Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;
- Thread starter Ambrose
- Start date
Πόσα βιβλία έχουμε παρατήσει όλοι, εμείς εδώ τουλάχιστον, επειδή μας ξένισε, μας ξίνισε, μας έξυσε το νου σαν νυχιά στον μαυροπίνακα η γλώσσα τους... Συνήθως μεταφράσεις βέβαια —κι αυτό κάτι λέει για την ποιότητά τους, αλλά και (σε μικρότερο βαθμό) για την πετριά μας— όχι μόνο, όμως. Από την πρώτη σελίδα, άντε βαριά την τρίτη. Όχι μόνο για τη γλώσσα τους, άλλωστε. Παλιά ήμουν μαζόχας, δεν άφηνα βιβλίο ή ταινία στη μέση, πριν δω πού το πάει, μέχρι τέλους μάλιστα μήπως μου ξεφύγει τίποτα που να δίνει λόγο ύπαρξης, για μένα βέβαια, σ' αυτό που με τυραννούσε. Τώρα... από δω πάν' κι οι άλλοι, από κει πάν' και τ' άλλα. Αυτό είναι χάρισμά σου στα μούτρα τα δικά σου, που λέγαμε μικρά. Ars longa, vita brevis. Τoo brevis.
Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξαναγράψω εδώ ότι διαβάζω παλιά καλή λογοτεχνία, αλλά οι συμπτώσεις δε με αφήνουν να αγιάσω. Ανακάλυψα πρόσφατα την Αμερική τον Γκαστόν Λερού - για την ακρίβεια ανακάλυψα τον Rouletabille, τον δαιμόνιο δημοσιογράφο-ντετέκτιβ, δημιούργημα του Λερού (γιατί τα φαντάσματα της όπερας τα ήξερα βέβαια). Είδα τυχαίως την ταινία Le mystère de la chambre jaune, καταδιασκέδασα, και άρχισα να διαβάζω το επόμενο της σειράς, Le parfum de la dame en noir. Τι δράμα, τι μυστήριο, σενσασιονέλ σας λέω, τραβάω τα μαλλιά μου, τρίχα δε μου έχει μείνει. Και χτες βλέπω στην τηλεόραση να διαφημίζεται το μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα!
Τυχαίο κι αυτό; Α μα πια! Δεν γράφουν πλέον οι συγγραφείς, έγιναν όλοι τραγουδοποιοί; Πώς τους ήρθε των εκδοτών να το ξαναβγάλουν τώρα ειδικά; Συμβαίνει κάτι που δεν ξέρω, είναι καμιά επέτειος;
Μόνο μια σεμνή αντιρρησούλα έχω και θα ήθελα την άποψή σας. Γυναίκα ή κυρία; Γιατί εγώ, έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, θα το είχα μεταφράσει Το άρωμα της κυρίας με τα μαύρα. Και βλέπω ότι πράγματι έχει κυκλοφορήσει παλιότερα με αυτόν τον τίτλο.
Τυχαίο κι αυτό; Α μα πια! Δεν γράφουν πλέον οι συγγραφείς, έγιναν όλοι τραγουδοποιοί; Πώς τους ήρθε των εκδοτών να το ξαναβγάλουν τώρα ειδικά; Συμβαίνει κάτι που δεν ξέρω, είναι καμιά επέτειος;
Μόνο μια σεμνή αντιρρησούλα έχω και θα ήθελα την άποψή σας. Γυναίκα ή κυρία; Γιατί εγώ, έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, θα το είχα μεταφράσει Το άρωμα της κυρίας με τα μαύρα. Και βλέπω ότι πράγματι έχει κυκλοφορήσει παλιότερα με αυτόν τον τίτλο.
Πώς λέγεται όταν η ερώτηση περιέχει και την απάντηση; Α, ναι, ρητορική. :)
Dame σημαίνει και κυρία αλλά και γυναίκα (κατά το αμερικάνικο lady, εδώ υπό 5). Πρώτος πρώτος ορισμός από το λεξικό του Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales:
A.− Personne adulte du sexe féminin.
1. [P. oppos. à homme, pers. adulte du sexe masc.] Femme adulte mariée ou non.
Ενήλικο πρόσωπο γυναικείου φύλου
1. [Σε αντιδιαστολή με τον άντρα, ενήλικο πρόσωπο αντρικού φύλου] Ενήλικη γυναίκα, παντρεμένη ή όχι.
