Τραγουδιστές και φοροδιαφυγή: μια σχέση πάθους

[Alexandra]

Από το άρθρο αυτό απομόνωσα, που εξηγεί αυτό που έλεγα πιο πάνω: ότι οι κύριοι καλλιτέχνες, που μας κατακεραύνωσαν επειδή αδίκως τους κατηγορήσαμε, χρεώνουν στην εταιρεία τους ακόμα και το μπουκάλι με το αναψυκτικό που έχουν στο ψυγείο του σπιτιού τους. Αλλιώς δεν θα μπορούσε η κυρία Βίσση να δηλώνει ατομικό εισόδημα 3.000 ευρώ, που δεν φτάνει ούτε για ζήτω.

Ο καθένας από εμάς πωλεί την εργασία του έναντι συμφωνημένης αμοιβής. Από τη συναλλαγή αυτή δεν προκύπτει «κέρδος» αλλά απλό εισόδημα, σαν κι αυτό που προσδοκά ο ταπεινός μισθωτός της εξαρτημένης εργασίας. Πουθενά δεν αναλώνεται κεφάλαιο, χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω ότι οι καλλιτέχνες αποτελούν «εθνικό κεφάλαιο».

Αν εσείς αγοράσετε δώρο σε καλό σας φίλο, θα πληρώσετε και τον φόρο επί του εισοδήματος που θα ξοδέψετε για το δώρο. Αν όμως είστε «άνθρωπος του πνεύματος» το δώρο το αναλαμβάνει η εταιρεία και εξοφλείται «προ φόρων».
Οικιακοί βοηθοί, αυτοκίνητα, ταξίδια, φορέματα, ακόμη και τα σπίτια τους, είναι δαπάνες που μπαίνουν στο κασέ του καλλιτέχνη και στο κόστος των υπηρεσιών του επαγγελματία. Συχνά, μάλιστα, δεν πληρώνεται ούτε φόρος διανεμομένων κερδών. Κερδίζουν έτσι τη διαφορά των είκοσι εκατοστιαίων μονάδων μεταξύ του εταιρικού και του προσωπικού φόρου.

Την επόμενη φορά που θα ερωτηθείτε από τα παιδιά σας γιατί στις λίστες της εφορίας δεν υπάρχει κανείς εκατομμυριούχος, απαντήστε: «Εχουμε καλούς λογιστές και ακόμη καλύτερους εφοριακούς»!
​

 

[Hellegennes]

Πρώτα απ' όλα, είναι γελοίο που ο νόμος επιτρέπει να δικαιολογήσεις μέσω εταιρείας αντικείμενα κάτω από μία αξία. Υποτίθεται ότι πρόκειται για διευκόλυνση του επαγγελματία.

 

[SBE]

Μα οι εταιρίες έχουν και χαρτί τουαλέτας, και καθαριστικά και καφέ και τσάι και το γάλα της ημέρας κλπ πράγματα μικρής αξίας.
Συνήθως αυτά μπαίνουν στα μικροέξοδα και δεν χρειάζεσαι καν απόδειξη (αν και στην Ελλάδα ίσως να χρειάζεσαι).

 

[Hellegennes]

Μα οι εταιρίες έχουν και χαρτί τουαλέτας, και καθαριστικά και καφέ και τσάι και το γάλα της ημέρας κλπ πράγματα μικρής αξίας.
Συνήθως αυτά μπαίνουν στα μικροέξοδα και δεν χρειάζεσαι καν απόδειξη (αν και στην Ελλάδα ίσως να χρειάζεσαι).

Ε, αυτό λέω. Διευκόλυνση είπαμε, όχι παραξήλωμα. Γιατί θα πρέπει το χαρτί τουαλέτας και ο καφές και τα καθαριστικά να μπαίνουν στα έξοδα της επιχείρησης; Εκτός κι αν η επιχείρηση διατηρεί ουρανοξύστη, τα έξοδα αυτά δεν είναι μεγάλα· οπότε παύει να είναι απλώς διευκόλυνση.

 

[Palavra]

Εκτός κι αν η επιχείρηση διατηρεί ουρανοξύστη, τα έξοδα αυτά δεν είναι μεγάλα

Εκτός κι αν η επιχείρηση αποτελείται από ένα άτομο, τα έξοδα αυτά συνολικά ανέρχονται σε χιλιάδες ευρώ το χρόνο - όσο πιο πολλοί άνθρωποι δουλεύουν σε αυτή, τόσο πιο πολλές χιλιάδες. Το ότι κάποιος κάνει κατάχρηση του νόμου -στην προκειμένη παρανομεί, διότι τα αντικείμενα που χρεώνονται χρησιμοποιούνται για προσωπική χρήση- δεν σημαίνει ότι ο νόμος πρέπει να αλλάξει.

