I want to believe: Αγαπημένες σειρές
- Thread starter Katerina_A
- Start date
-
- Tags
- σίριαλ τηλεοπτικές σειρές
panadeli, δεν έβαλα τέτοιες σειρές γιατί επικεντρώθηκα στις πιο σύγχρονες και λουσάτες. Συμφωνώ μαζί σου, όμως, γιατί με αυτά μεγάλωσα κι εγώ. Όπως και με Dr. Who.
Ξέρουμε ότι αυτό (τις επικές μάχες) θα μπορούσαν να το πετύχουν δύο λεξιλόγοι, με το χειριστήριο της τηλεόρασης και το χειριστήριο της μουσικής. Θα έλυναν τις διαφορές τους στο ίδιο τραπέζι. (Οι συγκεκριμένοι που έχω κατά νου δεν μπορούν να τις λύσουν στο κρεβάτι.
)
Πάντως η λύση στο πρόβλημα του τηλεχειριστηρίου θα ήταν να αφήσει κάποιος εντελώς τυχαία ένα καζάνι προφιτερόλ μακριά από την τηλεόραση, να επωφεληθεί από την σύγχυση που θα ενσκήψει (:inno:), να βάλει το κανάλι που θέλει και μετά να πετάξει τις μπαταρίες στην ανακύκλωση. Υποπτεύομαι ότι στη συνέχεια ο καβγάς θα περιστρεφόταν γύρω από το ποιος βαριέται λιγότερο να σηκωθεί και να αλλάξει το κανάλι με το χέρι αλλά επαφίεμαι στις ευεργετικές (και βαρυντικές) ιδιότητες της σοκολάτας :devil:
Θα μπορούσε να βρεθεί και η συναινετική λύση του ενός επεισοδίου από την κάθε σειρά. Έτσι, τη μέρα θα βλέπαμε 24 επεισόδια. :)
Ή εναλλακτικά θα μπορούσαμε να δούμε μόνο το 24... :lol:
Ή εναλλακτικά θα μπορούσαμε να δούμε μόνο το 24... :lol:
bernardina
Moderator
Πάντως η λύση στο πρόβλημα του τηλεχειριστηρίου θα ήταν να αφήσει κάποιος εντελώς τυχαία ένα καζάνι προφιτερόλ μακριά από την τηλεόραση, να επωφεληθεί από την σύγχυση που θα ενσκήψει (:inno:), να βάλει το κανάλι που θέλει και μετά να πετάξει τις μπαταρίες στην ανακύκλωση. Υποπτεύομαι ότι στη συνέχεια ο καβγάς θα περιστρεφόταν γύρω από το ποιος βαριέται λιγότερο να σηκωθεί και να αλλάξει το κανάλι με το χέρι αλλά επαφίεμαι στις ευεργετικές (και βαρυντικές) ιδιότητες της σοκολάτας :devil:
Για ένα καζάνι προφιτερόλ σας επιτρέπω να δείτε ακόμα και Τράγκα.:devil:
panadeli
¥
Ας δώσω και μια πραγματική απάντηση, γιατί νωρίτερα έκανα πλάκα με το 5/5 Σταρ Τρεκ. Μα πάλι έπρεπε να βάλω φατσούλες;
Άντε λοιπόν στα σοβαρά τώρα, αλλά ανά κατηγορία, γιατί δεν μου αρέσει να συγκρίνω μήλα με πορτοκάλια:
Αστυνομικές/Μυστηρίου
1. Columbo. Απλά αξεπέραστος.
2. House, M.D. Για τον εκπληκτικό Χιου Λόρι. Ελπίζω να μην αναρωτιέστε γιατί μπαίνει στις σειρές μυστηρίου.
3. The Killing. Έχω δει το αμερικάνικο και μου άρεσε πολύ. Από 2 Ιουνίου η δεύτερη σεζόν.
4. Twin Peaks. Ποιος σκότωσε τη Λόρα Πάλμερ;
5. Moonlighting. Οι πρώτες δυόμισι σεζόν. Προτού —ατυχώς— γίνει το μοιραίο.
Δεν έχω δει:
The Wire. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει μπει στο ροτέισιον.
