Ορισμένα από αυτά τα λέω σε αυτό το νήμα από την αρχή του, αλλά παρασυρόμαστε συχνά από το ότι ο δημόσιος υπάλληλος τεμπελιάζει ή οι υπάλληλοι της Βουλής έχουν παιδικό σταθμό καλής ποιότητας (επομένως σφάξτε τους) ή ο Χ καλλιτέχνης πληρώνεται μέσω εταιρίας. Ωραίες συζητήσεις είναι όλες αυτές, κι ίσως η λύση κάποιων τέτοιων προβλημάτων να ξαλάφρωνε λίγο τα προβλήματά μας, αλλά τα σοβαρότερα, τα μεγαλύτερα, τα διεθνή κλπ θα συνεχίσουν να μας χτυπάνε την πόρτα. Όμως είναι πολύ πιο ζόρικη υπόθεση αυτή η συζήτηση.
Προσωπική άποψη:
α. περνάμε όλοι μας, όχι μόνο οι Έλληνες, μεταβατικό στάδιο και θα φτάσουμε κάποια στιγμή σε κατάσταση ισορροπίας. Ελπίζω να βρεθεί η ισορροπία αναίμακτα και σύντομα. Προσοχή: ισορροπία δε σημαίνει απαραίτητα ότι εμείς θα επωφεληθούμε ή δεν θα έχουμε προβλήματα. Ισορροπία= σταθερότητα, θα είναι πιο εύκολη η λύση των προβλημάτων.
β. δεν είμαι υπέρ της ισοπέδωσης, αλλά αν είχαμε τώρα μια ΕΕ ενωμένη και σταθερή, θα είχαν εξομαλυνθεί κάποια από τα ζητήματα του άρθρου. Και δεν εννοώ ότι θα πλήρωναν αβέρτα οι βόρειοι για εμάς αλλά ότι π.χ. η αυτοκινητοβιομηχανία της Ευρώπης (ή όποια άλλη βιομηχανία) που αναφέρει το άρθρο, θα αντιμετωπιζόταν συνολικά και η προς τα έξω εικόνα της θα ήταν συνολική. Θα μπορούσαμε να πούμε είναι ευρωπαϊκό, άρα είναι καλό, αντί να λέμε είναι γερμανικό άρα είναι καλύτερο από το γαλλικό. Ναι, έχω υπόψη μου τις ΗΠΑ όταν τα λέω αυτά. Φυσικά ξέρω ότι η ταχύτερη ένωση πάλι δεν θα ολοκληρωνόταν πριν την οικονομική κρίση, π.χ. το ανατολικό μπλοκ κατέρρευσε πριν είκοσι χρόνια, όχι πριν πενήντα κλπ Αυτά που λέω είναι σενάρια θερινής νυκτός, γιατί δεν θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα γίνουμε Ελβετοί ή Αμερικανοί (αναφέρω τα πιο γνωστά παραδείγματα επιτυχημένων ομοσπονδιών)
γ. η ακριβή ενέργεια είναι γεγονός εδώ και μερικά χρόνια και έχει να κάνει με πολλά ζητήματα και είχα παραπέμψει και παλιότερα στην ετήσια έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (αυτό είναι υλικό για διάβασμα, να ανοίξουν τα μάτια μας, όχι η αρθρογραφία του protagon, κι αυτό το λέω γνωρίζοντας πλήρως ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, κι εγώ μαζί, προτιμούν τα δε από τα μεν). Βεβαίως ένα καλό της οικονομικής κρίσης είναι ότι η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας μειώνει την κατανάλωση ενέργειας, που σημαίνει ότι τη σκαπουλάρουμε κάπως οι "τυχεροί", τα αποθέματα θα κρατήσουν λίγο παραπάνω απ'όσο προβλέπαμε. Παρεμπιπτόντως, έχω πει ότι δεν βλέπω αρνητικά την πυρηνική ενέργεια, και πιθανόν οι καταστάσεις να οδηγήσουν κι άλλους σε αναθεώρηση των επιφυλάξεών τους, αλλά ούτε αυτή είναι μακροπρόθεσμη και σταθερή λύση (και όχι, Ελληγενή, δεν πιστεύω στο αεικίνητο, ούτε πιστεύω ότι αν υπήρχε τέτοια τεχνολογία θα πουλιόταν φτηνά).