Την ίδια ώρα, στην Κίνα...

Ο A.E. Clark επεξεργάζεται περαιτέρω τα ερμηνευτικά του σχόλια στις τρεις ιστορίες που είπε ο Μο Γιαν στο τέλος της διάλεξής του στη Στοκχόλμη (#604) και δίνει ένα κείμενο γεμάτο φίνες παρατηρήσεις και ερμηνείες στο Ragged Banner Press, καταλήγοντας, αναφορικά με τη χρησιμότητα της ερμηνευτικής του προσπάθειας, ως εξής:

Why does this matter? It doesn’t affect the merit of Mo Yan’s works. This analysis has no bearing on whether Mo Yan deserved the Nobel Prize.

It matters, on the simplest level, because it is useful to understand what people are saying to you. That they might choose to rebuke you so subtly that you could easily miss the message may seem an odd form of communication. But you have probably witnessed such exchanges, in which the speaker is annoyed by the hearer and believes himself a lot cleverer. There is often an in-group, perhaps a domestic audience, that is expected to get the point. If the target makes a fuss, he can be assured it was a misunderstanding.[SUP]7[/SUP]

It matters, more seriously, because we need to identify differences honestly. It is beguiling to say, What we’ve got here is failure to communicate, and often that is true. But sometimes what we’ve got is a conflict of core interests or a clash of mutually exclusive values, which no amount of communication will resolve.

It matters, finally, because – even if he never wanted this role – winning the most prestigious international prize moves Mo Yan to the forefront of China’s pursuit of soft power. The leadership is surely pleased that he dismisses as hypocritical nonsense the values underlying the defense of human rights against the State. We will hear more of this, from Mo Yan and others, and it won’t always be so subtle. That is not to say there will be no improvements in the area of human rights. Liu Xia has probably already been assigned better guards.
------------------
(7) In 1972, Zhou Enlai clinked his wineglass against Richard Nixon’s in a particular way that only Chinese would recognize as disrespectful to a guest. The pianist Lang Lang, invited to the White House in 2011, played a melody from a Korean War propaganda movie.
 
Κύριο άρθρο της NYT για τον νέο (επανακάμψαντα) πρωθυπουργό της Ιαπωνίας και άλλο άρθρο για τη νέα πρόεδρο της Ν. Κορέας.

But his career-long fondness for right-wing nationalist statements and gestures is serious cause for concern.
As a candidate this fall, Mr. Abe visited the Yasukuni Shrine in Tokyo, which honors Japan’s war dead, major war criminals included. He shamelessly denies the wartime sexual enslavement of Korean women by Japanese military forces and seeks to tone down past apologies. He says he will reinterpret Japan’s antiwar constitution to permit a more assertive foreign policy. And he favors revising Japan’s already euphemistic school textbooks to further disguise Japan’s militaristic excesses and promote more patriotic pride.
Mr. Abe’s attempts to rewrite Japan’s wartime history understandably disturb neighboring nations, like China and South Korea, that bore the brunt of Japanese aggression. Deliberate manipulation of these resentments by cynical Chinese leaders does not make them less real. Nor does it help that Mr. Abe’s grandfather and political inspiration, the former prime minister, Nobusuke Kishi, served as a top official during the harsh Japanese occupation of the northern Chinese region of Manchuria in the 1930s and as a cabinet minister during World War II.
 
Μια ευχάριστη, εικαστική μέθοδος εκμάθησης βασικών κινέζικων χαρακτήρων:

 

nickel

Administrator
Staff member
Να ρίχνουμε και καμιά ενδιαφέρουσα εικονογράφηση...

...it has to be only a matter of time before someone decides they can’t stand the nudity in one of the headline items sold during November’s Poly auction.


Συνέχεια στη WSJ:
Mr. Zhao, the 43-year-old head of China's Poly Auction, smoked cigarettes feverishly in the corner as bidding on the painting—one of the night's most anticipated works—opened at a sky-high 16 million yuan ($2.6 million). But in less than three minutes, Mr. Zhao could relax. The painting, which depicts five partly nude women at a mah-jongg game, sold for $2.7 million, proving that the Chinese art market ...

Wow!



Lui Liu: Beijing 2008
 
Ένας Χαν πηγαίνει να προσκυνήσει στον τόπο της αυτοπυρπόλησης ενός από τις δεκάδες τέτοιους Θιβετιανούς του δύοντος 2012. (Seeing Red in China)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Κίνα: Δόθηκε στην κυκλοφορία η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γραμμή ταχείας κυκλοφορίας στον κόσμο («Κέρδος»)
 
Κίνα: Δόθηκε στην κυκλοφορία η μεγαλύτερη σιδηροδρομική γραμμή ταχείας κυκλοφορίας στον κόσμο («Κέρδος»)
Σχετικό, με σχολιασμό. (Η καημένη η "Γκουανσχού" του άρθρου της εφημερίδας Κέρδος είναι η Guangzhou, Γκουανγκ-Τζόου, κατά κόσμον Καντόνα.)
 
