Απέσπασα αυτό το καίριο ερώτημα από τις άλλες απορίες του μέλους μας. Ας απαντήσετε, με το χέρι στην καρδιά — και την τσέπη.
Πόσο αξίζει να επενδύσει κανείς για να γίνει μεταφραστής;
- Thread starter nickel
- Start date
Απέσπασα αυτό το καίριο ερώτημα από τις άλλες απορίες του μέλους μας. Ας απαντήσετε, με το χέρι στην καρδιά — και την τσέπη.
Εγώ πάντως, αν ερχόσουν να σου δώσω δουλειά θα βασιζόμουν αποκλειστικά και μόνο στα δοκιμαστικά που θα μου έκανες. Ίσως το ΜΑ να σου έδινε προτεραιότητα στη δοκιμή έναντι ενός άλλου. Μπορεί όμως να μη συνέβαινε ούτε αυτό.
Τώρα, η άποψή μου είναι ότι αν αγαπάς και πραγματικά γουστάρεις κάτι, φυσικά πρέπει να επενδύσεις σε αυτό, μιας και θα δουλεύεις χωρίς να βαρυγκομάς, άρα θα πας καλά, αργά ή γρήγορα, ό,τι και να γίνει. Όμως αν έστω και κάτι σου βρομάει στη μετάφραση, αν οποιαδήποτε από τις εργασιακές της παραμέτρους σε χαλάει, άσ' το, και ψάξε γι' αυτό που πραγματικά λατρεύεις για να κάνεις εκεί την επένδυση.
Τώρα, η άποψή μου είναι ότι αν αγαπάς και πραγματικά γουστάρεις κάτι, φυσικά πρέπει να επενδύσεις σε αυτό, μιας και θα δουλεύεις χωρίς να βαρυγκομάς, άρα θα πας καλά, αργά ή γρήγορα, ό,τι και να γίνει. Όμως αν έστω και κάτι σου βρομάει στη μετάφραση, αν οποιαδήποτε από τις εργασιακές της παραμέτρους σε χαλάει, άσ' το, και ψάξε γι' αυτό που πραγματικά λατρεύεις για να κάνεις εκεί την επένδυση.
Ίσως δεν έπρεπε τελικά να αυτονομηθεί το συγκεκριμένο ερώτημα.
Το θέμα είναι, πού θα εργαστείς ως μεταφραστής;
Αποβλέπεις σε μια σταδιοδρομία γραφείου; Π.χ. στο δημόσιο [ποιο δημόσιο;] ή στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων διεθνών οργανισμών; Δεν είναι εύκολος στόχος, αλλά θα πρέπει να καλύπτεις τις σχετικές προδιαγραφές. Επομένως θα πρέπει να δεις πρώτα ποιες είναι αυτές οι προδιαγραφές.
Θα ήθελες να εργαστείς ως μεταφραστής σε μέσα μαζικής ενημέρωσης ή εκδοτικούς οίκους; Και στους δύο αυτούς χώρους ή κατάσταση σήμερα δεν μοιάζει καθόλου ελκυστική, αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεθείς αύριο μεθαύριο, ως νέος και προσοντούχος (χαμηλόμισθος) εργαζόμενος σε προνομιακή σχέση καθώς θα ανατρέπεται το σκηνικό και στα εργασιακά του χώρου. (Καθόλου απίθανο, βέβαια, και να μη βρεθείς.)
Αποβλέπεις σε εταιρικές θέσεις; Οι ειδικευμένοι μεταφραστές στις ιδιωτικές εταιρείες λιγοστεύουν όλο και περισσότερο, καθώς η διεθνής επικοινωνία γίνεται στη σύγχρονη lingua franca, τα αγγλικά. Θα μπορούσες να αναζητήσεις θέσεις σε μεταφραστικές εταιρείες, στην εκπαίδευση μεταφραστών κ.λπ. Οι διαθέσιμες θέσεις δεν είναι πολλές και θα χρειαστείς σίγουρα γερά χαρτιά και πείρα στο βιογραφικό σου.
Δεν είναι καθόλου σαφές το μέλλον αν θέλεις να εργαστείς ως ελεύθερος επαγγελματίας, που συνεργάζεται με πολλούς μικροπελάτες, μεταφραστικά γραφεία κ.λπ. Και αυτό επειδή, κατά πώς φαίνεται, πολλά θα εξαρτηθούν από το προσεχές φορολογικό νομοσχέδιο. Αν ισχύσει αυτό που ακούγεται, ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες (λέγε τους «μπλοκάκηδες) με πάνω από έναν ορισμένο αριθμό (πολύ μικρό, για 2-3 γίνεται λόγος) πελάτες θα φορολογούνται με 26% από το πρώτο ευρώ, όλος ο συγκεκριμένος χώρος θα αναδιοργανωθεί βιαίως στα επόμενα χρόνια.