Criminal Minds. Τα λίγα επεισόδια που έχω δει μου άρεσαν αρκετά, ιδίως λόγω της μεγάλης αδυναμίας μου στον Μάντι Πατίνκιν.
Θα μπορούσε να είναι στο τοπ 5:
Sherlock. Μου άρεσαν οι δύο πρώτες σεζόν, αλλά περιμένω να δω και παρακάτω.
Κωμικές
1. Yes Minister/Yes Prime Minister. Άποψή μου πάντα, αλλά μακράν η καλύτερη κωμική σειρά όλων των εποχών. Όποιος δεν την έχει δει δεν ξέρει τι χάνει.
2. Friends. Ξεκαρδιστικά επεισόδια ακόμη και στην 38η επανάληψη. Και μόνο ότι η σειρά κράτησε 10 χρόνια χωρίς να κάνει ιδιαίτερη κοιλιά τα λέει όλα.
3. Arrested Development. Εκπληκτικό χιούμορ, ιδίως οι πρώτες δύο σεζόν. Στην τρίτη οι σεναριογράφοι άρχισαν να βαριούνται και η σειρά δικαίως ματαιώθηκε.
4. The Big Bang Theory. Θα την έβαζα πιο ψηλά, αλλά έχω δει λίγα επεισόδια. Σε όλα όμως λύνομαι στα γέλια.
5. Blackadder. Ξεκαρδιστικό. Δυστυχώς κράτησε πολύ λίγο.
Δεν έχω δει:
Modern Family. Όλοι λένε ότι είναι καλό αλλά πού χρόνος.
How I met your mother. Ditto.
Seinfeld. Δεν έχω δει αρκετά επεισόδια για να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη. Ορισμένες στιγμές τις βρήκα ξεκαρδαστικές, άλλες όχι τόσο.
Φαντασίας
1. Babylon 5. Η επιστημονική φαντασία συναντά τη διπλωματία στην αγαπημένη μου sci-fi σειρά όλων των εποχών. Το σενάριο δεν κάνει κοιλιά παρά τα πέντε χρόνια. Οι ατάκες του Kosh όλα τα λεφτά.
2. Star Trek: The Next Generation. Τα έχει όλα εκτός από το βαθύτερο story arc, κάτι που εμένα προσωπικά μου λείπει. Ίσως αυτό να κάνει και τη διαφορά σε σχέση με το προσωπικό μου #1.
3. Battlestar Galactica. Το ριμέικ. Το λάτρεψα, αλλά κάποιες σεναριακές ασυνέπειες μου άφησαν πικρή γεύση στο στόμα.
4. Star Trek: The Original Series. Και δεύτερο Σταρ Τρεκ στο τοπ 5; Ε ναι. Και λίγα είναι.
5. Life on Mars. Το αμερικανικό. Δεν ξέρω αν είναι στη σωστή κατηγορία, αλλά πού ακριβώς θα μπορούσε να μπει; Στα αστυνομικά ίσως.
Δεν έχω δει:
The Prisoner. Λένε ότι είναι εξαιρετικό. Το ορίτζιναλ δηλαδή.
Θα μπορούσε να είναι στο τοπ 5:
Game of Thrones. Δυστυχώς η τρίτη σεζόν έχει προλάβει να με ξενερώσει πολύ. Ίδωμεν.
Star Trek: Deep Space Nine. Και τρίτο Σταρ Τρεκ στην πεντάδα ίσως πήγαινε πολύ. Θα άξιζε πάντως.
Ιστορικές
1. I Claudius. Μια κατηγορία μόνο του. Σπουδή στην παρακμή της δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από τον δεσποτισμό. Εξαιρετικές ερμηνείες, η φοβερή δύναμη του βιβλίου βγαίνει στην οθόνη παρά τα λιτά μέσα και το θεατρικό στήσιμο. Η ίδια περίοδος εν μέρει ενέπνευσε και μια αγαπημένες μου κινηματογραφικές σειρές: τον Πόλεμο των Άστρων. Ναι, μη γελάτε.
