Το νήμα για την παιδεία

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Άκουσα προσεκτικά έναν πρύτανη που εξηγούσε την κατάσταση. Σύμφωνα με τον νόμο, τα αποθεματικά των ΑΕΙ/ΤΕΙ κατατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία τα διαχειρίζεται με συγκεκριμένους τρόπους, ανάμεσα στους οποίους και η μετατροπή τους σε ομόλογα. Ο πρύτανης ήταν αρκετά σαφής (εκτός αν κατάλαβα λάθος): Δεν κατηγορούσε κανέναν για κάτι παράνομο, αλλά «γιατί να μας το κάνουν εμάς αυτό και να τα μετατρέψουν σε ομόλογα λίγο πριν κουρευτούν». Αντίστοιχο πρόβλημα έχουν, από όσο κατάλαβα,και διάφορα επαγγελματικά ταμεία. Αν κατάλαβα λάθος ή δεν ισχύουν αυτά, διορθώστε με, επειδή εδώ στηρίζω και την επόμενη επιχειρηματολογία μου.

Έχω πάντα μια δυσκολία στις συζητήσεις όπου το νόμιμο εναλλάσσεται με το ηθικό και το «σωστό» κατά το δοκούν του συνομιλητή. Ή το ένα ή το άλλο. Στο συγκεκριμένο λοιπόν, φεύγοντας από το νόμιμο (όπου προφανώς, αν κατάλαβα καλά, η ΤτΕ είναι καλυμμένη), έχω μερικές απορίες:

Οι σύγκλητοι των ΑΕΙ/ΤΕΙ (και αντίστοιχα, οι διοικήσεις των ταμείων) δεν παρακολουθούν καθόλου τις δημόσιες συζητήσεις των τελευταίων μηνών; Δεν έχουν δει ότι το κράτος δεν πρόκειται να χαρίσει δεκάρα, ούτε καν στους ιδιώτες επενδυτές --που επίσης εμπιστεύτηκαν το «σοβαρό» δημόσιό μας για να βάλουν σε ομόλογα το εφάπαξ τους ή τα χρήματα από το χωράφι που πούλησαν για τα γεράματά τους;

Αφού λοιπόν γνωρίζουν ότι το ελληνικό κράτος σε συνεργασία με την ΤτΕ προσπαθούν να σβήσουν χρέος και ότι η ΤτΕ έχει το δικαίωμα/δυνατότητα να μετατρέψει τα αποθεματικά τους σε παλιόχαρτα, γιατί δεν προφυλάσσονται έγκαιρα; Γιατί δεν της το απαγορεύουν νομικά ή γιατί δεν αποσύρουν τα χρήματά τους; Αν δεν γίνεται επειδή δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, γιατί δεν το λένε από πριν, όπως έκαναν τουλάχιστον (επί ματαίω, αλλά λέμε τώρα) τα ασφαλιστικά ταμεία; Γιατί παριστάνουν εκ των υστέρων τα αθώα παιδάκια που τους έκλεψαν τον κουμπαρά τους;

Και μια γενικότερη απορία. Αν το ελληνικό κράτος κήρυσσε στάση πληρωμών και χρεοκοπούσε και για να αντεπεξέλθει τύπωνε αβέρτα νεοδραχμές, οπότε θα εξαερωνόταν η αξία των χρηματικών αποθεματικών (σε νέες δραχμές), τότε τι θα έλεγαν τα ΑΕΙ/ΤΕΙ; Γιατί η ΤτΕ δεν μετέτρεψε έγκαιρα τα χρηματικά αποθεματικά τους σε ομόλογα με ρήτρα ξένου δικαίου;

Γιατί έχω την εντύπωση ότι πρόκειται για άλλη μια δημόσια συζήτηση με μισόλογα όπου απλώς καλούμαστε να επιλέξουμε τα επιχειρήματα που ταιριάζουν στις ήδη παγιωμένες απόψεις μας;
 

Zazula

Administrator
Staff member
Όταν μια οικογένεια ξεμείνει από λεφτά και δεν έχει ούτε να φάει, ε κάποια στιγμή —αναπόφευκτα— σπάει και τον κουμπαρά των παιδιών...
 
