Costas
¥
Άμα ξαναπάς, πριν από τον Αριστόδικο (εκείνον με την αστερωτή κόμμωση στο εφηβαίο) δεξιά είναι δύο στήλες. Η μιά έχει έναν κόκορα κι η άλλη έναν με γενειάδα και κάνθαρο. Αλλά πρέπει να πας γυρεύοντας...
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
- Thread starter anef
- Start date
Άμα ξαναπάς, πριν από τον Αριστόδικο (εκείνον με την αστερωτή κόμμωση στο εφηβαίο) δεξιά είναι δύο στήλες. Η μιά έχει έναν κόκορα κι η άλλη έναν με γενειάδα και κάνθαρο. Αλλά πρέπει να πας γυρεύοντας...
Έργα αποκατάστασης στον Ιερό Βράχο
Στην εξωτερική πλευρά του νότιου τείχους της Ακρόπολης θα εστιασθούν οι εργασίες, τις οποίες θα πραγματοποιήσει η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, έχοντας εξασφαλίσει τη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. [...]
Της Χριστίνας Σανούδου, στην Καθημερινή
Στην εξωτερική πλευρά του νότιου τείχους της Ακρόπολης θα εστιασθούν οι εργασίες, τις οποίες θα πραγματοποιήσει η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, έχοντας εξασφαλίσει τη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. [...]
Της Χριστίνας Σανούδου, στην Καθημερινή
Cultural connections with Europe found in ancient Jordanian settlement
Swedish archaeologists in Jordan led by Professor Peter M. Fischer from the University of Gothenburg have excavated a nearly 60-metre long well-preserved building from 1100 B.C. in the ancient settlement Tell Abu al-Kharaz. The building is from an era characterized by major migration.
New finds support the theory that groups of the so-called Sea Peoples emigrated to Tell Abu al-Kharaz. They derive from Southern or Eastern Europe and settled in the Eastern Mediterranean region all the way to the Jordan Valley.
"We have evidence that culture from present Europe is represented in Tell Abu al-Kharaz. A group of the Sea Peoples of European descent, Philistines, settled down in the city," says Peter Fischer. "We have, for instance, found pottery resembling corresponding items from Greece and Cyprus in terms of form and decoration, and also cylindrical loom weights for textile production that could be found in central and south-east Europe around the same time.
Η συνέχεια εδώ (ScienceDaily).
Swedish archaeologists in Jordan led by Professor Peter M. Fischer from the University of Gothenburg have excavated a nearly 60-metre long well-preserved building from 1100 B.C. in the ancient settlement Tell Abu al-Kharaz. The building is from an era characterized by major migration.
New finds support the theory that groups of the so-called Sea Peoples emigrated to Tell Abu al-Kharaz. They derive from Southern or Eastern Europe and settled in the Eastern Mediterranean region all the way to the Jordan Valley.
"We have evidence that culture from present Europe is represented in Tell Abu al-Kharaz. A group of the Sea Peoples of European descent, Philistines, settled down in the city," says Peter Fischer. "We have, for instance, found pottery resembling corresponding items from Greece and Cyprus in terms of form and decoration, and also cylindrical loom weights for textile production that could be found in central and south-east Europe around the same time.
Η συνέχεια εδώ (ScienceDaily).
Σπάνιο άγαλμα του θεού Απόλλωνα ανακαλύφθηκε στη Λωρίδα της Γάζας (Καθημερινή από ΑΠΕ-ΜΠΕ)
SBE
¥
Το άρθρο είναι προφανώς μεταφρασμένο αλλά όχι προσαρμοσμένο.
Αναρωτιόμουν αν στην Ελλάδα χρειάζεται να πεις ότι πρόκειται για άγαλμα του θεού Απόλλωνα- και μέσα στο κείμενο "του Έλληνα θεού Απόλλωνα".