Δεν έχω δει:
The Borgias, αλλά θα το κάνω σύντομα.
Roots.
Θα μπορούσαν να μπουν στο τοπ 5:
The Tudors, North and South, Cambridge Spies. Αλλά δεν πάει το χέρι μου να τα γράψω κάτω από τον Κλαύδιο.
Δραματικές/Περιπέτειες κλπ
1. Dexter. Κάποια στιγμή τη μίσησα, το τέλος της 4ης σεζόν με θορύβησε τόσο που δυσκολεύτηκα να κοιμηθώ. Όμως η τραγικότητα του κεντρικού ήρωα τελικά με κέρδισε.
2. Breaking Bad. Εδώ τον κεντρικό ήρωα μπόρεσα πραγματικά να τον αντιπαθήσω. Όμως οι πολλές σπουδαίες στιγμές της σειράς δεν μου επιτρέπουν να την κατεβάσω από το #2.
3. Homeland. Καλογυρισμένο και με σπουδαίες ερμηνείες. Όχι, δεν είναι αντιτρομοκρατική προπαγάνδα. Περισσότερο σε αρχαιοελληνική τραγωδία μου κάνει.
4. The Good Wife. More than meets the eye.
5. Chicago Hope. Οι πρώτες δύο σεζόν, μόνο για τον Τζέφρι Γκάιγκερ, έναν από τους πιο αναπάντεχους χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί στη μικρή οθόνη. Μετά τη δεύτερη σεζόν δεν βλεπόταν.
Δεν έχω δει:
Πολλές.
Θα μπορούσε να μπει στο τοπ 5:
The Sopranos. Είχα δει παλιά τις δύο πρώτες σεζόν και μου άρεσαν πολύ, αλλά για κάποιο λόγο δεν τις ξανάπιασα ποτέ.
Κινούμενα Σχέδια
1. South Park. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα γυριζόταν σειρά κινουμένων σχεδίων που να ξεπερνούσε τους Σίμπσονς. Κι όμως.
2. The Simpsons. Ο,τι και να πει ή να γράψει κανείς είναι λίγο. Δυστυχώς κάπου μετά την 7η-8η σεζόν έκαναν φοβερή κοιλιά.
3. Στον ίδιο κατάλογο με τις παραπάνω δεν μπαίνει καμία σειρά για κανέναν λόγο.
Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλές. Έπονται προσθήκες και ανακατατάξεις.
Άντε λοιπόν στα σοβαρά τώρα, αλλά ανά κατηγορία, γιατί δεν μου αρέσει να συγκρίνω μήλα με πορτοκάλια:
Αστυνομικές/Μυστηρίου
1. Columbo. Απλά αξεπέραστος.
2. House, M.D. Για τον εκπληκτικό Χιου Λόρι. Ελπίζω να μην αναρωτιέστε γιατί μπαίνει στις σειρές μυστηρίου.
3. The Killing. Έχω δει το αμερικάνικο και μου άρεσε πολύ. Από 2 Ιουνίου η δεύτερη σεζόν.
4. Twin Peaks. Ποιος σκότωσε τη Λόρα Πάλμερ;
5. Moonlighting. Οι πρώτες δυόμισι σεζόν. Προτού —ατυχώς— γίνει το μοιραίο.
Δεν έχω δει:
The Wire. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει μπει στο ροτέισιον.
Criminal Minds. Τα λίγα επεισόδια που έχω δει μου άρεσαν αρκετά, ιδίως λόγω της μεγάλης αδυναμίας μου στον Μάντι Πατίνκιν.
Θα μπορούσε να είναι στο τοπ 5:
Sherlock. Μου άρεσαν οι δύο πρώτες σεζόν, αλλά περιμένω να δω και παρακάτω.
