Elsa
¥
Και μια έκθεση σχετική με τον Αστερίξ, στη Σαλονίκη!
Από τα ΝΕΑ:
Ο 50άρης Αστερίξ μιλάει «σαν ίσος προς ίσον» με τα ρωμαϊκά αγάλματα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Υπόγεια αίθουσα του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Κινούμενα πάνελ, προθήκες, μια βιντεο-οθόνη (μπροστά της κάθονται οκλαδόν δεκάδες παιδιά, στην οθόνη προβάλλονται ταινίες με τον «Αστερίξ»), μια γυάλινη προθήκη και στο εσωτερικό της λίγα από τα πρωτότυπα τεύχη του «Αστερίξ» και μια γκρίζα παλιά γραφομηχανή Royal με μια σημείωση: «Είμαι η γραφομηχανή που με τη βοήθεια μου ο Rene Goscinny έγραψε τις περισσότερες ιστορίες του Αστερίξ».
Είναι η πρωτότυπη έκθεση για τα 50ά γενέθλια του περίφημου γαλλικού κόμικς που συνδιοργανώνει το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης.
[...]
Ζηλέψατε; Μην βιαστείτε να κάνετε βαλίτσες! Στο τέλος του άρθρου, διαβάζουμε:
Η αίθουσα της ρωμαϊκής περιόδου- και του Αστερίξ στη Θεσσαλονίκη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, παρά την πρωτοτυπία και τα εγκαίνιά της, είναι κλειστή! Διότι, σύμφωνα με τους υπευθύνους, δεν υπάρχει ικανός αριθμός φυλάκων, καθώς οι υπάρχοντες μετατάχθηκαν (όπως και ορισμένοι από το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού) για την εύρυθμη λειτουργία του Μουσείου Λευκού Πύργου. Το οποίο ήταν κλειστό από την Πρωτοχρονιά, οπότε και έληξαν οι συμβάσεις των προηγούμενων και αναμένεται (ακόμη...) η πρόσληψη νέων. «Είναι τρελοί αυτοί οι αρχαιολόγοι», που λέει κι ο Αστερίξ στην έκθεση...
Από τα ΝΕΑ:
Ο 50άρης Αστερίξ μιλάει «σαν ίσος προς ίσον» με τα ρωμαϊκά αγάλματα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Υπόγεια αίθουσα του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Κινούμενα πάνελ, προθήκες, μια βιντεο-οθόνη (μπροστά της κάθονται οκλαδόν δεκάδες παιδιά, στην οθόνη προβάλλονται ταινίες με τον «Αστερίξ»), μια γυάλινη προθήκη και στο εσωτερικό της λίγα από τα πρωτότυπα τεύχη του «Αστερίξ» και μια γκρίζα παλιά γραφομηχανή Royal με μια σημείωση: «Είμαι η γραφομηχανή που με τη βοήθεια μου ο Rene Goscinny έγραψε τις περισσότερες ιστορίες του Αστερίξ».
Είναι η πρωτότυπη έκθεση για τα 50ά γενέθλια του περίφημου γαλλικού κόμικς που συνδιοργανώνει το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης.
[...]
Ζηλέψατε; Μην βιαστείτε να κάνετε βαλίτσες! Στο τέλος του άρθρου, διαβάζουμε:
Η αίθουσα της ρωμαϊκής περιόδου- και του Αστερίξ στη Θεσσαλονίκη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, παρά την πρωτοτυπία και τα εγκαίνιά της, είναι κλειστή! Διότι, σύμφωνα με τους υπευθύνους, δεν υπάρχει ικανός αριθμός φυλάκων, καθώς οι υπάρχοντες μετατάχθηκαν (όπως και ορισμένοι από το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού) για την εύρυθμη λειτουργία του Μουσείου Λευκού Πύργου. Το οποίο ήταν κλειστό από την Πρωτοχρονιά, οπότε και έληξαν οι συμβάσεις των προηγούμενων και αναμένεται (ακόμη...) η πρόσληψη νέων. «Είναι τρελοί αυτοί οι αρχαιολόγοι», που λέει κι ο Αστερίξ στην έκθεση...
Chimera
New member
Διότι, σύμφωνα με τους υπευθύνους, δεν υπάρχει ικανός αριθμός φυλάκων, καθώς οι υπάρχοντες μετατάχθηκαν (όπως και ορισμένοι από το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού) για την εύρυθμη λειτουργία του Μουσείου Λευκού Πύργου. Το οποίο ήταν κλειστό από την Πρωτοχρονιά, οπότε και έληξαν οι συμβάσεις των προηγούμενων και αναμένεται (ακόμη...) η πρόσληψη νέων.
Εεεε, ναι!!! Δεν παλευόμαστε με τίποτα!!!
Δεν έχει αναφερθεί καθόλου εδώ (κι είναι κρίμα, καθότι αποτελεί εξίσου σημαντικό μέρος τής ιστορίας τού Αστερίξ στην Ελλάδα) το γεγονός ότι οι πρώτες ελληνικές εκδόσεις τού Αστερίξ χρονολογούνται δέκα ολόκληρα χρόνια νωρίτερα από εκείνες τής Anglo-Hellenic Agency. Εδώ μπορούμε να δούμε τη σύγκριση ενός τεύχους (Ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης) στις τρεις ελληνικές εκδόσεις: http://www.asterix-obelix.nl/index.htm?hjh/dos-hellas.html
Αντιγράφω ένα σχετικό κείμενο, όπου μιλά ο πρώτος εκδότης τού Αστερίξ στην Ελλάδα (παντού έχω διατηρήσει την ορθογραφία τού πρωτοτύπου):
Κ. Σπανός: Ο πρώτος εκδότης στα ελληνικά του Γαλλικού κόμικς «Ο Αστερίξ», (1968-1969)
Ο πολυαγαπητός μου φίλος Κωνσταντίνος Σπανός στο βιβλιοπωλείο τον, στην οδό Μαυρομιχάλη 7, μου παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη, την οποία παρουσιάζω στο πρώτο πρόσωπο χωρίς τις ερωτήσεις.