Υπάρχει περίπτωση το άγαλμα που ανακαλύφθηκε να ήταν του Απόλλωνα Καλαμαριάς; Του Απόλλωνα Σφακιανάκη; Του Απόλλωνα 13;
Αναρωτιόμουν αν στην Ελλάδα χρειάζεται να πεις ότι πρόκειται για άγαλμα του θεού Απόλλωνα- και μέσα στο κείμενο "του Έλληνα θεού Απόλλωνα".
Υπάρχει περίπτωση το άγαλμα που ανακαλύφθηκε να ήταν του Απόλλωνα Καλαμαριάς; Του Απόλλωνα Σφακιανάκη; Του Απόλλωνα 13;
pidyo
New member
Όπως μόλις σχολίασα αλλού, εμένα εντύπωση μου έκανε η μοναδική, νομίζω, ολόσωμη φωτογραφία του αγάλματος, πάνω σε μια κουβέρτα με στρουμφάκια.
Μοναδικό εύρημα πάντως.
Όταν άκουσα την ερώτηση της δημοσιογράφου στον Κλούνεϊ, χαμογέλασα αμήχανα, περίπου όπως έκανε αμέσως μετά η διασημότητα. Όταν όμως συνέχισε η δημοσιογράφος, δεν ένιωθα την ανάγκη να είμαι ευγενικός, όπως έκανε ο ηθοποιός. Σε κάποιους φίλους έστειλα ένα μονολεκτικό «Pathetic!». Τη σκυτάλη του «pathetic» πήραν τα κανάλια και ο υπουργός. Την ανάλυση του δικού μου «pathetic» έτυχε να διαβάσω σήμερα στον Πετρουλάκη.
Άλλο 12 θεοί, άλλο συμμορία των 12
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=31672
Άλλο 12 θεοί, άλλο συμμορία των 12
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=31672
Αντιγράφω από εκεί και το πρώτο σχόλιο:
Σήμερα (11/2/2014) στη συνέντευξη τύπου της ταινίας "Monuments men" στο ΛΟΝΔΙΝΟ η ιστορία συνεχίστηκε και τώρα πια (2 μέρες μετά) οι δηλώσεις του George Clooney ήταν ψαγμένες. Φρόντισε και έμαθε όπως θα δείτε στο πιο κάτω link και όπως ο ίδιος παραδέχεται.
Στο "παιχνίδι" των δηλώσεων υπέρ της επιστροφής μπήκε και ο Bill Marey. [sic]
Στο 10:30 θα δείτε την ερώτηση και τις δηλώσεις:
http://youtu.be/pozIjj1UqUM
Όσο για την τυπική ελληνική συνέχεια (τον τύπο) όπως λέτε, να σας ενημερώσω ότι αμέσως μετά το Βερολίνο είχε γίνει θέμα και στην Αγγλία. Εδώ οι δηλώσεις των εκεί παραγόντων στην independent:
http://www.independent.co.uk/news/u...-britain-should-lose-its-marbles-9117067.html
Οπότε, ναι μεν pathetic το πρώτο, αλλά έστω κι από σπόντα, κάποιος κάπου έμαθε κάτι. Ίσως ρώτησε τον συμπρωταγωνιστή του, Dimitri Leonidas. Kακό δεν το λες το αποτέλεσμα, τελικά...
Σήμερα (11/2/2014) στη συνέντευξη τύπου της ταινίας "Monuments men" στο ΛΟΝΔΙΝΟ η ιστορία συνεχίστηκε και τώρα πια (2 μέρες μετά) οι δηλώσεις του George Clooney ήταν ψαγμένες. Φρόντισε και έμαθε όπως θα δείτε στο πιο κάτω link και όπως ο ίδιος παραδέχεται.
