Το νήμα για την παιδεία

[Hellegennes]

Rule of Three.

Α, ευχαριστώ. Αυτό συμβαίνει όταν δεν ψάχνει κάποιος πριν εκστομίσει ένα "πρέπει".:)

 

[panadeli]

Ε, μάλλον τυχερός είσαι που δεν έχεις συναντήσει μαθητή της Γ' Γυμνασίου που δεν ξέρει να κάνει πρόσθεση δεκαδικών, δηλαδή δεν ξέρει ότι όταν βάζεις δυο δεκαδικούς να τους προσθέσεις, η μία υποδιαστολή πρέπει να πέφτει κάτω από την άλλη.

Πώς δεν έχω συναντήσει; Ο κακός χαμός γίνεται με τους δεκαδικούς.
Και μαθήτρια τρίτης γυμνασίου που δεν ήξερε την προπαίδεια μου έχει τύχει, και μαθητής της πρώτης που δεν ήξερε να κάνει πράξεις με το μηδέν, και ό,τι θες.

 

[pidyo]

Rule of Three.

Από τα λινκ μαθαίνω για τον Μιχαήλ τον Ρόδιο, που μεταξύ άλλων χρησιμοποιούσε τη μέθοδο των τριών. Δεν γνώριζα ούτε το πρόσωπο ούτε την πηγή ούτε το δημοσίευμα, ενδιαφέροντα μοιάζουν όλα.

 

[drsiebenmal]

Και συμπτωματικά, για τη Ρόδο της εποχής, πολύ ενδιαφέρον σημερινό άρθρο στο πρόταγκον: Ο Σουλεϊμάν και η Ρόδος, του Κάρολου Μπρούσαλη.

 

[Themis†]

Γλωσσική τριχοτομία στο άρθρο στο οποίο παραπέμπει ο Δόκτορας. "...επισκέφτηκε τον πάπα Κλήμη Ε’...": νομίζω ότι δεν έχω ξαναδεί τέτοια αιτιατική αντί για Κλήμεντα.

 

[nickel]

νομίζω ότι δεν έχω ξαναδεί τέτοια αιτιατική αντί για Κλήμεντα.

Το θεωρώ τόσο φυσιολογικό (το «του Κλήμη»), δίπλα στα «του Ηρακλή», «του Θεμιστοκλή», «της Σαπφώς», τη στιγμή μάλιστα που δεν είναι διαδεδομένη η ονομαστική «ο Κλήμεντας» (κατά τα άλλα γνωστά, «ο Πλάτωνας» κτλ.), που μπορεί και να το διόρθωνα (το «του Κλήμεντα») έξω από τίτλους έργων (Κλήμεντος Προς Κορινθίους Α) κ.τ.ό. Θέλει σκέψη.

 

[drazen]

Από πού το συμπεραίνεις αυτό;

(Συγνώμη για την αργοπορία, που οφείλεται σε διαφορά ώρας.)
Απλό. Συγκρίνοντας την ικανότητα λύσης προβλημάτων, θεωρητικών (σε επίπεδο χαρτιού στο σχολείο) όσο και πρακτικών (απλές κατασκευές σε επίπεδο ζωής, όπως το να κολλήσεις ένα φούιτ μόνος) των τότε συμμαθητών μου και των τωρινών μαθητών μου. Ο σημερινός μέσος όρος, ακόμη και η κορυφή της καμπύλης ευφυΐας του Γκάους, δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να αγγίξουν τα απλούστερα προβλήματα πρακτικής αριθμητικής, η οποία, κατά σύμπτωση ( ; ), αποτελεί τον κορμό της λογικής των προβλημάτων/ερωτήσεων που περιέχουν τα διάφορα διεθνή τεστ (ναι, ναι, εκείνα τα διεθνή, όπου πατώνουμε. (Αλήθεια, ξεφυλλίσατε ποτέ κανένα; )

 

[drazen]

Τουλάχιστον αυτή είναι η εντύπωση που έχω βλέποντας τα πράγματα στο δημοτικό του γιου μου.

Το έργο του οποίου (σχολείου, όχι γιου) κρίνεις αρκετά (τουλάχιστον) επιτυχημένο, αν κατάλαβα καλά.

