Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Danish archaeologist discovers the remains of ancient naval base in Athens (University of Copenhagen)

marine archaeology

Marine archaeologist Bjørn Lovén from the University of Copenhagen has - with a team of Greek colleagues - discovered the remains of Athens' ancient naval base that was established in 493 BCE. The base, which was one of the Ancient World's largest structures, played a pivotal role in the defense of Ancient Greece.

With its massive harbour fortifications and ship-sheds designed to hold hundreds of war ships - the so-called triremes - the Piraeus Harbour naval base would have made for an impressive sight 2,500 years ago. Today, the remains of the naval base lie hidden under the water of the Mounichia fishing and yachting harbour, which is why it has taken archaeologist Bjørn Lovén and his team a long time to find it. [...]

[...]Bjørn Lovén has produced the film 'The Wooden Wall - an echo through time' which tells the story of the Battle of Salamis and the monumental Athenian naval bases at Piraeus.
(Το βιντεάκι, και άλλη εικονογράφηση, βρίσκονται στη σελίδα του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Όχι, αναφερόμουν στην πρόσφατη ...ανακύκλωση μπρούντζινων προτομών στην Αθήνα...
Και ιδού πικρό σημερινό σχόλιο του Πετρουλάκη (protagon):

 
Danish archaeologist discovers the remains of ancient naval base in Athens (University of Copenhagen)

marine archaeology

Marine archaeologist Bjørn Lovén from the University of Copenhagen has - with a team of Greek colleagues - discovered the remains of Athens' ancient naval base that was established in 493 BCE. The base, which was one of the Ancient World's largest structures, played a pivotal role in the defense of Ancient Greece.

With its massive harbour fortifications and ship-sheds
designed to hold hundreds of war ships - the so-called triremes - the Piraeus Harbour naval base would have made for an impressive sight 2,500 years ago. Today, the remains of the naval base lie hidden under the water of the Mounichia fishing and yachting harbour, which is why it has taken archaeologist Bjørn Lovén and his team a long time to find it. [...]

[...]Bjørn Lovén has produced the film 'The Wooden Wall - an echo through time' which tells the story of the Battle of Salamis and the monumental Athenian naval bases at Piraeus.
(Το βιντεάκι, και άλλη εικονογράφηση, βρίσκονται στη σελίδα του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.)

Hundreds? Χμμ...
 

pidyo

New member
Hundreds? Χμμ...

Ισχύει. Οι τριήρεις φυλάσσονταν υποχρεωτικά εκτός νερού. Ασχέτως των ευρημάτων των Δανών, ούτως ή άλλως υπολογιζόταν ότι οι εγκαταστάσεις στα λιμάνια του Πειραιά χωρούσαν εκατοντάδες πλοία (περί τα 400 αν θυμάμαι καλά από παλιά διαβάσματα).
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Σύμφωνα με το βιντεάκι (κάπου στο μέσο), και προφανώς βάσει καταμέτρησης των νεώσοικων, στον Κάνθαρο (το μεγάλο λιμάνι, που ήταν και εμπορικό) στεγάζονταν 94 τριήρεις, στη Ζέα (το κύριο πολεμικό λιμάνι) 196 και στη Μουνιχία (περίπου στο Μικρο-/Τουρκολίμανο) 82. Σύνολο 372...
 
Καλά, πώς τα έβγαζαν απ' το λιμάνι χωρίς να έχουν χοντρά προβλήματα στην πλοήγηση; Δεν είναι δα και τόσο μεγάλο και φυσικά μπορεί οι τριήρεις να μην ήταν υπερωκεάνεια, αλλά δεν ήταν δα και καρυδότσουφλα. Δεν αμφισβητώ τον αριθμό, απλά με παραξενεύει λογιστικά. Προϋποθέτει, όπως το βλέπω, κάποια πράγματα για τακτικές και πρωτόκολλα πλεύσης και πλοήγησης εισόδου και εξόδου που απ' όσο ξέρω δεν μας είναι γνωστά. Ή μπορεί να αγνοώ αρχαιολογιστικά επεισόδια.
 

Logistically, αλλά δεν με καλύπτει η μετάφρασή του στα ελληνικά και δεν μου πάει να πω "από άποψη logistics". Ίσως έπρεπε να πω το φλύαρο "από άποψη οργάνωσης και διαχείρισης".
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Ή απλούστερα, διαχειριστικά. Ή οργανωτικά. Ή ακόμα καλύτερα, πρακτικά, μια που δεν μιλάμε αυστηρά ορολογικά.