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Πατησίων 86. Με το θάνατο του πατέρα μου Χαράλαμπου το 1967, ιδρυτή του εκδοτικού οίκου «Σπανός» και του βιβλιοπωλείου «Βιβλιόφιλων», γίνομαι στα 23 μου χρόνια ο διάδοχος του. Η επιθυμία μου ήταν να ανανεώσω τις επιχειρήσεις που κληρονόμησα. Ένας φίλος μου Γαλλομαθής μου διάβαζε με φανατισμό τα άλμπουμ του Αστερίξ στα Γαλλικά. Αυτός με ενθουσίασε και μου 'βαλε την ιδέα να εκδώσω κι εγώ στα Ελληνικά τον Αστερίξ.
Είναι η περίοδος της δικτατορίας του Παπαδόπουλου. Η μητέρα μου, Σοφία, η οποία είχε συνείδηση φιλελεύθερη, ασπάστηκε αυτή την ιδέα. Θεωρούσαμε τον Αστερίξ πολύ φιλελεύθερο και δημοκρατικό. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο Παρίσι να ζητήσω τα δικαιώματα.
Η συνάντηση έγινε στον εκδοτικό οίκο Νταργκώ. Η υποδοχή από τους Underzo και Goscinny ήταν πολύ καλή. Μου υποσχέθηκαν μάλιστα οικονομική βοήθεια, κυρίως στη διαφήμιση. Μου δώσανε τα δικαιώματα και τα φιλμς. Μου ζήτησαν να μην τα βγάλω αμέσως σε άλμπουμ, αλλά να μιμηθώ το «Pilote». Μετά να τα εκδώσω σε άλμπουμ. Είχα την υποχρέωση μόλις χρησιμοποιούσα τα φιλμς να τα στέλνω πίσω. Από το Παρίσι, μου έστελναν τα επόμενα φιλμς. Επίσης όφειλα να τους στέλνω και τη μετάφραση των κειμένων πριν τα δημοσιεύσω. Ποτέ όμως δε μου 'καναν καμία αλλαγή.
Επειδή ο κύριος όγκος του περιοδικού που θα εξέδιδα ήταν κομμάτια από τον Αστερίξ, αποφάσισα το περιοδικό να το ονομάσω «Αστερίξ» στα Ελληνικά και στα Γαλλικά. Το όνομα το κατέθεσα στο Υπουργείο Εμπορίου και το κατοχύρωσα. Ο υπότιτλος περιοδικού ήταν Εβδομαδιαίο εικονογραφημένο περιοδικό για μικρούς και μεγάλους.
Στις 5 Νοεμβρίου 1968, ημέρα Πέμπτη, κυκλοφόρησε στην Αθήνα, στην οδό Ιπποκράτους 6, το πρώτο τεύχος με το εντυπωσιακό τιράζ 45.000 αντιτύπων. Οι οκτώ πρώτες σελίδες από τις τριάντα έξι του πρώτου τεύχους, ήταν αφιερωμένες στο κόμικς «Ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης», το οποίο ολοκληρώθηκε σε επτά τεύχη. Στο πρώτο τεύχος υπάρχει κι ένα άρθρο με τίτλο «Στην αρχαία πατρίδα του Αστερίξ», και μ' ένα σκίτσο, που παρουσιάζει τον Βερσινζετορίξ και στη λεζάντα τον παρομοιάζει με το Διγενή Ακρίτα.
Υπεύθυνος λιθογραφείου ήταν ο Ιωάννης Δαβερώνας. Μεταφραστής ο Δημήτρης Κωστελένος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, βιβλιοκριτικός. Αρχισυντάκτες-επιμελητές στην αρχή ήταν ο Δημήτρης Σαπρανίδης, δημοσιογράφος και συγγραφέας και ο φίλος του Μιχαηλίδης, δημοσιογράφος. Από το 23ο τεύχος του περιοδικού ανέλαβε ο Γ. Φατούρος. Σύμβουλοι ήταν ο Γιώργος Καρφής, δημοσιογράφος, και ο Γιώργος Λαδάς, συγγραφέας. Εγώ δε, ο εκδότης, είχα την αποκλειστικότητα του κόμικς Αστερίξ για την Ελλάδα, με Copyright Εκδοτικού Οίκου Νταργκώ των Παρισίων!
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Αστερίξ», το εβδομηκοστό ένατο, κυκλοφόρησε στις 6 Μαΐου 1970. Δηλαδή, το περιοδικό κυκλοφόρησε ένα έτος και έξι μήνες ακριβώς.
Στο πεντηκοστό τρίτο τεύχος ο υπότιτλος έγινε: Το περιοδικό των νέων του 2000 και στο πεντηκοστό έβδομο: Το μεγαλύτερο εικονογραφημένο περιοδικό της Ευρώπης.
Ξεκινήσαμε με 45.000 τεύχη. Είχε δε μεγάλη απήχηση στα παιδιά όλης της Ελλάδας. Δημιουργήθηκαν πάνω από 100 λέσχες σ' ολόκληρη την Ελλάδα, με σκοπό τη διάδοση της ΑΣΤΕΡΙΞΟΦΙΛΙΑΣ, την επιμόρφωση και ψυχαγωγία των μελών.