Με άλλα λόγια, θα καταλήξω να σου πω αυτά που είπε και ο κόμης πιο πάνω. Αν θέλεις πάνω από όλα στη ζωή σου να μεταφράζεις, δηλαδή να είσαι ένας από τους καταλύτες που θα φέρνει στη γλώσσα μας μνημειώδη (αλλά συνήθως καθημερινά, σημαντικά και ασήμαντα) κείμενα, προετοιμάσου για μια σταδιοδρομία που θα απαιτεί από εσένα διαρκή βελτίωση και, καθόλου απίθανο, καθημερινό αγώνα επιβίωσης ή και μια δεύτερη επαγγελματική απασχόληση, εφόσον δεν καταφέρεις να εργαστείς σε κάποια από τις λίγες «αριστοκρατικές» θέσεις μεταφραστών.
Μπορείς επίσης να είσαι βέβαιος ότι αν έκανες την ίδια ερώτηση πριν από τέσσερα χρόνια, θα έπαιρνες άλλες απαντήσεις, αρκετά διαφορετικές. Και ότι είναι ψεύτης όποιος σου πει ότι γνωρίζει πώς θα είναι η εικόνα στη χώρα μας σε πέντε ή δεκαπέντε ή εικοσιπέντε χρόνια, όταν θα φτάσεις στην κορύφωση της σταδιοδρομίας σου και της οικογενειακής σου ζωής.
Το θέμα είναι, πού θα εργαστείς ως μεταφραστής;
Αποβλέπεις σε μια σταδιοδρομία γραφείου; Π.χ. στο δημόσιο [ποιο δημόσιο;] ή στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων διεθνών οργανισμών; Δεν είναι εύκολος στόχος, αλλά θα πρέπει να καλύπτεις τις σχετικές προδιαγραφές. Επομένως θα πρέπει να δεις πρώτα ποιες είναι αυτές οι προδιαγραφές.
Θα ήθελες να εργαστείς ως μεταφραστής σε μέσα μαζικής ενημέρωσης ή εκδοτικούς οίκους; Και στους δύο αυτούς χώρους ή κατάσταση σήμερα δεν μοιάζει καθόλου ελκυστική, αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεθείς αύριο μεθαύριο, ως νέος και προσοντούχος (χαμηλόμισθος) εργαζόμενος σε προνομιακή σχέση καθώς θα ανατρέπεται το σκηνικό και στα εργασιακά του χώρου. (Καθόλου απίθανο, βέβαια, και να μη βρεθείς.)
Αποβλέπεις σε εταιρικές θέσεις; Οι ειδικευμένοι μεταφραστές στις ιδιωτικές εταιρείες λιγοστεύουν όλο και περισσότερο, καθώς η διεθνής επικοινωνία γίνεται στη σύγχρονη lingua franca, τα αγγλικά. Θα μπορούσες να αναζητήσεις θέσεις σε μεταφραστικές εταιρείες, στην εκπαίδευση μεταφραστών κ.λπ. Οι διαθέσιμες θέσεις δεν είναι πολλές και θα χρειαστείς σίγουρα γερά χαρτιά και πείρα στο βιογραφικό σου.
Δεν είναι καθόλου σαφές το μέλλον αν θέλεις να εργαστείς ως ελεύθερος επαγγελματίας, που συνεργάζεται με πολλούς μικροπελάτες, μεταφραστικά γραφεία κ.λπ. Και αυτό επειδή, κατά πώς φαίνεται, πολλά θα εξαρτηθούν από το προσεχές φορολογικό νομοσχέδιο. Αν ισχύσει αυτό που ακούγεται, ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες (λέγε τους «μπλοκάκηδες) με πάνω από έναν ορισμένο αριθμό (πολύ μικρό, για 2-3 γίνεται λόγος) πελάτες θα φορολογούνται με 26% από το πρώτο ευρώ, όλος ο συγκεκριμένος χώρος θα αναδιοργανωθεί βιαίως στα επόμενα χρόνια.
Με άλλα λόγια, θα καταλήξω να σου πω αυτά που είπε και ο κόμης πιο πάνω. Αν θέλεις πάνω από όλα στη ζωή σου να μεταφράζεις, δηλαδή να είσαι ένας από τους καταλύτες που θα φέρνει στη γλώσσα μας μνημειώδη (αλλά συνήθως καθημερινά, σημαντικά και ασήμαντα) κείμενα, προετοιμάσου για μια σταδιοδρομία που θα απαιτεί από εσένα διαρκή βελτίωση και, καθόλου απίθανο, καθημερινό αγώνα επιβίωσης ή και μια δεύτερη επαγγελματική απασχόληση, εφόσον δεν καταφέρεις να εργαστείς σε κάποια από τις λίγες «αριστοκρατικές» θέσεις μεταφραστών.
