Διαδίκτυο και μοναξιά

[drsiebenmal]

Ναι, αλλά απαντάς στον Hellegennes, καλλιεργώντας του έτσι (ή ενισχύοντάς του) τη λανθασμένη του εντύπωση πως βρίσκεται εντός θέματος. :)

Guilty, as charged...

 

[Hellegennes]

Ναι, αλλά απαντάς στον Hellegennes, καλλιεργώντας του έτσι (ή ενισχύοντάς του) τη λανθασμένη του εντύπωση πως βρίσκεται εντός θέματος. :)

Εμμ... ποιος μίλησε για την έκθεση; Για την ανάπτυξη της παραγράφου δεν μιλάμε;

 

[Zazula]

Όσα έχουν κατατεθεί στο συγκεκριμένο νήμα και τα οποία αναφέρονται σε ανάπτυξη κόντρα στα καθιερωμένα, αφορούν την έκθεση ιδεών.

Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα δεν ήταν έκθεση ιδεών, οπότε δεν τίθεται ζήτημα κόντρα ανάπτυξης — απλώς κάνεις αυτό που σου ζητάει η εκφώνηση.

 

[Hellegennes]

Συγγνώμη, αλλά τόση ώρα συζητάμε για την ανάπτυξη της πρότασης, όχι για την έκθεση. Σ' αυτό αναφέρεται ο panadeli στα #103, #107 και #119. Στην έκθεση αναφέρθηκε η Παλάβρα, σαν παράπλευρη σημείωση.

 

[Zazula]

...Κι εσύ χρησιμοποιείς το τι ισχύει για την ανάπτυξη της πρότασης (όπου αυτό που ζητείται είναι μια συγκεκριμένη προσέγγιση κι όχι κάποια άλλη, άσχετα με το τι πιστεύει προσωπικά ο εξεταζόμενος) και καταλήγεις σε συμπεράσματα για την «περίπτωση που ο υποψήφιος επιχειρηματολογήσει κατά, δεδομένου ότι υπάρχουν δύο εξεταστές, [οπότε] έχουμε τρία ενδεχόμενα μπλα μπλα μπλα άρα είναι και θέμα τύχης». Ξεκάθαρα ελαττωματικός συλλογισμός — και επαγωγή με λογικό άλμα.

 

[panadeli]

...Κι εσύ χρησιμοποιείς το τι ισχύει για την ανάπτυξη της πρότασης (όπου αυτό που ζητείται είναι μια συγκεκριμένη προσέγγιση κι όχι κάποια άλλη, άσχετα με το τι πιστεύει προσωπικά ο εξεταζόμενος) και καταλήγεις σε συμπεράσματα για την «περίπτωση που ο υποψήφιος επιχειρηματολογήσει κατά, δεδομένου ότι υπάρχουν δύο εξεταστές, [οπότε] έχουμε τρία ενδεχόμενα μπλα μπλα μπλα άρα είναι και θέμα τύχης». Ξεκάθαρα ελαττωματικός συλλογισμός — και επαγωγή με λογικό άλμα.

Σόρι που παρεμβαίνω zazu, αλλά κάνεις λάθος. Για την ανάπτυξη της παραγράφου συζητούσαμε. Με είχε προβληματίσει το κατά πόσο μπορείς ή όχι να πας κόντρα στην ερώτηση. Ρώτησα εξεταστές να μου πούνε τι ισχύει, ο ένας απάντησε (μέσω της συζύγου του δηλαδή) ότι μπορείς, οι άλλες δύο ότι δεν μπορείς. Ξεκάθαρο συμπέρασμα δεν έχω βγάλει ακόμα, πέρα από αυτό που γράφει ο Ελληγενής στο #110, το οποίο δεν με καλύπτει καθόλου:

Δηλαδή είχα δίκιο όταν έλεγα παραπάνω ότι είναι και θέμα τύχης. Αν δεν υπάρχει οδηγία και ο καθένας έχει την δική του άποψη, πρέπει να είσαι τυχερός για να επιχειρηματολογήσεις κατά και να βαθμολογηθείς κανονικά. Το ασφαλές λοιπόν είναι επιχειρηματολογήσεις υπέρ, γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει και άποψη που να λέει ότι οφείλεις να αντικρούσεις την άποψη (αν και ποτέ δεν ξέρεις).