Στο 5ο τεύχος στις 5 Δεκεμβρίου 1968 ιδρύεται η πρώτη λέσχη του Αστερίξ από σπουδαστές της Γαλλικής Ακαδημίας (Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών) καθώς επίσης και στο Λεόντειο Λύκειο.
Μου έχει μείνει αξέχαστη η δεύτερη εκδρομή του «Αστερίξ». Στις 20 Ιουλίου 1968 γεμίσαμε ένα πούλμαν με Αστεριξόφιλους. Στα Μέγαρα μοιράσαμε φέιγ βολάν. Στην Κόρινθο συναντήσαμε και τους φίλους του Αστερίξ και παρελάσαμε στους κεντρικούς δρόμους, όπου σκορπίσαμε γέλιο και χαρά και μοιράσαμε αφίσες και φέιγ βολάν στους περαστικούς. Στο Αργός ο μικρός Παν. Παρασκευόπουλος χαιρέτησε τους εκδρομείς. Το ίδιο έγινε και στο Ναύπλιο, όπου ακολούθησε γεύμα στο τουριστικό περίπτερο. Στις 6 μ.μ. οι εκδρομείς ξεκινήσαμε για την Επίδαυρο, όπου παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση «Ηλέκτρα». Φανταστείτε τι αναμνήσεις μας άφησε αυτή η εκδρομή και πόση χαρά πήραμε!
Και στη Σύρο ιδρύθηκε Λέσχη στην Ομήρου 49, με ιδρυτικά μέλη τον Αργυράκη Χαρίλαο, τον Κριτσίνη Ευάγγελο, το Λεμονάκη Αντώνιο και τον Σπύρου Ιωάννη.
Σ' όλα τα μέλη στέλναμε ταυτότητα και σ' όλες τις λέσχες τη σφραγίδα, φέιγ βολάν και αφίσες.
Παρότι ήταν δικτατορία και οι συγκεντρώσεις απαγορεύονταν, οι Λέσχες των Αστεριξόφιλων δε συνάντησαν κανένα εμπόδιο. Η Λέσχη των Ιλισίων μάλιστα κυκλοφόρησε το Μάρτη του 1969 την εφημερίδα με τίτλο «Αστεριξονέα». [Αραγε υπάρχει κάποιο αντίτυπο;]
Ο έλεγχος, πριν από την έκδοση κάθε τεύχους, γινόταν από τη Δικτατορία. Δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ όταν εκδώσαμε το εξώφυλλο του εικοστού τεύχους με ημερομηνία 20 Μαρτίου 1969, με τον Οβελίξ πάνω στην ελληνική σημαία. Τελικά όμως το πετύχαμε. Ήταν για μας μεγάλη επιτυχία την εποχή εκείνη. Ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ να ατενίζουν το λάβαρο της 25ης Μαρτίου, που συμβόλιζε την ελευθερία.
Αφού έκλεισε το περιοδικό, τις ίδιες ιστορίες του Αστερίξ τις βγάλαμε σε δεκαπενθήμερα αυτοτελή άλμπουμ και κατόπιν σταματήσαμε.
Ήμουνα λοιπόν ο πρώτος εκδότης στα ελληνικά του Γαλλικού κόμικς «Ο Αστερίξ».
Δημήτρης Β. Βαρθαλίτης Εφημ. «L' Echo Journal Franco-Hellenique» Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009
Αντιγράφω ένα σχετικό κείμενο, όπου μιλά ο πρώτος εκδότης τού Αστερίξ στην Ελλάδα (παντού έχω διατηρήσει την ορθογραφία τού πρωτοτύπου):
Κ. Σπανός: Ο πρώτος εκδότης στα ελληνικά του Γαλλικού κόμικς «Ο Αστερίξ», (1968-1969)
Ο πολυαγαπητός μου φίλος Κωνσταντίνος Σπανός στο βιβλιοπωλείο τον, στην οδό Μαυρομιχάλη 7, μου παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη, την οποία παρουσιάζω στο πρώτο πρόσωπο χωρίς τις ερωτήσεις.
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Πατησίων 86. Με το θάνατο του πατέρα μου Χαράλαμπου το 1967, ιδρυτή του εκδοτικού οίκου «Σπανός» και του βιβλιοπωλείου «Βιβλιόφιλων», γίνομαι στα 23 μου χρόνια ο διάδοχος του. Η επιθυμία μου ήταν να ανανεώσω τις επιχειρήσεις που κληρονόμησα. Ένας φίλος μου Γαλλομαθής μου διάβαζε με φανατισμό τα άλμπουμ του Αστερίξ στα Γαλλικά. Αυτός με ενθουσίασε και μου 'βαλε την ιδέα να εκδώσω κι εγώ στα Ελληνικά τον Αστερίξ.
Είναι η περίοδος της δικτατορίας του Παπαδόπουλου. Η μητέρα μου, Σοφία, η οποία είχε συνείδηση φιλελεύθερη, ασπάστηκε αυτή την ιδέα. Θεωρούσαμε τον Αστερίξ πολύ φιλελεύθερο και δημοκρατικό. Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο Παρίσι να ζητήσω τα δικαιώματα.
Η συνάντηση έγινε στον εκδοτικό οίκο Νταργκώ. Η υποδοχή από τους Underzo και Goscinny ήταν πολύ καλή. Μου υποσχέθηκαν μάλιστα οικονομική βοήθεια, κυρίως στη διαφήμιση. Μου δώσανε τα δικαιώματα και τα φιλμς. Μου ζήτησαν να μην τα βγάλω αμέσως σε άλμπουμ, αλλά να μιμηθώ το «Pilote». Μετά να τα εκδώσω σε άλμπουμ. Είχα την υποχρέωση μόλις χρησιμοποιούσα τα φιλμς να τα στέλνω πίσω. Από το Παρίσι, μου έστελναν τα επόμενα φιλμς. Επίσης όφειλα να τους στέλνω και τη μετάφραση των κειμένων πριν τα δημοσιεύσω. Ποτέ όμως δε μου 'καναν καμία αλλαγή.
