Βρήκα εδώ το κείμενο από το οποίο, σύμφωνα με τη Βίκι, προέρχεται η έκφραση. Λέει:
It is like the thirteenth stroke of a crazy clock, which not only is itself discredited but casts a shade of doubt over all previous assertions.
Δηλαδή, δεν αναφέρεται στην ώρα, αλλά στο ότι το ρολόι χτύπησε 13 φορές. Τα ρολόγια του είδους που αναφέρεται όμως χτυπούν μόνο μέχρι 12 φορές, άρα για να χτυπάει αυτό 13, κάτι πάει στραβά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν χτυπάει σωστά τις υπόλοιπες φορές, το αντίθετο μάλλον.
Το νόημα είναι ότι δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε και τι ώρα είναι, έτσι όπως το βλέπω, όχι ότι υπονοείται στρατιωτική αυστηρότητα. Ο Γουίνστον δεν είναι καν σίγουρος τι μέρα είναι, αφού οι πληροφορίες ελέγχονται από το Κόμμα και συχνά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρίσκω πολλές απορίες και αντίστοιχες απαντήσεις για το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η πρόταση του Όργουελ, επομένως νομίζω ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να διατηρηθεί αυτό και στη μετάφραση - έτσι όπως το βλέπω, δηλαδή, σίγουρα δεν λέει ο Όργουελ πως ήταν μία ή ώρα.
It is like the thirteenth stroke of a crazy clock, which not only is itself discredited but casts a shade of doubt over all previous assertions.
Δηλαδή, δεν αναφέρεται στην ώρα, αλλά στο ότι το ρολόι χτύπησε 13 φορές. Τα ρολόγια του είδους που αναφέρεται όμως χτυπούν μόνο μέχρι 12 φορές, άρα για να χτυπάει αυτό 13, κάτι πάει στραβά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν χτυπάει σωστά τις υπόλοιπες φορές, το αντίθετο μάλλον.
Το νόημα είναι ότι δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε και τι ώρα είναι, έτσι όπως το βλέπω, όχι ότι υπονοείται στρατιωτική αυστηρότητα. Ο Γουίνστον δεν είναι καν σίγουρος τι μέρα είναι, αφού οι πληροφορίες ελέγχονται από το Κόμμα και συχνά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρίσκω πολλές απορίες και αντίστοιχες απαντήσεις για το τι μπορεί να σημαίνει αυτή η πρόταση του Όργουελ, επομένως νομίζω ότι με κάποιο τρόπο πρέπει να διατηρηθεί αυτό και στη μετάφραση - έτσι όπως το βλέπω, δηλαδή, σίγουρα δεν λέει ο Όργουελ πως ήταν μία ή ώρα.
) να παραδεχτώ τις αστοχίες μου. Όταν δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την πρόθεση του συγγραφέα (και δεν είναι εφικτό να τον ρωτήσουμε) τι γίνεται; Αυτό είναι που με προβληματίζει. Εδώ οι γενικότερες γνώσεις --γλωσσικές και πραγματολογικές-- συχνά βοηθούν. Αλλά όχι πάντα. Ενδεχομένως, κάποιες φορές, μπορεί να μας ξελασπώσει μια υποσημείωση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση μπαίνει το άλλο γνωστό θέμα τού κατά πόσο μπορείς να διακόπτεις τη ροή και τη ζωντάνια ενός λογοτεχνικού έργου προκειμένου να μείνεις πιστός σ' αυτό που λέγεται ακρίβεια. Και πόσο δικαιούσαι να απομακρυνθείς ώστε να μην καταντήσεις να αυθαιρετείς σε βάρος του κειμένου. Ίσως σε μια τέτοια περίπτωση να κατέφευγα σ' αυτή τη λύση, δηλαδή της υποσημείωσης. Αν μιλούσα από τη μεριά του αναγνώστη, ενδεχομένως θα μου άρεσε να πάρω και ένα καινούργιο στοιχείο γνώσης, ένα ψήγμα μιας άλλης κουλτούρας: τι, δηλαδή, σημαίνει στη γλώσσα του συγγραφέα το να χτυπά ένα ρολόι τη δέκατη τρίτη ώρα. Όμως φοβάμαι πως αν το έβλεπα έτσι αυτούσια μεταφρασμένο και χωρίς άλλη επεξήγηση θα είχα χάσει και το συμβολικό νόημα και την πληροφορία.
