Costas
¥
Πηγαίνουν και οι 80άρηδες στο αναμορφωτήριο, και μάλιστα βετεράνοι του εμφυλίου και μέλη του κόμματος! (Sina English)
Υπάρχει ένα σημείο που με ιντριγκάρισε. Περιγράφει τη μητέρα του ως αγράμματη και πάμφτωχη αγρότισσα αλλά με δεμένα πόδια. Ωστόσο έχω διαβάσει επανειλημμένα (π.χ. εδώ) ότι η συνήθεια αυτή δεν αφορούσε τις γυναίκες που έπρεπε να δουλέψουν, πόσο μάλλον στα χωράφια. Περίεργο αυτό (έπεται συνέχεια).
(Πάντα τέτοιες πραγματείες, μη μας λυπάσαι!)(Συγνώμη για τη σύντομη πραγματεία, αλλά είναι ένα θέμα που κι εμένα με είχε ιντριγκάρει από πολύ νωρίς )
(Πάντα τέτοιες πραγματείες, μη μας λυπάσαι!)
Στο άρθρο της Wikipedia μιλάει και για κατώτερες τάξεις, αλλά της πόλης, αν καταλαβαίνω καλά, και για την πρώτη κόρη που μελλόταν να γίνει κυρία, ενώ οι άλλες, οι άδετες, προορίζονταν για υπηρέτριες και παλλακίδες.
Σχετικά με τη συζήτηση που είχαμε παραπάνω για το δέσιμο των ποδιών των γυναικών, ορίστε ένα σάιτ που εξετάζει το ζήτημα κι έχει και βιβλιογραφία για τους ενδιαφερομένους. [Τα αγγλικά του δεν είναι και άψογα...]
Φαίνεται πως η πρακτική του δεσίματος στις αγροτικές οικογένειες ήταν πολύ πιο διαδεδομένη στο Βορρά (πατρίδα της μητέρας του Μο Γιαν), όπου καλλιεργούσαν στάρι και άλλα στεγνά δημητριακά, απ' ό,τι στο νότο, όπου κυριαρχούν οι υγροί ορυζώνες, και όπου άρα οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν να δουλέψουν ξυπόλυτες, αν είχαν δεμένα πόδια.