Μπορείς επίσης να είσαι βέβαιος ότι αν έκανες την ίδια ερώτηση πριν από τέσσερα χρόνια, θα έπαιρνες άλλες απαντήσεις, αρκετά διαφορετικές. Και ότι είναι ψεύτης όποιος σου πει ότι γνωρίζει πώς θα είναι η εικόνα στη χώρα μας σε πέντε ή δεκαπέντε ή εικοσιπέντε χρόνια, όταν θα φτάσεις στην κορύφωση της σταδιοδρομίας σου και της οικογενειακής σου ζωής.
Εγώ πάντως δεν είδα να επηρεάζεται η σταδιοδρομία μου από το αν είχα ή δεν είχα μάστερ. Εδώ ουτε καν σπουδές μετάφρασης ή έστω φιλολογίας δεν είχα. Δοκιμαστικά θέλουν οι περισσότεροι, και χαμηλές τιμές (τις οποίες εμείς προσπαθούμε να κρατήσουμε όσο ψηλά μπορούμε - άλλη κουβέντα αυτή). Αυτό που έχει παίξει ρόλο μέχρι τώρα είναι, κατά σειρά σημασίας: οι γνωριμίες, η αυτοπεποίθηση, το σωστό πλασάρισμα του εαυτού μου, η συνέπεια και η εργατικότητα. Όπως βλέπεις αυτά που μοιάζουν να πρέπει να είναι πρώτα, είναι τελευταία: ξέρω ανθρώπους τελείως ασυνεπείς καθώς και μέτριους επαγγελματίες που έχουν δουλειά, γιατί κατάφεραν να πλασάρουν καλά τον εαυτό τους.
Το μάστερ θα σε βοηθήσει ίσως έμμεσα, να βελτιώσεις την ποιότητα της δουλειάς σου (άρα να κάνεις καλά δοκιμαστικά) και να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση (άρα να πλασάρεσαι με άλλο αέρα). Κατά τα άλλα, πιο πολύ για τον εαυτό σου θα το κάνεις, παρά για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Και όπως ήδη ειπώθηκε, αν αγαπάς τη δουλειά, φυσικά και να επενδύσεις σε αυτήν: και ευχαρίστηση θα έχεις και κέρδος (τελικά).
Το μάστερ θα σε βοηθήσει ίσως έμμεσα, να βελτιώσεις την ποιότητα της δουλειάς σου (άρα να κάνεις καλά δοκιμαστικά) και να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση (άρα να πλασάρεσαι με άλλο αέρα). Κατά τα άλλα, πιο πολύ για τον εαυτό σου θα το κάνεις, παρά για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Και όπως ήδη ειπώθηκε, αν αγαπάς τη δουλειά, φυσικά και να επενδύσεις σε αυτήν: και ευχαρίστηση θα έχεις και κέρδος (τελικά).
Οκ οι συνθήκες είναι και ακούγονται δύσκολες αλλά έτσι είναι για τα περισσότερα επαγγέλματα σήμερα.
Τι δηλαδή θα μπορούσα να σπουδάσω στη θέση που είμαι τώρα ή και να μη σπουδάσω, απλώς με το πτυχίο της αγγλικής και να είχα ευνοικότερες επαγγελματικές προοπτικές;
Άλλωστε υπάρχει πάντα η εναλλακτική να ασχοληθώ με τη μετάφραση σαν δεύτερο επάγγελμα, βοηθητικό και όχι αποκλειστικά σαν την πρωταρχική πηγή εσόδων μου
Επίσης μιας και ο παρα-παραπάνω χρήστης ανέφερε κάποιες επαγγελματικές διεξόδους για μεταφραστές, δεν θα ήταν πιθανή και η θέση σε κάποια εταιρία με διεθνή προσανατολισμό; Για να είμαι ειλικρινής αυτό είχα κυρίως στο μυαλό μου όταν ρωτούσα για το που θα μπορώ να δουλέψω μετά το μεταπτυχιακό
Ευχαριστώ και πάλι
Τι δηλαδή θα μπορούσα να σπουδάσω στη θέση που είμαι τώρα ή και να μη σπουδάσω, απλώς με το πτυχίο της αγγλικής και να είχα ευνοικότερες επαγγελματικές προοπτικές;
Άλλωστε υπάρχει πάντα η εναλλακτική να ασχοληθώ με τη μετάφραση σαν δεύτερο επάγγελμα, βοηθητικό και όχι αποκλειστικά σαν την πρωταρχική πηγή εσόδων μου
Επίσης μιας και ο παρα-παραπάνω χρήστης ανέφερε κάποιες επαγγελματικές διεξόδους για μεταφραστές, δεν θα ήταν πιθανή και η θέση σε κάποια εταιρία με διεθνή προσανατολισμό; Για να είμαι ειλικρινής αυτό είχα κυρίως στο μυαλό μου όταν ρωτούσα για το που θα μπορώ να δουλέψω μετά το μεταπτυχιακό
Ευχαριστώ και πάλι
Θα αφήσω για τους άλλους τα ζοφερά και ρεαλιστικά (με τα οποία συμφωνώ) και θα πιάσω εγώ το εκπαιδευτικό κομμάτι, που το έχω ζήσει πολύ καλά, θαρρώ.