Επειδή ο κύριος όγκος του περιοδικού που θα εξέδιδα ήταν κομμάτια από τον Αστερίξ, αποφάσισα το περιοδικό να το ονομάσω «Αστερίξ» στα Ελληνικά και στα Γαλλικά. Το όνομα το κατέθεσα στο Υπουργείο Εμπορίου και το κατοχύρωσα. Ο υπότιτλος περιοδικού ήταν Εβδομαδιαίο εικονογραφημένο περιοδικό για μικρούς και μεγάλους.
Στις 5 Νοεμβρίου 1968, ημέρα Πέμπτη, κυκλοφόρησε στην Αθήνα, στην οδό Ιπποκράτους 6, το πρώτο τεύχος με το εντυπωσιακό τιράζ 45.000 αντιτύπων. Οι οκτώ πρώτες σελίδες από τις τριάντα έξι του πρώτου τεύχους, ήταν αφιερωμένες στο κόμικς «Ο Αστερίξ Ολυμπιονίκης», το οποίο ολοκληρώθηκε σε επτά τεύχη. Στο πρώτο τεύχος υπάρχει κι ένα άρθρο με τίτλο «Στην αρχαία πατρίδα του Αστερίξ», και μ' ένα σκίτσο, που παρουσιάζει τον Βερσινζετορίξ και στη λεζάντα τον παρομοιάζει με το Διγενή Ακρίτα.
Υπεύθυνος λιθογραφείου ήταν ο Ιωάννης Δαβερώνας. Μεταφραστής ο Δημήτρης Κωστελένος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, βιβλιοκριτικός. Αρχισυντάκτες-επιμελητές στην αρχή ήταν ο Δημήτρης Σαπρανίδης, δημοσιογράφος και συγγραφέας και ο φίλος του Μιχαηλίδης, δημοσιογράφος. Από το 23ο τεύχος του περιοδικού ανέλαβε ο Γ. Φατούρος. Σύμβουλοι ήταν ο Γιώργος Καρφής, δημοσιογράφος, και ο Γιώργος Λαδάς, συγγραφέας. Εγώ δε, ο εκδότης, είχα την αποκλειστικότητα του κόμικς Αστερίξ για την Ελλάδα, με Copyright Εκδοτικού Οίκου Νταργκώ των Παρισίων!
Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Αστερίξ», το εβδομηκοστό ένατο, κυκλοφόρησε στις 6 Μαΐου 1970. Δηλαδή, το περιοδικό κυκλοφόρησε ένα έτος και έξι μήνες ακριβώς.
Στο πεντηκοστό τρίτο τεύχος ο υπότιτλος έγινε: Το περιοδικό των νέων του 2000 και στο πεντηκοστό έβδομο: Το μεγαλύτερο εικονογραφημένο περιοδικό της Ευρώπης.
Ξεκινήσαμε με 45.000 τεύχη. Είχε δε μεγάλη απήχηση στα παιδιά όλης της Ελλάδας. Δημιουργήθηκαν πάνω από 100 λέσχες σ' ολόκληρη την Ελλάδα, με σκοπό τη διάδοση της ΑΣΤΕΡΙΞΟΦΙΛΙΑΣ, την επιμόρφωση και ψυχαγωγία των μελών.
Στο 5ο τεύχος στις 5 Δεκεμβρίου 1968 ιδρύεται η πρώτη λέσχη του Αστερίξ από σπουδαστές της Γαλλικής Ακαδημίας (Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών) καθώς επίσης και στο Λεόντειο Λύκειο.
Μου έχει μείνει αξέχαστη η δεύτερη εκδρομή του «Αστερίξ». Στις 20 Ιουλίου 1968 γεμίσαμε ένα πούλμαν με Αστεριξόφιλους. Στα Μέγαρα μοιράσαμε φέιγ βολάν. Στην Κόρινθο συναντήσαμε και τους φίλους του Αστερίξ και παρελάσαμε στους κεντρικούς δρόμους, όπου σκορπίσαμε γέλιο και χαρά και μοιράσαμε αφίσες και φέιγ βολάν στους περαστικούς. Στο Αργός ο μικρός Παν. Παρασκευόπουλος χαιρέτησε τους εκδρομείς. Το ίδιο έγινε και στο Ναύπλιο, όπου ακολούθησε γεύμα στο τουριστικό περίπτερο. Στις 6 μ.μ. οι εκδρομείς ξεκινήσαμε για την Επίδαυρο, όπου παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση «Ηλέκτρα». Φανταστείτε τι αναμνήσεις μας άφησε αυτή η εκδρομή και πόση χαρά πήραμε!
Και στη Σύρο ιδρύθηκε Λέσχη στην Ομήρου 49, με ιδρυτικά μέλη τον Αργυράκη Χαρίλαο, τον Κριτσίνη Ευάγγελο, το Λεμονάκη Αντώνιο και τον Σπύρου Ιωάννη.
Σ' όλα τα μέλη στέλναμε ταυτότητα και σ' όλες τις λέσχες τη σφραγίδα, φέιγ βολάν και αφίσες.
