Μπουκανιέρε, αν είναι να πέσεις μαχόμενος μπορώ να φανταστώ ελκυστικότερους λόγους από τη ρεπούμπλικα. Κατά τα άλλα, δεν ξέρω το βιβλίο σου και δεν μπορώ να πω πολλά. Είναι όμως γεγονός ότι η οικοδόμηση μιας ορολογικής συνοχής με εμβέλεια ενός βιβλίου είναι κάτι που εγώ καθόλου δεν υποτιμώ. Αντίθετα μάλιστα, νομίζω ότι έτσι παράγονται ορισμένες από τις πιο ενδιαφέρουσες λύσεις, γιατί εκεί έχουμε εξ ορισμού όλο το πλέγμα των συναφών ή αντίρροπων εννοιών και επομένως δίνουμε λύση συνολική. Όχι βέβαια ότι υπάρχει και εγγύηση ευστοχίας.
Πραγματική λύση, όπως πολύ σωστά (και ρεαλιστικά και απαισιόδοξα) το έθεσες εξαρχής, δεν υπάρχει, οπότε το μόνο που μπορώ να σου πω είναι τι θα έκανα εγώ, με αυτό το σαράκι εξτρεμισμού που με κατατρύχει και πάντα με την υπόθεση ενός τέτοιου βιβλίου. Ή δημοκρατία (φίου-φίου για το démocratie και τρεις βαθμούς στο σακούλι με έναν ξεκούραστο αλλά ανιαρό περίπατο) ή κοινοπολιτεία (και συναρπαστικές δυνατότητες από το "κοινός" και την "πολιτεία"). Στη δεύτερη περίπτωση, αν οι ταλιμπάν της πεπατημένης μου έπαιρναν το σκαλπ, θα είχα κατιτίς να θυμάμαι.
Αν πάντως καινοτομήσεις, με ρεπούμπλικα ή οτιδήποτε άλλο, θυμήσου τις συμβουλές που σου έδωσα προηγουμένως. Οι καινοτομίες γίνονται με τσαμπουκά, όχι με ηττοπάθεια. Ο Καθιστός Βούβαλος μίλησε.