Δεν σας αρέσει, ε; Εμένα όμως θα μ' άρεζε!

[Hellegennes]

Θα με κάνετε να αρχίσω να ρωτάω Κοζανίτες, Καβαλιώτες, Κιλκισιώτες και Σερραίους. :)

Το άρεζε αντί άρεσε, στον παρατατικό, χρησιμοποιείται, αν και θα έλεγα σπάνια -τουλάχιστον σήμερα.

 

[daeman]

...
[h=1]Δεν σας αρέσει, ε; Εμένα όμως θα μ' άρεζε![/h]

 

[Zazula]

Παιδιά, εγώ πάντως έχω φίλους βορειοελλαδίτες που το λένε κανονικότατα, και μάλιστα με ζήτα: δεν τ' αρέζω αυτό.

Εμ, ναι. :)
.
.

Δεν σας αρέσει, ε; Εμένα όμως θα μ' άρεζε!

Με έκπληξη (ευχάριστη, βέβαια!) διαπιστώνω ότι πρέπει να είναι το νήμα μας με τα περισσότερα λάικ!

 

[SBE]

Κι εγώ σπούδασα στην Ξάνθη όχι πριν 40 χρόνια αλλά τέλη δεκαετίας '80 και το αναγνωρίζω από εκεί.

Το πρόβλημα όμως είναι αλλού: ο μεταφραστής πληρώθηκε για να μεταφράσει στα ελληνικά. Αυτό, ελλείψει άλλων δεδομένων, σημαίνει νεοελληνική κοινή, όχι τοπικά ιδιώματα ή διαλέκτους. Γιατί θα πρέπει ο επιμελητής να κάθεται να διορθώνει ΚΑΙ αυτά; Άλλωστε δεν είναι άγνωστη στον μεταφραστή η ελληνική γλώσσα των δημοσίων εγγράφων.

ΥΓ Κάποτε μου έλεγε κάποιος εδώ στο Λονδίνο ότι η επιχείρησή του ζήταγε ελληνόφωνο τηλεφωνητή και εμφανίστηκε κάποιος ο οποίος τους είπε ότι μπορεί να κάνει και διαλέκτους και τοπικές προφορές. Ο Άγγλος διευθυντής το θεώρησε πλεονέκτημα με το σκεπτικό ότι έτσι θα τον καταλαβαίνουν όλοι οι Έλληνες (!!!). Ευτυχώς του εξήγησε κάποιος.

 

[daeman]

...
Με έκπληξη (ευχάριστη, βέβαια!) διαπιστώνω ότι πρέπει να είναι το νήμα μας με τα περισσότερα λάικ!

E, δε σ' άρεζε που τα «Μ' αρέσει» πέφτουν βροχή στο «Μ' άρεζε»; Εμένα μ' αρέει. :laugh:

Spoiler

Του σποτάκι στου ράδιου που φτιάκαμαν σ'αρέει; Αν σ'αρέει πάτα του "Μ' αρέει", αν δε σ'αρέει να του ξανακούεις. Είνι καλό.

 

[Gilgamesh]

Παιδιά, εγώ πάντως έχω φίλους βορειοελλαδίτες που το λένε κανονικότατα, και μάλιστα με ζήτα: δεν τ' αρέζω αυτό. Δεν είναι βέβαια Θεσσαλονικείς, η μία π.χ. είναι από τα Γιαννιτσά. Και να μη λέμε και ηλικίες, αλλά τα σαράντα δεν τα έχω κλείσει ακόμα

Άλλο το «δεν το αρέσω αυτό» και άλλο «δεν αρέσω αυτό». Το πρώτο χρησιμοποιείται. Παλιότερα τουλάχιστον. Είναι αργκό. Δεν ξέρω αν είναι βορειοελλαδικό, πάντως. Το δεύτερο δεν υπάρχει.

 

[Hellegennes]

Σωστά, η σύνταξη "το αρέσω" είναι υπαρκτή. Π.χ. σήμερα μόλις μού είπε μια κυρία "πολύ τα αρέσω τα μελομακάρονα". Όμως αυτό δεν είναι ιδίωμα, είναι ακριβώς παλιότερη αργκοτική χρήση, όπως λέει ο Gilgamesh.