 

SBE

¥
Μόνο που δεν πήρε η οικογένεια το περιεχόμενο του κουμπαρά των παιδιών, αλλά το εξαφάνισε.
Το ζήτημα είναι αν εξαφάνισε αυτά που είχε υποσχεθεί ότι θα πληρώσει (έξυπνη κίνηση από το κράτος για να μη φανεί ότι δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του) ή αν εξαφάνισε αυτά που είχε ήδη πληρώσει (ηλίθια κίνηση).
Και βεβαίως αν η ΤτΕ μαζί με τα ομόλογα δημοσίου αγόραζε και CDS κανένας δε θα γκρίνιαζε γιατί θα έπαιρναν όλοι λεφτά.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Η «ηθική» του ελληνικού συνδικαλισμού

Του Ιωάννη Ληξουριώτη
Παρακινήθηκα για τις σκέψεις που ακολουθούν από τον εύστοχο τίτλο «Κινητοποιήσεις με το “πρώτο κουδούνι”» ενός ρεπορτάζ της «Καθημερινής» που αναφέρεται στα άμεσα απεργιακά σχέδια της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Τι αποφάσισε λοιπόν το καλό αυτό συνδικάτο των δασκάλων των παιδιών μας; Να κηρύξει απεργιακή κινητοποίηση «με το πρώτο κουδούνι», την 12η Σεπτεμβρίου, την ημέρα δηλαδή που τα παιδάκια θα έχουν την πρώτη τους επαφή με το σχολείο ή θα επιστρέφουν στα μαθητικά θρανία.

 
Οι δάσκαλοι θα κάνουν απεργία γιατί όλοι οι υπόλοιποι καλοπερνάμε κι αυτοί είναι οι μόνοι αδικημένοι της υπόθεσης; Ή απλά κουράστηκαν από το ζεστό καλοκαίρι και λένε να κάνουν μερικά μπάνια ακόμη;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Μα υπάρχει μεγαλύτερη αδικία από το να θέλουν να σε αξιολογήσουν;

Και πέρα από την πλάκα, κάποτε είχα έναν διευθυντή στο Γυμνάσιο που ήταν ανίκανος και βλάκας. Όταν με άκουσε να λέω ότι θα έπρεπε το Δημόσιο να σταματήσει να προσλαμβάνει τον κάθε ανίκανο και μειωμένου καταλογισμού που γράφεται στην επετηρίδα (τότε ίσχυε ακόμα), η απάντησή του ήταν: "Και τι να γίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Πού αλλού θα βρουν δουλειά;"
 
Δίκιο είχε. Αν διώξουμε όλους τους ανίκανους και τους βλάκες από τα ελληνικά σχολεία, τότε πώς θα αναθρέψουμε τη νέα γενιά ανίκανων και βλακών;
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Άσε που τι θα γίνουν οι καθηγητές που διδάσκουν στα φροντιστήρια την ύλη που θα έπρεπε να διδάσκουν οι ανίκανοι και βλάκες στο σχολείο; Κλέφτες;
 

SBE

¥
Πρόσφατα μίλαγα με γνωστό μου καθηγητή σε γυμνάσιο που έκανε διδακτορικό και εδώ και δυο- τρία χρόνια προσπαθεί να πάρει απόσπαση σε πανεπιστήμιο, χωρίς να το καταφέρνει, και ασφυκτιά κοτζάμ διδάκτορας στα στεγανά του σχολείου. Τον ρώτησα λοιπόν μήπως ήρθε η ώρα να κάνει τα χαρτιά του για σχολικός σύμβουλος (μεγαλύτερος μισθός και πολλά εκτός έδρας με ωράριο γραφείου) κι η απάντηση ήταν ότι θα το σκεφτεί μόνο αν όντως τους αυξήσουν το ωράριο στις 22 ώρες διδασκαλίας. Μ'άλλα λόγια ο στόχος της μετάθεσης/ μετάταξης/ απόσπασης είναι να διατηρηθεί το αραλίκι κι όχι κάποια επαγγελματική ανησυχία. Όταν το επεσήμανα πήρα την απάντηση "μα 22 ώρες δε δούλευα όταν ήμουνα πρωτοδιόριστος". Το ενδιαφέρον είναι ότι οι 22 ώρες είναι ο μέσος όρος της ΕΕ.
 
