Λεξικά — αδιατάρακτα κι αλέκιαστα
- Thread starter Zazula
- Start date
Είναι προφανές ότι μάλλον δεν βγαίνεις συχνά για τέτοιου είδους ψώνια. :)
Sarant, στο μάρκετινγκ είναι σημαντικό το βασικό πωλησιακό χαρακτηριστικό να προηγείται και να κάνει δυναμική εντύπωση. Και να είναι όσο πιο ολιγόλεκτο γίνεται. :)
Ναι, φοβερή και δυναμική εντύπωση το "αλέκιαστο".
bernardina
Moderator
Elle, you're not their target group
Λες; Εσένα δηλαδή σού προκαλεί καταναλωτική εντύπωση με την απαστράπτουσα δυναμική της; :)
bernardina
Moderator
Αν ήμουν μητέρα με μικρά παιδιά που κάνουν τα πάντα σύχριστα όποτε παλουκώνονται να φάνε, ναι, θα μου έκανε πολύ ευχάριστη και ευπρόσδεκτη εντύπωση.
Ακόμα και που δεν είμαι, έχω δύο από δαύτα τα μαραφέτια. Και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πρακτικά (και τα συγκεκριμένα πολύ καλόγουστα) είναι.
Ergo -it works!
Καθυστερημένη έμπνευση, τη βάζω για να υπάρχει: αλεξίσπιλα.
Όσον αφορά πάντως το θέμα που γενικότερα τέθηκε με την ομάδα {απαραβίαστος, αδιάρρηκτος, άφθαρτος, αλέκιαστος, ατσαλάκωτος, ανέπαφος, αχώνευτος, ανεφάρμοστος κλπ}, νομίζω ότι το εντοπίζω και στο ουσιαστικοποιημένο θηλυκό αναπάντητη (ενν. κλήση στο κινητό). Στο ΛΝΕΓ (2012) λημματογραφείται ως εξής:
Όπως εγκαθιστούμε μια «απαραβίαστη» κλειδαριά για να μην παραβιαστεί, όπως φοράμε ένα «αλέκιαστο» πουκάμισο για να μην λεκιαστεί, έτσι και κάνουμε μια «αναπάντητη» κλήση για να μην απαντηθεί.
[ΣτΖ: Το ΛΚΝ δεν έχει τη λ. αναπάντητη.]
αναπάντητη (η) κλήση προς κινητό τηλέφωνο που δεν απαντήθηκε: όταν φτάσεις, κάνε μου μια αναπάντητη.
Να σημειώσω ωστόσο ότι (κι εδώ είναι που κάνει λάθος το ΛΝΕΓ) όταν λέμε «θα σου κάνω αναπάντητη» δεν εννοούμε ούτε ότι η κλήση δεν έχει απαντηθεί ακόμα (όπως στο «μου έμειναν δύο γράμματα αναπάντητα») ούτε ότι δεν μπορεί να απαντηθεί (π.χ. «τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα») ούτε ότι αρνήθηκε ο λήπτης να προσφέρει απάντηση (λ.χ. «οι προκλήσεις έμειναν αναπάντητες»), αλλά ότι αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης κλήσης το γεγονός ότι έχει σχεδιαστεί για να ΜΗΝ απαντιέται, δεν θέλουμε να απαντιέται (τυπική βλάβη το να ξεχαστεί ο άλλος και ν' απαντήσει, οπότε κι εμείς να τον κράξουμε αγρίως), ότι γνωρίζουμε από πριν το ότι δεν πρόκειται να απαντηθεί (κι αυτό μάλιστα είναι που μας είναι χρήσιμο στη συγκεκριμένη περίπτωση).Όπως εγκαθιστούμε μια «απαραβίαστη» κλειδαριά για να μην παραβιαστεί, όπως φοράμε ένα «αλέκιαστο» πουκάμισο για να μην λεκιαστεί, έτσι και κάνουμε μια «αναπάντητη» κλήση για να μην απαντηθεί.
