Από (περίπου) αστυνομική σειρά στο STAR:
1. - [
κάτι που δεν θυμάμαι, ας πούμε Αποσυρθήκαμε]
όταν μας χρειάζεται περισσότερο η χώρα.
2. -
Γιατί να σωπάσουν τον Άνταμ;
3. Και το κλασσικό:
-
Ποιος νοιάζεται;
Εγώ νοιάζομαι, και γι' αυτό λέω να τα συμμαζέψω λίγο. Η επιρροή της αγγλικής γλώσσας στην ελληνική είναι ένα γεγονός, αλλά δεν νομίζω να έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο. Όπως είπε
κάπου και ο daeman, ας μην τη θάβουμε πριν ξεψυχήσει.
3. Ξεκινώντας από το τελευταίο, θα παραδεχτώ ότι η συγκεκριμένη έκφραση είναι από αυτές που έχουν ήδη παρεισφρήσει στη γλώσσα μας, μάλλον επειδή είναι από αυτές που χρησιμοποιούνται πολύ συχνά (στα αγγλικά, άρα και στα ελληνικά τώρα πια). Παρ' όλ' αυτά οι αντίστοιχες ελληνικές εκφράσεις είναι ακόμη σε χρήση ευρέως και είναι θεμιτό (κάποτε και επιβεβλημένο, αν και όχι πάντοτε αναγκαίο, εξαρτάται από την περίπτωση) να την προσαρμόσουμε στα καθ' ημάς.
- Who cares?
=>
- Και τι έγινε;
- Και λοιπόν;
2. Το "γιατί
να σωπάσουν τον Άνταμ" ως απόδοση του "why silence Adam?" ή του "why did they silence Adam?" (δεν είμαι σίγουρη γιατί ως συνήθως έχω χαμηλά τον ήχο) νομίζω ότι δεν συγκαταλέγεται στις εκφράσεις που έχουν περάσει στα ελληνικά. Δεν είναι μεταβατικό το ρήμα στα ελληνικά - ακόμη. Δεν "σωπαίνουμε" κάποιον, τον "
κάνουμε να σωπάσει" ή ακόμη καλύτερα στο συγκεκριμένο πλαίσιο "
του βουλώνουμε το στόμα".
1. Τέλος το "
όταν μας χρειάζεται περισσότερο η χώρα" αν και δεν το πιάνει πολύ το μάτι, είναι ίσως το πιο άστοχο από τα τρία (ως απόδοση φαντάζομαι του "when the country most needs us"). Το "όταν" στα ελληνικά δεν χρησιμοποιείται για να δηλώσει το παρόν. Όταν θα πας κυρά μου στο παζάρι, δηλαδή κάποια άλλη στιγμή στο μέλλον, ή όταν πήγες στο παζάρι, στο παρελθόν. Για να δηλώσουμε αυτό που θέλει να πει ο ποιητής, στα ελληνικά θα λέγαμε "
τώρα που η χώρα μας χρειάζεται περισσότερο".