Επέστρεψα σήμερα σχολείο ύστερα από τρία χρόνια απουσίας. Τρία χρόνια στα οποία οι μισθωτοί υπέστησαν σκληρές μειώσεις, η ανεργία εκτοξεύθηκε, η χώρα έγινε ρεζίλι διεθνώς, και βάλαμε και τους νεοναζί στη βουλή. Αλλά ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν. Απ' ό,τι φαίνεται, τα πράγματα που απασχολούν τους συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που τους απασχολούσαν τρία χρόνια πριν. Για παράδειγμα, στη σημερινή συνεδρίαση ξέσπασε κακός χαμός όταν η διευθύντρια τόλμησε να ζητήσει κάτι αδιανόητο: κατά την κατάρτιση του προγράμματος να υπάρξει πρόβλεψη ώστε σε κάθε διδακτική ώρα να υπάρχει τουλάχιστον ένας διαθέσιμος εκπαιδευτικός στο σχολείο που να μην έχει εκείνη την ώρα μάθημα. Με το φτωχό μου το μυαλό θεώρησα ότι οι ώρες αυτές ήταν 35 (7 διδακτικές ώρες την ημέρα επί 5 ημέρες την εβδομάδα), οι οποίες, διαιρούμενες δια των 27 συναδέλφων έβγαζε λίγο παραπάνω από μία ώρα ανά συνάδελφο, που δεν είναι δα και πολύ. Το επισήμανα στη μαθηματικό δίπλα μου, η οποία έσπευσε αμέσως να με διορθώσει. Οι ώρες δεν ήταν 35 αλλά 25, γιατί η έβδομη ώρα δεν μετράει (πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο που τελείωσε μάθημα την έκτη ώρα να κάτσει στο σχολείο, για τιμωρία, και την έβδομη ώρα;), αλλά ούτε και η πρώτη (πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο να κουβαληθεί στο σχολείο από τις 8.15 χωρίς να έχει μάθημα;). Η διευθύντρια διαμαρτυρήθηκε ότι ειδικά την πρώτη ώρα ήθελε οπωσδήποτε να υπάρχει κάποιος, και ακολούθησε το έλα να δεις για τουλάχιστον ένα δεκαπεντάλεπτο. Την ίδια στιγμή η τρόικα ζητάει εξαήμερο στον ιδιωτικό τομέα, αναμένονται νέες μειώσεις σε συντάξεις και περικοπές στο εφάπαξ κ.ο.κ. Είναι ίσως παρήγορο που όλα αυτά δεν μας ακουμπάνε, και εξακολουθούμε να κονταροχτυπιόμαστε όπως πριν για το ποιος δεν θα υποχρεωθεί να κάτσει μια ώρα παραπάνω στο σχολείο. Όλα τριγύρω μας αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν.
 

nickel

Administrator
Staff member
Για να επανέλθουμε στα θέματα της παιδείας (τα υπόλοιπα μπαίνω σ' έναν πειρασμό να τα μετακινήσω — θα δείξει), το παρακάτω έχει ενδιαφέρον. Δεν ήξερα τίποτα για τα φροντιστήρια που γίνονται εκπαιδευτήρια. Να κλείσουν, βεβαίως βεβαίως, αλλά να μας προβληματίσουν κιόλας για τα στραβά που αντικατοπτρίζει η λειτουργία τους.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=17938


ΥΓ. Τα εργατικά πήγαν εδώ τελικά:
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?12007-Για-το-εξαήμερο
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
...πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο που τελείωσε μάθημα την έκτη ώρα να κάτσει στο σχολείο, για τιμωρία, και την έβδομη ώρα, αλλά ούτε και η πρώτη (πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο να κουβαληθεί στο σχολείο από τις 8.15 χωρίς να έχει μάθημα;
Ξέρω φυσικά ότι δεν ενστερνίζεσαι αυτό το ερώτημα, στο οποίο η απάντηση είναι απλούστατη: όπως πάνε όλοι οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους από τις 8 μέχρι τις 2, ανεξάρτητα αν έχουν συγκεκριμένη δουλειά να κάνουν εκείνη την ημέρα. Σε καμιά άλλη δουλειά δεν λέει ο εργαζόμενος: "Εγώ τελείωσα αυτά που είχα να κάνω σήμερα, θα την κοπανήσω από τις 12. Και εντάξει, να την κοπανήσεις όταν ο διευθυντής σου λέει ότι μπορείς να την κοπανήσεις -- αλλά όταν ο διευθυντής λέει ότι σε θέλει στο σχολείο για το διοικητικό καθήκον το οποίο σου αναθέτει, με ποιο θράσος απαντάνε οι εργαζόμενοι ότι αυτό δεν γίνεται;