Αν δεν έχετε δει φοιτητή να έρχεται στο γραφείο σας με μάτια που λάμπουν από χαρά για το κείμενο που μεταφράζει και με προσμονή από εσάς για έναν καλό λόγο, ένα σχόλιο και προπαντός μια βοήθεια για βελτίωση, τότε δεν μπορείτε να του πείτε μην πας για μεταπτυχιακό ή για άλλες σπουδές.
Αν δεν έχετε δει φοιτητή σε περίοδο αιτήσεων να οραματίζεται το μέλλον του και να λέει ότι εγώ το μόνο που θέλω είναι να μεταφράζω και το μεταπτυχιακό αυτό το θέλω όπως και την αναπνοή μου, τότε δεν μπορείτε να του κόβετε τα φτερά.
Όχι εσείς, μην παρεξηγηθούμε πάλι, αλλά εμείς όλοι.
Είναι πολύ ωραία τα ενημερωτικά, τα κυνικά, τα ρεαλιστικά, η προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα και ματαξαναλέω ότι συμφωνώ με όσα λέτε, αλλά θα με συγχωρήσετε αν πω ότι το Μάστερ είναι μια μορφή αυτοβελτίωσης, όπως είπε κάποιος (ο δόκτωρ νομίζω) παραπάνω. Θα δουλέψει το παιδί σε ένα άρτιο μαθησιακό και εργασιακό/εργαστηριακό περιβάλλον με επαγγελματίες του είδους, αλλά και κορυφαίους θεωρητικούς ενίοτε. Θα δοκιμαστεί (δοκιμαστικά θα κάνει σε κάθε εργασία του στην ουσία), θα τριφτεί, θα μάθει, θα διδαχθεί πράγματα που πνιγμένος από την καθημερινότητα δεν πρόκειται να διαβάσει ποτέ μόνος του, θα δει περιπτώσεις, θα ξεπεράσει εμπόδια, θα μάθει πώς να γίνει μεταφραστής (δεν θα γίνει μεταφραστής φυσικά έτσι απλά) και εν τέλει θα δει έναν άλλο κόσμο, με άλλες συνθήκες, στις οποίες θα δουλεύει μόνος του και με αντίπαλο το κείμενο με σκοπό να εκπαιδευθεί, όχι να τιμωρηθεί με απόλυση επειδή δεν το έκανε σωστά. Δεν μαθαίνεις με αντίπαλο το άγχος του εργοδότη, αλλά μαθαίνεις σε μαθησιακό περιβάλλον, σωστά;
Και τέλος, θα γυρίσει (ή δεν θα γυρίσει εύχομαι) και θα δώσει ένα βιογραφικό που κάτι θα λέει μέσα. 10 πόρτες θα είναι κλειστές και θα ζητάνε δοκιμαστικά, αλλά και 2 θα είναι ανοιχτές ή μισάνοιχτες επειδή θα έχει αυτό το Μάστερ. Και αυτές οι 2 μπορεί και να είναι αρκετές αν εφαρμόσει το συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Αν λοιπόν, το Μάστερ τον βοηθήσει να ανοίξει μια πόρτα στη ζωή του, τότε εγώ είμαι υπέρ 1000%. Και για ψυχολογικούς και για επαγγελματικούς και για πολλούς άλλους λόγους.
Και μπορεί στη μετάφραση, όπως σωστά λέτε, να μη μετράει, καθώς και εδώ μέσα έχουμε ουκ ολίγους μη φιλόλογους ή αποφοίτους μεταφραστικών σχολών, αλλά ίσως μετρήσει μια φευγαλέα σκέψη που θα κάνει κάποια στιγμή σε ένα κείμενο και θα τον παραπέμψει σε κάτι που διδάχθηκε στο Μάστερ. Και αυτό είναι επίσης πολύτιμο.
Μπορεί λοιπόν να έχει απαξιωθεί κάθε έννοια εκπαίδευσης, μόρφωσης και ούτω καθεξής και οι μπακάληδες εργοδότες στους οίκους ή στα γραφεία να ζητάνε μόνο δοκιμαστικά, αλλά διάολε κάποιοι από εμάς κάναμε κάτι παραπάνω ή θα κάνουμε όπως ο φίλος εδώ πέρα και έχουμε το δικαίωμα σε μια μισάνοιχτη πόρτα ως αναγνώριση των κόπων μας.
Από την άλλη, φίλε Κόννε, μπορεί το Μάστερ απλώς να το κάνεις κορνίζα. Αλλά όπως λέει η διαφήμιση, η αξία όσων θα μάθεις, ανεκτίμητη. :)
Ελπίζω να βοήθησα.