Υπόψη ότι δεν είναι παρατήρηση αρνητική αλλά ουδέτερη· κουβέντα κάνουμε, όχι σε στενό ορολογικό πλαίσιο, αλλά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το ότι σκέφτηκες το logistics αντί για τα πιο απλά και μάλλον καθημερινά που λέγαμε πριν την έλευσή του.
 

Earion

Moderator
Staff member
Η έξοδος από το λιμάνι δεν μπορεί να γινόταν αλλιώς παρά με αυστηρή τήρηση σειράς. Αν έγραφα ιστορικό μυθιστόρημα, θα το θεωρούσα δεδομένο. Και θα έβαζα μικρά ρυμουλκά να βοηθούν τα πλοία στην έξοδο αλλά και στην είσοδο. Την απορία τη θεωρώ πολύ λογική, την είχα κι εγώ. Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι καμιά σχέση δεν μπορεί να συνδέει το χώρο του αρχαίου ή μεσαιωνικού λιμανιού με τον αριθμό των πολεμικών πλοίων που φιλοξενεί. Το λιμάνι της Καρχηδόνας, ας πούμε, το πολεμικό, έπρεπε να χωρέσει 350 πλοία. Ή το λιμάνι του Χάνδακα, έπρεπε να χωρέσει 50 γαλέρες. Και στο λιμάνι των Χανιών το Αρσενάλι είχε χώρο για δέκα. Ακόμα χειρότερα, μπορεί κανείς ποτέ να φανταστεί ότι στο λιμανάκι της Ναυπάκτου ερχόταν να ναυλοχήσει ο οθωμανικός στόλος; (Η απάντηση φυσικά είναι ότι δεν έμπαινε όλος ο στόλος μέσα, μόνο πεντ'-έξι γαλέρες των πολύ σπουδαίων, τα υπόλοιπα πλοία απλώνονταν στις δύο μεγάλες παραλίες δεξιά και αριστερά της πόλης).
 

pidyo

New member
Ή επιμελητειακά, αν δεν έχει ξεχαστεί εντελώς η λέξη.

Η καλύτερη επιλογή κι αυτή που παραπέμπει λιγότερο σε αγγλισμό.

Όσο για το διαδικαστικό πρόβλημα της εισόδου και εξόδου από το λιμάνι, δεν ξέρω κάτι σχετικά, αλλά δεν βλέπω γιατί το πρόβλημα να ήταν εντονότερο, ή να χρειαζόταν καινοφανείς λύσεις, για τις τριήρεις απ' ό,τι για τα μεγαλύτερα πολεμικά σκάφη αργότερα. Οι τριήρεις ήταν ένα ελαφρύ και ευέλικτο πολεμικό σκάφος, αρκετά στενό (οι νεώσοικοι δεν είναι πλατύτεροι των 4 μέτρων) ώστε να μη δημιουργεί δυσκολίες στον ελλιμενισμό. Και το γεγονός ότι δεν ήταν αγκυροβολημένες στο νερό αλλά σταθμευμένες στους νεώσοικους (για να παραμένουν πιο «στεγνές» κι έτσι πιο ελαφριές) μάλλον έλυνε προβλήματα παρά δημιουργούσε: όταν προέκυπτε η ανάγκη γρήγορης κινητοποίησης μεγάλου αριθμού σκαφών, η εμπλοκή προσωπικού ξηράς για να βρεθούν τα σκάφη στο νερό μου φαίνεται ότι καθιστά την όλη διαδικασία πιο ορθολογική. Δεν θα μπορούσαν να ρίξουν όλα τα σκάφη στο νερό μονομιάς, οπότε η σειρά εξόδου από το λιμάνι προέκυπτε φυσιολογικά.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Πάλι στο βιντεάκι, αναφέρει ότι η ανέλκυση της κάθε τριήρους απαιτούσε περίπου 140 άτομα προσωπικό και ότι στο μικρό, τωόντι, πλάτος των νεώσοικων περιλαμβάνεται και ο χώρος για να κινηθούν οι άνθρωποι αυτοί.
 