Στην περίπτωση του τίτλου, τώρα, κτγμ και τα δύο είναι σωστά.
Μελάνη, τώρα μου μεγαλώνεις τη λίστα με τα αδιάβαστα :) Λατρεύω τα αστυνομικά μυθιστορήματα, ιδίως αυτά εκείνης της περιόδου.
A.− Personne adulte du sexe féminin.
1. [P. oppos. à homme, pers. adulte du sexe masc.] Femme adulte mariée ou non.
Ενήλικο πρόσωπο γυναικείου φύλου
1. [Σε αντιδιαστολή με τον άντρα, ενήλικο πρόσωπο αντρικού φύλου] Ενήλικη γυναίκα, παντρεμένη ή όχι.
Στην περίπτωση του τίτλου, τώρα, κτγμ και τα δύο είναι σωστά.
Μελάνη, τώρα μου μεγαλώνεις τη λίστα με τα αδιάβαστα :) Λατρεύω τα αστυνομικά μυθιστορήματα, ιδίως αυτά εκείνης της περιόδου.
rogne
¥
Κι άλλη μία dame του αστυνομικού, για την ακρίβεια: La dame dans I'auto avec des lunettes et un fusil (κανένα πρόβλημα απόδοσης στην ελληνική μετάφραση 
). Όπως όλα του Ζαπριζό, αξίζει και με το παραπάνω (το πρωτότυπο, η μετάφραση δεν ξέρω, αλλά ο Κέδρος έχει γενικά καλές μεταφράσεις στ' αστυνομικά του).
). Όπως όλα του Ζαπριζό, αξίζει και με το παραπάνω (το πρωτότυπο, η μετάφραση δεν ξέρω, αλλά ο Κέδρος έχει γενικά καλές μεταφράσεις στ' αστυνομικά του).Ναι μωρέ, είναι και γυναίκα, δεν διαφωνώ. Μια άποψη είναι. Έτσι όπως μας την παρουσιάζει ο Λερού εγώ την είδα πιο πολύ ως "κυρία", ιδίως μέσα από τα παιδικά μάτια του ήρωα. Αλλά μπορεί μια χαρά να υποστηρίξει κανείς και το γυναίκα, από άλλες πτυχές της προσωπικότητάς της.
Και σήμερα στην αίθουσα αναμονής της ορθοδοντικού, τι βλέπω; Το φάντασμα της όπερας σε κόμικ, με τον Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ (sic, αν κι εγώ ένιωσα λίγο sick). Βλέπω πως κυκλοφορούν και τα άλλα: και Το μυστήριο της κίτρινης κάμαρας, και Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα, ίσως κι άλλα δεν ξέρω. Με κυνηγάει ο δαιμόνιος ντετέκτιβ μου φαίνεται!
Και σήμερα στην αίθουσα αναμονής της ορθοδοντικού, τι βλέπω; Το φάντασμα της όπερας σε κόμικ, με τον Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ (sic, αν κι εγώ ένιωσα λίγο sick). Βλέπω πως κυκλοφορούν και τα άλλα: και Το μυστήριο της κίτρινης κάμαρας, και Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα, ίσως κι άλλα δεν ξέρω. Με κυνηγάει ο δαιμόνιος ντετέκτιβ μου φαίνεται!
Μόλις τελείωσα την Αρχαία σκουριά της Μάρως Δούκα. Ένα μόνο θα πω: την οικονομούσα να μην μου τελειώσει. Είχα φυλάξει τις τρεις-τέσσερις τελευταίες σελίδες και τις κατανάλωσα σήμερα, στη λιακάδα της μπαλκονόπορτας. Πόσο μου λείπουν οι συγγραφείς που δεν έχουν μόνο στιβαρή γραφή αλλά έχουν και κάτι να πουν. Μεγάλη κυρία.
Με ταλανίζει μια φαρυγγίτιδα και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Ξαγρύπνησα διαβάζοντας το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι. Ούτε στον εχθρό μου.
Τη φαρυγγίτιδα, την αϋπνία, το μυθιστόρημα ή όλα μαζί;
Το συνδυασμό που σκοτώνει. Μαύρη κατάθλιψη.
Marinos
¥
Δύο τουλάχιστον - αλλά να δουλέψουμε και λίγο :)Αλλά το παραπάνω κουίζ θα έπρεπε να το κάναμε με επιτυχίες των Μπιτλς (π.χ. Repairing a Hollow Place). Θα είχαμε έναν τουλάχιστον που θα το απαντούσε.