Κωμικές
1. Yes Minister/Yes Prime Minister. Άποψή μου πάντα, αλλά μακράν η καλύτερη κωμική σειρά όλων των εποχών. Όποιος δεν την έχει δει δεν ξέρει τι χάνει.
2. Friends. Ξεκαρδιστικά επεισόδια ακόμη και στην 38η επανάληψη. Και μόνο ότι η σειρά κράτησε 10 χρόνια χωρίς να κάνει ιδιαίτερη κοιλιά τα λέει όλα.
3. Arrested Development. Εκπληκτικό χιούμορ, ιδίως οι πρώτες δύο σεζόν. Στην τρίτη οι σεναριογράφοι άρχισαν να βαριούνται και η σειρά δικαίως ματαιώθηκε.
4. The Big Bang Theory. Θα την έβαζα πιο ψηλά, αλλά έχω δει λίγα επεισόδια. Σε όλα όμως λύνομαι στα γέλια.
5. Blackadder. Ξεκαρδιστικό. Δυστυχώς κράτησε πολύ λίγο.
Δεν έχω δει:
Modern Family. Όλοι λένε ότι είναι καλό αλλά πού χρόνος.
How I met your mother. Ditto.
Seinfeld. Δεν έχω δει αρκετά επεισόδια για να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη. Ορισμένες στιγμές τις βρήκα ξεκαρδαστικές, άλλες όχι τόσο.
Φαντασίας
1. Babylon 5. Η επιστημονική φαντασία συναντά τη διπλωματία στην αγαπημένη μου sci-fi σειρά όλων των εποχών. Το σενάριο δεν κάνει κοιλιά παρά τα πέντε χρόνια. Οι ατάκες του Kosh όλα τα λεφτά.
2. Star Trek: The Next Generation. Τα έχει όλα εκτός από το βαθύτερο story arc, κάτι που εμένα προσωπικά μου λείπει. Ίσως αυτό να κάνει και τη διαφορά σε σχέση με το προσωπικό μου #1.
3. Battlestar Galactica. Το ριμέικ. Το λάτρεψα, αλλά κάποιες σεναριακές ασυνέπειες μου άφησαν πικρή γεύση στο στόμα.
4. Star Trek: The Original Series. Και δεύτερο Σταρ Τρεκ στο τοπ 5; Ε ναι. Και λίγα είναι.
5. Life on Mars. Το αμερικανικό. Δεν ξέρω αν είναι στη σωστή κατηγορία, αλλά πού ακριβώς θα μπορούσε να μπει; Στα αστυνομικά ίσως.
Δεν έχω δει:
The Prisoner. Λένε ότι είναι εξαιρετικό. Το ορίτζιναλ δηλαδή.
Θα μπορούσε να είναι στο τοπ 5:
Game of Thrones. Δυστυχώς η τρίτη σεζόν έχει προλάβει να με ξενερώσει πολύ. Ίδωμεν.
Star Trek: Deep Space Nine. Και τρίτο Σταρ Τρεκ στην πεντάδα ίσως πήγαινε πολύ. Θα άξιζε πάντως.
Ιστορικές
1. I Claudius. Μια κατηγορία μόνο του. Σπουδή στην παρακμή της δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από τον δεσποτισμό. Εξαιρετικές ερμηνείες, η φοβερή δύναμη του βιβλίου βγαίνει στην οθόνη παρά τα λιτά μέσα και το θεατρικό στήσιμο. Η ίδια περίοδος εν μέρει ενέπνευσε και μια αγαπημένες μου κινηματογραφικές σειρές: τον Πόλεμο των Άστρων. Ναι, μη γελάτε.
Δεν έχω δει:
The Borgias, αλλά θα το κάνω σύντομα.
Roots.
Θα μπορούσαν να μπουν στο τοπ 5:
The Tudors, North and South, Cambridge Spies. Αλλά δεν πάει το χέρι μου να τα γράψω κάτω από τον Κλαύδιο.