nickel

Administrator
Staff member
Το μυστικό του 18χρονου πρίγκιπα των Μυκηνών

Toν ανακάλυψε ο Ερρίκος Σλήμαν πριν από 140 χρόνια. Τώρα, ο κρατήρας της μάχης μαζί με ένα από τα χρυσά κύπελλα που είχε στο εσωτερικό και βρέθηκαν στον τάφο IV, εκτίθεται (sic) για πρώτη φορά στο παγκόσμιο κοινό, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και φανερώνουν την ιστορία του πρίγκιπα της πρώτης δυναστείας του Μυκηναϊκού κόσμου


Διαβάστε το στο protagon.gr, που έχει λαθάκια αλλά έχει και φωτογραφίες:
http://www.protagon.gr/epikairotita/o-kratiras-tou-polemou-ektithetai-gia-prwti-fora-44341192274
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Στις 6 Ιουνίου 1218 π.Χ. έπεσε η Τροία

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν έγινε ο Τρωικός πόλεμος, που περιγράφεται από τον Όμηρο στο μεγάλο έπος του, την «Ιλιάδα». Αλλά, πολλές επιστημονικές ερμηνείες βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας για διάφορα στοιχεία που περιέγραψε ο βάρδος. Αν λοιπόν ο Τρωικός Πόλεμος δεν ήταν μυθικός, η Τροία κατακτήθηκε τη νύχτα της 6ης Ιουνίου 1218.

Οι έλληνες επιστήμονες που το λεν αυτό, έχουν μελετήσει τους αστρονομικούς χάρτες της ΝΑSA και ορίζουν ως βραδιά κατά την οποία το «ιερόν πτολίεθρον έπερσεν» τη συγκεκριμένη. Έχουν επίσης ορίσει, σε παλαιότερη ανάλυσή τους, ως ημέρα κατά την οποία ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη, την 30ή Οκτωβρίου 1207. Η περιπλάνησή του δηλαδή κράτησε ένδεκα και όχι δέκα χρόνια.

Βέβαια, οι αρχαιολογικές ανασκαφές που διεξάγονται στον λόφο Χασαρλίκ, στην Τουρκία, όπου ο Σλήμαν ανακάλυψε πρώτος ερείπια της αρχαίας Τροίας, δεν έχουν αποκαλύψει ακόμα ευρήματα που να παραπέμπουν σε πόλεμο εκείνη την περίοδο. Λείπουν δηλαδή οι αιχμές βελών, οι πέτρες από σφεντόνες και άλλα, ανάλογα μέσα πολέμου στα στρώματα του 13ου και 12ου αιώνα- μέχρι τώρα θεωρούνταν ως πιθανά έτη πτώσης της πόλης το 1180 ή το 1150 π.Χ.

Τις εργασίες τους για αυτές τις σημαντικές χρονολογήσεις με βάση τα ομηρικά έπη, θα παρουσιάσουν σε διεθνές συνέδριο με τίτλο «Η αρχαία Ελλάδα και ο σύγχρονος κόσμος», που θα διεξαχθεί στην αρχαία Ολυμπία, στα τέλη Αυγούστου. Την ομάδα αποτελούν οι: Σ. Παπαμαρινόπουλος (καθηγητής Γεωφυσικής Πανεπιστημίου Πατρών), Π. Πρέκα-Παπαδήμα (επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών), Ε. Μητροπέτρου, Α. Τσιρώνη, Π. Αντωνόπουλος, Π. Μητρόπετρος και Γ. Σαραντίτης.

Η Τροία είχε ιδρυθεί κατά την εποχή του χαλκού, δηλαδή την 3η χιλιετία πριν από τη χρονολογία μας. Τα πιο διάσημα ευρήματά της, ο λεγόμενος «Θησαυρός του Πριάμου», που ανασκάφηκε από τον Ερίκο Σλήμαν, χρονολογούνται στο 2500 π.Χ. πολύ πριν από τον Τρωικό πόλεμο όπως είχαν ανακαλύψει πολύ γρήγορα οι αρχαιολόγοι.

Η Τροία του Ομήρου, της εποχής που περιγράφεται στα ομηρικά έπη δηλαδή, ήταν η πιο φτωχική. Ο κ. Παπαμαρινόπουλος και οι συνεργάτες του σε άρθρο τους στο περιοδικό «Μεσογειακή αρχαιολογία και αρχαιομετρία» αναφέρουν πως της νύχτας κατά την οποία οι Αχαιοί κυρίεψαν την Τροία προηγήθηκε μια ηλιακή έκλειψη. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της, τους οδηγούν στο ότι επρόκειτο για έκλειψη που έγινε στις 6 Ιουνίου 1218 π.Χ.

