Τον τελευταίο καιρό είχα την ατυχία να ακούω συχνά να χρησιμοποιείται αδόκιμα το ρήμα «επικοινωνώ» με αντικείμενο, κατά κανόνα αδύναμο τύπο προσωπικής αντωνυμίας (π.χ. «το έχουμε ήδη επικοινωνήσει σε όλους τους πωλητές ώστε να είναι ενήμεροι», «δεν μου το επικοινώνησε κανείς αυτό» και άλλα τέτοια φρικώδη). Ίσως να αποτελεί ίδιον του χώρου του μάνατζμεντ να κακοποιεί λέξεις στην προσπάθειά του να αναδείξει ότι και καλά στο εταιρικό περιβάλλον κυριαρχούν βαρύγδουπες αξίες και τάσεις του συρμού. Ίσως και να 'ναι αποτέλεσμα αγγλισμού σε συνδυασμό με άρνηση χρήσης μίας λέξης που να είναι ορθή (π.χ. λέω, μεταφέρω, εξηγώ, δηλώνω, κοινοποιώ, γνωστοποιώ, κλπ). Ήδη υπάρχουν ανησυχητικές γκουγκλεύσεις που καταγράφουν αυτήν τη λανθασμένη χρήση και, πάνω που τις χάζευα, να σου ανακαλύπτω ότι κι ο πρωθυπουργός λέει ότι «το επικοινωνεί στους πολίτες» — να δεις που στο τέλος θ' αποδειχθεί ότι υπάρχει κι άλλη, κρυφή και πονηρή, σημασία τού ρήματος αυτού. Η γνώμη του nickel ότι το μεταβατικό επικοινωνώ κάποια στιγμή θα το δεχθούμε νομοτελειακά, θέλουμε δεν θέλουμε, έχει κατατεθεί στο νήμα για το Πού είναι τα όρια της —δόκιμης— μεταβατικής χρήσης τού ρήματος "λειτουργώ". Παλαιότερη ad hoc συζήτηση έχει γίνει εδώ. Τι έχει συμβεί, λοιπόν, έκτοτε; Βαστάμε τα αμετάβατα κάστρα ή ανοίγουμε τη μεταβατική κερκόπορτα; Να ξέρω δηλαδή, για να μην αποδειχθεί ότι προγκάω κάτι κακόμοιρους εδώ και κάποιες μέρες άδικα. 