Δραματικές/Περιπέτειες κλπ
1. Dexter. Κάποια στιγμή τη μίσησα, το τέλος της 4ης σεζόν με θορύβησε τόσο που δυσκολεύτηκα να κοιμηθώ. Όμως η τραγικότητα του κεντρικού ήρωα τελικά με κέρδισε.
2. Breaking Bad. Εδώ τον κεντρικό ήρωα μπόρεσα πραγματικά να τον αντιπαθήσω. Όμως οι πολλές σπουδαίες στιγμές της σειράς δεν μου επιτρέπουν να την κατεβάσω από το #2.
3. Homeland. Καλογυρισμένο και με σπουδαίες ερμηνείες. Όχι, δεν είναι αντιτρομοκρατική προπαγάνδα. Περισσότερο σε αρχαιοελληνική τραγωδία μου κάνει.
4. The Good Wife. More than meets the eye.
5. Chicago Hope. Οι πρώτες δύο σεζόν, μόνο για τον Τζέφρι Γκάιγκερ, έναν από τους πιο αναπάντεχους χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί στη μικρή οθόνη. Μετά τη δεύτερη σεζόν δεν βλεπόταν.
Δεν έχω δει:
Πολλές.
Θα μπορούσε να μπει στο τοπ 5:
The Sopranos. Είχα δει παλιά τις δύο πρώτες σεζόν και μου άρεσαν πολύ, αλλά για κάποιο λόγο δεν τις ξανάπιασα ποτέ.
Κινούμενα Σχέδια
1. South Park. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα γυριζόταν σειρά κινουμένων σχεδίων που να ξεπερνούσε τους Σίμπσονς. Κι όμως.
2. The Simpsons. Ο,τι και να πει ή να γράψει κανείς είναι λίγο. Δυστυχώς κάπου μετά την 7η-8η σεζόν έκαναν φοβερή κοιλιά.
3. Στον ίδιο κατάλογο με τις παραπάνω δεν μπαίνει καμία σειρά για κανέναν λόγο.
Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλές. Έπονται προσθήκες και ανακατατάξεις.
SBE
¥
Εμένα μου αρεσουν πολλά και δεν μπορώ να τα βάλω σε τοπ 5 ή τοπ 10.
Έπειτα όταν τελειώνουν τα αντικαθιστουν άλλα.
Αυτή την εποχή βλέπω συστηματικά How I met your mother, Big Bang Theory, The Good Wife. Βλέπω κι άλλα για να περάσει η ώρα, απλά δεν σκάω άμα χάσω κανένα επεισόδιο.
Στο παρελθόν έβλεπα άλλα. Και μερικά που τα έχουν δει οι πάντες απλά δεν έτυχε να τα δω. Σοπράνος, The Wire κλπ.
Έπειτα όταν τελειώνουν τα αντικαθιστουν άλλα.
Αυτή την εποχή βλέπω συστηματικά How I met your mother, Big Bang Theory, The Good Wife. Βλέπω κι άλλα για να περάσει η ώρα, απλά δεν σκάω άμα χάσω κανένα επεισόδιο.
Στο παρελθόν έβλεπα άλλα. Και μερικά που τα έχουν δει οι πάντες απλά δεν έτυχε να τα δω. Σοπράνος, The Wire κλπ.
Δεν συζητώ ότι αισθάνομαι σαν βλαξ που μέσα στην ταχύτητα του ποστ μου δεν έβαλα, House, Yes Minister, Columbo, The Killing, Arrested Development, South Park etc.
Ειδικά τις δύο πρώτες έπρεπε να τις βάλω στο Τοπ 5.