Παρότι ήταν δικτατορία και οι συγκεντρώσεις απαγορεύονταν, οι Λέσχες των Αστεριξόφιλων δε συνάντησαν κανένα εμπόδιο. Η Λέσχη των Ιλισίων μάλιστα κυκλοφόρησε το Μάρτη του 1969 την εφημερίδα με τίτλο «Αστεριξονέα». [Αραγε υπάρχει κάποιο αντίτυπο;]
Ο έλεγχος, πριν από την έκδοση κάθε τεύχους, γινόταν από τη Δικτατορία. Δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ όταν εκδώσαμε το εξώφυλλο του εικοστού τεύχους με ημερομηνία 20 Μαρτίου 1969, με τον Οβελίξ πάνω στην ελληνική σημαία. Τελικά όμως το πετύχαμε. Ήταν για μας μεγάλη επιτυχία την εποχή εκείνη. Ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ να ατενίζουν το λάβαρο της 25ης Μαρτίου, που συμβόλιζε την ελευθερία.
Αφού έκλεισε το περιοδικό, τις ίδιες ιστορίες του Αστερίξ τις βγάλαμε σε δεκαπενθήμερα αυτοτελή άλμπουμ και κατόπιν σταματήσαμε.
Ήμουνα λοιπόν ο πρώτος εκδότης στα ελληνικά του Γαλλικού κόμικς «Ο Αστερίξ».
Δημήτρης Β. Βαρθαλίτης Εφημ. «L' Echo Journal Franco-Hellenique» Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2009
Homunculus & Magnumopus
Αυτή η δημοσίευση πάει κατευθείαν για βραβείο Ig Nobel ή τουλάχιστον έχει την υποψηφιότητα στο τσεπάκι και καλές πιθανότητες για διάκριση. Πάντως στο διαδίκτυο κυκλοφορεί σε αρκετές σελίδες. Η ημερομηνία δημοσίευσης, στις 7 Απριλίου φέτος, μου έβαλε ψύλλους στ' αυτιά για πρωταπριλιάτικο, αλλά τους τσάκωσα και τους τσάκισα (τους ψύλλους) αφού είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να γίνει πρωταπριλιάτικη φάρσα με επιστημονική δημοσίευση.
Αντιγράφω όλη την περίληψη από το PubMed γιατί αξίζει
:Acta Neurochir (Wien). 2011 Jun;153(6):1351-5; discussion 1355. Epub 2011 Apr 7.
Traumatic brain injuries in illustrated literature: experience from a series of over 700 head injuries in the Asterix comic books.
Kamp MA, Slotty P, Sarikaya-Seiwert S, Steiger HJ, Hänggi D.
Source: Department for Neurosurgery, Heinrich-Heine-University Düsseldorf, Moorenstraße 5, 40225, Düsseldorf, Germany.
Abstract
...
BACKGROUND: The goal of the present study was to analyze the epidemiology and specific risk factors of traumatic brain injury (TBI) in the Asterix illustrated comic books. Among the illustrated literature, TBI is a predominating injury pattern.
...
METHODS: A retrospective analysis of TBI in all 34 Asterix comic books was performed by examining the initial neurological status and signs of TBI. Clinical data were correlated to information regarding the trauma mechanism, the sociocultural background of victims and offenders, and the circumstances of the traumata, to identify specific risk factors.
...
RESULTS: Seven hundred and four TBIs were identified. The majority of persons involved were adult and male. The major cause of trauma was assault (98.8%). Traumata were classified to be severe in over 50% (GCS 3-8). Different neurological deficits and signs of basal skull fractures were identified. Although over half of head-injury victims had a severe initial impairment of consciousness, no case of death or permanent neurological deficit was found. The largest group of head-injured characters was constituted by Romans (63.9%), while Gauls caused nearly 90% of the TBIs. A helmet had been worn by 70.5% of victims but had been lost in the vast majority of cases (87.7%). In 83% of cases, TBIs were caused under the influence of a doping agent called "the magic potion".
...
CONCLUSIONS: Although over half of patients had an initially severe impairment of consciousness after TBI, no permanent deficit could be found. Roman nationality, hypoglossal paresis, lost helmet, and ingestion of the magic potion were significantly correlated with severe initial impairment of consciousness (p≤ 0.05)
Traumatic brain injuries in illustrated literature: experience from a series of over 700 head injuries in the Asterix comic books.
Kamp MA, Slotty P, Sarikaya-Seiwert S, Steiger HJ, Hänggi D.
Source: Department for Neurosurgery, Heinrich-Heine-University Düsseldorf, Moorenstraße 5, 40225, Düsseldorf, Germany.
Abstract
...
BACKGROUND: The goal of the present study was to analyze the epidemiology and specific risk factors of traumatic brain injury (TBI) in the Asterix illustrated comic books. Among the illustrated literature, TBI is a predominating injury pattern.
...
METHODS: A retrospective analysis of TBI in all 34 Asterix comic books was performed by examining the initial neurological status and signs of TBI. Clinical data were correlated to information regarding the trauma mechanism, the sociocultural background of victims and offenders, and the circumstances of the traumata, to identify specific risk factors.
...
RESULTS: Seven hundred and four TBIs were identified. The majority of persons involved were adult and male. The major cause of trauma was assault (98.8%). Traumata were classified to be severe in over 50% (GCS 3-8). Different neurological deficits and signs of basal skull fractures were identified. Although over half of head-injury victims had a severe initial impairment of consciousness, no case of death or permanent neurological deficit was found. The largest group of head-injured characters was constituted by Romans (63.9%), while Gauls caused nearly 90% of the TBIs. A helmet had been worn by 70.5% of victims but had been lost in the vast majority of cases (87.7%). In 83% of cases, TBIs were caused under the influence of a doping agent called "the magic potion".
...