Στο "παιχνίδι" των δηλώσεων υπέρ της επιστροφής μπήκε και ο Bill Marey. [sic]
Στο 10:30 θα δείτε την ερώτηση και τις δηλώσεις:
http://youtu.be/pozIjj1UqUM
Όσο για την τυπική ελληνική συνέχεια (τον τύπο) όπως λέτε, να σας ενημερώσω ότι αμέσως μετά το Βερολίνο είχε γίνει θέμα και στην Αγγλία. Εδώ οι δηλώσεις των εκεί παραγόντων στην independent:
http://www.independent.co.uk/news/u...-britain-should-lose-its-marbles-9117067.html
Οπότε, ναι μεν pathetic το πρώτο, αλλά έστω κι από σπόντα, κάποιος κάπου έμαθε κάτι. Ίσως ρώτησε τον συμπρωταγωνιστή του, Dimitri Leonidas. Kακό δεν το λες το αποτέλεσμα, τελικά...
Ναι, και τη δεύτερη φορά ήταν pathetic το Πάνθεον. Αλλά οκ...
Στο πιο πάνω βιντεάκι, o Dimitri Leonidas είναι ο τρίτος στα δεξιά του Κλούνεϊ. Παρατηρήστε τον πώς χαμογελάει με νόημα για μισό δευτερόλεπτο, καθώς ζουμάρει ο φακός στον Τζορτζ ... :)
Στο πιο πάνω βιντεάκι, o Dimitri Leonidas είναι ο τρίτος στα δεξιά του Κλούνεϊ. Παρατηρήστε τον πώς χαμογελάει με νόημα για μισό δευτερόλεπτο, καθώς ζουμάρει ο φακός στον Τζορτζ ... :)
Για να μην περιοριστούμε σήμερα στον σολοικισμό του Καπερνάρου, θα αναφέρω το κυριακάτικο άρθρο του Τ. Θεοδωρόπουλου:
Η ζωή των Μαρμάρων
(Γλωσσικό: «Και αφού απεδείκνυε το ενδιαφέρον και την αυξημένη ευαισθησία των Ελλήνων, να υποστήριζε την ιδιαιτερότητα των Μαρμάρων του Παρθενώνα ως τμήματα αρχιτεκτονικού συνόλου». Εγώ εξακολουθώ να προτιμώ τη γενική πτώση: «να υποστήριζε την ιδιαιτερότητα των Μαρμάρων του Παρθενώνα ως τμημάτων αρχιτεκτονικού συνόλου».)
Η ζωή των Μαρμάρων
(Γλωσσικό: «Και αφού απεδείκνυε το ενδιαφέρον και την αυξημένη ευαισθησία των Ελλήνων, να υποστήριζε την ιδιαιτερότητα των Μαρμάρων του Παρθενώνα ως τμήματα αρχιτεκτονικού συνόλου». Εγώ εξακολουθώ να προτιμώ τη γενική πτώση: «να υποστήριζε την ιδιαιτερότητα των Μαρμάρων του Παρθενώνα ως τμημάτων αρχιτεκτονικού συνόλου».)
Costas
¥
Χαμηλάκης, Γ. 2012. "Νοσταλγία για το όλον: Τα μάρμαρα του Παρθενώνα (ή ελγίνεια)". Από το "'Εθνος και τα Ερείπιά του". Μετ. Ν. Καλαντζής. Αθήνα: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Σελ. 271-315. (academia.edu)
Η μετάφραση είναι πολύ όμορφη, σε ένα δύσκολο κείμενο. Να επισημάνω ωστόσο δύο σημεία:
1.
«Τι ακριβώς θέλουν αυτοί; Έχασαν τα μάρμαρά τους!»*
* «They ’ve lost their marbles!» Έκφραση που κατά λέξη σημαίνει «έχουν χάσει τα μάρμαρά τους», αλλά ως ιδιωματισμός έχει την έννοια «έχουν χάσει το μυαλό τους, έχουν τρελαθεί». Η έκφραση αυτή έχει χρησιμοποιηθεί συχνά με σκωπτική και επικριτική διάθεση σε δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου αναφορικά με τις ελληνικές προσπάθειες επαναπατρισμού των μαρμάρων του Παρθενώνα. (Σ.τ.Μ.)