Ειδικά τις δύο πρώτες έπρεπε να τις βάλω στο Τοπ 5.
http://www.sport-fm.gr/article/prwtagwnistria-tou-Game-of-Thrones-arnithike-na-ksanakanei-erwtikes-skines/677516
Εντάξει τώρα... ξενέρωσα κι εγώ! :lol:
Εντάξει τώρα... ξενέρωσα κι εγώ! :lol:
@panadeli: Όπως λένε οι αγγλόφωνοι, it is an acquired taste. Ήθελε μερικά επεισόδια για να ξεπεράσεις τις ιδιορρυθμίες κάποιων από τους βασικούς χαρακτήρες, του Καρέλ αρχικά (ή του Ζερβέ / Τζερβέιζ, στη βρετανική βερσιόν). Στη μέση έφυγε ο Καρέλ, αλλά η σειρά επέζησε. Το ότι κράτησε 9 χρόνια, σε ένα γραφείο, με ελάχιστες αλλαγές χαρακτήρων, σημαίνει ότι πρέπει να ψάξω να βρω ποια ήταν η μαγική του συνταγή.
Tonia
¥
Διαβάζω το νήμα τόση ώρα και τρώγομαι να σχολιάσω τα πάντα. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω, λοιπόν, είναι να βάλω και το δικό μου top 5, αλλά θα κάνω ζαβολιά, δηλαδή θα διαχωρίσω τις κωμικές από τις υπόλοιπες.
Top 5 κωμικών σειρών:
1) Friends. Θα μπορούσα να παίξω όλους τους διαλόγους, έχω δει πάνω από 50 φορές το κάθε επεισόδιο και ενίοτε η σειρά είναι το happy place μου - μαζί με το (The) Shire.
2) Yes, Prime Minister. Στο ίδιο επίπεδο με το Friends.
3) Fawlty Towers. (Σβήνω-γράφω για το 2 και το 3 τόση ώρα, δεν έχω λόγια, τα αγαπώ και τα δύο πάρα πολύ, ίσως παίζει και ρόλο το ότι τα πρωτοείδα σε μικρή ηλικία – στην ΕΡΤ - και μου θυμίζουν τα νιάτα μου).
4) Big Bang Theory. Πρέπει να είσαι αρκετά geek για να εκτιμάς τα αστεία. Εγώ ήμουν πάντα σε ένα βαθμό, αλλά έχω και άντρα σούπερ geek (από εκείνους που κάνουν format το pc και επανεγκαθιστούν τα προγράμματα - για διασκέδαση) οπότε αυτό βοήθησε.
5) Frasier. Μου κάνει εντύπωση που δεν είδα κάποιον να το αναφέρει. Για εμένα είναι κορυφαία σειρά και ωδή στον αυτοσαρκασμό.
Δεν συμπεριλαμβάνω το Modern Family, επειδή δεν χωράει, και το How I met your mother, επειδή με έχει εκνευρίσει, αν και, επιτέλους είδαμε την περίφημη μαμά στο τελευταίο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου.
Top 5 άλλων σειρών:
1) Homeland. Για τις προσδοκίες μου.
2) Dexter. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το πόσο έχω απολαύσει αυτή τη σειρά. Αλλά πρέπει να επισημάνω ότι α) το μοτίβο με την εικόνα του Dexter ως νήπιο (όσοι το έχουν δει, ξέρουν σε τι αναφέρομαι) είναι πολύ disturbing για έναν γονιό (γενικά από τότε που έκανα παιδιά έχω αναπτύξει ιδιαίτερη ευαισθησία σε δραματικές σειρές που εμπλέκουν παιδιά στην υπόθεση) και β) η ζωή μου έχει γίνει λίγο χειρότερη από τότε που άρχισα να παρακολουθώ αυτού του τύπου τις σειρές (συμπεριλαμβανομένου του CSI). Θα ήθελα να μην μου είχε δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξω τόσο τη φαντασία μου στον τομέα του εγκλήματος ή του «τι μπορεί να συμβεί». Και μετά από αυτά, εξακολουθεί να είναι στο νούμερο δύο.
3) Game of Thrones. Δεν με έχει ξενερώσει καθόλου, απλά θα προτιμούσα να (είχα την υπομονή ώστε να περίμενα και να) έβλεπα την τρίτη σεζόν συνολικά. Με έχει εξοργίσει όμως το γεγονός ότι γύρισαν μόνο 10 επεισόδια και ότι πρέπει να περιμένουμε άλλον έναν χρόνο για να δούμε τη συνέχεια. Αναπολώ τις εποχές που μια σειρά παιζόταν κάθε εβδομάδα, από Σεπτέμβριο μέχρι Ιούνιο......