Και για να προλάβω αυτούς που θα μου πουν ότι ο εκπαιδευτικός κάθεται μόνο 20 ώρες (το πολύ) στο σχολείο επειδή έχει και δουλειά στο σπίτι: Αυτό το επιχείρημα θα έστεκε αν το μειωμένο ωράριο παρουσίας στο σχολείο το είχαν μόνο εκείνες οι ειδικότητες που ΕΧΟΥΝ δουλειά στο σπίτι, και όχι όλοι, ανεξαρτήτως ειδικότητας. Επίσης, άλλη δουλειά στο σπίτι έχει ένας φιλόλογος (πολλή), άλλη ένας φυσικοχημικός (λίγη) και άλλη ένας καθηγητής καλλιτεχνικών (μηδενική). Γενικά, με εξαίρεση τους φιλολόγους ελληνικής και ξένης γλώσσας, οι άλλες ειδικότητες μόνο από ψώνιο μπορεί να βάζουν δουλειά στο σπίτι και μετά να παίρνουν τετράδια να διορθώσουν. Δηλαδή, μπορεί να βάζουν οι μαθηματικοί ασκήσεις, αλλά τις εξετάζουν στον πίνακα, συνήθως δεν παίρνουν τετράδια στο σπίτι τους.

Αυτά στο γυμνάσιο. Στο λύκειο, κάποιες ειδικότητες χρειάζονται αρκετή προετοιμασία για να μπουν στην τάξη, αλλά μετά από λίγα χρόνια, λογικά έχεις μάθει την ύλη και όλες τις ασκήσεις απ' έξω. Και εν πάση περιπτώσει, έχεις ωράριο 18 διδακτικών ωρών, π.χ., προστίθενται και 2-3 κενά, πας στις 21. Ε, αν σου ζητήσουν, να καθίσεις στο σχολείο 23 ή 24 ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ, των 40-45 λεπτών δηλαδή, δεν είναι τραγικό.

Αλλά αυτό που είδα εγώ 23 χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση ήταν ότι το ΠΡΩΤΟ πράγμα που μαθαίνει ο νεοδιόριστος είναι το δικαίωμά του να πηγαίνει στο σχολείο γύρω στις 20-22 ώρες τη βδομάδα -- και φυσικά να είναι όσο το δυνατόν πιο συνεπτυγμένες, με τα λιγότερα δυνατά κενά. Μαθαίνει επίσης να μελετάει το ανακοινωμένο μέσα στο γραφείο καθηγητών πρόγραμμα διδασκαλίας όλων των υπηρετούντων στο σχολείο, να κάνει συγκρίσεις και να παραπονιέται "Γιατί εμένα μ' έβαλες να κάνω μάθημα έβδομη ώρα, ενώ ο άλλος φεύγει από την τέταρτη ή πέμπτη ώρα", και άλλα τέτοια πράγματα. Επίσης, ότι ο κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να επιλέγει αν προτιμάει να πηγαίνει τις περισσότερες μέρες νωρίς το πρωί και να σχολάει ανάλογα νωρίς ή να πηγαίνει πιο αργά και να σχολάει αργά.
 
Ξέρω φυσικά ότι δεν ενστερνίζεσαι αυτό το ερώτημα [...]

Λες να πρέπει να βάζω ένα irony alert κάθε φορά που γράφω τέτοια;

Κατά άλλα, όλα αυτά που γράφεις πιστεύω ότι αντικατοπτρίζουν πλήρως τη σχολική πραγματικότητα, η οποία δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί στο ελάχιστο από τα γερά χαστούκια που έχουμε φάει, το ένα μετά το άλλο, τα τελευταία τρία χρόνια.
 

SBE

¥
Δεν ήξερα τίποτα για τα φροντιστήρια που γίνονται εκπαιδευτήρια. Να κλείσουν, βεβαίως βεβαίως, αλλά να μας προβληματίσουν κιόλας για τα στραβά που αντικατοπτρίζει η λειτουργία τους.