Εδιτ: κάνω διόρθωση για να πω ότι, όπως λέει η Παλ, το κόστος του μεταπτυχιακού είναι μια πολύ σοβαρή παράμετρος που την έχω συνυπολογίσει στα γραφόμενά μου. Θεωρώ λοιπόν ότι αν είναι εξασφαλισμένο τότε ισχύουν όλα τα άλλα. Αυτή την εξίσωση βάζω.
Αν δεν έχετε δει φοιτητή να έρχεται στο γραφείο σας με μάτια που λάμπουν από χαρά για το κείμενο που μεταφράζει και με προσμονή από εσάς για έναν καλό λόγο, ένα σχόλιο και προπαντός μια βοήθεια για βελτίωση, τότε δεν μπορείτε να του πείτε μην πας για μεταπτυχιακό ή για άλλες σπουδές.
Αν δεν έχετε δει φοιτητή σε περίοδο αιτήσεων να οραματίζεται το μέλλον του και να λέει ότι εγώ το μόνο που θέλω είναι να μεταφράζω και το μεταπτυχιακό αυτό το θέλω όπως και την αναπνοή μου, τότε δεν μπορείτε να του κόβετε τα φτερά.
Όχι εσείς, μην παρεξηγηθούμε πάλι, αλλά εμείς όλοι.
Είναι πολύ ωραία τα ενημερωτικά, τα κυνικά, τα ρεαλιστικά, η προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα και ματαξαναλέω ότι συμφωνώ με όσα λέτε, αλλά θα με συγχωρήσετε αν πω ότι το Μάστερ είναι μια μορφή αυτοβελτίωσης, όπως είπε κάποιος (ο δόκτωρ νομίζω) παραπάνω. Θα δουλέψει το παιδί σε ένα άρτιο μαθησιακό και εργασιακό/εργαστηριακό περιβάλλον με επαγγελματίες του είδους, αλλά και κορυφαίους θεωρητικούς ενίοτε. Θα δοκιμαστεί (δοκιμαστικά θα κάνει σε κάθε εργασία του στην ουσία), θα τριφτεί, θα μάθει, θα διδαχθεί πράγματα που πνιγμένος από την καθημερινότητα δεν πρόκειται να διαβάσει ποτέ μόνος του, θα δει περιπτώσεις, θα ξεπεράσει εμπόδια, θα μάθει πώς να γίνει μεταφραστής (δεν θα γίνει μεταφραστής φυσικά έτσι απλά) και εν τέλει θα δει έναν άλλο κόσμο, με άλλες συνθήκες, στις οποίες θα δουλεύει μόνος του και με αντίπαλο το κείμενο με σκοπό να εκπαιδευθεί, όχι να τιμωρηθεί με απόλυση επειδή δεν το έκανε σωστά. Δεν μαθαίνεις με αντίπαλο το άγχος του εργοδότη, αλλά μαθαίνεις σε μαθησιακό περιβάλλον, σωστά;
Και τέλος, θα γυρίσει (ή δεν θα γυρίσει εύχομαι) και θα δώσει ένα βιογραφικό που κάτι θα λέει μέσα. 10 πόρτες θα είναι κλειστές και θα ζητάνε δοκιμαστικά, αλλά και 2 θα είναι ανοιχτές ή μισάνοιχτες επειδή θα έχει αυτό το Μάστερ. Και αυτές οι 2 μπορεί και να είναι αρκετές αν εφαρμόσει το συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Αν λοιπόν, το Μάστερ τον βοηθήσει να ανοίξει μια πόρτα στη ζωή του, τότε εγώ είμαι υπέρ 1000%. Και για ψυχολογικούς και για επαγγελματικούς και για πολλούς άλλους λόγους.
Και μπορεί στη μετάφραση, όπως σωστά λέτε, να μη μετράει, καθώς και εδώ μέσα έχουμε ουκ ολίγους μη φιλόλογους ή αποφοίτους μεταφραστικών σχολών, αλλά ίσως μετρήσει μια φευγαλέα σκέψη που θα κάνει κάποια στιγμή σε ένα κείμενο και θα τον παραπέμψει σε κάτι που διδάχθηκε στο Μάστερ. Και αυτό είναι επίσης πολύτιμο.
Μπορεί λοιπόν να έχει απαξιωθεί κάθε έννοια εκπαίδευσης, μόρφωσης και ούτω καθεξής και οι μπακάληδες εργοδότες στους οίκους ή στα γραφεία να ζητάνε μόνο δοκιμαστικά, αλλά διάολε κάποιοι από εμάς κάναμε κάτι παραπάνω ή θα κάνουμε όπως ο φίλος εδώ πέρα και έχουμε το δικαίωμα σε μια μισάνοιχτη πόρτα ως αναγνώριση των κόπων μας.
Από την άλλη, φίλε Κόννε, μπορεί το Μάστερ απλώς να το κάνεις κορνίζα. Αλλά όπως λέει η διαφήμιση, η αξία όσων θα μάθεις, ανεκτίμητη. :)
Ελπίζω να βοήθησα.