Είναι η μόνη που μπορεί να συνδυαστεί με την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη, με φθινοπωρινό καιρό, δέκα χρόνια μετά (στην πραγματικότητα 11) η οποία επίσης σημαδεύεται από μια έκλειψη ηλίου. Και οι δύο εκλείψεις είχαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ήταν ορατές στην Τροία, όπως και στα Ιόνια νησιά- αυτό είναι στοιχείο από την Οδύσσεια. Η πρώτη ταιριάζει με την ασέληνο νύχτα που ακολούθησε. Τέλος, τρεις μέρες μετά τον θάνατο του Πατρόκλου, ο Όμηρος βάζει το άστρο Αφροδίτη να είναι ορατό στον νυχτερινό ουρανό, κάτι που προκύπτει επίσης με τη μελέτη των χαρτών της NASA ότι συνέβαινε στις 9 Ιουνίου 1218. Φυσικά, όλα, ακόμα και οι εκλείψεις, μπορεί να ήταν ποιητική έμπνευση και να μη συνέβησαν, ακόμα και αν ο πόλεμος έγινε.

Αν πάντως συμφωνήσουμε πως ο τρωικός πόλεμος ήταν γεγονός, τότε θα πρέπει να ξεκίνησε το 1227- 1226 π.Χ. αφού ο Όμηρος λέει πως διήρκεσε δέκα χρόνια.

Μέχρι τώρα, η καταστροφή σημαντικών ανακτορικών συγκροτημάτων στα τέλη τους 13ου αιώνα π.Χ., δημιουργούσε προβληματισμό, καθώς όλοι πίστευαν πως αν όντως έγινε ο Τρωικός Πόλεμος, έγινε περί το 1180 ή 1150 π.Χ. Περί τα τέλη του 13ου αι. π.Χ. καίγεται και εγκαταλείπεται η Ακρόπολη του Γλα, το λεγόμενο ανάκτορο του Νέστορα, όπως και το δεύτερο ανάκτορο της Ιωλκού. Αν λοιπόν είχαν καταστραφεί περί το 1200 π.Χ., πώς αυτό συμβιβάζεται με την καταστροφή της Τροίας στα 1150;

Με την επισήμανση του κ. Παπαμαρινόπουλου και των συνεργατών του, οι χρονολογήσεις αλλάζουν και κάποια πράγματα μπαίνουν σε μια άλλη βάση, που ταιριάζει πιο πολύ με όσα φέρνει στο φως η αρχαιολογία.

Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός εμφανίστηκε κατά τον 16ο αι. π.Χ. κορυφώθηκε στα μέσα του 13ου π.Χ. αιώνα και τελείωσε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 50 ετών, με πυρκαγιές και σεισμική δραστηριότητα, περί το 1130 π.Χ.

Τρεις εξηγήσεις έχουν προταθεί για την κατάρρευση των μυκηναϊκών βασιλείων και τη συνακόλουθη παρακμή Μυκηναϊκού Πολιτισμού: η φυσική καταστροφή, η εξωτερική εισβολή και οι εσωτερικές διαμάχες. Φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πυρκαγιές και ίσως κλιματικές αλλαγές) έχουν πιστοποιηθεί αρχαιολογικά, στο πρώτο κύμα τους όμως άντεξε το σύστημα και τα ανάκτορα ξαναχτίστηκαν. Η απειλή από εξωτερικούς εισβολείς μπορεί να είναι η αιτία για την ενίσχυση των οχυρώσεων, όμως στον υλικό πολιτισμό υπάρχει αδιάκοπη συνέχεια. Ακόμα και αν επιτέθηκαν τελικά εξωτερικοί εισβολείς, δεν εγκαταστάθηκαν στις περιοχές που έλεγχαν οι Μυκηναίοι.