 

[drsiebenmal]

Το θέμα είναι ότι ένας τραγουδιστής τέτοιου επιπέδου δεν είναι απλώς «ένας υπάλληλος που βγάζει το μεροκάματο» —και αυτό, δεν το έχει πει κανείς ακόμη. Κάθε «ωδική εταιρεία» δημιουργεί θέσεις εργασίας, τζίρο, ακόμη και εισαγωγή συναλλάγματος. Κάπου είχα διαβάσει ότι πριν από μερικά χρόνια, η βιομηχανία του τραγουδιού ήταν κορυφαία πηγή εσόδων για το ΗΒ. Απλώς δεν παράγει χειροπιαστά αγαθά, αλλά υπηρεσίες. Αυτό ακριβώς που θέλουμε.

Μακάρι να μπορούσαμε να είχαμε πολλούς κορυφαίους καλλιτέχνες, με εξωστρέφεια στο προϊόν τους. Είχα διαβάσει πριν από χρόνια ότι η βιομηχανία τραγουδιού έχει περάσει πρώτη στους συναλλαγματοφόρους κλάδους στο ΗΒ. Η Νορβηγία αντλεί σημαντικά έσοδα από τους συγγραφείς της.

Αν δεν στηρίξουμε τις βιομηχανίες παραγωγής υπηρεσιών τουλάχιστον με μέτρα ανάλογα με τις αγροτικές και βιομηχανικές παραγωγικές μονάδες και τα αντίστοιχα σχήματα, τι ακριβώς θέλουμε;

Όταν αναφερόμαστε σε αυξημένη απώλεια πνευματικού δυναμικού, σκεφτόμαστε μόνο πανεπιστημιακούς και επαγγελματίες της υγείας;

Α, και υπόψη: Αν προσπαθήσει ένας μισθωτός να σχηματίσει μια μικρή εταιρεία που θα πουλάει τις υπηρεσίες του αντί τη μισθωτή εργασία του, το αποτέλεσμα είναι (και πάντα ήταν) περίπου ίδιο. Το παρακολουθώ εδώ και χρόνια (μπας και βρω καμιά χρυσή ευκαιρία... :)).

 

[pidyo]

Για να μη λέμε διαρκώς τα ίδια, ποια έξοδα επιτρέπει να καταγραφούν ως εταιρικά το ελληνικό δίκαιο (αφού πολλοί από τους καλλιτέχνες δήλωσαν ότι οι εταιρίες τους έχουν έδρα την Ελλάδα), ιδίως στις περιπτώσεις των μονοπρόσωπων ΕΠΕ που κάποιοι δήλωσαν ότι έχουν ιδρύσει); Με άλλα λόγια πώς διακρίνει το ελληνικό δίκαιο το χαρτί υγείας, τις τουαλέτες (και με τις δύο έννοιες), τις θαλαμηγούς, τα σπίτια κλπ. της Άννας Βίσση από τα αντίστοιχα αγαθά της «Άννα Βίσση ΕΠΕ»;

 

[drsiebenmal]

Καλωσόρισες στο χάος του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και την εκτίμηση του ελεγκτή εφόρου.

 

[SBE]

Μια εταιρία αυτού του είδους μπορεί να απασχολεί τα ακόλουθα άτομα:
Γραμματέα, έναν ή περισσότερους
Βοηθό γενικών καθηκόντων (μπορεί και δυο, αν δουλεύουν βάρδιες)
Λογιστή
Ειδικευμένο προσωπικό σχετικό με το αντικείμενο της επιχείρησης (κομμωτή, μακιγιέρ, ενδυματολόγο)
Και ανάλογα με τις άλλες ανάγκες:
Διευθυντή γραφείου (δηλαδή οικονόμο, εφόσον η δουλειά του είναι τα οικιακά), με το ανάλογο προσωπικό, π.χ. καθαρίστριες, κηπουρό, έκτακτο προσωπικό για μαστορέματα κλπ, που σκοπός τους είναι να διατηρείται σε καλή κατάσταση η έδρα της εταιρίας.
Μάγειρες και προσωπικό εστίασης που κανονίζει τα της εστίασης των εργαζομένων και των πελατών/συνεργατών (π.χ. σε δεξιώσεις και πάρτυ).
Σωφέρ και λοιπό προσωπικό για τις εταιρικές μετακινήσεις.