[ΣτΖ: Το ΛΚΝ δεν έχει τη λ. αναπάντητη.]
Αν οι κυρίες που ψωνίζουν αλέκιαστα τραπεζομάντιλα το δέχονται, νομίζω ότι δεν έχει καμιά σημασία αν εσύ δεν το δέχεσαι. Αρκεί να μην γίνεις πωλητής στο μαγαζί που τα πουλάει.
Αυτό είναι ένα θέμα. Δεν ξέρω αν είναι ένας μόνο κατασκευαστής, αλλά νομίζω πως δεν έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει πόσο εκτεταμένη χρήση έχει η λέξη, κι αυτό δεν ξέρω πώς το αξιολογούμε. Υπάρχει κανένα νήμα που να συζητήθηκε το πώς κρίνουμε αν μια λέξη χρήζει λεξικογράφησης;
Δεν ακούω τίποτα. Θα οργανώσω διαμαρτυρία έξω από τα αλεκιαδάδικα.
Όχι, αν και κάθισα πολλές φορές στο γραφείο μου με κάθε καλή πρόθεση να το ξεκινήσω. Προς το παρόν, πρόσθεσα κάτι εδώ:
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?5565-Οι-νεολογισμοί-της-Ακαδημίας&p=165208#post165208
αβύθιστος -η -ο [avíθistos] Ε5 : που δεν έχει βυθιστεί, δεν έχει βουλιάξει ή που από τη φύση του δε βουλιάζει· αβούλιαχτος.
[α- 1 βυθισ- (βυθίζω) -τος]
ΛΚΝ. Οι παρατηρητικοί θα δούνε ότι υπάρχει κάποια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε όλα αυτά και στο αλέκιαστο.
[α- 1 βυθισ- (βυθίζω) -τος]
ΛΚΝ. Οι παρατηρητικοί θα δούνε ότι υπάρχει κάποια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε όλα αυτά και στο αλέκιαστο.
Άπαρτος, απόρθητος, αδιάβροχος, αβύθιστος, άτρωτος, άθραυστος, αλύγιστος... το κοινό τους είναι ότι αποτελεί απόλυτη ανάγκη να διατηρήσουν την ιδιότητά τους, αλλιώς bye bye. Η ιδιότητα είναι απόλυτη. Αν ένα αβύθιστο πλοίο βυθιστεί, παύει να είναι λειτουργικό. Το ίδιο και για όλα τα υπόλοιπα. Η ιδιότητα, πάλι, ενός υφάσματος είναι να λεκιάζεται και να πλένεται συνέχεια. Δεν καταστρέφεται τίποτα, δεν αλλοιώνεται η βασική του λειτουργία. Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Γιατί όταν λες "αλέκιαστος", το μυαλό σου αυτόματα πάει σε ένα ύφασμα που αυτήν την στιγμή βρίσκεται στην φυσιολογική κατάσταση Α, από τις δυο πιθανές. Δηλαδή, σε αντίθεση με όλα τα άλλα, έχει δύο λειτουργικές καταστάσεις και η μία απ' αυτές είναι να είναι αλέκιαστο. Αν χρησιμοποιήσεις την ίδια λέξη για μια οριστική ιδιότητα, γίνεται counterintuitive (πώς το είπαμε αυτό στα ελληνικά;).
Υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες λέξεις αλλά είναι αόριστες: άπαιχτος, αχτύπητος, απίθανος.
Υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες λέξεις αλλά είναι αόριστες: άπαιχτος, αχτύπητος, απίθανος.
Themis†
¥
Με αυτό συμφωνώ.
Το πρότυπο για τα άχαστος κ.τ.ό. είναι τελικά πολύ παλιό, όπως επιβεβαιώνεται από το άσωστος "αυτός που δεν σώζεται ή που δεν μπορεί να γλιτώσει με τίποτα" — λέξη ήδη ελληνιστική.