Επειδή είχα παλιά πάρε- δώσε με ιδιωτικά σχολεία, είχα μείνει στο ότι οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων εξετάζονται από τα δημόσια σχολεία για το απολυτήριο. Δηλαδή οι καθηγητές του πλησιέστερου δημόσιου ή όποιος άλλος έκρινε η επιθεώρηση ΜΕ πήγαιναν στο ιδιωτικό σχολείο και έκαναν τις εξετάσεις. Αυτό προφανώς έχει καταργηθεί, ε;
 

Inachus

Member
Οι ώρες δεν ήταν 35 αλλά 25, γιατί η έβδομη ώρα δεν μετράει (πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο που τελείωσε μάθημα την έκτη ώρα να κάτσει στο σχολείο, για τιμωρία, και την έβδομη ώρα; ), αλλά ούτε και η πρώτη (πώς θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από έναν συνάδελφο να κουβαληθεί στο σχολείο από τις 8.15 χωρίς να έχει μάθημα; ). Η διευθύντρια διαμαρτυρήθηκε ότι ειδικά την πρώτη ώρα ήθελε οπωσδήποτε να υπάρχει κάποιος, και ακολούθησε το έλα να δεις για τουλάχιστον ένα δεκαπεντάλεπτο.
(Περίπου) μία ώρα τη βδομάδα ανά εκπαιδευτικό βγαίνει μιλώντας για ένα μικρό προς μεσαίο σχολείο, που έχει δηλαδή γύρω στους 20 εκπαιδευτικούς. Εγώ πριν από λίγα χρόνια ήμουν σε σχολείο που εφάρμοζε αυτό το σύστημα και ήξερα π.χ. ότι κάθε Τρίτη την 4η ώρα (που είχα κενό) έπρεπε να έχω το νου μου μήπως κάποιο τμήμα δεν έχει μάθημα λόγω απουσίας του καθηγητή του (λόγω ασθένειας κλπ.). Τότε έπρεπε να απασχολήσω τους μαθητές του τμήματος, όχι απαραίτητα να τους κάνω μάθημα αφού βάσει του προγράμματος δεν είχα. Πόσες φορές να συνέβη αυτό όλο το χρόνο; 5-6 ώρες;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Λες να πρέπει να βάζω ένα irony alert κάθε φορά που γράφω τέτοια;
Για μένα δεν χρειάζεται, αλλά μην το αποκλείεις.

(Περίπου) μία ώρα τη βδομάδα ανά εκπαιδευτικό βγαίνει μιλώντας για ένα μικρό προς μεσαίο σχολείο, που έχει δηλαδή γύρω στους 20 εκπαιδευτικούς. Εγώ πριν από λίγα χρόνια ήμουν σε σχολείο που εφάρμοζε αυτό το σύστημα και ήξερα π.χ. ότι κάθε Τρίτη την 4η ώρα (που είχα κενό) έπρεπε να έχω το νου μου μήπως κάποιο τμήμα δεν έχει μάθημα λόγω απουσίας του καθηγητή του (λόγω ασθένειας κλπ.). Τότε έπρεπε να απασχολήσω τους μαθητές του τμήματος, όχι απαραίτητα να τους κάνω μάθημα αφού βάσει του προγράμματος δεν είχα. Πόσες φορές να συνέβη αυτό όλο το χρόνο; 5-6 ώρες;
Πριν διοριστώ στο δημόσιο, δίδαξα δύο χρόνια σε ένα από τα μεγάλα ιδιωτικά. Το πρόγραμμά μου είχε άπειρα κενά, υπήρχε μέρα που είχα μάθημα την πρώτη και την έβδομη ώρα και ενδιάμεσα πέντε ώρες κενό. Πολύ συχνά, σχεδόν κάθε μέρα, με έστελναν κατά τη διάρκεια αυτών των κενών να απασχολήσω τάξεις που έλειπε ο καθηγητής τους. Το θεωρούσα αυτονόητο, δεν ήξερα τίποτε διαφορετικό. Όταν πήγα στο δημόσιο, διαπίστωσα τι ισχύει εκεί και έπεσα από τα σύννεφα. Έλεγα μέσα μου ότι όλοι αυτοί που γκρινιάζουν επειδή ο προγραμματιστής τούς έβαλε τρία κενά σε μια βδομάδα θα έπρεπε να περάσουν μια βόλτα και από την ιδιωτική εκπαίδευση, να μάθουν τι θα πει να έχεις τρία κενά την ημέρα, κάθε μέρα. Δεν αμφιβάλλω ότι οι καθηγητές με 20 χρόνια υπηρεσίας είχαν καλύτερο πρόγραμμα από το δικό μου, αλλά δεν θα μου περνούσε απ' το μυαλό ποτέ να κάνω σύγκριση.

