Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια
- Thread starter nickel
- Start date
Οι Curved Air είναι παμπάλαιη αγάπη και σήμερα τους έκανα γερή επανάληψη. Βρετανικό γκρουπ προοδευτικού ροκ με πρώτο δίσκο το 1970. Από τους πρώτους που έβαλαν βιολί στη μουσική τους. Διάλεξα για εδώ την πιο γλυκερή μπαλάντα τους (Melinda, More Or Less). Δεν έχει μεγάλη σχέση με το υπόλοιπο έργο τους, αλλά είναι από τα πιο μελωδικά τραγούδια που έχει βγάλει η Αγγλία. Εγώ πάω τώρα να ακούσω την (άγνωστή μου ως τώρα) δουλειά που έβγαλε χωριστά ο βιολιστής τους (με το όνομα Darryl Way's Wolf — τρεις δίσκοι του σε γιουτιουμπάκια).
pidyo
New member
Κι όπως συμβαίνει συνήθως με τα κολλήματα, έκατσα κι άκουσα πολλά από αυτά που έχει κάνει (σε ένα είδος μουσικής, θυμίζω, που δεν ακούω καθόλου). Ο τύπος είναι πολύ ταλαντούχος, μουσικά (αν δεχτεί κανείς τη σύμβαση της εξαιρετικά απλής μελωδίας με επαναλαμβανόμενες φράσεις), στιχουργικά (με την ίδια απλότητα της ρίμας) κινησιολογικά και ερμηνευτικά (με έναν απόηχο Ζακ Μπρελ που δεν είμαι ο μόνος που αναγνώρισα). Βάζω άλλο ένα, όχι το κανονικό βίντεο κλιπ, στο οποίο έκανε τον μεθυσμένο στους δρόμους των Βρυξελλών λόγω των στίχων, με αποτέλεσμα να γίνει θέμα στις ειδήσεις όταν νόμισαν αρχικά ότι περιφερόταν πραγματικά μεθυσμένος, αλλά μια εμφάνιση σε μια γαλλική εκπομπή όπου παίζει εύστοχα με τους καθώς πρέπει καλεσμένους.
Συνεχίζουμε με δροσερά ακούσματα. Ήμουν σίγουρος ότι είχαμε βάλει κάπου κάτι από τους Ισλανδούς, αλλά δεν το βρίσκω — και δεν έχει σημασία:
Of Monsters and Men: Little Talks
Of Monsters and Men: Little Talks
Αυτή είναι η τελευταία επιτυχία της Κέιτ Πέρι (Kate Perry: Roar) και την αναφέρω μόνο επειδή έκανα χάζι με τους εικονόγριφους (rebus) που μου θύμισαν Κυρ. Προτιμώ το τελευταίο της Λέιντι Γκάγκα (Lady Gaga: Applause) και σαν τραγούδι και σαν βιντεάκι. Η δημιουργική παράνοια πάει σύννεφο, είναι σχεδόν αξεπέραστη. Για κάτι πιο ξεκούραστο βρήκα το βίντεο γνωστού τραγουδιού της Λάνα Ντελ Ρέι (Lana Del Rey: Young and Beautiful) που αντιγράφει εντυπωσιακά την εισαγωγή της Φαντασίας του Ντίσνεϊ.
Το καινούριο της Γκάγκα μ' αρέσει (γενικά μ' αρέσει η Γκάγκα αλλά δεν το λέμε παραέξω) και ακουστικά και οπτικά. Έχασα το λογαριασμό μετρώντας τις αναφορές στο βίντεο -ωραία ανάλυση εδώ.
Οι White Lies είναι επίσης μια μπάντα που μ' αρέσει αρκετά. Το There goes our love again ήταν από τα κομμάτια που άκουσα περισσότερο αυτό το καλοκαίρι. Και ας μην ξεχνάμε την κομματάρα με την οποία έγιναν γνωστοί:
Οι White Lies είναι επίσης μια μπάντα που μ' αρέσει αρκετά. Το There goes our love again ήταν από τα κομμάτια που άκουσα περισσότερο αυτό το καλοκαίρι. Και ας μην ξεχνάμε την κομματάρα με την οποία έγιναν γνωστοί:
Το λογαριασμό τον είχα χάσει κι εγώ. Διάβασα τώρα την ανάλυση και θαμπώθηκα. Είχα κάνει την εξής σκέψη: το τραγούδι είναι καλό, αλλά το έργο τέχνης είναι το βίντεο. Το σερβίρει στο κοινό της έτσι, χύμα, χωρίς υπόμνημα; Τώρα που διάβασα την ανάλυση, αναρωτιέμαι: τα ήξερε μόνος του όλα αυτά ο συντάκτης του κειμένου ή του δίνουν και κάποια βοήθεια από την παραγωγή; (Μάλιστα, σε κάποιο σημείο τού ξεφεύγει και ο Dr Caligari γίνεται Dr Caligula (δις), που δείχνει ή ότι έχει πολύ κακότροπο ορθογραφικό διορθωτή ή ότι δεν έχει άριστη εξοικείωση με αυτά που γράφει.)
Όταν παρακολουθήσεις το βίντεο, εύκολα καταλαβαίνεις γιατί κατέρριψε κάποιο ρεκόρ — δεν έχει σημασία ποιο.
Miley Cyrus' "Wrecking Ball" breaks most-viewed video record (in a 24-hour period, προσθέτω)
http://www.cbsnews.com/8301-207_162...recking-ball-breaks-most-viewed-video-record/
Θυμίζω ότι το wrecking balls δεν είναι συνώνυμο τού ballbusting.
Miley Cyrus' "Wrecking Ball" breaks most-viewed video record (in a 24-hour period, προσθέτω)
http://www.cbsnews.com/8301-207_162...recking-ball-breaks-most-viewed-video-record/
Θυμίζω ότι το wrecking balls δεν είναι συνώνυμο τού ballbusting.
Το παραπάνω το είπες για άλλο βιντεάκι, Helle, αλλά δεν σε παρεξηγούμε. Γιατί με κάτι δύσκολους πελάτες σαν κι εσένα απολαμβάνουμε βίντεο που δεν είναι μόνο τραγούδια. Σαν το αποπάνω ή το αποκάτω.
2 Chainz: We Own It