Αν ήξερα...
Αν ήξερα...
Σύμφωνοι, να παραδεχτώ την κακή επίδραση των πολέμων και του εμφυλίου. Το βασικό πρόβλημά μας παραμένει η απουσία αστικής τάξης και ελίτ με αρχές επειδή "καταστράφηκαν" από τα παραπάνω. Αλλά είχαμε χρόνο μετά το 74 να φτιάξουμε ένα "ελάχιστο" κράτος και δεν μπορέσαμε . Ο λόγος, ειδικά μετά το 81 και την είσοδο στην ΕΟΚ, το εύκολο χρήμα των πακέτων στήριξης. Κάτι ανάλογο με τα πετρέλαια των χωρών της Μέσης Ανατολής και τον εύκολο πλουτισμό τους. Επίσης, θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω τις γενικεύσεις και να πω ότι η σύγχρονη Ελλάδα (μετά το 1821) ήταν ένα σύνολο φατριών. Οι ορεινές κοινωνίες είναι κλειστές κοινωνίες και επιβιώνουν επειδή φτιάχνουν φατρίες, βλ. Σφακιά, Μάνη, Αλβανία, Σκωτία. Οι φατρίες δεν φτιάχνουν κράτη, αλληλοτρώγονται μέχρι να τους κάτσει στο σβέρκο κάποιος "ξένος". Συμπέρασμα, παραμένω κυνικά απαισιόδοξος.Ας βγάλουμε απ'έξω χώρες με αποικίες. Η Ελβετία επίσης δεν είχε ποτέ πολέμους και καταστροφές. Τις άλλες δεν τις ξέρω και τόσο καλά, αλλά δεν έχουν βαριά βιομηχανία από το 19ο αιώνα;
Πάντως σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα της βιομηχανίας (όσης έμεινε) στην Ελλάδα είναι ότι δεν μπορεί να πουλήσει αυτά που παράγει και επομένως αναγκάζεται να σταματά την παραγωγή και να απολύει αβέρτα το προσωπικό της για να μη πτωχεύσει. Γι' αυτό και η νέα "μόδα", ή, πιο σωστά, η ανάγκη της εκ περιτροπής εργασίας και μερικής απασχόλησης, επικρατεί πιά στις εργασιακές σχέσεις. Όχι δουλειά για έξι μέρες, ούτε για πεντε, ούτε καν για τεσσερις, δεν υπάρχει στα εργοστάσια σήμερα στην Ελλάδα. Ξέρω μεγάλη βιομηχανία παραγωγής ρούχων που σήμερα (αρχές Σεπτεμβρίου) σταματά το τμήμα του κοπτηρίου της μέχρι τον Δεκέμβριο, γιατί δεν χρειάζονται να παραγάγουν άλλα προϊόντα, καθως οι αποθήκες τους είναι γεμάτες. Και επειδή οι εξαγωγές μας (ως χώρα) είναι στα σπάργανα, τα πράγματα θα χειροτερέψουν πριν καλυτερέψουν. Αν δεν λυθεί το πρόβλημα της εσωτερικής κατανάλωσης, δεν βλέπω φως, εκτός αν ξαφνικά βρεθούν νέες εξαγωγικές αγορές. Επομένως το να συζητάμε για εξαήμερη εργασία ως λύση τών σημερινών εργασιακών προβλημάτων στην Ελλάδα είναι για μένα τελειως θεωρητική συζήτηση και πολύ μακριά από την σημερινή πραγματικότητα.