Όπως είπα πιο πάνω, στο δημόσιο μού έκανε εντύπωση το πόσο σύντομα μαθαίνουν οι πρωτοδιόριστοι ή οι αναπληρωτές να διεκδικούν το δικαίωμα στο καθισιό. Π.χ. καθηγήτρια μουσικής, αναπληρώτρια -- χωρίς καθόλου εξωδιδακτική δουλειά, εννοείται -- χάλαγε τον κόσμο αν το πρόγραμμά της ήταν "χειρότερο" από της μεσήλικης φιλολόγου. Η συγκεκριμένη δε έσπασε κάθε ρεκόρ απουσιών: έλειπε συστηματικά μία μέρα τη βδομάδα, με διάφορες δικαιολογίες. Μερικές φορές, χωρίς καμιά δικαιολογία, δεν έπαιρνε καν τηλέφωνο για να δηλώσει απουσία. Γιατί μας ενδιαφέρει αυτό, αφού μοιάζει να είναι μεμονωμένη περίπτωση; Μας ενδιαφέρει επειδή είναι τέτοιο το κλίμα και η κατάσταση στα περισσότερα σχολεία, που η συνάδελφος δεν είχε καμία επίπτωση γι' αυτή τη συμπεριφορά της. Ο διευθυντής γκρίνιαζε και την κακολογούσε, αλλά δεν έκανε απολύτως τίποτα για να την τιμωρήσει.
 
Γιατί μας ενδιαφέρει αυτό, αφού μοιάζει να είναι μεμονωμένη περίπτωση;

Δεν είναι καθόλου μεμονωμένη περίπτωση. Εγώ συνέχεια συναντώ ανάλογες συμπεριφορές.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ήταν μια αγγλικού σε ένα σχολείο όπου έφτιαχνα το πρόγραμμα και είχα κάνει όχι μόνο το έγκλημα να της βάλω δύο κενά την εβδομάδα, αλλά και το έγκλημα καθοσιώσεως τα δύο αυτά κενά να είναι συνεχόμενα την ίδια μέρα. Υπ' όψιν ότι είχε υποχρεωτικό ωράριο 16 ώρες και οι ώρες μαθημάτων που της αναλογούσαν ήταν μόλις 12, οπότε ακόμα κι αν συνυπολόγιζε κανείς τα κενά της ως ώρες μαθημάτων (που δεν είναι), εξακολουθούσε να χρωστάει δύο διδακτικές ώρες την εβδομάδα. Τα δύο κενά ήταν μια μέρα που είχε μάθημα 5η, 6η και 9η ώρα. Λοιπόν η καλή συνάδελφος μου ζήτησε ορθά-κοφτά να αλλάξω το πρόγραμμα γιατί ειδάλλως θα έφευγε μετά την 6η ώρα και δεν θα επέστρεφε για την 9η. Εγώ φυσικά δεν άλλαξα το πρόγραμμα και εκείνη έκανε πράξη της απειλή της και δεν ξαναέκανε την 9η ώρα. Εννοείται βέβαια ότι δεν υπέστη καμία απολύτως συνέπεια. Το καλύτερο όμως το φύλαξε για το τέλος της χρονιάς, όταν την κάλεσαν για επιτήρηση στις πανελλαδικές. Τότε έκανε ολόκληρο θέμα στον σύλλογο, ότι δεν είναι δυνατόν να καλούνε για επιτήρηση εκείνη, με τόσα χρόνια διδασκαλίας, με μεταπτυχιακά κλπ, και είπε ότι θα κανόνιζε να την εξαιρέσουν. Χαρτί εξαίρεσης ουδέποτε ήρθε στο σχολείο, το όνομά της παρέμεινε κανονικά στις λίστες των επιτηρητών, αλλά όταν με το καλό ήρθε η ώρα των πανελλαδικών εκείνη πολύ απλά δεν εμφανίστηκε στο σχολείο όπου την είχαν ορίσει επιτηρήτρια.
 

SBE

¥
Να υποθέσω ότι όλο αυτοί που δεν εμφανίζονταν κλπ πληρώνονταν κανονικά για τις ώρες που δεν δούλευαν;
 
Top