Ξίφη του ιδιαίτερου τύπου και χονδροειδής κεραμική κατασκευασμένη χωρίς τροχό, πολύ διαφορετική από τη μυκηναϊκή, έχουν συνδεθεί με πιθανούς εισβολείς. Και τα δύο όμως εμφανίζονται ήδη πριν από τις καταστροφές και όχι με την έλευση πληθυσμών που μπορεί να ευθύνονται για τις καταστροφές. Νέα ταφικά έθιμα (καύση νεκρών, κιβωτιόσχημοι τάφοι) εμφανίζονται πολύ αργά. Ο μύθος της Καθόδου των Δωριέων, που έπλασαν οι Έλληνες της πρώτης χιλιετίας για να εξηγήσουν την καταγωγή τους, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί αρχαιολογικά. Επομένως, όλα είναι ανοιχτά και μέχρι τότε, πολλοί επιστήμονες προσπαθούν να βρουν απαντήσεις.

Αντιγόνη Καρατάσου
(Liberal)
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Βέβαια, οι αρχαιολογικές ανασκαφές που διεξάγονται στον λόφο
Χασαρλίκ, στην Τουρκία, όπου ο Σλήμαν ανακάλυψε πρώτος ερείπια της αρχαίας Τροίας, ...

Hisarlik = Χισαρλίκ

Και λεξιλογικό, φρέσκο φρέσκο, σημερινό:

...
H
Harran = Κάρες
Havsa (Ανατολ. Θράκη) = Χάψα
Heyebeliada = Χάλκη
Hisarlık = Τροία / Ίλιον
...
 
Είχα ξαναναφερθεί στο ζήτημα του μικρού πέους στα αρχαιοελληνικά αγάλματα. Εδώ ένα άρθρο σχετικό με το θέμα:

Στην αρχαία Ελλάδα, όπως φαίνεται, ένα μικρό πέος ήταν περιζήτητο για τις ιδανικές αναλογίες του τέλειου αρσενικού.

«Οι Έλληνες συνέδεαν τα μικρά και ‘πεσμένα’ πέη με τη μετριοπάθεια, που ήταν μία από τις βασικές αρετές όσον αφορά στην ιδανική αρρενωπότητα» εξηγεί ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας, Άντριου Λίαρ, που διδάσκει το Χάρβαρντ, το Κολούμπιο και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. «Υπάρχει η διαφορά μεταξύ των μικρών γεννητικών οργάνων των ιδανικών ανδρών (ήρωες, θεοί, γυμνοί αθλητές) και των υπερβολικά μεγάλων και όρθιων γεννητικών οργάνων των Σατύρων (μυθικά τέρατα, που συνήθως ήταν μεθυσμένοι και εξωφρενικά λάγνοι) αλλά και των μη ιδανικών ανδρών. Οι ηλικιωμένοι και οι υπέργηροι, για παράδειγμα, εμφανίζονταν συχνά με μεγάλα πέη».

Παρόμοιες ιδέες αντικατοπτρίζονται και στην αρχαία ελληνική γραμματεία, λέει ο Λίαρ. Για παράδειγμα στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, ένα μεγάλο πέος συνοδευόταν από τους όρους «χλωμή επιδερμίδα», «επίπεδο στήθος» και την «μεγάλη λαγνεία» ως χαρακτηριστικά των μη αθλητών και επαίσχυντων νέων της Αρχαίας Αθήνας.

Μόνο οι αλλόκοτοι, ανόητοι άνδρες με μεγάλες σεξουαλικές ορμές είχαν μεγάλα πέη στην αρχαία Ελλάδα. Η ιστορικός τέχνης και μπλόγκερ Έλεν Όρεντσον, σημειώνει στην ιστοσελίδα της πως τα αγάλματα της εποχής εκείνης έδιναν έμφαση στην ισορροπία και τον ιδεαλισμό.

«Το πρότυπο του ιδανικού άνδρα στην αρχαία Ελλάδα διακρινόταν για την λογική, την πνευματικότητα και την αξιοπιστία του» γράφει. «Μπορεί να έκανε πολύ σεξ, αλλά αυτό ήταν άσχετο με το μέγεθος του γεννητικού του οργάνου, και το μικρό πέος του επέτρεπε να παραμένει ψύχραιμος».

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς το γιατί το «ιδανικό» μέγεθος πέους άλλαξε από μικρό που ήταν στην αρχαία Ελλάδα, στο μεγάλο του σήμερα. Ο Λίαρ πιστεύει πως πιθανώς η άνοδος του πορνό, αλλά και η άποψη πως οι γυναίκες ζητούν κάτι παραπάνω, βρίσκονται πίσω από την σύγχρονη έμφαση για μεγάλο μέγεθος.