4) Lost. Όσο κι αν ένοιωσα εξαπατημένη με το (χειρότερο) φινάλε (όλων των εποχών), η διαδικασία της παρακολούθησης όλων των επεισοδίων πλην του τελευταίου ήταν εξαιρετικά ευχάριστη. Έχει κι αυτό την αξία του.
5) Sherlock. Αριστούργημα (BBC βεβαίως-βεβαίως), ίσως έχει παίξει ρόλο το ότι από μικρή λάτρευα τις ιστορίες του Sherlock Holmes, αλλά διάβαζα τελευταία διάφορα ακατανόητα, ότι, λέει, σκέφτονται να μην το συνεχίσουν και να το ξαναπιάσουν μετά από χρόνια, γιατί θα έχει ενδιαφέρον, λέει, ακόμα και για τους ηθοποιούς, να δούνε την εξέλιξη των χαρακτήρων μετά από χρόνια (@..!#&*). Αυτά συμβαίνουν όταν ένα κανάλι δεν έχει έσοδα από διαφημίσεις.....
Θέλω πολύ να δω Babylon 5 και Battlestar Galactica (αυτό το έχω ψιλοξεκινήσει) και νομίζω ότι θα το κάνω το καλοκαίρι. Επίσης, το The Good Wife. Α, και το Damages από τον δεύτερο κύκλο και μετά. Ο πρώτος μου άρεσε πάρα πολύ. Το Breaking Bad δεν μου άρεσε (είδα τον πρώτο κύκλο και τον μισό δεύτερο) αλλά νιώθω άβολα όταν το ομολογώ, καθώς άρεσε σε όλους ανεξαιρέτως τους φίλους και γνωστούς... Ίσως δεν του έδωσα την ευκαιρία που του άξιζε και θα επανεξετάσω τη στάση μου στο μέλλον.
Θα ακολουθήσουν επιπλέον σχόλια, αφού σίγουρα μόλις πατήσω το post θα θυμηθώ πολλά σημαντικά που έχω ξεχάσει να σχολιάσω (ήδη περνάνε από μπροστά μου σκόρπια γράμματα........χμ, Prison Break, Rubicon, House MD, Grey's Anatomy,Eureka, The Mentalist και πολλά - πολλά - άλλα).
Top 5 κωμικών σειρών:
1) Friends. Θα μπορούσα να παίξω όλους τους διαλόγους, έχω δει πάνω από 50 φορές το κάθε επεισόδιο και ενίοτε η σειρά είναι το happy place μου - μαζί με το (The) Shire.
2) Yes, Prime Minister. Στο ίδιο επίπεδο με το Friends.
3) Fawlty Towers. (Σβήνω-γράφω για το 2 και το 3 τόση ώρα, δεν έχω λόγια, τα αγαπώ και τα δύο πάρα πολύ, ίσως παίζει και ρόλο το ότι τα πρωτοείδα σε μικρή ηλικία – στην ΕΡΤ - και μου θυμίζουν τα νιάτα μου).
4) Big Bang Theory. Πρέπει να είσαι αρκετά geek για να εκτιμάς τα αστεία. Εγώ ήμουν πάντα σε ένα βαθμό, αλλά έχω και άντρα σούπερ geek (από εκείνους που κάνουν format το pc και επανεγκαθιστούν τα προγράμματα - για διασκέδαση) οπότε αυτό βοήθησε.
5) Frasier. Μου κάνει εντύπωση που δεν είδα κάποιον να το αναφέρει. Για εμένα είναι κορυφαία σειρά και ωδή στον αυτοσαρκασμό.
Δεν συμπεριλαμβάνω το Modern Family, επειδή δεν χωράει, και το How I met your mother, επειδή με έχει εκνευρίσει, αν και, επιτέλους είδαμε την περίφημη μαμά στο τελευταίο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου.