Εδιτ: κάνω διόρθωση για να πω ότι, όπως λέει η Παλ, το κόστος του μεταπτυχιακού είναι μια πολύ σοβαρή παράμετρος που την έχω συνυπολογίσει στα γραφόμενά μου. Θεωρώ λοιπόν ότι αν είναι εξασφαλισμένο τότε ισχύουν όλα τα άλλα. Αυτή την εξίσωση βάζω.
Έχω την εντύπωση ότι αυτό
είναι ισοδύναμο των σκιασμένων τμημάτων αυτού
απλώς ιδωμένο από διαφορετική σκοπιά. Δεν διαφωνούμε.
είναι ισοδύναμο των σκιασμένων τμημάτων αυτού
απλώς ιδωμένο από διαφορετική σκοπιά. Δεν διαφωνούμε.
Κι εγώ νομίζω ότι δεν έπρεπε να αυτονομηθεί η συζήτηση, πάντως.
Όπως λέει και ο drsiebenmal παραπάνω, οι εταιρείες με διεθνή προσανατολισμό συνήθως αποφασίζουν να μιλάνε όλοι μεταξύ τους αγγλικά, για να γλιτώνουν το κόστος της μετάφρασης και/ή της επικοινωνίας σε άλλες γλώσσες. Συχνά κολυβοαγγλικά, πάντως η επικοινωνία επιτυγχάνεται. Έγραψα και στο άλλο νήμα ότι το μεταπτυχιακό συνεπάγεται ένα κόστος σε χρόνο και σε χρήμα, που συχνά δεν σου επιστρέφεται αμέσως, ιδίως στις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Γι' αυτό έγραψα ότι είναι καλό να σκεφτείς και αυτήν την παράμετρο, σε σχέση με το πόσο πολύ σου αρέσει το αντικείμενο. Κατά τα λοιπά, έχουν κατατεθεί πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις εδώ, που είναι νομίζω όλες χρήσιμες.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν ίσως προτιμότερο να αναζητήσεις σεμινάρια εξειδίκευσης στους εταιρικούς χώρους. Για κάθε εταιρεία θα είναι, νομίζω, υπερεπαρκή τα αγγλικά της φιλολογίας, αλλά μπορεί στο βιογραφικό σου να έχει βαρύνουσα σημασία ένα σεμινάριο για το μέλλον της ναυτιλίας στην Ανατολική Μεσόγειο ή για τις προοπτικές του ενδοκοινοτικού εμπορίου ή ένα τρίμηνο μεταφραστικής απασχόλησης σε ελληνική εξαγωγική οινοποιία. Ίσως επίσης να είναι πιο χρήσιμες οι, βασικές έστω, γνώσεις σε μια πιο σπάνια γλώσσα. Μια «εξωτική» κοινοτική (π.χ. φινλανδικά ή ουγγαρέζικα) ή μια ασυνήθιστη ακόμη στις ελληνικές εταιρείες, αλλά με δυναμικό μέλλον (κινέζικα, αραβικά, τούρκικα, τέτοια πράγματα). You get the point.
Marinos
¥
Έχω την εντύπωση ότι τα τούρκικα δεν είναι πια τόσο ασυνήθιστα, η γνώση τους εννοώ.
Οι απόφοιτοι της Αγγλικής θα είναι άπειροι, για αυτό το λόγο σκέφτομαι πως ένα μεταπτυχιακό θα μου δώσει ένα προβάδισμα σε ότι κάνω
SBE
¥
Επομένως, μεταξύ άλλων, το ερώτημα είναι τι μπορώ να κάνω με πτυχίο αγγλικής φιλολογίας;
Και κατ' επέκταση, με γαλλικής, με ιταλικής, με γερμανικής, με ελληνικής κλπ.
Δεν μπορώ να απντήσω για την Ελλάδα, μπορώ όμως να πω τι λένε οι Άγγλοι σε όσους κάνουν φιλολογία. Οι απαντήσεις εδώ, εδώ, εδώ και ένα με ωραίο διάγραμμα εδώ.
Όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις και στην Ελλάδα μέχρι κάποιο βαθμό.
Όμως, μη νομίζεις ότι γίνονται επειδή το θες. Πρέπει να στρωθείς να φτιάξεις ένα ωραίο βιογραφικό που θα προβάλλει τις ικανότητές σου, πρέπει να μπορείς κάθε στιγμή να εξηγήσεις στον πιθανό εργοδότη γιατί είσαι ο ιδανικός υπάλληλος για τη θέση, αν χρειάζεται μετεκπαίδευση ή μεταπτυχιακά κλπ πρέπει να μπορείς να τα προγραμματίσεις. Όλα αυτά δεν είναι βουνό. Φαντάσου ότι τα κάνω εγώ που έχω αλλάξει δουλειά εκατό φορές και έχω κάνει χίλια δυο πράγματα, που σημαίνει ότι έχω πολύ πιο πολύπλοκα πράγματα να εξηγήσω σε σχέση με έναν φρέσκο πτυχιούχο.