Το χαρτί τουαλέτας, ο καφές κλπ μπορεί να δικαιολογηθεί σαν εταιρικό έξοδο εφόσον προορίζεται για όλους αυτούς.

Γενικά, το μόνο που μπορεί να κάνει η εφορία εύκολα είναι να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες των εταιριών να δίνουν στον εαυτό τους για μισθό το κατώτατο (6000 το χρόνο καθαρά; ) και να πληρώνουν εισφορές π.χ. στο ΤΕΒΕ γι'αυτό και να κάνει προσεκτικότερο έλεγχο στο τι δηλώνουν για έξοδα και στο πόσα από αυτά είναι προσωπικά κι οχι εταιρικά. Να τους βάλει π.χ. να υποβάλουν πίνακες με χιλιομετρικές αποστάσεις που έκαναν με το ιχ και να κρίνουν πόσες είναι προσωπικές και πόσες επαγγελματικές. Αλλά πέρα από το ότι αυτό είναι χρονοβόρο και έχει αμφίβολα αποτελέσματα, θα μπορούσε ένας καλλιτέχνης να ισχυριστεί κάτι που δεν μπορεί να ισχυριστεί άλλος επιχειρηματίας: ότι λόγω της φύσης του επαγγέλματος η δημόσια εικόνα είναι σημαντικότατη και δεν μπορεί η Βίσση π.χ. να βγει από το σπίτι αχτένιστη γιατί θα επηρεαστεί η δημόσια εικόνα της. Και ομοίως, δεν μπορεί ο Σάκης να χρησιμοποιήσει συγκοινωνία χωρίς να προκαλέσει πρόβλημα συνωστισμού απο θαυμάστριες και θα χρειαστεί να παρέμβει η αστυνομία άσκοπα, ενώ αν πήγαινε με το ιχ κανένας δεν θα τον έβλεπε.

 

[drsiebenmal]

Μπορεί να κρίνει ένας εφοριακός αν το Μεγάλο βιβλίο των αμχαρικών επιγραφών είναι απαραίτητο σε έναν επιγραφολόγο ή όχι; Αν ένας μεταφραστής πρέπει να έχει ένα ή έξι αγγλοελληνικά λεξικά; Αν στην εικόνα του Μέσι ταιριάζει τρίλιτρη ή δίλιτρη λιμουζίνα;

Γενικά, το μόνο που μπορεί να κάνει η εφορία εύκολα είναι να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες των εταιριών να δίνουν στον εαυτό τους για μισθό το κατώτατο (6000 το χρόνο καθαρά; )

Στην ουσία, όμως, πέρα από τα όποια αυξημένα έσοδα (που μπορεί να θεωρήσεις τον έλεγχό τους αντίστοιχο με τον έλεγχο των πρώτων υλών σε άλλους κλάδους, όπου πρέπει να ελέγχεται ο τρόπος τιμολόγησης, οι τριγωνικές συναλλαγές και πολλά άλλα) η ουσία βρίσκεται ακριβώς στο τι μισθούς πληρώνει στον ιδιοκτήτη της μια εταιρεία και πώς φορολογούνται τα καθαρά κέρδη της εταιρείας, δηλαδή του ιδιοκτήτη (που προκύπτουν αφού πληρωθούν οι μισθοί).

Εδώ υπάρχει μια ασταθής ισορροπία: Μικρότερος μισθός (που φορολογείται με χαμηλότερο συντελεστή προσωπικού εισοδήματος) σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη. Νομίζω ότι (αντίθετα με το μίνιμουμ 6χίλιαρο που λέει η SBE) η εφορία θα έπρεπε να πιέζει να είναι ο μισθός ο μεγαλύτερος δυνατός ή να υπάρχουν ανάλογοι με του προσωπικού εισοδήματος συντελεστές φορολόγησης των διανεμόμενων (όχι των επανεπενδυόμενων) κερδών. Εκεί παίζονται άλλωστε οι ουσιαστικές αλλαγές σε κάθε τροποποίηση του φορολογικού συστήματος.

 

[SBE]

O λόγος που δεν μπορείς να υποχρεώσεις να είναι ο μισθός ο μεγαλύτερος δυνατός:
Μπορεί οι ιδιοκτήτες να αποφασίσουν να μην πάρουν μισθό όταν τα οικονομικά της εταιρίας δεν είναι καλά. Τους στερείς την ευελιξία, η οποία μπορεί να σώσει την επιχείρηση.

