...
Επετειακό
«Οχτώ και τέσσερεις κι εφτά και δώδεκα, α δε σφάνω,
κάνουσιν όλοι δεκατρείς και πούρι δεν ξεχάνω
Αφέντης μου μου μήνυσε για τόσους να 'ρδινιάσω
το δείπνο, κι είμαι μοναχός, και στέκω να κτικιάσω
κι απού τη σκάσι μου ήρπαξα κομμάτι χοιρομέρι
κι ένα ψωμί αλάκερο ήπιασα στ' άλλο χέρι
κι ύστερα δυο λουκάνικα κι ένα κομμάτι απάκι
κι ένα περιστερόπουλο, αμ' ήτονε μικράκι
ήσυρα και δυο ποτηριές, μα απού την τόση σκάσι
την είχα, εις τσι φτέρνες μου εγροίκησα να πάσι
κι επόμεινε εύκαιρη η κοιλιά κι ενέμιζε, κι αρχίζει
αγάλια αγάλια, σα γροικώ, να θα μου ξανεμίζη
(Εις τούτο κλάνει αδυνατά και γυρίζει και λέγει του κώλου του)
Σώπασε, μη μιλής εσύ, όνταν εγώ δηγούμαι
αδιάντροπε, γή φράσσω τη την τρύπα σου, φοβούμαι
άφησ' με το λογαριασμό τ' αφέντη μου να κάμω
το πράμα οπού πουσούνισα γι' αυτό το δόλιο γάμο
Έξι τσικίνια μου 'δωκε, και πήρα δυο γουρούνια
τρεις γάλους, δυο βυζασταρές και πέντε σαλτιτσούνια
έξι περιστερόπουλα και δώδεκα πουλάδες
τσίχλες σαραντατέσσερεις, κοσπέντε συκοφάδες
καπόνους τέσσερεις καλούς κι ένα μερί βιδέλο
απάκια και λουκάνικα έχομεν όσα θέλω
δεκάξι ορτύκια, πέρδικες οχτώ και δυο παγώνια
παπίτσες έξι, χήνες τρεις και δεκοχτώ τρυγόνια
για πόσα μου βατζάρασι, τρία τσικίνια μόνο
ότι και φτάνου στο κρασί, κι απόκει αποπλερώνω»
«Φορτουνάτος», Μάρκος Αντώνιος Φώσκολος
+
Table d'hôte, O Αστερίξ στους Βέλγους <
Χωριάτικος γάμος (Peasant wedding) του
Μπρέγκελ