 

[AoratiMelani]

Σωστά, θα λέγανε ας πούμε "πολύ τα αρέσω τα μελομακάρονα".

Αναρωτιέμαι τώρα αν ξέρω τι σημαίνει αργκό, γιατί μου φαίνεται ότι κυρίες της μεσοαστικής τάξης δεν είναι δυνατόν να μιλάνε αργκό. Το ΛΚΝ λέει "προφορικό γλωσσικό ιδίωμα, που χρησιμοποιείται ως συνθηματική γλώσσα από ορισμένες κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες (περιθώριο, υπόκοσμος, νέοι κ.ά.)". Ούτε περιθώριο ήταν οι κυρίες, ούτε υπόκοσμος, σας το υπογράφω. Μετά όμως δίνει ως παράδειγμα "επαγγελματική/επαρχιώτικη αργκό". Τέτοια χρήση δεν ήξερα, καιρός να τη μάθω λοιπόν. Το επαγγελματική δε μου κολλάει, με το επαρχιώτικη τι θα μπορούσε να παίζει, αναρωτιέμαι. Ξέρω ότι είχαν καταγωγή από τη Μικρά Ασία (με εξαίρεση μια οικογενειακή φίλη που δεν ξέρω από πού κρατούσε η σκούφια της και που επίσης χρησιμοποιούσε αυτή τη σύνταξη). Τονίζω πάντως το "καταγωγή" μη φανταστεί κανείς ότι είχαν έρθει από εκεί πρόσφατα - Σαλονικιοί ήταν, δεύτερη τρίτη γενιά τουλάχιστον, δεν ξέρω ακριβώς.

Δεν ξέρω, μου φαίνεται κάπως υπερβολή παρ' όλ' αυτά να το χαρακτηρίσουμε "αργκό". Η θεία Χρυσούλα και η γιαγιά Ματού και η κυρία Ουρανία να μιλάνε αργκό, δηλαδή, κάπως μου χτυπάει.

 

[Gilgamesh]

Έγραψα πως είναι αργκό επειδή την θυμάμαι αυτήν την έκφραση από μάγκικες στιχομυθίες.

Από 'κει και πέρα μία αργκοτική έκφραση περνάει ενδεχομένως, μετά από γενιές, στην καθομιλούμενη.

 

[Earion]

Ανταπόκριση εν θερμώ από Βόρεια Ελλάδα.

Τόπος και χρόνος: Πτολεμαΐδα, Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014, 2:30 μ.μ.

Συνθήκες: Οικογενειακό τραπέζι Χριστουγέννων

Παριστάμενοι: άντρες, γυναίκες, παιδιά όλων των ηλικιών

Κοινωνική κατάσταση: μεσοαστική

Μορφωτικό επίπεδο: μέσο (όλοι οι άντρες πανεπιστημιακής μόρφωσης)

Εθνοτικές καταβολές: προσφυγικές, από Μικρά Ασία και Πόντο

Γλωσσικό γεγονός: "Βρε παιδιά, εκείνη τη σάλτσα δίπλα στην τηγανιά δεν την αρέσει κανένας;"

 

[AoratiMelani]

Φοβερή η ανταπόκριση! :clap::clap:

Έγραψα πως είναι αργκό επειδή την θυμάμαι αυτήν την έκφραση από μάγκικες στιχομυθίες.

Αυτές τις μάγκικες στιχομυθίες, πού τις συνάντησες και πότε; Τις άκουσες, τις διάβασες; Σε τι πλαίσιο ακριβώς;

Αναρωτιέμαι πάλι, η αργκό μπορεί όντως να περάσει στην καθομιλουμένη; Και μάλιστα προκειμένου για ιδιαίτερη σύνταξη, όχι για λεξιλόγιο. Τι λένε οι γλωσσολόγοι μας; Εμένα πιο πιθανό μου φαίνεται να πρόκειται για μικρασιάτικη σύνταξη που πέρασε σε κάποιες ομάδες ανθρώπων, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας, σε κύκλους με πολλές οικογένειες μικρασιάτικης καταγωγής, ίσως. Μπορεί να είμαι και τελείως εκτός, όμως.