 

[Zazula]

Panadeli, για μένα το θέμα της κόντρα ανάπτυξης στην πρόταση ήταν εκτός συζήτησης, δεν θα 'πρεπε δλδ καν να μας απασχολεί — το είπα άλλωστε στο #46. Η Αόρατη πιο πριν και εγώ πιο μετά μιλήσαμε για κόντρα ανάπτυξη σε ΕΚΘΕΣΗ, όχι σε ΑΣΚΗΣΗ (όπως αυτή που είναι εδώ το θέμα μας). Το γιατί κάποιος σου 'δωσε απάντηση πως μπορείς να αναπτύξεις κάτι άλλο, αυτό δεν το κατάλαβα ούτως ή άλλως.

 

[Zazula]

Σόρι που παρεμβαίνω zazu, αλλά κάνεις λάθος. Για την ανάπτυξη της παραγράφου συζητούσαμε. Με είχε προβληματίσει το κατά πόσο μπορείς ή όχι να πας κόντρα στην ερώτηση.

Μ' άλλα λόγια, αν μου 'γραφες το #95 θα σ' έκοβα — όσο και να συμφωνούσα μαζί σου. Διότι απλούστατα δεν θα 'χες κάνει αυτό που ζήταγε η εκφώνηση. :)

 

[Hellegennes]

Ωστόσο, Ζαζ, ο Ντοκ, εδώ, αναφέρεται στο συγκεκριμένο ερώτημα, όχι στην έκθεση. Τουλάχιστον αυτό αφήνει να εννοηθεί. Ο Panadeli τού απαντάει ακριβώς σ' αυτό, στο #55, με το οποίο συμφωνώ. Το έγραψα άλλωστε κι εδώ. Η περαιτέρω συζήτηση ξεκίνησε από αυτά που έγραψε ο Panadeli για τους συναδέλφους του, στα #103 και #107.

 

[panadeli]

Το γιατί κάποιος σου 'δωσε απάντηση πως μπορείς να αναπτύξεις κάτι άλλο, αυτό δεν το κατάλαβα ούτως ή άλλως.

Απ' ό,τι κατάλαβα έτσι όπως μου το εξήγησε η σύζυγός του, το "περιεχόμενο" της πρότασης είναι ο (υποτιθέμενα θετικός) συσχετισμός ανάμεσα στη χρήση της τεχνολογίας και τη μοναξιά, οπότε αν εσύ επιχειρηματολογήσεις ότι δεν υφίσταται τέτοιος συσχετισμός ή ότι υφίσταται αρνητικός συσχετισμός ουσιαστικά αναπτύσσεις -αντιθετικά- το περιεχόμενο της πρότασης. Έτσι τουλάχιστον λέει εκείνη, και ήταν κατηγορηματική ότι μπορείς να το κάνεις.

Οι άλλες βέβαια μου είπαν το ακριβώς αντίθετο. Ότι οφείλεις να επιχειρηματολογήσεις υπέρ της θέσης του συγγραφέα, σαν να είσαι σε ομάδα debate.
Μου εξήγησαν επιπλέον ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη οδηγία από την επιτροπή εξετάσεων (είτε, φαντάζομαι, επειδή θεωρούν ότι το ερώτημα είναι εξαρχής δεσμευτικό, είτε επειδή δεν τους έχει καν περάσει από το μυαλό ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την πρόταση. Στο κάτω κάτω, κοινά αποδεκτή δεν είναι;)

Μ' άλλα λόγια, αν μου 'γραφες το #95 θα σ' έκοβα — όσο και να συμφωνούσα μαζί σου. Διότι απλούστατα δεν θα 'χες κάνει αυτό που ζήταγε η εκφώνηση.

Κι εγώ έτσι αντιλαμβάνομαι την εκφώνηση, οπότε αν ήθελα βαθμό μάλλον θα έγραφα τις κοινοτοπίες. Από την άλλη μπορεί από τσαντίλα και μόνο να έγραφα τα αντίθετα. Το είχα κάνει αρκετές φορές στο σχολείο, αλλά όχι στις πανελλαδικές.