Εγώ υποθέτω πως στην έκφραση αυτή η λέξη marbles αφορά τους (μαρμάρινους, άλλοτε) βώλους και νομίζω συνεπώς ότι εδώ ο μεταφραστής στη σημείωσή του έπρεπε να πει πως η έκφραση μεταφράζεται κατά λέξη "έχουν χάσει τους βώλους τους", και όχι "έχουν χάσει τα μάρμαρά τους". Και να επισημάνει έπειτα ότι οι βώλοι στα αγγλικά λέγονται marbles, οπότε προκύπτει λογοπαίγνιο κλπ. Παρεμπιπτόντως, την έκφραση αυτή δεν την έχει η έκδοση του OED που έχω, ούτε στο λήμμα marble ούτε στο λήμμα lose!
2.
Στις σελ. 313-314, όπου, κλείνοντας το κεφάλαιο, ο συγγραφέας κάνει μια ανακεφαλαίωσή του, υπάρχουν μια σειρά παρακείμενοι ενώ θα έπρεπε να είναι αόριστοι. Το αγγλικό είχε βέβαια παρακειμένους, αλλά, ακριβώς, άλλη η λειτουργία του παρακειμένου στα αγγλικά και άλλη στα ελληνικά:
Στο παρόν κεφάλαιο έχω επιχειρήσει να δείξω κάποια από τα παράδοξα, τις αμφισημίες και τις ειρωνείες που διέπουν τον πολιτισμικό και αισθησιακό βίο αυτής της ομάδας μνημείων του υλικού πολιτισμού: (...) Έχω επίσης δείξει το δίλημμα της εθνικής αφήγησης, η οποία πασχίζει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι (...) Έχω υποστηρίξει ότι (...) Έχω υποστηρίξει σε αυτό το κεφάλαιο ότι (...)
Όλοι αυτοί οι παρακείμενοι αναφέρονται σε πράγματα που είπε ο συγγραφέας παραπάνω, στο ίδιο αυτό κεφάλαιο, και όχι σε άλλα γραφτά του που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση ο παρακείμενος θα έστεκε, όπως στέκει αμέσως παρακάτω, στο υστερόγραφο (επίσης σ. 314):
Έχω ασχοληθεί με ζητήματα που άπτονται της κοινωνιοπολιτικής του παρελθόντος επί σειρά ετών και πάντα αντιστεκόμουν στον πειρασμό να γράψω για τα ελγίνεια μάρμαρα.
Παρακείμενος θα έστεκε επίσης (εναλλακτικά προς τον αόριστο) ακόμη και σε αναφορά στο ίδιο κεφάλαιο, αλλά σε συμφραζόμενα εξελισσόμενης πραγμάτευσης και όχι κατακλείδας, π.χ.: "Όπως έχω υποστηρίξει παραπάνω, ....", που θα μπορούσε να είναι και "Όπως υποστήριξα παραπάνω,...."
Αλλά σε ανακεφαλαίωση ο αόριστος επιβάλλεται, κατά τη γνώμη μου.
Η μετάφραση είναι πολύ όμορφη, σε ένα δύσκολο κείμενο. Να επισημάνω ωστόσο δύο σημεία:
1.
«Τι ακριβώς θέλουν αυτοί; Έχασαν τα μάρμαρά τους!»*
* «They ’ve lost their marbles!» Έκφραση που κατά λέξη σημαίνει «έχουν χάσει τα μάρμαρά τους», αλλά ως ιδιωματισμός έχει την έννοια «έχουν χάσει το μυαλό τους, έχουν τρελαθεί». Η έκφραση αυτή έχει χρησιμοποιηθεί συχνά με σκωπτική και επικριτική διάθεση σε δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου αναφορικά με τις ελληνικές προσπάθειες επαναπατρισμού των μαρμάρων του Παρθενώνα. (Σ.τ.Μ.)