1.
71 διανοούμενοι και πανεπιστημιακοί ζητούν χαλάρωση ελέγχων και λιγότερες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη με ανοιχτή επιστολή τους. (Bloomberg)
Petition letters seeking reform have a long tradition in China. In 1895, a petition signed by imperial civil examination candidates led to a short-lived period of national cultural and political reforms that ended when conservative opponents of the movement beheaded six of its leaders.
2.
Θα απαιτείται στο εξής το αληθινό όνομα για χρήση του διαδικτύου. (Caixin)
Βέβαια αυτό το έχουμε ακούσει εδώ και χρόνια:
Real name registration is currently required for mobile phones, 3G network cards and landline phones. (...) In 2003, China required Internet users provide government identification at Internet cafes. Real name personal website registration was implemented by MIIT in March 2005.
Δεν καταλαβαίνω τι άλλο μένει.
Κατά τα άλλα, the proposal raises concerns over whether such constraints would be clearly specified under law or subject to wide interpretation as a regulation.
3.
Τα ιδιωτικά ορυχεία έχουν φριχτή φήμη. Τα περισσότερα "ατυχήματα", πριν από μερικά χρόνια που παρακολουθούσα το θέμα, γίνονταν εκεί. Να ωστόσο το πορτρέτο ενός διαφορετικού, να υποθέσω, ιδιοκτήτη ορυχείου (μοναδική περίπτωση που, αφού του άρπαξαν με δικαστική απόφαση το ορυχείο, έγινε αγωνιστής, κατά τον -επίσης αγωνιστή- αρθρογράφο). (Under The Jacaranda)
 
How India is turning into China (and not in a good way) (New Republic) (μέσω Cadmian)

The country’s [=China's] world-class infrastructure— airports, highways, high-speed railroads—would have been inconceivable without an efficient state that ruthlessly appropriated land from peasants while providing financial assistance and the best scientific and technical expertise.
(...)
The police and army have long enjoyed a range of arbitrary powers—the infamous Armed Forces Special Powers Act allows soldiers to kill Indian citizens with impunity. Last year, 2,730 bodies were found dumped in unmarked graves in Kashmir, and human rights groups reported nearly 800 extrajudicial killings between 2007 and 2010 in the northeastern state of Manipur. Innumerable prisoners of conscience—India’s own Liu Xiaobos—have languished in Indian prisons: These include Kashmir’s Shabir Shah, who spent two decades in jail, and, more recently, the reputed doctor Binayak Sen. (India’s great advantage over China is still its large number of courageous activists and dissenters, such as Irom Sharmila, the world’s longest hunger-striker.) In recent years, the Chinese regime has, alarmingly, enhanced its ability to police the Internet and to crack down on dissent. Relatively little attention, however, has been paid to the Indian government’s schemes to censor websites and access phone records; the federal Communications and Information Technology minister recently made the absurd demand that social media sites prescreen content.

China’s integration into the global economy has created a bellicosely nationalistic, rich minority. In India, similarly, big industrialists such as the Tatas and Ambanis, together with the emerging middle class, grow fonder of such business-friendly politicians as Narendra Modi, the Hindu-nationalist chief minister of Gujarat, whose complicity in the murder of over 2,000 Muslims in 2002 didn’t prevent his landslide reelection—or dampen his ambition to become prime minister. In expropriating public resources for private industrial and infrastructural projects and suppressing his critics, Modi is the primary Indian exponent of capitalism with Chinese characteristics. There are equally significant—and worrisome—signs of a creeping populist authoritarianism in the middle-class cult of Adolf Hitler, the popularity of Mein Kampf, or the recent mourning by some of India’s best-known figures in politics, sports, and entertainment of Bal Thackeray, Mumbai’s infamous demagogue (and Hitler enthusiast).
 
Υπόθεση Chen Kegui [1][2], αδελφού του Chen Guangcheng, που καταδικάστηκε στις 30 Νοεμ. σε 3 χρόνια και 4 μήνες φυλακή γιατί δεν έκατσε να τον σκοτώσουν νύχτα μέσα στο ίδιο του το σπίτι:
Η δήλωση του δικηγόρου του Si Weijiang (1η Δεκ.) για την παρωδία δίκης και η δήλωση του πατέρα του (6 Δεκ.) για το ίδιο θέμα. Από την πρώτη:

As Liu Zongyuan (柳宗元) writes in his Discourse of the Snake-Catcher, “When the government officials came to my village, they scream and shout and bully the villagers.” Now, the actions of Zhang Jian and the others went far beyond that. Under the laws of our socialist nation, our town officials are sneaking in the deep of night into ordinary citizens’ homes, using violence against innocent citizens, and when the citizens take action in self-defense, stopping before it goes too far, they are unexpectedly charged with intentional injury. According to The Tang Code, “any intruder invading another person’s home at night will be caned with bamboo 40 times. If the homeowner kills the intruder on the spot, he is exempt from criminal charges.” The Ming Code and Qing Code also state: “In any instance that an intruder enters another person’s house without cause, he will be caned with a rod 80 times. The owner will not be charged should he kill the intruder on the spot.”
(...)
Whose country is this anyway? Who has brought this shame to our country?

Και από τη δεύτερη:
History is created by the people. Water can support a boat or capsize it. Are those in power not aware of a rule as plain as this?