Ένα πράγμα που σίγουρα δεν ξέρεις με πτυχίο αγγλικής φιλολογίας είναι να γράφεις- προσόν απαραίτητο για όλες τις δουλειές. Ακόμα κι αν στο πανεπιστήμιο σου ζήτησαν να γράψεις, γράφεις σαν μαθητής που γράφει έκθεση και που επιβραβεύεται για τη φλυαρία του. Γράφεις όπως οι δάσκαλοι της επαρχίας που βγάζουν λόγο στις 25 Μαρτίου. Μ' άλλα λόγια, ακόμα κι αν είχες 20 στην έκθεση στο σχολείο, δεν είσαι ιδιαίτερα χρήσιμος σε έναν Άγγλο εργοδότη. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δουλέψεις, γιατί θα φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις τις αιτήσεις π.χ. Που το ξέρω ότι θα έχεις τέτοιο πρόβλημα; Ε, καλά τώρα, έχω δει πολλά.
Και κατ' επέκταση, με γαλλικής, με ιταλικής, με γερμανικής, με ελληνικής κλπ.
Δεν μπορώ να απντήσω για την Ελλάδα, μπορώ όμως να πω τι λένε οι Άγγλοι σε όσους κάνουν φιλολογία. Οι απαντήσεις εδώ, εδώ, εδώ και ένα με ωραίο διάγραμμα εδώ.
Όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις και στην Ελλάδα μέχρι κάποιο βαθμό.
Όμως, μη νομίζεις ότι γίνονται επειδή το θες. Πρέπει να στρωθείς να φτιάξεις ένα ωραίο βιογραφικό που θα προβάλλει τις ικανότητές σου, πρέπει να μπορείς κάθε στιγμή να εξηγήσεις στον πιθανό εργοδότη γιατί είσαι ο ιδανικός υπάλληλος για τη θέση, αν χρειάζεται μετεκπαίδευση ή μεταπτυχιακά κλπ πρέπει να μπορείς να τα προγραμματίσεις. Όλα αυτά δεν είναι βουνό. Φαντάσου ότι τα κάνω εγώ που έχω αλλάξει δουλειά εκατό φορές και έχω κάνει χίλια δυο πράγματα, που σημαίνει ότι έχω πολύ πιο πολύπλοκα πράγματα να εξηγήσω σε σχέση με έναν φρέσκο πτυχιούχο.
Ένα πράγμα που σίγουρα δεν ξέρεις με πτυχίο αγγλικής φιλολογίας είναι να γράφεις- προσόν απαραίτητο για όλες τις δουλειές. Ακόμα κι αν στο πανεπιστήμιο σου ζήτησαν να γράψεις, γράφεις σαν μαθητής που γράφει έκθεση και που επιβραβεύεται για τη φλυαρία του. Γράφεις όπως οι δάσκαλοι της επαρχίας που βγάζουν λόγο στις 25 Μαρτίου. Μ' άλλα λόγια, ακόμα κι αν είχες 20 στην έκθεση στο σχολείο, δεν είσαι ιδιαίτερα χρήσιμος σε έναν Άγγλο εργοδότη. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δουλέψεις, γιατί θα φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις τις αιτήσεις π.χ. Που το ξέρω ότι θα έχεις τέτοιο πρόβλημα; Ε, καλά τώρα, έχω δει πολλά.
SBE
¥
Δυστυχώς, το ίδιο θα σκεφτούν κι οι άλλοι, κι έτσι φτάσαμε στην Ελλάδα του 2010+ που αντί να έχουμε γνώσεις έχουμε πτυχία και που δεν αρκεί πια το μάστερ, πρέπει να έχεις και διδακτορικό για να πας να πλένεις πιάτα. Ας το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή: ό,τι χρειάζεται να ξέρεις για να μπορέσεις να εργαστείς το μαθαίνεις στο πρώτο σου πτυχίο. Τα μεταπτυχιακά είναι για αλλαγή κατεύθυνσης, για ψωνισμένους με τις σπουδές, για βελτίωση της θέσης σου αφού έχεις βρει τη θέση κλπ.
Η καλύτερη συμβουλή που είδα ποτέ, και είναι από επαγγελματικό οδηγό για μηχανικούς:
Αν δεν μπορείς να βρεις δουλειά στον κλάδο Χ μην κάνεις περισσότερη εξειδίκευση στον κλάδο Χ. Ο λόγος που δεν μπορείς να βρεις δουλειά σαν Χ είναι ότι δεν υπάρχουν δουλειές στον Χ. Αύξησε τις ελπίδες σου πηγαίνοντας να κάνεις κάτι τελείως διαφορετικό.