Αλλά ο Λίαρ, προσθέτει πως και στις δύο κοινωνίες, οι απόψεις για το μέγεθος του πέους είναι εντελώς «άσχετες με την πραγματικότητα ή την αισθητική». Αντίθετα με τον δημοφιλή μύθο, δεν υπάρχει καμία σαφής ένδειξη πως ένα μεγάλο πέος συσχετίζεται με την σεξουαλική ικανοποίηση. Ούτε αποδεικνύει πως ένα μικρό γεννητικό όργανο είναι δείγμα μετριοπάθειας.

«Οι Έλληνες έβλεπαν συνέχεια ο ένας τον άλλον γυμνό στα γυμναστήρια, οπότε γνώριζαν, πως δεν είχε μικρό πέος κάθε αξιοθαύμαστος άνδρας όπως επίσης και πως κάθε μεθυσμένος, χωρίς μέτρο και άνανδρος άνδρας δεν είχε απαραιτήτως μεγάλο γεννητικό όργανο» προσθέτει ο Λίαρ. «Το θέμα ήταν η ισορροπία και ο ιδεαλισμός».

Μετρούσε λοιπόν το μέγεθος στους αρχαίους Έλληνες; Φυσικά και ναι, αλλά για τελείως διαφορετικό λόγο από αυτόν που πιστεύουμε σήμερα.

Πηγή: Quartz
 

SBE

¥
Αυτό το Κολούμπιο είναι νέο πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη; Μήπως θα έπρεπε να γράφεται Κολούμπειο;
Επίσης, μήπως με τη λέξη μετριοπάθεια μεταφράζουν το moderation που εγώ θα το έλεγα εγκράτεια;
 

Earion

Moderator
Staff member
Ναι, SBE, έτσι λέει το αγγλικό κείμενο: moderation.

Υπάρχουν κι άλλα που με παραξένεψαν στο διάβασμα (τα παραθέτω απλώς χωρίς σχολιασμό, από έλλειψη χρόνου):

μπορεί να μην ακούγεται σαν το πιο λόγιο θέμα > it may not sound like the most erudite subject

Στην αρχαία Ελλάδα, όπως φαίνεται, ένα μικρό πέος ήταν περιζήτητο για τις ιδανικές αναλογίες του τέλειου αρσενικού > In ancient Greece, it seems, a small penis was the sought-after look for the alpha male

Οι Έλληνες συνέδεαν τα μικρά και ‘πεσμένα’ πέη με τη μετριοπάθεια, > Greeks associated small and non-erect penises with moderation

ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας, Άντριου Λίαρ, που διδάσκει το Χάρβαρντ, το Κολούμπιο και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης > classics professor Andrew Lear, who has taught at Harvard, Columbia and NYU and runs tours focused on gay history

Οι ηλικιωμένοι και οι υπέργηροι, για παράδειγμα, εμφανίζονταν συχνά με μεγάλα πέη > Decrepit, elderly men, for instance, often have large penises

ως χαρακτηριστικά των μη αθλητών και επαίσχυντων νέων της Αρχαίας Αθήνας > as one of the characteristics of un-athletic and dishonorable Athenian youths

Το πρότυπο του ιδανικού άνδρα στην αρχαία Ελλάδα διακρινόταν για την λογική, την πνευματικότητα και την αξιοπιστία του > The ideal Greek man was rational, intellectual and authoritative

Ο Λίαρ πιστεύει πως πιθανώς η άνοδος του πορνό, αλλά και η άποψη πως οι γυναίκες ζητούν κάτι παραπάνω, βρίσκονται πίσω από την σύγχρονη έμφαση για μεγάλο μέγεθος > Lear suggests that perhaps the rise of porn, or an ideological push to subject men to the same body shaming that women typically face, are behind the modern emphasis on having a large penis

Ούτε αποδεικνύει πως ένα μικρό γεννητικό όργανο είναι δείγμα μετριοπάθειας > Nor is there proof that a small penis is a sign of moderation and rationality

δεν είχε μικρό πέος κάθε αξιοθαύμαστος άνδρας > not every admirably moderate man had a small penis

«Το θέμα ήταν η ισορροπία και ο ιδεαλισμός»
> αυτό είναι προσθήκη.

Το ζήτημα, όπως κατάλαβες, είναι ότι εσείς οι γυναίκες «ζητάτε κάτι παραπάνω». Γιατίίίί; ;):whistle:
 
Top