Δεδομένου πάντως ότι διαφωνούν μεταξύ τους εξεταστές με πολυετή πείρα, καταλήγω αναγκαστικά στο συμπέρασμα του Ελληγενή στο #110:
Είναι καθαρά θέμα τύχης.
Αν αποφασίσεις να πας κόντρα στο θέμα, μπορεί να συμβούν τα εξής:
Μπορεί να πέσεις πάνω σε κάποιον που θεωρεί ότι είσαι εκτός θέματος, ο οποίος θα σε μηδενίσει.
Ή μπορεί να πέσεις πάνω σε κάποιον που θεωρεί θεμιτή ανάπτυξη της πρότασης την καταμέτωπο αντίκρουσή της, ο οποίος θα σε βαθμολογήσει κανονικά.
Ή ακόμα μπορεί να πέσεις πάνω σε κάποιον που δεν έχει προβληματιστεί καθόλου γύρω από το αν η αντίκρουση είναι εντός ή εκτός θέματος, αλλά έχει απλά μπουχτίσει από τις κοινοτοπίες, και ο οποίος θα σου βάλει άριστα.

Το τελευταίο δεν το αποκλείω καθόλου. Μου έχουν πει αρκετοί φιλόλογοι ότι χαίρονται όταν βλέπουν κάποιο γραπτό που ξεφεύγει από τα τετριμμένα, και ότι έχουν την τάση να το βαθμολογούν ευνοϊκά.

 

[nickel]

Εγώ πάντως ομολογώ ότι ξεχάστηκα και ήμουν (πάλι) εκτός θέματος.

 

[Hellegennes]

Ή ακόμα μπορεί να πέσεις πάνω σε κάποιον που δεν έχει προβληματιστεί καθόλου γύρω από το αν η αντίκρουση είναι εντός ή εκτός θέματος, αλλά έχει απλά μπουχτίσει από τις κοινοτοπίες, και ο οποίος θα σου βάλει άριστα.

Το τελευταίο δεν το αποκλείω καθόλου. Μου έχουν πει αρκετοί φιλόλογοι ότι χαίρονται όταν βλέπουν κάποιο γραπτό που ξεφεύγει από τα τετριμμένα, και ότι έχουν την τάση να το βαθμολογούν ευνοϊκά.

Ούτε εγώ το αποκλείω αλλά δεν το ανέφερα καθόλου γιατί στο παρελθόν έχω μπει σε περιπέτειες λόγω της συγκεκριμένης τακτικής. Μια φορά, στην δευτέρα γυμνασίου, η καθηγήτρια μού μηδένισε την έκθεση γιατί θεώρησε ότι αντέγραψα από κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο (ήταν έκθεση για το σπίτι). Το θέμα της ήταν σχετικό με την οικολογία, αλλά δεν το θυμάμαι ακριβώς. Πάντως η ιδέα μου ήταν να μην γράψω με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά να παρουσιάσω την επιχειρηματολογία μου μέσα από μια λογοτεχνίζουσα ιστορία, την οποία σκαρφίστηκα εκείνη την στιγμή. Όταν πήραμε πίσω τις εκθέσεις, απογοητεύτηκα όταν είδα με κόκκινα γράμματα, που έπιαναν όλην την σελίδα, "Μηδενίζεσαι!" και ζάρωσα στην γωνιά μου. Θεώρησα ότι μηδενίστηκα γιατί βγήκα απ' το θέμα. Το είδε ο κολλητός μου και όταν τού είπα γιατί νόμιζα ότι μηδενίστηκα, επέμενε να το πούμε στην καθηγήτρια. Όταν λύθηκε η παρεξήγηση, πήρε πίσω την κόλλα και έγραψε "18 - συγγνώμη". Χρειάστηκε βέβαια η διαβεβαίωση όλης της τάξης ότι ήταν δικό μου το κείμενο.

Με άλλην καθηγήτρια, μού έχει συμβεί να πάρω πολύ χαμηλό βαθμό γιατί "τα παραδείγματα που διάλεξα ήταν αντισυμβατικά". Την συγκεκριμένη έκθεση την θυμάμαι πολύ καλά, γιατί θεωρώ ότι ήταν απ' τις πιο δυνατές μου. Είχε να κάνει με τις δεξιότητες που αναπτύσσει το παιδί μέσα από το παιχνίδι και τα οφέλη ενασχόλησης με δημιουργικές και διασκεδαστικές δραστηριότητες. Είχα διαλέξει να φέρω παραδείγματα αποκλειστικά από τον χώρο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και των ψυχαγωγικών δυνατοτήτων των υπολογιστών. Η συγκεκριμένη φιλόλογος, όμως, είχε ελαφρώς αρνητική προδιάθεση απέναντι στα βιντεοπαιχνίδια και ό,τι επιχειρήματα έφερα για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, αντανακλαστικών, αντιληπτικής ικανότητας, στρατηγικής και συνδυαστικής σκέψης, πήγαν στον βρόντο. Ήταν η εποχή του Carmageddon και ήθελα να δείξω τις θετικές πλευρές των βιντεοπαιχνιδιών, μακριά από υστερίες. Βέβαια η φιλόλογος ήταν της άποψης ότι "αφού οι ειδικοί συμφωνούν ότι τα βιντεοπαιχνίδια κάνουν κακό και προτρέπουν στην βία. Γιατί δεν έγραψες για μήλα, κρυφτό και χειροτεχνίες;"*. Το πόρισμα των τηλεδικαστηρίων της εποχής ήταν πιο ισχυρό από τα επιχειρήματά μου, καταπώς φαίνεται. Βλέπετε ήταν μια εποχή που συνιστούσαν αποδιοπομπαίο τράγο, για τα ΜΜΕ, ειδικά μετά την σφαγή στο Columbine.