 

[drazen]

Για την αποστήθιση, με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν έχει εκλείψει, τώρα που το παιδί μου πάει σε φροντιστήριο θεωρητικής κατεύθυνσης και η απαίτηση είναι να μάθει την Ιστορία κυριολεκτικά «απ' έξω».

Δεν εννοούσα την αποστήθιση μιας χρήσης κι έξω. Εννοούσα την αποστήθιση-εργαλείο για την ανάπτυξη των (ήδη καταπληκτικών στα παιδιά) μνημονικών ικανοτήτων, αλλά και αυτοελεγκτικών και επιβραβευτικών δεξιοτήτων. (Μόνο η δια της βίας μέθοδος έπρεπε να αλλάξει, όπως, άλλωστε, και όλη η εκ των άνωθεν βία. Βέβαια, σήμερα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί.)
Πώς να μαθευτεί η ιστορική, φερ' ειπείν, ορολογία περί συνθηκών, πολέμων, αλώσεων, πορθήσεων, εκπορθήσεων κ.τ.λ.. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ένα λεξιλογικό οπλοστάσιο ακριβολογίας έχει ακτίνα δράσης μόνο τον περίβολο του Σχολείου;
" Ἀρχὴ ἐπιστήμης, ὀνομάτων ἐπίσκεψις "

 

[drazen]

Πάντως, ακόμη και στη μακρινή εποχή μου, μπορούσες να πάρεις πολύ καλό βαθμό στην ιστορία χωρίς να τη μάθεις απ' έξω (ή μαθαίνοντάς την απ' έξω εκ των πραγμάτων, από το πολύ διάβασμα, όχι από επιλογή), σε αντίθεση με ό,τι έκανε η πλειονότητα. Αλλά η ευκολία των φροντιστηριάδων την επιβάλλει την αποστήθιση.

Όχι και τόσο μακρυνή. Για σαράντα κάτι σε κόβω (δεν χρειάζομαι απάντηση). ;)
Όταν αναφέρω τον όρο "αποστήθιση", εννοώ εκείνο το ανατροφοδοτούμενο σύστημα επιβολής, αυτοπειθάρχησης, τυφλής αποστήθισης αρχικά (στις μικρές ηλικίες) και κριτικής σύνθεσης (: βάζω μαζί. Τί να βάλεις, αν δεν έχεις τίποτε; ).
Το σύστημα εκείνο κατέληγε σε εξετάσεις εφ' όλης της ύλης, πα' να πει: όλη η Ιστορία (όχι ένα, δύο ή τρία βιβλία), όλη η αρχαία ελληνική γραμματεία και τρεις λατίνοι συγγραφείς. Πολύ υλικό για να το απομνημονεύσεις. Έχτιζες πάνω στα δεδομένα από χρόνια τουβλάκια.
Αντίστοιχης δυσκολίας ήταν και τα θέματα στην "πρακτική" κατεύθυνση. (Είδατε ποτέ φοιτητή ιατρικής να μελατάει, π.χ. ανατομία, και να μην αποστηθίζει χιλιάδες σελίδων, ανοίγοντας ταυτόχρονα το κομικίστικο αυλάκι γύρω από τραπέζι; )

 

[pidyo]

Το έργο του οποίου (σχολείου, όχι γιου) κρίνεις αρκετά (τουλάχιστον) επιτυχημένο, αν κατάλαβα καλά.

Ναι, σε γενικές γραμμές.

Για σαράντα κάτι σε κόβω

Καλά κόβεις.

 

[drazen]

Πώς δεν έχω συναντήσει; Ο κακός χαμός γίνεται με τους δεκαδικούς.
Και μαθήτρια τρίτης γυμνασίου που δεν ήξερε την προπαίδεια μου έχει τύχει, και μαθητής της πρώτης που δεν ήξερε να κάνει πράξεις με το μηδέν, και ό,τι θες.

Ένα κουίζ: τί είναι οικονομικότερο (από άποψη μαθητοωρών). Να μαθευτεί η προπαίδεια με αποστήθιση (κάτι που σιωπηρά ποτέ δεν έπαψε να γίνεται στα σχολεία, όχι όμως "οικουμενικά") ή με "κατανόηση" της διατήρησης της (κάθε φορά διαφορετικά αυξανόμενης ή μεριζόμενης) ποσότητας; Μιας ικανότητας που απαιτεί ένα λογισμικό, το οποίο αναβαθμίζεται κι ενεργοποιείται περί το 10-11ο έτος τους.
(Κάτι ανέφερα για τα νευρωνικά κυκλώματα στο δεύτερο κεράκι.)