 

[SBE]

Κάτι που νομίζω μας χαρακτηρίζει κάπως, από εδώ:

Στην αρχή της εβδομάδας, ο φαρμακοποιός έμοιαζε φαβορί για τον χαρακτηρισμό «ο εχθρός του λαού από 10 έως 16/9» – έτσι τουλάχιστον αντιμετωπίστηκαν οι εκπρόσωποί τους σε κάποιες ενημερωτικές εκπομπές. Γρήγορα όμως τη θέση του ιδιοκτήτη φαρμακείου πήρε ο απεργός δάσκαλος και ο διαμαρτυρόμενος πανεπιστημιακός, όμως και τους δύο τούς ξεπέρασε ο φορο-επιδέξιος τραγουδιστής. Αυτός συγκεντρώνει τώρα τα πυρά των αγανακτισμένων τηλεοπτικών σχολιαστών, όπως συνέβαινε πριν από λίγους μήνες με τους απατεώνες δήθεν αόμματους της Ζακύνθου ή, παλαιότερα, με τους ιδιοκτήτες ταξί ή φορτηγών.

Γιατροί, εκπαιδευτικοί, δικαστικοί, ένστολοι: ποια επαγγελματική κατηγορία έχει πιο πολύ δίκιο ή άδικο; Ποιοι δεν θέλουν να σηκώσουν το βάρος της θυσίας που τους αναλογεί; Ποιο χρυσό λαρύγγι μάς παίρνει την μπουκιά από το στόμα; Φαίνεται ότι, εκτός από τη φορολογική ειλικρίνεια, υπάρχει και ο φορολογικός πατριωτισμός του οποίου καλούμαστε να γίνουμε κριτές.

 

[nickel]

Κάτι που νομίζω μας χαρακτηρίζει κάπως

Και επειδή ήδη κατέθεσα την απέχθειά μου για τις γενικεύσεις, τι θα πει «μας»; Να είναι οι Έλληνες, οι Λεξιλόγοι, οι δέκα που έγραψαν σ' αυτό το νήμα;

 

[SBE]

Το άφησα επίτηδες γενικό και σε πρώτο προσωπο, επιμένεις να αναφέρω ονόματα Λεξιλόγων;

 

[Palavra]

Εγώ πάντως αυτά τα διαβάζω βερεσέ. Η κριτική στις αθέμιτες και παράνομες πρακτικές που επιβαρύνουν όλο το κοινωνικό σύνολο είναι φυσιολογική. Είναι επίσης υπεραπλουστευτικό το να γράφει κανείς ότι αναζητείται ένας που μας παίρνει την μπουκιά από το στόμα. Υπάρχουν πολλές ομάδες που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχουν συμβάλει στο να φτάσουν τα πράγματα εδώ που έφτασαν, και που έχουν αποκτήσει πλούτο εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων - εκτός κι αν είναι κανείς από αυτούς που πιστεύουν ότι για όλα φταίει το μνημόνιο που το έφερε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ για να πλήξει το αθάνατο (και φυσικά αθώο από κάθε αμαρτία) ελληνικό έθνος.

 

[SBE]

Και μία από αυτές τις ομάδες είναι οι μεταφραστές- υποτιτλιστές- επιμελητές. Να μην το ξεχνάνε αυτό όσοι κάθε βδομάδα ανακαλύπτουν νέα κατηγορία πολιτών που φοροδιαφεύγει.

 

[nickel]

Είμαι σίγουρος ότι και οι τραγουδιστές στα φόρουμ τους αποδοκιμάζουν τους μεταφραστές που φοροδιαφεύγουν, οπότε είμαστε 1-1.

 

[SBE]

Το οποίο απλως επιβεβαιώνει αυτό που έλεγα, ότι κατηγορούμε ο ένας τον άλλον.
Και κάθε τόσο ανακαλύπτουμε έναν καινούργιο εχθρό.

 

[nickel]

Πρέπει να φτιάξω εικονίδιο.

 

[SBE]

Νομίζω ότι όλοι αντιλήφθηκαν την ειρωνεία την πρώτη φορά. Άλλωστε δεν πρόκειται κανείς να ασχοληθεί με τη φοροδιαφυγή των μεταφραστών σύντομα, έχουν προτεραιότητα πιο πιασάρικα επαγγέλματα έτοιμα να προκαλέσουν την ιερή αγανάκτηση του φιλοθεάμονος κοινού.