Εγώ υποθέτω πως στην έκφραση αυτή η λέξη marbles αφορά τους (μαρμάρινους, άλλοτε) βώλους και νομίζω συνεπώς ότι εδώ ο μεταφραστής στη σημείωσή του έπρεπε να πει πως η έκφραση μεταφράζεται κατά λέξη "έχουν χάσει τους βώλους τους", και όχι "έχουν χάσει τα μάρμαρά τους". Και να επισημάνει έπειτα ότι οι βώλοι στα αγγλικά λέγονται marbles, οπότε προκύπτει λογοπαίγνιο κλπ. Παρεμπιπτόντως, την έκφραση αυτή δεν την έχει η έκδοση του OED που έχω, ούτε στο λήμμα marble ούτε στο λήμμα lose!
2.
Στις σελ. 313-314, όπου, κλείνοντας το κεφάλαιο, ο συγγραφέας κάνει μια ανακεφαλαίωσή του, υπάρχουν μια σειρά παρακείμενοι ενώ θα έπρεπε να είναι αόριστοι. Το αγγλικό είχε βέβαια παρακειμένους, αλλά, ακριβώς, άλλη η λειτουργία του παρακειμένου στα αγγλικά και άλλη στα ελληνικά:
Στο παρόν κεφάλαιο έχω επιχειρήσει να δείξω κάποια από τα παράδοξα, τις αμφισημίες και τις ειρωνείες που διέπουν τον πολιτισμικό και αισθησιακό βίο αυτής της ομάδας μνημείων του υλικού πολιτισμού: (...) Έχω επίσης δείξει το δίλημμα της εθνικής αφήγησης, η οποία πασχίζει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι (...) Έχω υποστηρίξει ότι (...) Έχω υποστηρίξει σε αυτό το κεφάλαιο ότι (...)
Όλοι αυτοί οι παρακείμενοι αναφέρονται σε πράγματα που είπε ο συγγραφέας παραπάνω, στο ίδιο αυτό κεφάλαιο, και όχι σε άλλα γραφτά του που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση ο παρακείμενος θα έστεκε, όπως στέκει αμέσως παρακάτω, στο υστερόγραφο (επίσης σ. 314):
Έχω ασχοληθεί με ζητήματα που άπτονται της κοινωνιοπολιτικής του παρελθόντος επί σειρά ετών και πάντα αντιστεκόμουν στον πειρασμό να γράψω για τα ελγίνεια μάρμαρα.
Παρακείμενος θα έστεκε επίσης (εναλλακτικά προς τον αόριστο) ακόμη και σε αναφορά στο ίδιο κεφάλαιο, αλλά σε συμφραζόμενα εξελισσόμενης πραγμάτευσης και όχι κατακλείδας, π.χ.: "Όπως έχω υποστηρίξει παραπάνω, ....", που θα μπορούσε να είναι και "Όπως υποστήριξα παραπάνω,...."
Αλλά σε ανακεφαλαίωση ο αόριστος επιβάλλεται, κατά τη γνώμη μου.
Το μικρό δελφίνι, η τρίαινα, το στεφάνι, το σκήπτρο και το τόξο «αποκάλυψε» η τρισδιάστατη ψηφιακή απεικόνιση της ζωοφόρου του Παρθενώνα
Ακτίνες Χ αποκαλύπτουν τα μυστικά της ζωοφόρου
Κάποιο όμορφο σούρουπο, ένας αρχαίος Αθηναίος που θα ανέβαινε τα σκαλιά του Παρθενώνα στην Ακρόπολη και θα σήκωνε το βλέμμα, θα έβλεπε με θαυμασμό σε ύψος δέκα μέτρων ένα αριστούργημα της γλυπτικής, τη ζωοφόρο.
Εκτός από την κίνηση, τη χάρη, την κομψότητα, την αδρότητα και την ακρίβεια που τα χέρια του Φειδία και των συνεργατών του απέδωσαν στο ψυχρό μάρμαρο, θα τον εντυπωσίαζαν τα χρώματα σε κάθε σκηνή, όπως και οι «χρυσές» (από επιχρυσωμένο χαλκό) λεπτομέρειες. Ενα στέμμα, ένα δελφίνι, χαλινάρια αλόγου, σκήπτρα, ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους. Θέαμα εντυπωσιακό, που δεν μπορεί να συλλάβει σήμερα κανείς, αφού όλα τα συμπληρωματικά στοιχεία έχουν χαθεί.