* εννοείται πως δεν μαγνητοφώνησα τα λόγια της, μέσες άκρες μεταφέρω.

 

[panadeli]

Εγώ πάλι έπαιρνα χαμηλούς βαθμούς κυρίως επειδή δεν ήξερα να γράφω. Κατά κανόνα ανέπτυσσα τις απόψεις μου εντελώς τηλεγραφικά. Πολλά θέματα δε μου φαίνονται εντελώς ακατανόητα. Ήταν και η εποχή που στην έκθεση ιδεών ήθελαν από 5 σελίδες και πάνω. Όσο περισσότερα έγραφες, τόσο καλύτερα. Οπότε όταν την πρώτη χρονιά που έδινα πανελλαδικές έγραψα έκθεση 14,8 και φυσική 17,5 και έπρεπε να διαλέξω ποιο μάθημα θα κρατήσω και ποιο θα ξαναδώσω, διάλεξα ανεπιφύλακτα να κρατήσω την έκθεση και να ξαναδώσω φυσική. Ήξερα ότι στη φυσική το 17,5 μπορούσα να το ανεβάσω, ενώ στην έκθεση το 15 ήταν για μένα το απόλυτο ταβάνι.
Αν πάντως έγραφα έκθεση τώρα, με τα μυαλά και τις γνώσεις που κουβαλώ, θα είχα μεγάλο πρόβλημα να γράψω τις κοινοτοπίες που περιμένουνε. Σε όλα σχεδόν τα θέματα που έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια είτε θα έγραφα αντισυμβατικές θέσεις είτε θα πήγαινα εντελώς κόντρα. Το 2008, για παράδειγμα, που στις εξετάσεις των Εσπερινών Λυκείων έπεσε θέμα για τη βία και τα φροντιστήρια έγραφαν τις κλασικές μπούρδες για την προβολή σκηνών βίας στην τηλεόραση κλπ, θα εστίαζα την ανάπτυξή μου σε δύο θέματα που θεωρούνται ταμπού και κανείς δεν αναφέρει, αλλά αποτελούν πολύ σοβαρές και υπαρκτές πηγές βίας: τη σεξουαλική καταπίεση και τον θρησκευτικό φανατισμό.
Ή την ίδια χρονιά, που στις εξετάσεις των Ημερησίων Λυκείων έπεσε θέμα για την παράδοση που ζητούσε να εξηγήσεις γιατί οι νέοι έχουν απομακρυνθεί από την παράδοση και να προτείνεις τρόπους επανασύνδεσης με αυτήν, θα ανέπτυσσα την άποψη ότι όσοι νέοι απομακρύνονται από την παράδοση το κάνουν απλά επειδή οι καιροί έχουν αλλάξει, κάτι που δεν έχει επιστροφή. Θα έγραφα επίσης ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως τρόπος επανασύνδεσης κανενός ανθρώπου με κάτι που δεν τον ενδιαφέρει -τουλάχιστον κανένας θεμιτός τρόπος, που να μην περιλαμβάνει βία και εξαναγκασμό. Οπότε η επανασύνδεση με την παράδοση είναι ένας στόχος όχι μόνο ουσιαστικά ανέφικτος αλλά και ηθικά ανεπιθύμητος. Θα κατέληγα ότι οι παραδόσεις έρχονται και παρέρχονται και ότι δεν χρειάζεται να κλαίμε γι' αυτές.