CONCLUSIONS: Although over half of patients had an initially severe impairment of consciousness after TBI, no permanent deficit could be found. Roman nationality, hypoglossal paresis, lost helmet, and ingestion of the magic potion were significantly correlated with severe initial impairment of consciousness (p≤ 0.05)
Last edited:
And if you haven't had enough, you can always visit NCBI ROFL: http://blogs.discovermagazine.com/discoblog/category/ncbi-rofl/
Κοίτα να δεις, ούτε που είχα πάρει χαμπάρι αυτό το νήμα! Όταν αναζητούσα μια ατάκα του Κακοφωνίξ, απευθύνθηκα στο φόρουμ Greek Comics.
Βάζω εδώ το σύνδεσμο της συζήτησης, γιατί έχει ενδιαφέρον:
Κακοφωνίξ: πού τραγουδά το "Ω μουσακά"?
Επίσης μεταφέρω τα βασικά σημεία, και θα ανεβάσω εδώ και τις εικόνες, γιατί δεν μπορείτε να τις δείτε εκεί χωρίς λογκίν:
- Σε κάποιο τεύχος του Αστερίξ που δεν θυμάμαι, στις καινούριες μεταφράσεις της Μαμούθ Κόμιξ αν δεν απατώμαι, ο Κακοφωνίξ τραγουδά "Ω μουσακά, ω μουσακά, μουσακαδάκι με κιμά", και μια υποσημείωση στο σκίτσο λέει "Αυτή η μελωδία έγινε αργότερα γνωστή με τον τίτλο: When the Saints...".
- Το βρήκα! μόνο που λέει: "ω αγριογουρουνάκια, ω αγριογουρουνάκια, ω αγριογουρουνάκια που μου φέρνετε μεράκια..." και υποσημείωση: "Αυτή η μελωδία έφτασε μέχρι τις μέρες μας. μόνο που τα λόγια άλλαξαν κι'έγιναν: Oh when the Saints"..
Τεύχος "το δώρο του Καίσαρα" σελίδα 21.
- ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΣ IT IS! ΜΑΜΟΥΘ GOT PWNED!
Εμένα πάντως το μυαλό μου δεν είχε πάει στον Louis, αλλά στο Ω Έλατο τότε.
- πάρτε τώρα το πρωτότυπο γαλλικό (marcassin είναι το μικρό αγριογούρουνο. στη Μαμούθ δεν μπόρεσαν να κάνουν ελεύθερη απόδοση των γαλλικών αστερίξ, αλλά κλειδώθηκαν στην πιστή μετάφραση (η οποία φυσικά χάνει))
και την αγγλική μετάφραση (όπου έκαναν ελεύθερη απόδοση και για να γίνει αστείο πρέπει να διαβάσει κανείς και το επόμενο καρέ αλλά και να γνωρίζει την ιστορία του τραγουδιού we shall overcome (wiki, youtube), κάτι που ομολογουμένως "δεσμεύει" την μετάφραση λίγο ως αστείο της εποχής. Αν και δεν είμαι αγγλοσάξωνας για να το αποτιμήσω πλήρως)
Και επειδή μερικοί μπορεί και να μην πιάνουν πλήρως το τι παίζεται ας τραγουδήσουν "ω μουσακά ω μουσακά μουσακαδάκι με κιμά" με αυτή εδώ τη μουσική και ας τραγουδήσουν "ω αγριογούρουνα" με την ίδια μουσική.
Βάζω εδώ το σύνδεσμο της συζήτησης, γιατί έχει ενδιαφέρον:
Κακοφωνίξ: πού τραγουδά το "Ω μουσακά"?
Επίσης μεταφέρω τα βασικά σημεία, και θα ανεβάσω εδώ και τις εικόνες, γιατί δεν μπορείτε να τις δείτε εκεί χωρίς λογκίν:
- Σε κάποιο τεύχος του Αστερίξ που δεν θυμάμαι, στις καινούριες μεταφράσεις της Μαμούθ Κόμιξ αν δεν απατώμαι, ο Κακοφωνίξ τραγουδά "Ω μουσακά, ω μουσακά, μουσακαδάκι με κιμά", και μια υποσημείωση στο σκίτσο λέει "Αυτή η μελωδία έγινε αργότερα γνωστή με τον τίτλο: When the Saints...".
- Το βρήκα! μόνο που λέει: "ω αγριογουρουνάκια, ω αγριογουρουνάκια, ω αγριογουρουνάκια που μου φέρνετε μεράκια..." και υποσημείωση: "Αυτή η μελωδία έφτασε μέχρι τις μέρες μας. μόνο που τα λόγια άλλαξαν κι'έγιναν: Oh when the Saints"..
Τεύχος "το δώρο του Καίσαρα" σελίδα 21.
- ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΣ IT IS! ΜΑΜΟΥΘ GOT PWNED!
Εμένα πάντως το μυαλό μου δεν είχε πάει στον Louis, αλλά στο Ω Έλατο τότε.
- πάρτε τώρα το πρωτότυπο γαλλικό (marcassin είναι το μικρό αγριογούρουνο. στη Μαμούθ δεν μπόρεσαν να κάνουν ελεύθερη απόδοση των γαλλικών αστερίξ, αλλά κλειδώθηκαν στην πιστή μετάφραση (η οποία φυσικά χάνει))
και την αγγλική μετάφραση (όπου έκαναν ελεύθερη απόδοση και για να γίνει αστείο πρέπει να διαβάσει κανείς και το επόμενο καρέ αλλά και να γνωρίζει την ιστορία του τραγουδιού we shall overcome (wiki, youtube), κάτι που ομολογουμένως "δεσμεύει" την μετάφραση λίγο ως αστείο της εποχής. Αν και δεν είμαι αγγλοσάξωνας για να το αποτιμήσω πλήρως)
Και επειδή μερικοί μπορεί και να μην πιάνουν πλήρως το τι παίζεται ας τραγουδήσουν "ω μουσακά ω μουσακά μουσακαδάκι με κιμά" με αυτή εδώ τη μουσική και ας τραγουδήσουν "ω αγριογούρουνα" με την ίδια μουσική.