Πώς τα εντόπισαν οι αρχαιολόγοι; Μερικά, όπως τα χρώματα, που ήταν ήδη γνωστά, απλώς τα επιβεβαίωσαν. Μαζί τους, όμως, χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, διέκριναν και ίχνη από τα πρόσθετα μεταλλικά στοιχεία, ή, σε άλλα σημεία, μαρτυρίες από επιδιορθώσεις ήδη κατά την αρχαϊκή εποχή.
Ο Δημήτρης Παντερμαλής, πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης, παρουσίασε σε ημερίδα τα πρώτα συμπεράσματα από την τρισδιάστατη ψηφιακή σάρωση της ζωοφόρου του Παρθενώνα. Είναι ένα πρόγραμμα που διεξάγεται σε συνεργασία με το εργαστήριο του καθηγητή Δ. Μπουζάκη. Κάποιες έρευνες έγιναν και στην Ελβετία, μάλιστα χωρίς χρήματα, καθώς υπήρξαν χορηγίες αλλά και προσφορά από το ελβετικό ίδρυμα.
Πρόκειται για αξονικές τομογραφίες με τη χρήση ακτίνων Χ και νετρονίων. Από πλήθος μετρήσεων βγάλαμε πολλά συμπεράσματα σχετικά με την τεχνική, αλλά και την ποιότητα της ζωοφόρου, είπε ο κ. Παντερμαλής στην ομιλία του. Μετρήθηκαν με απόλυτη ακρίβεια σημεία που δείχνουν την πρόθεση του αρχαίου καλλιτέχνη να δώσει προοπτικό βάθος στις μορφές - με το νόημα του 5ου αιώνα π.Χ. βέβαια σε ό,τι αφορά την προοπτική. Εντοπίσθηκαν ίχνη στερέωσης ή χρήσης μεταλλικών πρόσθετων στοιχείων.
Ολα αυτά δείχνουν πως ο κλασικός ρυθμός, όπως τον ονομάζουμε σήμερα, ήταν απέριττος, αλλά όχι τόσο. Εχουμε χάσει πολλά που θα μας βοηθούσαν να κατανοήσουμε γιατί ο πλούσιος ρυθμός, που ακολούθησε, είναι τόσο πλούσιος.
Η εικόνα που έχουμε τώρα μας δείχνει ότι η ζωοφόρος αποτελεί σύνολο φτιαγμένο με απόλυτη ακρίβεια, κάτι που καταδεικνύεται από τις λαξεύσεις, από το ότι οι λίθοι «κουμπώνουν» ακριβώς, από τις οπτικές διορθώσεις κ.λπ. Αρα, γίνεται εμφανής η μεγαλοφυΐα του Φειδία που συνέλαβε εξαρχής το σύνολο.
Ο κ. Παντερμαλής ανέφερε ότι ίσως τώρα είναι καιρός να επιχειρηθεί μια ψηφιακή αναπαράσταση του Παρθενώνα από την Υπηρεσία Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΥΣΜΑ). Βεβαίως, η κατάσταση του κτιρίου δεν είναι καλή, αλλά πρέπει να γίνει μια προσπάθεια.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΤΤΗ
Πηγή: Έθνος
...
Student Breaks 19th Century Greco-Roman Statue While Taking a Selfie
Francesca Trianni, time.com, March 18, 2014
Because who wouldn't want to Instagram a picture of themselves sitting in the lap of an ancient statue?
There are a few basic rules in museums. The first: don’t touch the art. The second: don’t take selfies while touching the art.
At a museum in Milan, Italy, a student reportedly broke that second rule: he climbed on a statue dating back to the early 19th century to take a selfie and caused the statue’s left leg to fall off. The discovery was made on Tuesday morning by the staff of the Academy of Fine Arts of Brera, one of Italy’s most renowned academic institutions, and it was apparently also recorded by security cameras.