Δεν ξέρω τι βαθμό θα έπαιρνα γράφοντας πράγματα όπως τα παραπάνω και δεν θα μάθω ποτέ. Θέλω να πιστεύω ότι οι διορθωτές θα στέκονταν περισσότερο στη γλωσσική έκφραση και στη δομή των επιχειρημάτων και λιγότερο στις προκαταλήψεις τους. Φοβάμαι όμως ότι και στις δύο περιπτώσεις θα έπαιρνα χαμηλό βαθμό. Η κεντρική επιτροπή εξετάσεων στέλνει συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με το περιεχόμενο της έκθεσης, όπου σταχυολογεί τα βασικά σημεία που πρέπει να αναφερθούν. Για κάθε ένα που δεν αναφέρεις χάνεις μονάδες, γιατί η ανάπτυξή σου θεωρείται ελλιπής. Αν, για παράδειγμα, δεν αναφέρεις την τηλεόραση ως πηγή βίας θα χάσεις σίγουρα μονάδες, κι ας μην υπάρχει καμία σοβαρή έρευνα που να συνδέει την τηλεόραση με τη βία. Αν, από την άλλη, αναφερθείς στη σεξουαλική καταπίεση ή τον θρησκευτικό φανατισμό υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να θεωρηθεί ότι το κάνεις για να προκαλέσεις, παρά τα αμέτρητα θύματα σεξουαλικής και θρησκευτικής βίας παγκοσμίως.

 

[Hellegennes]

Καλά, εγώ και τότε το ίδιο θα έκανα. Ειδικά με τις παραδόσεις θα είχα πρόβλημα. Κάποιες τις θεωρώ χαριτωμένες, άλλες ως και επικίνδυνες (ειδικά αυτές που συνδέονται με θρησκευτικότητα και διάφορες δεισιδαιμονίες), πάντως σε καμμιά περίπτωση δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ιδιαίτερες παραδόσεις που εξυπηρετούν κάποιον λειτουργικό ρόλο και άρα δεν θα μας λείψει τίποτα κι αν εξαφανιστούν. Ίσως υπάρχουν κάποιες που είναι χρήσιμες, αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτές δεν θα εκλείψουν, ακριβώς επειδή εξυπηρετούν κάτι.

Βέβαια αυτό με τις παραδόσεις είναι πολύ πιο εύπεπτο θέμα, αυτό της βίας είναι τόσο τεράστιο που το βρίσκω προβληματικό να τίθεται προς τόσο σύντομη ανάπτυξη (τι να πρωτοπείς για την βία, σε 500 λέξεις, που θέλει να διαβάσεις χίλιες έρευνες και 500 διαφορετικές σχολές σκέψης). Γενικά θα ήθελα να έβλεπα εκθέσεις που να ζητάνε την ανάπτυξη σύγχρονων κοινωνικών προβληματισμών όσον αφορά τις επιλογές του ατόμου και όχι γενικούς προβληματισμούς για επιστημονικά θέματα (περιβάλλον, τεχνολογία) ή για βαριά κοινωνικά ζητήματα, όπως το προηγούμενο, για τα οποία έχουν χυθεί τόνοι μελάνης κι ακόμα αναρωτιόμαστε.

 

[panadeli]

Συμφωνώ ότι το ζήτημα της βίας είναι τεράστιο αλλά τουλάχιστον είναι ένα υπαρκτό ζήτημα. Για τα αίτια δεν θα είχα δυσκολία να γράψω. Προσωπικά τα κατατάσσω σε τρεις ευρείες κατηγορίες: οικονομικά, ψυχολογικά (με τη σεξουαλική καταπίεση και τα σεξουαλικά τραύματα να παίζουν κυρίαρχο ρόλο) και ιδεολογικά (πολιτική και θρησκευτική βία). Απλά βρίσκω πολύ ενοχλητικό το γεγονός ότι στις συμβατικές απαντήσεις που προτείνουν οι εκθεσάδες γίνονται ελάχιστες νύξεις στη δεύτερη και την τρίτη κατηγορία, οι οποίες είναι εξίσου σημαντικές με την πρώτη, και πάντοτε αποσιωπούνται τελείως τα ζητήματα του σεξ και της θρησκείας, που είναι ταμπού. Σε ό,τι αφορά τους τρόπους αντιμετώπισης, βέβαια, εκεί κοροϊδευόμαστε εντελώς.