 

[Hellegennes]

Φυσικά και αργκοτικές χρήσεις μπορούν να περάσουν στην καθομιλουμένη. Τι άλλο είναι π.χ. το "τα παίρνω στο κρανίο" που καταγράφεται πλέον και σε λεξικά;

 

[Palavra]

Η αργκό μπορεί να λεξικογραφηθεί, λεξικογράφηση δεν συνεπάγεται εκτεταμένη χρήση στην καθομιλουμένη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, πιο πολύ για στοιχείο τοπικού ιδιώματος μου φαίνεται αυτό.

 

[Alexandra]

Άλλο το «δεν το αρέσω αυτό» και άλλο «δεν αρέσω αυτό». Το πρώτο χρησιμοποιείται. Παλιότερα τουλάχιστον. Είναι αργκό. Δεν ξέρω αν είναι βορειοελλαδικό, πάντως. Το δεύτερο δεν υπάρχει.

Συμφωνώ με τον Gilgamesh. Άλλα παραδείγματα τέτοιας σύνταξης.

• Τα παιδιά δεν αρέσουν το σχολείο.
• Ο Μανώλης δεν αρέσει τη φασολάδα.

Τα έχετε ακούσει ποτέ;

 

[Palavra]

Όχι. Υπάρχει όμως περίπτωση να προσπάθησε ο υποτιτλιστής να εξευγενίσει τη σύνταξη με τον αδύναμο τύπο της αντωνυμίας και από εκεί να προέκυψε το «δεν αρέσω».

 

[AoratiMelani]

Φυσικά και αργκοτικές χρήσεις μπορούν να περάσουν στην καθομιλουμένη. Τι άλλο είναι π.χ. το "τα παίρνω στο κρανίο" που καταγράφεται πλέον και σε λεξικά;

Ναι βέβαια, αλλά δεν το λέει η μαμά μου και η θεια Χρυσούλα και η γιαγιά Ματούλα. :)

 

[Zazula]

Αναρωτιέμαι τώρα αν ξέρω τι σημαίνει αργκό, γιατί μου φαίνεται ότι κυρίες της μεσοαστικής τάξης δεν είναι δυνατόν να μιλάνε αργκό. Το ΛΚΝ λέει "προφορικό γλωσσικό ιδίωμα, που χρησιμοποιείται ως συνθηματική γλώσσα από ορισμένες κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες (περιθώριο, υπόκοσμος, νέοι κ.ά.)". Ούτε περιθώριο ήταν οι κυρίες, ούτε υπόκοσμος, σας το υπογράφω. Μετά όμως δίνει ως παράδειγμα "επαγγελματική/επαρχιώτικη αργκό". Τέτοια χρήση δεν ήξερα, καιρός να τη μάθω λοιπόν.

Στην επαγγελματική χρήση το ΛΚΝ πιθανότατα μπερδεύει την αργκό με τη ζαργκόν. Επίσης, με τον αυστηρά ακριβολογικό ορισμό, δεν είναι αργκό κάθε προφορικό ιδίωμα.

 

[crystal]

Συμφωνώ με τον Gilgamesh. Άλλα παραδείγματα τέτοιας σύνταξης.

• Τα παιδιά δεν αρέσουν το σχολείο.
• Ο Μανώλης δεν αρέσει τη φασολάδα.

Τα έχετε ακούσει ποτέ;

Ναι, εννοείται. Και σε καταφατικό:
Τ' άρεσε η Μαρία το δώρο;

 

[Alexandra]

Πρόσεξε, είπες: Το άρεσε η Μαρία το δώρο;
Άρα στο καταφατικό είναι: Η Μαρία το άρεσε το δώρο.
Δεν είναι: Η Μαρία άρεσε το δώρο.

Βλέπεις τη διαφορά;

 

[Hellegennes]

Ναι βέβαια, αλλά δεν το λέει η μαμά μου και η θεια Χρυσούλα και η γιαγιά Ματούλα. :)

Σήμερα όχι, όμως εμείς σαν πατεράδες και μαμάδες θα συνεχίσουμε να το λέμε, το ίδιο και όταν γίνουμε παππούδες. Διάφορες ιδιωματικές χρήσεις της γλώσσας μάλλον ξεκίνησαν σαν αργκό κι εμείς καθόμαστε και ψάχνουμε για νατσούλειες ρίζες.