The statue depicts the “Drunken Satyr,” an ancient Greek sculpture of the Hellenistic era showing a human-like figure with animal features drunkenly sleeping. Fortunately, the statue is a copy located in the academy’s hallway leading to a room full of more valuable works of the most famous sculptors of the era, including Antonio Canova, Italian newspapers reported.
Unfortunately we don’t know whether the student, whose name has not been reported, was actually able to snap the ambitious photo before the amputation occurred.
Στην αρχή μπερδεύτηκα με το ancient και το 19th century και το ξαναδιάβασα —προφανώς, το αντίγραφο που έσπασε στο Μιλάνο είναι του 19ου αιώνα, ενώ το πρωτότυπο που είναι γνωστό ως Barberini Faun ή Drunken Satyr βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου— αλλά είναι αξιοπρόσεκτο το περιστατικό, για ένα σέλφι, ρε γαμώτο.
Ecco il satiro, ecco il suo piede:
http://milano.corriere.it/notizie/c...ba-26669b36-ae7c-11e3-a415-108350ae7b5e.shtml
Student Breaks 19th Century Greco-Roman Statue While Taking a Selfie
Francesca Trianni, time.com, March 18, 2014
Because who wouldn't want to Instagram a picture of themselves sitting in the lap of an ancient statue?
There are a few basic rules in museums. The first: don’t touch the art. The second: don’t take selfies while touching the art.
At a museum in Milan, Italy, a student reportedly broke that second rule: he climbed on a statue dating back to the early 19th century to take a selfie and caused the statue’s left leg to fall off. The discovery was made on Tuesday morning by the staff of the Academy of Fine Arts of Brera, one of Italy’s most renowned academic institutions, and it was apparently also recorded by security cameras.
The statue depicts the “Drunken Satyr,” an ancient Greek sculpture of the Hellenistic era showing a human-like figure with animal features drunkenly sleeping. Fortunately, the statue is a copy located in the academy’s hallway leading to a room full of more valuable works of the most famous sculptors of the era, including Antonio Canova, Italian newspapers reported.
Unfortunately we don’t know whether the student, whose name has not been reported, was actually able to snap the ambitious photo before the amputation occurred.
Στην αρχή μπερδεύτηκα με το ancient και το 19th century και το ξαναδιάβασα —προφανώς, το αντίγραφο που έσπασε στο Μιλάνο είναι του 19ου αιώνα, ενώ το πρωτότυπο που είναι γνωστό ως Barberini Faun ή Drunken Satyr βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου— αλλά είναι αξιοπρόσεκτο το περιστατικό, για ένα σέλφι, ρε γαμώτο.
Ecco il satiro, ecco il suo piede:
http://milano.corriere.it/notizie/c...ba-26669b36-ae7c-11e3-a415-108350ae7b5e.shtml
Ενδιαφέρουσα ιστορία έχει το πρωτότυπο, αλλά στάθηκα στις δικές του ταλαιπωρίες:
When discovered, the statue was heavily damaged; the right leg, parts of both hands, and parts of the head were missing. The historian Procopius recorded that during the siege of Rome in 537 the defenders had hurled down upon the Goths the statues adorning Hadrian's Mausoleum, and Johann Winckelmann speculated that the place of discovery and the statue's condition suggested that it had been such a projectile.
Άρα έχει δει και χειρότερη μεταχείριση ο σάτυρος. :)
When discovered, the statue was heavily damaged; the right leg, parts of both hands, and parts of the head were missing. The historian Procopius recorded that during the siege of Rome in 537 the defenders had hurled down upon the Goths the statues adorning Hadrian's Mausoleum, and Johann Winckelmann speculated that the place of discovery and the statue's condition suggested that it had been such a projectile.
Άρα έχει δει και χειρότερη μεταχείριση ο σάτυρος. :)