Από την άλλη, το θέμα της παράδοσης το θεωρώ ένα ανύπαρκτο, δήθεν πρόβλημα. Εντελώς non-issue. Όπως ακριβώς γεννιούνται οι παραδόσεις, έτσι ακριβώς πεθαίνουν και αντικαθίστανται από άλλες. Such is life. Και όπως γράφεις, αν μια παράδοση είναι χρήσιμη δεν θα χαθεί. Από την άλλη, με το ζόρι δεν μπορείς να διατηρήσεις καμία παράδοση, παρεκτός αν είσαι διατεθειμένος να ασκήσεις βία και εξαναγκασμό. Άντε όμως να το γράψεις αυτό χωρίς να φοβάσαι ότι θα πέσεις σε κάποιον διορθωτή που θα το διαβάσει και θα πάρει ανάποδες.

 

[panadeli]

Γενικά δεν με ενοχλεί το γεγονός ότι μια άποψη που εγώ θεωρώ αυτονόητη μπορεί σε κάποιον άλλον να φανεί ακραία. Όπως, αντίστοιχα, μια άποψη που κάποιος άλλος θεωρεί αυτονόητη μπορεί κάλλιστα εμένα να μου φανεί ακραία.

Αυτό που με ενοχλεί και συνάμα δεν παύει να με εντυπωσίαζει είναι το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι διδάσκουν και εξετάζουν το κατεξοχήν μάθημα που υποτίθεται ότι έχει ως βασικό στόχο την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης φαίνεται να μην έχουν αναλογιστεί ποτέ το ενδεχόμενο κάποιος να έχει διαφορετική άποψη από την "κοινά αποδεκτή".

Και μια γλωσσική ερώτηση: ο -ομολογουμένως άκομψος- σιδηρόδρομος που έγραψα παραπάνω θέλει κάπου κόμμα ή όχι;

 

[Hellegennes]

Εγώ θα έβαζα κόμμα σ' αυτά τα σημεία:

Αυτό που με ενοχλεί, και συνάμα δεν παύει να με εντυπωσιάζει, είναι το γεγονός ότι, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι διδάσκουν και εξετάζουν το κατεξοχήν μάθημα που υποτίθεται ότι έχει ως βασικό στόχο την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, φαίνεται να μην έχουν αναλογιστεί ποτέ το ενδεχόμενο κάποιος να έχει διαφορετική άποψη από την "κοινά αποδεκτή".

 

[panadeli]

Μπαίνει κόμμα μετά το ότι;

 

[daeman]

Μπαίνει κόμμα μετά το ότι;

Παρενθετικά στο νήμα (και στον ειρμό), άμα θέλεις, μπαίνει. Στην αποπάνω πρόταση όμως που έχει ο Helle, εκείνο το κόμμα δεν θα το έβαζα, επειδή το ότι εισάγει τη δευτερεύουσα που δεν είναι παρενθετική. Γραμματικά δεν χρειάζεται, νομίζω. Για ρυθμό στην εκφώνηση, παίζεται· ο καθένας έχει τους δικούς του. Το μακρινάρι που ακολουθεί θα έβρισκα άλλο τρόπο να το σπάσω. Σε επιμελημένο κείμενο όλα αυτά, θεωρητικά, όχι εδώ και τώρα που γράφουμε βιαστικά.

Κι επειδή ρώτησες, ας παίξουμε ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια, με τις ελάχιστες αλλαγές:

Και μια γλωσσική ερώτηση: ο -ομολογουμένως άκομψος- σιδηρόδρομος που έγραψα παραπάνω θέλει κάπου κόμμα ή όχι;

Αυτό που με ενοχλεί και συνάμα δεν παύει να με εντυπωσιάζει, είναι το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι - οι οποίοι μάλιστα διδάσκουν και εξετάζουν το κατεξοχήν μάθημα που υποτίθεται ότι έχει ως βασικό στόχο την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης - φαίνεται να μην έχουν αναλογιστεί ποτέ το ενδεχόμενο κάποιος να έχει διαφορετική άποψη από την "κοινά αποδεκτή".

 

[Hellegennes]

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ναι. Συνήθως αν ακολουθεί υποθετική πρόταση σιδηρόδρομος, αλλά εδώ ουσιαστικό έβαλα μέσα σε κόμματα το υποκείμενο-σιδηρόδρομο. Δηλαδή μπορείς να το διαβάσεις και ως "είναι το γεγονός ότι φαίνεται να μην έχουν αναλογιστεί...".


Μου είπε ότι, αν κάνει καλό καιρό αύριο κι αν είμαι καλό παιδί, θα πάμε στην θάλασσα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, δεν τίθεται θέμα πρόωρων εκλογών.

Εκτός κι αν υπάρχει κανόνας σχετικά με το ότι, που δεν θυμάμαι.