Attachments
-
omousakaaa.jpg -
omousakaenglish.jpg -
omousakanew.jpg -
omousakafrancais.jpg
Last edited by a moderator:
Ωραία ιστορία. Και ο μεταφραστής με τα «αγριογουρουνάκια» ή δεν καταλάβαινε από μέτρο ή δεν είχε ιδέα από αμερικάνικη μουσική. Και επειδή δεν ξέρω ποια εκτέλεση είχες διαλέξει, μια και έβαλες χαλασμένο σύνδεσμο, να μια αγαπημένη μου.
http://www.youtube.com/watch?v=wyLjbMBpGDA
Μόλις διάβασα το λογοπαίγνιο, η μετάφραση που έκανα έλεγε «Ω γκουρουνίκ, ω γκουρουνίκ, ω γκούρου γκούρου γκούρου νικ...». Έτσι θυμάμαι ότι φώναζαν κάποιοι μαθητές κάποιον δάσκαλο Νίκο στα χρόνια που οι γκουρού ήταν στη μόδα...
http://www.youtube.com/watch?v=wyLjbMBpGDA
Μόλις διάβασα το λογοπαίγνιο, η μετάφραση που έκανα έλεγε «Ω γκουρουνίκ, ω γκουρουνίκ, ω γκούρου γκούρου γκούρου νικ...». Έτσι θυμάμαι ότι φώναζαν κάποιοι μαθητές κάποιον δάσκαλο Νίκο στα χρόνια που οι γκουρού ήταν στη μόδα...
Το φίλτρο κράτησε μισόν αιώνα
ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΙΜΠΛΗ
Στα 84 του, και μετά από έξι δεκαετίες σκληρής δουλειάς , ο Αλμπέρ Ουντερζό, που μαζί με τον αείμνηστο Ρενέ Γκοσινί δημιούργησαν το 1959 τον Αστερίξ, αποφάσισε να αποσυρθεί. Αποσύρεται εν μέσω ενός απρόσμενου κυνηγητού από την Εφορία και μιας δικαστικής διαμάχης με την κόρη του. Φρόντισε πάντως να δώσει μαγικό φίλτρο σε νέους κομίστες, ώστε οι ανυπότακτοι Γαλάτες του να παραμείνουν στη ζωή. [...]
ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΠΙΜΠΛΗ
Στα 84 του, και μετά από έξι δεκαετίες σκληρής δουλειάς , ο Αλμπέρ Ουντερζό, που μαζί με τον αείμνηστο Ρενέ Γκοσινί δημιούργησαν το 1959 τον Αστερίξ, αποφάσισε να αποσυρθεί. Αποσύρεται εν μέσω ενός απρόσμενου κυνηγητού από την Εφορία και μιας δικαστικής διαμάχης με την κόρη του. Φρόντισε πάντως να δώσει μαγικό φίλτρο σε νέους κομίστες, ώστε οι ανυπότακτοι Γαλάτες του να παραμείνουν στη ζωή. [...]
Συνέχεια στα σημερινά Νέα.
...
Alésia Museum and Archaeological Park, Alésia, 2003-2012
The scheme consists of two separate but related structures. One building is a museum located at the position of the Gauls during the siege at the top of the hill above the town. A second building is an interpretive center located at the Roman position in the fields below. The museum is built of stones, similar in look to the town buildings but with contemporary technology, and is buried partially into the hill so that from above it appears as an extension of the landscape. The interpretative center is built of wood, much as the Roman fortifications would have been at the time of the siege. The roof of the building is a garden planted with trees and grass, camouflaging the presence of the building when seen from the town above. A keen awareness of the surrounding landscape as it pertains to the historic battle is integral to the visitors’ experience. [...]
Alésia Museum visitor center by Bernard Tschumi Architects
Alésia Museum and Archaeological Park, Alésia, 2003-2012
The scheme consists of two separate but related structures. One building is a museum located at the position of the Gauls during the siege at the top of the hill above the town. A second building is an interpretive center located at the Roman position in the fields below. The museum is built of stones, similar in look to the town buildings but with contemporary technology, and is buried partially into the hill so that from above it appears as an extension of the landscape. The interpretative center is built of wood, much as the Roman fortifications would have been at the time of the siege. The roof of the building is a garden planted with trees and grass, camouflaging the presence of the building when seen from the town above. A keen awareness of the surrounding landscape as it pertains to the historic battle is integral to the visitors’ experience. [...]
Alésia Museum visitor center by Bernard Tschumi Architects
Και όχι Καρακόρουμ :), όπως συζητούσαν πριν από λίγο οι ραδιοπαραγωγοί στον Βήμα ΦΜ...
Ωραία, μογγολικά με λατινική κατάληξη...
Καρακόρουμ: http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=26644:karakoroym
Karakorum: http://en.wikipedia.org/wiki/Karakorum
Καρακόρουμ: http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=26644:karakoroym
Karakorum: http://en.wikipedia.org/wiki/Karakorum
Και πόσοι χαμένοι μπαμπάδες: Μπαμπαμερούμ, Σαβαρένουμ. "Quis pater tuus?!" :cheek:
Δεν είναι προτάσεις, φαντασιώσεις είναι. Για να προτείνουμ', θέλουμ' ινσπιράτουμ, όπως εκεί, για να μην τα κάνουμ' τρανσαλάτουμ.
