Επεκτείνεται η χολή προς τους ποδηλάτες:
η νέα μάστιγα.
Λέει:
Τι δουλειά είχαν όμως τις προάλλες 4 ποδήλατα (εκ των οποίων τα δύο με ανήλικα) στον κόμβο εισόδου της εθνικής οδού στο Δέλτα του Φαλήρου με κατεύθυνση τη Λεωφόρο Κηφισού; ΄Η δύο εβδομάδες νωρίτερα άλλοι τρεις επί της εθνικής οδού με κατεύθυνση τον κόμβο της Φιλαδέλφειας; Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα από το να βγάλεις ένα ποδήλατο στην εθνική οδό. Μόνο ο αέρας του ταχύτερου οχήματος που θα περάσει από δίπλα του απειλεί να ρίξει τον ποδηλάτη κάτω. Σε χώρες που καταλαβαίνουν από κυκλοφορία απαγορεύεται η κίνηση στις εθνικές οδούς και στα μοτοποδήλατα, όπως και σε ό,τι έχει ταχύτητα μικρότερη των 60 χλμ. την ώρα. Τι τον νοιάζει όμως αυτό τον ποδηλάτη, να μην κόψει δρόμο;
Την ίδια δουλειά που είχαν και τα αυτοκίνητα, αγαπητέ κύριε Γαλιατσάτε. Το ποδήλατο ορίζεται στον ΚΟΚ ως όχημα και ως τέτοιο, έχει δικαίωμα να καταλαμβάνει τη λωρίδα στην οποία κινείται. Και οι άλλοι οδηγοί πρέπει να το προσπερνούν σαν να περνούσαν αυτοκίνητο. Το μικρό του μέγεθος δεν σημαίνει ότι πρέπει να θεωρούμε ότι μπορούμε να κινούμαστε στη λωρίδα μαζί του.
Τις προάλλες είδα σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας ποδηλάτη, να βγαίνει στην αριστερή λωρίδα για να προσπεράσει. Το πώς θα ξαναπερνούσε δεξιά, μάλλον δεν του πέρασε από το μυαλό. Ούτε βέβαια ότι θα υποχρέωνε σε επικίνδυνες μανούβρες, αφού για το προσπέρασμα ποδηλάτη επιβάλλεται μια απόσταση από το πλάι του τουλάχιστον ενάμισι μέτρου.
Πράγματι είναι επικίνδυνο, αλλά θα επαναλάβω:
το ποδήλατο έχει τα ίδια δικαιώματα στο δρόμο με το αυτοκίνητο. Τι πάει να πει «θα υποχρέωνε σε επικίνδυνες μανούβρες»; Αν είχε μπροστά του αυτοκίνητο ο οδηγός, δεν θα πηδούσε από πάνω του, θα περίμενε να φύγει το αυτοκίνητο και να κάνει μετά την προσπέρασή του. Το ίδιο πρέπει να κάνει και με το ποδήλατο. Έλεος, επιτέλους.
Φυσικά, θα ήταν πολύ καλύτερο να υπήρχαν παντού ποδηλατόδρομοι, ώστε να μπορούν οι ποδηλάτες να κινούνται με ασφάλεια, προστατευμένοι από τον εκάστοτε οδηγό, και να μην τον ενοχλούν εκεί που θέλει να τρέξει με 300 χιλιόμετρα την ώρα. Όμως, προς το παρόν, ας διαβάσουμε κι αυτόν τον ρημαδιασμένο τον ΚΟΚ! Και εντωμεταξύ, στη Δανία:
Commuters Pedal to Work on Their Very Own Superhighway
.
Α, και:
[...] έτσι και από τους ποδηλάτες θα ακούσετε διάφορες δικαιολογίες. Οτι η Αθήνα δεν έχει ποδηλατόδρομους, ότι οι δρόμοι είναι κακοσχεδιασμένοι, ότι οι οδηγοί δεν τους προσέχουν και άλλα.
Πράγματι, είναι απλή δικαιολογία ότι οι δρόμοι είναι κακοσχεδιασμένοι και γεμάτοι διπλοτριπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα που σε αναγκάζουν να βγαίνεις αριστερά, ενώ πράγματι η Αθήνα έχει παντού ποδηλατόδρομους, αόρατους όμως, κι έτσι οι ποδηλάτες λένε ότι δεν έχει, ως δικαιολογία. Αν πεις, δε, για τους οδηγούς, πράγματι, τους προσέχουν τους ποδηλάτες.Όπως προσέχουν και τους πεζούς, και όπως προσέχουν και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα. Θανάσιμα.
Θα ήθελα ωστόσο να πω εδώ ότι φυσικά δεν είναι όλοι οι οδηγοί ίδιοι, ειδάλλως οι δρόμοι μας θα ήταν όπως της Αιγύπτου, και θα μετρούσαμε ακόμα περισσότερους νεκρούς κάθε χρόνο. Όμως, το ίδιο ισχύει για όλους όσοι κινούνται στους δρόμους: δεν είναι όλοι ίδιοι. Ούτε είναι οι ποδηλάτες αθώοι - θέλω να πω, ούτε κι αυτοί έχουν όλοι καλή συμπεριφορά στο δρόμο - πράγματι, κάποιοι κινούνται ανάποδα σε στενάκια, ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια, κλπ.
Όμως, το να κινείται ένα ποδήλατο σε οποιονδήποτε δρόμο είναι δικαίωμα που καλύπτεται από τον ΚΟΚ. Το αυτοκίνητο θα πρέπει να ξέρει ότι το ποδήλατο μπορεί να έχει μια λωρίδα για τον εαυτό του. Και ο αρθρογράφος, αντί να γκρινιάζει, θα μπορούσε πράγματι να είχε γράψει ένα άρθρο που θα εστίαζε στ' αλήθεια στην κακή και παράνομη συμπεριφορά στο δρόμο - και όχι μόνο των ποδηλατών. Και επίσης θα ήταν καλό να ξέρει ότι ήδη μετράμε νεκρούς ποδηλάτες στην Ελλάδα, θύματα απρόσεκτων οδηγών.