Top 5 άλλων σειρών:
1) Homeland. Για τις προσδοκίες μου.
2) Dexter. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το πόσο έχω απολαύσει αυτή τη σειρά. Αλλά πρέπει να επισημάνω ότι α) το μοτίβο με την εικόνα του Dexter ως νήπιο (όσοι το έχουν δει, ξέρουν σε τι αναφέρομαι) είναι πολύ disturbing για έναν γονιό (γενικά από τότε που έκανα παιδιά έχω αναπτύξει ιδιαίτερη ευαισθησία σε δραματικές σειρές που εμπλέκουν παιδιά στην υπόθεση) και β) η ζωή μου έχει γίνει λίγο χειρότερη από τότε που άρχισα να παρακολουθώ αυτού του τύπου τις σειρές (συμπεριλαμβανομένου του CSI). Θα ήθελα να μην μου είχε δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξω τόσο τη φαντασία μου στον τομέα του εγκλήματος ή του «τι μπορεί να συμβεί». Και μετά από αυτά, εξακολουθεί να είναι στο νούμερο δύο.
3) Game of Thrones. Δεν με έχει ξενερώσει καθόλου, απλά θα προτιμούσα να (είχα την υπομονή ώστε να περίμενα και να) έβλεπα την τρίτη σεζόν συνολικά. Με έχει εξοργίσει όμως το γεγονός ότι γύρισαν μόνο 10 επεισόδια και ότι πρέπει να περιμένουμε άλλον έναν χρόνο για να δούμε τη συνέχεια. Αναπολώ τις εποχές που μια σειρά παιζόταν κάθε εβδομάδα, από Σεπτέμβριο μέχρι Ιούνιο......
4) Lost. Όσο κι αν ένοιωσα εξαπατημένη με το (χειρότερο) φινάλε (όλων των εποχών), η διαδικασία της παρακολούθησης όλων των επεισοδίων πλην του τελευταίου ήταν εξαιρετικά ευχάριστη. Έχει κι αυτό την αξία του.
5) Sherlock. Αριστούργημα (BBC βεβαίως-βεβαίως), ίσως έχει παίξει ρόλο το ότι από μικρή λάτρευα τις ιστορίες του Sherlock Holmes, αλλά διάβαζα τελευταία διάφορα ακατανόητα, ότι, λέει, σκέφτονται να μην το συνεχίσουν και να το ξαναπιάσουν μετά από χρόνια, γιατί θα έχει ενδιαφέρον, λέει, ακόμα και για τους ηθοποιούς, να δούνε την εξέλιξη των χαρακτήρων μετά από χρόνια (@..!#&*). Αυτά συμβαίνουν όταν ένα κανάλι δεν έχει έσοδα από διαφημίσεις.....
Θέλω πολύ να δω Babylon 5 και Battlestar Galactica (αυτό το έχω ψιλοξεκινήσει) και νομίζω ότι θα το κάνω το καλοκαίρι. Επίσης, το The Good Wife. Α, και το Damages από τον δεύτερο κύκλο και μετά. Ο πρώτος μου άρεσε πάρα πολύ. Το Breaking Bad δεν μου άρεσε (είδα τον πρώτο κύκλο και τον μισό δεύτερο) αλλά νιώθω άβολα όταν το ομολογώ, καθώς άρεσε σε όλους ανεξαιρέτως τους φίλους και γνωστούς... Ίσως δεν του έδωσα την ευκαιρία που του άξιζε και θα επανεξετάσω τη στάση μου στο μέλλον.
Θα ακολουθήσουν επιπλέον σχόλια, αφού σίγουρα μόλις πατήσω το post θα θυμηθώ πολλά σημαντικά που έχω ξεχάσει να σχολιάσω (ήδη περνάνε από μπροστά μου σκόρπια γράμματα........χμ, Prison Break, Rubicon, House MD, Grey's Anatomy,Eureka, The Mentalist και πολλά - πολλά - άλλα).