Να ξεθολώσουμ' πρίμουμ, γιατί errare dumanum est (perseverare autem diabolicum), μια που σήμερα είναι του προβέρμπιουμ λατίνουμ τόρτουμ. Εράτουμ στο εράτουμ, θα δούμ' επιτέλους.
...
I say!
Σημειώσεις πάνω σε μια μεταφρασμένη σελίδα του Αστερίξ
Ο Αστερίξ σε νέα κατορθώματα
Lutetian = Λουτήσιο
Camulodunum - Durovernum
Δε μ' αρέσει να ροζονάρουνε τς αμπλάς μου... Τι είπες; Δε σ' αρέσει η αδερφή μου;
Θαρρώ πως δα τς αρπάξουνε οι Ρωμαίοι (Ω Καταρινέτα μπέλα, τσι τσι)
Πωσοδήποτε! Ο πωστονλέν έχει δίκιο!
Τι ήχο κάνουν οι μπούφλες;
Ψυχολογικός πόλεμος - Η μάχη του χωριού
Νιώθω πεσμένος, μα πάρα πολύ πεσμένος.
Πρόσω και οι δύο.
ταμπλ ντοτ = table d'hôte
Περίεργο, ξαφνικά μου ήρθε μια επιθυμία για ψάρι σαβόρ.
Κι εγώ θα κρατήσω την αναπνοή μου ώσπου να σκάσω.
Αυτό είναι το γελαστό αγριογούρουνο; Αυτό δεν είναι ούτε ένα χαμογελάκι.
Λουκάνικα αρκουδοαίματος τηγανισμένα σε ξίγκι ούρου (με μέλι)
Πατάτες τηγανιτές; Χμμμ.
Και ακολουθεί μια αυστηρή δίαιτα βασισμένη σε νερόβραστα λαχανικά...
Les Douze travaux d'Astérix
Κλεοπάτρα Μπελούτσι
Φαλμπαλά Φραμπαλά-Καστά
O tempo'a! O mo'es!
Θασασμαθωεγωτρόπους, Κρεμμυδοσουπόν υ Τυρόν, Ανωποταμών υ Καημών, Θασασφαειοκατωκοσμοσόλους.
δεν κάνω μισές δουλειές
Μεταφρασίξ
Ευρετηρίξ: Τελείωσα το πρώτο μισό της πρώτης πλάκας, παίρνω μια ανάσα και τελειώνω το δεύτερο μισό...
I say!
Σημειώσεις πάνω σε μια μεταφρασμένη σελίδα του Αστερίξ
Ο Αστερίξ σε νέα κατορθώματα
Lutetian = Λουτήσιο
Camulodunum - Durovernum
Δε μ' αρέσει να ροζονάρουνε τς αμπλάς μου... Τι είπες; Δε σ' αρέσει η αδερφή μου;
Θαρρώ πως δα τς αρπάξουνε οι Ρωμαίοι (Ω Καταρινέτα μπέλα, τσι τσι)
Πωσοδήποτε! Ο πωστονλέν έχει δίκιο!
Τι ήχο κάνουν οι μπούφλες;
Ψυχολογικός πόλεμος - Η μάχη του χωριού
Νιώθω πεσμένος, μα πάρα πολύ πεσμένος.
Πρόσω και οι δύο.
ταμπλ ντοτ = table d'hôte
Περίεργο, ξαφνικά μου ήρθε μια επιθυμία για ψάρι σαβόρ.
Κι εγώ θα κρατήσω την αναπνοή μου ώσπου να σκάσω.
Αυτό είναι το γελαστό αγριογούρουνο; Αυτό δεν είναι ούτε ένα χαμογελάκι.
Λουκάνικα αρκουδοαίματος τηγανισμένα σε ξίγκι ούρου (με μέλι)
Πατάτες τηγανιτές; Χμμμ.
Και ακολουθεί μια αυστηρή δίαιτα βασισμένη σε νερόβραστα λαχανικά...
Les Douze travaux d'Astérix
Κλεοπάτρα Μπελούτσι
Φαλμπαλά Φραμπαλά-Καστά
O tempo'a! O mo'es!
Θασασμαθωεγωτρόπους, Κρεμμυδοσουπόν υ Τυρόν, Ανωποταμών υ Καημών, Θασασφαειοκατωκοσμοσόλους.
δεν κάνω μισές δουλειές
Μεταφρασίξ
Ευρετηρίξ: Τελείωσα το πρώτο μισό της πρώτης πλάκας, παίρνω μια ανάσα και τελειώνω το δεύτερο μισό...
Last edited:
Χαμπέμους σοκολάτους!
Σκέφτομαι διάφορα συγκεκομένα ρήματα "λαρισαίικα", του τύπου για να δουμ' και θα τα βρουμ', καθώς επίσης φυσικά το χανούμ, κουζούμ, γιαβρούμ και λοιπά ουσιαστικά κι επίθετα ελληνοτουρκικής φιλίας. Σίγουρα κάτι μπορεί να γίνει με αυτά.
Σκέφτομαι διάφορα συγκεκομένα ρήματα "λαρισαίικα", του τύπου για να δουμ' και θα τα βρουμ', καθώς επίσης φυσικά το χανούμ, κουζούμ, γιαβρούμ και λοιπά ουσιαστικά κι επίθετα ελληνοτουρκικής φιλίας. Σίγουρα κάτι μπορεί να γίνει με αυτά.
Η κατοικία των θεών – Λεξιλογική παρουσίαση στον σημερινό Σαραντάκο.