 

[bernardina]

...και τρεις λατίνοι συγγραφείς. Πολύ υλικό για να το απομνημονεύσεις. Έχτιζες πάνω στα δεδομένα από χρόνια τουβλάκια...

Όχι τρεις λατίνοι συγγραφείς. Τρία έργα: De bello gallico και De bello civili του Καίσαρος και το Vitae του Νέπωτος. Και τουβλάκια δεν τα λες. Κάτι προς τσιμεντόλιθο, μάλιστα.

been there, done that... ;);)

 

[panadeli]

Απλό. Συγκρίνοντας την ικανότητα λύσης προβλημάτων, θεωρητικών (σε επίπεδο χαρτιού στο σχολείο) όσο και πρακτικών (απλές κατασκευές σε επίπεδο ζωής, όπως το να κολλήσεις ένα φούιτ μόνος) των τότε συμμαθητών μου και των τωρινών μαθητών μου.

Καταλαβαίνεις ελπίζω ότι αυτή η σύγκριση είναι εντελώς αναξιόπιστη. Για να αρκεστώ στο πιο προφανές, με πόση ακρίβεια πιστεύεις ότι μπορείς να αξιολογήσεις την ικανότητα λύσης προβλημάτων των προ τριαντακονταετίας συμμαθητών σου;
Αλλά ακόμα και αξιόπιστη να ήταν, και πάλι δεν θα δικαιολογούσε την εξαγωγή κάποιου γενικού συμπεράσματος.

 

[nickel]

Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία για να κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις. Ούτε η προσωπική εμπειρία μπορεί να μετρήσει αφού είμαστε παρατηρητές από εντελώς διαφορετική θέση τώρα και τότε. Αυτό που συνηθίζω να λέω είναι ότι τα σημερινά παιδιά χρησιμοποιούν το μυαλό τους με διαφορετικό τρόπο, για διαφορετικά πράγματα. Οι προκλήσεις είναι διαφορετικές, τα ενδιαφέροντα δεν μοιάζουν καθόλου, οι ευκολίες και οι δυσκολίες δεν έχουν καμιά σχέση με τα όσα ζήσαμε εμείς. Καλύτερα να κοιτάμε το πόσο καλά ανταποκρίνονται οι νέοι στις προκλήσεις τού σήμερα. Ας πούμε, η υπερβολική ενασχόληση με το ίντερνετ, αυτό το φοβερό δίκοπο μαχαίρι με τα όποια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του, είναι κάτι που δεν υπήρχε καθόλου τότε. Πώς θα μας ωφελήσουν οι συγκρίσεις με το τι ίσχυε πριν από 30 ή 40 χρόνια; Είναι ένα ολοκαίνουργιο πρόβλημα που απαιτεί ολοκαίνουργια αντιμετώπιση.

 

[sarant]

Οι Γάλλοι που έχουν πάθος με τις ντικτέ και που κρατάνε τα στοιχεία εδώ και δεκαετίες, παρατηρούν μια συνεχή, ομαλή πτώση των ορθογραφικών δεξιοτήτων ή έστω επιδόσεων των μαθητών τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Πολλά πανεπιστήμια ιδρύουν ενισχυτικά τμήματα γλώσσας στο πρώτο έτος που απευθύνονται φυσικά σε ημεδαπούς. Πρέπει να το έχω γράψει στο μπλογκ μου, ένας διδάσκοντας σε ΑΕΙ ανέφερε κάποια γουστόζικα λάθη φοιτητών του, όταν κάποιος έγραψε ότι homicide σημαίνει φόνος εντός της οικίας ή άλλος sporadique μανιακός με τα σπορ. Αν το επίπεδο έχει πέσει ή όχι δεν το ξέρω, αλλά τα μαθηματικά που κάνει τώρα η κόρη μου στο λύκειο εμείς τα κάναμε στο πολυτεχνείο. Βέβαια, δεν κάνει γεωμετρία.

