Επειδή γνωρίζω καλά περίπτωση κατοικίας ακριβώς σαν της δεύτερης φωτογραφίας (χτισμένης στις αρχές του περασμένου, του 20ού αιώνα), ήθελα μόνο να υπενθυμίσω την παράμετρο της επισκευής και της συντήρησης σε ένα κτίσμα που το έδερναν επί έναν αιώνα σχεδόν τα στοιχεία της φύσης και κυρίως οι σεισμοί. Για το συγκεκριμένο που αναφέρω, το κόστος των απαραίτητων επισκευών ώστε να γίνει ξανά κατοικήσιμο με ασφάλεια ήταν απαγορευτικό, οπότε, αφού τα 'φαγε τα ψωμιά του και παρά τις προσπάθειες των ιδιοκτητών - οι οποίοι τη μέρα που κατεδαφίστηκε, έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ σαν να έχαναν άνθρωπο, έχοντας ζήσει κι αναθρέψει τρεις γενιές σ' εκείνο το σπίτι - δεν ενδιαφέρθηκε κάποια τράπεζα ή οργανισμός ικανός να αντέξει τέτοιο κόστος, κατεδαφίστηκε πριν από 12 χρόνια. Δεν λέω ότι όλα είναι έτσι, μόνο ότι τα πράγματα δεν είναι πάντοτε όπως τα βλέπουμε απ' έξω. Για άλλη κουβέντα, σε άλλο νήμα.
