόφωνο του BBC χωρίς τα εφφέ, ήταν μια χαρά τραγούδι. Άλλωστε γι΄αυτό έχει ήδη τόσες πολλές εκτελέσεις, από χορωδία μέχρι κοψοφλεβιάρικο μπλουζοειδές.