Αυτό. Πάω να ασχοληθώ με το Ντονέρ της Υφηλίου σε Τετραείκοσι Περιστροφές του Πλανήτη μας γύρω από τον Εαυτό του.
Δύο τουλάχιστον, η antongoun κι εγώ χθες το βράδυ, το δουλέψαμε το κουίζ —που όπως είπε εκείνη, είναι «ό,τι πρέπει για να κάνεις διάλειμμα όταν δεν θες να κάνεις διάλειμμα»— στη λεξιλογιακή σελίδα της εικόνας του, και καταλήξαμε στην εξής λίστα:
1. Ο γέρος και η θάλασσα
2. Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν
4. As I lay dying (Faulkner) – Καθώς ψυχορραγώ
5. Τα σταφύλια της οργής
6. Πόλεμος και ειρήνη
9. Μεγάλες προσδοκίες
12. To kill a mockingbird (Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια)
14. 1984
21. Το νησί των θησαυρών (Στίβενσον)
22. Ιστορία δύο πόλεων
25. Κι ο ήλιος ανατέλλει/Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (Χεμινγουέι)
3. The Scarlet Letter
7. .........
8. Prince of Tides
10. Pride and Prejudice
11. The Catcher in the Rye
13. A Farewell to Arms
15. Crime and Punishment
16. The Sound and the Fury
17. For Whom the Bell Tolls
18. Lord of the Flies
19. ..........
20. Brave New World
23. Of Mice and Men
24. .........
2. Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν
4. As I lay dying (Faulkner) – Καθώς ψυχορραγώ
5. Τα σταφύλια της οργής
6. Πόλεμος και ειρήνη
9. Μεγάλες προσδοκίες
12. To kill a mockingbird (Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια)
14. 1984
21. Το νησί των θησαυρών (Στίβενσον)
22. Ιστορία δύο πόλεων
25. Κι ο ήλιος ανατέλλει/Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (Χεμινγουέι)
3. The Scarlet Letter
7. .........
8. Prince of Tides
10. Pride and Prejudice
11. The Catcher in the Rye
13. A Farewell to Arms
15. Crime and Punishment
16. The Sound and the Fury
17. For Whom the Bell Tolls
18. Lord of the Flies
19. ..........
20. Brave New World
23. Of Mice and Men
24. .........
Μας λείπουν τα 7, 19 και 24. Όσοι προαιρείστε...
Edit: Strike 7. It's "Gone with the Wind."
presunto
Member
Καλησπέρα! Εγώ τελείωσα πριν κάποιες μέρες το Flatland: A romance of many dimensions.
Εξαιρετικό βιβλίο, γραμμένο το 1884 από τον Edwin Abbott Abbott. Ο Abbott Abbott είχε χρησιμοποιήσει στην έκδοση του βιβλίου του το ψευδώνυμο A. Square (<Abbott Abbott, Α στο τετράγωνο). Το βιβλίο τράβηξε την προσοχή όταν ο Αϊνστάιν διατύπωσε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, μιλώντας για τον χρόνο ως την "τέταρτη διάσταση". Λίγα χρόνια μετά, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature άρθρο με τίτλο "Euclid, Newton, and Einstein", το οποίο μεταξύ άλλων αναφερόταν στο Flatland, διότι εκεί συναντούσε κανείς μια πρώιμη αναφορά σε μια "τέταρτη διάσταση".
Συνιστώ το βιβλίο ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε αναζητά διακοπικό ανάγνωσμα!
Εξαιρετικό βιβλίο, γραμμένο το 1884 από τον Edwin Abbott Abbott. Ο Abbott Abbott είχε χρησιμοποιήσει στην έκδοση του βιβλίου του το ψευδώνυμο A. Square (<Abbott Abbott, Α στο τετράγωνο). Το βιβλίο τράβηξε την προσοχή όταν ο Αϊνστάιν διατύπωσε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, μιλώντας για τον χρόνο ως την "τέταρτη διάσταση". Λίγα χρόνια μετά, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature άρθρο με τίτλο "Euclid, Newton, and Einstein", το οποίο μεταξύ άλλων αναφερόταν στο Flatland, διότι εκεί συναντούσε κανείς μια πρώιμη αναφορά σε μια "τέταρτη διάσταση".
Συνιστώ το βιβλίο ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε αναζητά διακοπικό ανάγνωσμα!