Πίσω στα δικά μας, κυρίως μη βγείτε από το σπίτι σας αν δείτε όργανα του κράτους να ποδοπατούν έναν άνθρωπο με χειροπέδες! Surtout pas!
 
Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες η ΝΥΤ κάνει ρεπορτάζ εναντίον ενός υψηλόβαθμου στελέχους της κινεζικής κρατικής οικονομίας, κατηγορώντας τον εμμέσως ότι βοήθησε συγγενείς του να πλουτίσουν αγοράζοντας σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή μετοχές εταιρείας που ήταν υπό τη θεσμική επίβλεψή του, προτού αυτή εισαχθεί στο χρηματιστήριο με δημόσια προσφορά μετοχών και η αξία της εκτοξευτεί. Εμπλέκει και πάλι τον πρώην πρωθυπουργό Ουέν Τζιαμπάο στην υπόθεση. Εμπλέκεται επίσης η "δική μας" Cosco.
 
China: A Century of Revolution [1949-1976] Part 2. (βίντεο) Και με αυτή την αναδρομή στα μεταπολεμικά έργα και τις ημέρες του μεγαλύτερου δημαγωγού της Ιστορίας, το νήμα κλείνει το 2012 και εύχεται νέες περιπέτειες του χρόνου, να 'μαστε πρώτα καλά! :)
 
Σε συνέχεια της είδησης ότι ο Hu Jia, ο Xu Youyu (Ξ[Σ]ϋ Γιόου-Ϋ) και άλλοι διαδικτυακοί φίλοι έσπασαν για λίγα έστω λεπτά την απομόνωση της γυναίκας τού Liu Xiaobo, Liu Xia, μέσα στο σπίτι της (#637 δύο ποστ πιο πάνω, όπου το βίντεο), νά το σπίτι, η κάτοψη και ο χάρτης (5 λεπτά απ' την Τιαν Αν Μεν, που λέει ο λόγος!)(sina.hk):



Με βάση τη φωτογραφία της όψης του συγκροτήματος, νομίζω ότι στην κάτοψη αριστερά το μπλε ορθογώνιο "B", που αναπαριστά το πρόπυλο της εισόδου, θα 'πρεπε να 'ναι όχι δεξιά από το κόκκινο ορθογώνιο "Α" αλλά κολλημένο από κάτω του. Το πρόπυλο αυτό έχει εξώπορτα, διαδρομάκι και εσώπορτα, όπως βλέπουμε στην ανάπτυξη του "Β" κάτω δεξιά, μέσα στο μπλε πλαίσιο (στην κάτοψή του έχουν σημειώσει και τον υπνόσακο ή ό,τι είναι αυτό πάνω στην καρέκλα αριστερά).
Ενδιαφέρον έχει ότι στο χάρτη του Πεκίνου που εμφαίνει τη θέση του σπιτιού ο δείχτης δείχνει όχι το Βορρά αλλά το Νότο. Η Τια(ε)νανμέν (Πύλη της Ουράνιας Γαλήνης) και η Απαγορευμένη Πόλη είναι στο κάτω αριστερά μέρος του χάρτη.
Το εσταντανέ τής εδώ και χρόνια κατ' οίκον φυλακισμένης φωτογράφου (με άδειες εξόδου για να επισκέπτεται τον άντρα της και τη μάνα της) είναι από το βίντεο του #637.

Ο Χου Τζια δήλωσε [κινεζιστί] ότι η "δεν μπορούμε ν' αφήσουμε να συνεχιστεί άλλο η παράνομη κράτηση της Λίου Ξ(Σ)ιά".

-------------------------------
Νωρίτερα, στις αρχές Δεκεμβρίου, ένας διαφωνών απεύθυνε ανοιχτή επιστολή στο νέο ηγέτη της χώρα Ξ(Σ)ι Τζινπίνγκ, με θέμα κυρίως την απόλυτη καταπάτηση κάθε κανόνα δικαίου στην αντιμετώπιση όποιου σηκώνει κεφάλι (Seeing Red in China):

This country’s law enforcers and related authorities have been out there to make life impossible for anyone who speaks the truth and common sense. They force employers to fire these citizens; they pressure landlords into squeezing out tenants by suspending legitimate leases and forcing these aforementioned citizens to move. They even transport these citizens away from the cities where they make a living, or threaten their spouses, family and close friends. They illegally monitor these citizens’ communications and privacy. They go as far as forcing them to “travel”, placing them under house arrest, or beating them up outright. They employ countless thuggish means of oppression, but all of them can be summed up in three characters: “despicable” (下三烂).
(...)
I hereby state: If I violate the law of the People’s Republic of China, please summon me, indict me and try me according to legal procedures. If the law enforcement and those who are supposed to defend the law use any unlawful methods against me, my family, my relatives or my friend, my answer will be that a reasonable, modest liberal can also be blood-roiled, and I will not hesitate to defend my dignity and the law with my own life.

Sincerely,

Li Huaping (李化平)

Citizen of the People’s Republic of China, ID no. 510102196609066591
December 10, 2012, World Human Rights Day
 
Top