 

[nickel]

Το θεωρώ τόσο φυσιολογικό (το «του Κλήμη»), δίπλα στα «του Ηρακλή», «του Θεμιστοκλή», «της Σαπφώς», τη στιγμή μάλιστα που δεν είναι διαδεδομένη η ονομαστική «ο Κλήμεντας» (κατά τα άλλα γνωστά, «ο Πλάτωνας» κτλ.), που μπορεί και να το διόρθωνα (το «του Κλήμεντα») έξω από τίτλους έργων (Κλήμεντος Προς Κορινθίους Α) κ.τ.ό. Θέλει σκέψη.

Έπεσα μόλις σε παρόμοια περίπτωση: ο Φαέθων στην αρχαία γραμματεία έχει μία μόνο γενική: του Φαέθοντος. Από εκεί βλέπω ότι έχει διαδοθεί αρκετά η ονομαστική ο Φαέθοντας. Ωστόσο, μια χαρά διαπρέπει και η γενική του Φαέθωνα, η οποία δεν υπήρχε καθόλου στα αρχαία (ένα Φαέθωνος βρίσκεις όλο κι όλο σε κάποια σχόλια).

 

[Hellegennes]

Οι Γάλλοι που έχουν πάθος με τις ντικτέ και που κρατάνε τα στοιχεία εδώ και δεκαετίες, παρατηρούν μια συνεχή, ομαλή πτώση των ορθογραφικών δεξιοτήτων ή έστω επιδόσεων των μαθητών τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Πολλά πανεπιστήμια ιδρύουν ενισχυτικά τμήματα γλώσσας στο πρώτο έτος που απευθύνονται φυσικά σε ημεδαπούς. Πρέπει να το έχω γράψει στο μπλογκ μου, ένας διδάσκοντας σε ΑΕΙ ανέφερε κάποια γουστόζικα λάθη φοιτητών του, όταν κάποιος έγραψε ότι homicide σημαίνει φόνος εντός της οικίας ή άλλος sporadique μανιακός με τα σπορ. Αν το επίπεδο έχει πέσει ή όχι δεν το ξέρω, αλλά τα μαθηματικά που κάνει τώρα η κόρη μου στο λύκειο εμείς τα κάναμε στο πολυτεχνείο. Βέβαια, δεν κάνει γεωμετρία.

Πώς ακριβώς γίνεται αυτή η σύγκριση Νίκο; Σου είναι εύκολο να μας παραθέσεις μεθοδολογία; Τι ακριβώς συγκρίνουν και με ποιον ακριβώς τρόπο;

 

[Hellegennes]

Απλό. Συγκρίνοντας την ικανότητα λύσης προβλημάτων, θεωρητικών (σε επίπεδο χαρτιού στο σχολείο) όσο και πρακτικών (απλές κατασκευές σε επίπεδο ζωής, όπως το να κολλήσεις ένα φούιτ μόνος) των τότε συμμαθητών μου και των τωρινών μαθητών μου.

Για σύγκρινε την ικανότητα των τότε συμμαθητών σου και των τωρινών μαθητών σου στο πώς κάνουμε φορμάτ. Τι είπες; Δεν είχατε τότε υπολογιστές; Ε, οι ανάγκες αλλάζουν. Αυτό που σου φαίνεται σαν έλλειψη ικανοτήτων στο σημερινό παιδί, είναι απλά στροφή σε άλλη δραστηριότητα -η οποία μπορεί να είναι πολύ πιο πολύπλοκη, ας θυμηθούμε.

Και εν πάση περιπτώσει, νομίζεις ότι συγκρίνεις την τότε ικανότητα των συμμαθητών σου, ενώ στην πράξη συγκρίνεις την τωρινή τους ικανότητα, πράγμα άνισο.

 

[sarant]

Πώς ακριβώς γίνεται αυτή η σύγκριση Νίκο; Σου είναι εύκολο να μας παραθέσεις μεθοδολογία; Τι ακριβώς συγκρίνουν και με ποιον ακριβώς τρόπο;

Απλώς κρατάνε τους βαθμούς, τόσα λάθη σε τόσες αράδες κειμένου. Αν βρω το άρθρο θα βάλω λινκ,