ΥΓ Αυτά τα λέω από πείρα. Σε μένα δούλεψαν. Όποιος διαφωνεί θα ήθελα να αντιπροτείνει κάτι που δούλεψε για αυτόν ή για κάποιον άλλον, όχι να διαφωνήσει για λόγους φιλοσοφικούς, γιατί οι φιλοσοφίες δεν βοηθάνε το φίλο μας που ρωτάει. Πρακτικές συμβουλές χρειάζεται.
Προτείνω να δώσουμε στην SBE τον τίτλο της συμβουλατόρισσας επαγγελματικής κατεύθυνσης του φόρουμ. :)
Να πω την αμαρτία μου, σε ό,τι με αφορά: ελπίζω να μην εκλήφθησαν ως φιλοσοφίες αυτά που έγραψα, αλλά δεν μπορώ να γίνω τόσο συγκεκριμένη όσο εσύ για λόγους δεοντολογίας.
Να πω την αμαρτία μου, σε ό,τι με αφορά: ελπίζω να μην εκλήφθησαν ως φιλοσοφίες αυτά που έγραψα, αλλά δεν μπορώ να γίνω τόσο συγκεκριμένη όσο εσύ για λόγους δεοντολογίας.
Συν ένα και στο πρώτο, και στο δεύτερο (με άλλα λόγια, και άλλοι έχουμε θέματα δεοντολογίας).
SBE
¥
Εντάξει, έρχομαι εγώ που δεν είμαι μεταφράστρια να πω ό,τι δε λένε οι άλλοι.
Α, και μια που λέμε για μετάφραση, όταν έκανα το χαρτί του Institute of Linguists (δεν είμαι τόσο άσχετη με τα μεταφραστικά) είχα συμμαθητές που κυνήγησαν μετά δουλειές διερμηνέων σαν τρελλοί. Εδώ στην Αγγλία. Με τη μία που κράτησα επαφή η οποία δούλευε όσο πιο εντατικά γινόταν σε νοσοκομεία κλπ σαν διερμηνέας είχαμε καναδυό χρόνια μετά συζήτηση και μου είπε ότι έβγαλε τη χρονιά εκείνη 12000 μικτά (λίρες εννοείται). Ο μισθός του γραμματέα σε γραφείο τότε ήταν 16-18Κ. Και τελικά το συνέχισε με μερική απασχόληση, βρήκε κι άλλη δουλειά, γιατί δεν έβγαινε αλλιώς. Αυτά σε περίπτωση που σκεφτεί κανείς να σπουδάζει πχ. στην Αγγλία και να δουλεύει περιστασιακά.
Α, και μια που λέμε για μετάφραση, όταν έκανα το χαρτί του Institute of Linguists (δεν είμαι τόσο άσχετη με τα μεταφραστικά) είχα συμμαθητές που κυνήγησαν μετά δουλειές διερμηνέων σαν τρελλοί. Εδώ στην Αγγλία. Με τη μία που κράτησα επαφή η οποία δούλευε όσο πιο εντατικά γινόταν σε νοσοκομεία κλπ σαν διερμηνέας είχαμε καναδυό χρόνια μετά συζήτηση και μου είπε ότι έβγαλε τη χρονιά εκείνη 12000 μικτά (λίρες εννοείται). Ο μισθός του γραμματέα σε γραφείο τότε ήταν 16-18Κ. Και τελικά το συνέχισε με μερική απασχόληση, βρήκε κι άλλη δουλειά, γιατί δεν έβγαινε αλλιώς. Αυτά σε περίπτωση που σκεφτεί κανείς να σπουδάζει πχ. στην Αγγλία και να δουλεύει περιστασιακά.
Το ότι είμαι σε μία θέση που ζητώ πληροφορίες για κάποια πράγματα δε σημαίνει πως απαιτείται από όσους θελήσουν να 'βοηθήσουν' να με βάλουν στο ίδιο σακί με άλλους που ενδεχομένως έχουν συναντήσει στην πορεία τους και να θεωρήσουν κάποια πράγματα αυτονόητα.
Επίσης γενικεύσεις και ''αποφθέγματα' του τύπου ''τα μεταπτυχιακά είναι για αυτό και αυτό και αυτό'' και συναφή δε με βρίσκουν σύμφωνο, δυστυχώς. Δε ξέρω αν αυτό είναι θέμα οπτικής γωνίας ή ''πείρας'' της οποίας εγώ στερούμαι ως απλός πτυχιούχος φιλολογίας με δυνατότητες επαρχιώτη δασκάλου. Επίσης δεν έχω ''ψώνιο'' (χμ...) με τις σπουδές, θέλω όμως να βελτιώσω τις γνώσεις μου σε αντικείμενο που με ενδιαφέρει.
Μην πάρεις το μήνυμά μου σαν απάντηση μικρού παιδιού που θύμωσε επειδή δεν του πήραν γλειφιτζούρι.
Αυτά.
