Costas
¥
Δηλαδή η ισόβια κάθειρξη δεν είναι τιμωρία κάποιου ατόμου;
Όσον αφορά τα θεωρητικά:
Η καταγγελία της μονομέρειας του αισθήματος δικαίου ορισμένων υποκριτών και η καταγγελία της ατιμωρησίας των ισχυρών προϋποθέτουν την έννοια του δικαίου, την ύπαρξη ενός επιδιωκόμενου 'μη μονομερούς' αισθήματος του δικαίου και το ιδεώδες της μη ατιμωρησίας, άρα προϋποθέτουν την έννοια της ορθής ποινής. Η αμφισβήτηση της ατομικής συνιστώσας του εγκλήματος προς όφελος της κοινωνικής από τη μια καταργεί την nature και αφήνει μόνο την nurture και από την άλλη θεωρεί όλο το εποικοδόμημα του ανθρώπινου πολιτισμού ως έναν πύργο από τραπουλόχαρτα που το μόνο του θεμέλιο είναι η κοινωνική ανισότητα. Όπως υπαινίσσεται ο panadeli, καταργεί την ατομική ευθύνη παύλα ανθρώπινη ελευθερία και, λέω εγώ, ξορκίζει το Κακό ακόμα πιο αδέξια κι από τις χριστιανικές του ερμηνείες. Ο Διάβολος τώρα είναι η Ταξική Κοινωνία.
Αλήθεια, anef, η ατομική σου στάση απέναντι σ' αυτό τον κόσμο είναι ατομική ή κοινωνική κατηγορία; Και η ατομική στάση ενός αντιπάλου σου (φτιάξε τη λίστα μόνη σου, και σταμάτα την όπου θες), είναι ατομική ή κοινωνική; Προφανώς είναι ομοειδείς, ό,τι ισχύει για τη μία ισχύει και για την άλλη. Πώς λοιπόν εξηγείται η διαφορά σας; Μόνο από κοινωνικούς παράγοντες; Αν είναι έτσι, τότε δεν βλέπω γιατί πρέπει να τιμωρείται ο οποιοσδήποτε για οτιδήποτε κάνει, αφού όλα είναι απόρροια κοινωνικών διεργασιών. Μήπως να οργανώσουμε μια τελετουργική θανάτωση του μοναδικού υπεύθυνου, της ταξικής κοινωνίας; Στη δε αταξική κοινωνία, μια και δέχτηκες ότι θα υπάρχουν εγκληματίες (πώς εξηγείται αυτό άραγε;), και μια και δεν θα υπάρχει τέτοιος υπεύθυνος, ας λιθοβολούμε τον ήλιο. Στο μεταξύ, ας καταργήσουμε τις έδρες Ποινικού Δικαίου όπου γης ως συμπυκνώματα ψευδούς δικαιακής συνείδησης και ας τιμωρούμε μόνον όσους εγκληματίες πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια· για τα έμμισθα κακοπληρωμένα όργανα ετούτων, ας συσταθεί ειδική επιτροπή να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Είδα και την απάντησή του στον panadeli για τον Μπρέιβικ. Πού καταλήγουμε συγκεκριμένα, δηλαδή; Στο να τους φυλακώσουμε όλους για εγκλήματα σκέψης, γνώμης ή λόγου, είτε πάλι να αφήσουμε τον Μπρέιβικ ελεύθερο διαχέοντας την ενοχή του σε ολόκληρη την κοινωνία;
Όσον αφορά τα θεωρητικά:
Η καταγγελία της μονομέρειας του αισθήματος δικαίου ορισμένων υποκριτών και η καταγγελία της ατιμωρησίας των ισχυρών προϋποθέτουν την έννοια του δικαίου, την ύπαρξη ενός επιδιωκόμενου 'μη μονομερούς' αισθήματος του δικαίου και το ιδεώδες της μη ατιμωρησίας, άρα προϋποθέτουν την έννοια της ορθής ποινής. Η αμφισβήτηση της ατομικής συνιστώσας του εγκλήματος προς όφελος της κοινωνικής από τη μια καταργεί την nature και αφήνει μόνο την nurture και από την άλλη θεωρεί όλο το εποικοδόμημα του ανθρώπινου πολιτισμού ως έναν πύργο από τραπουλόχαρτα που το μόνο του θεμέλιο είναι η κοινωνική ανισότητα. Όπως υπαινίσσεται ο panadeli, καταργεί την ατομική ευθύνη παύλα ανθρώπινη ελευθερία και, λέω εγώ, ξορκίζει το Κακό ακόμα πιο αδέξια κι από τις χριστιανικές του ερμηνείες. Ο Διάβολος τώρα είναι η Ταξική Κοινωνία.
Αλήθεια, anef, η ατομική σου στάση απέναντι σ' αυτό τον κόσμο είναι ατομική ή κοινωνική κατηγορία; Και η ατομική στάση ενός αντιπάλου σου (φτιάξε τη λίστα μόνη σου, και σταμάτα την όπου θες), είναι ατομική ή κοινωνική; Προφανώς είναι ομοειδείς, ό,τι ισχύει για τη μία ισχύει και για την άλλη. Πώς λοιπόν εξηγείται η διαφορά σας; Μόνο από κοινωνικούς παράγοντες; Αν είναι έτσι, τότε δεν βλέπω γιατί πρέπει να τιμωρείται ο οποιοσδήποτε για οτιδήποτε κάνει, αφού όλα είναι απόρροια κοινωνικών διεργασιών. Μήπως να οργανώσουμε μια τελετουργική θανάτωση του μοναδικού υπεύθυνου, της ταξικής κοινωνίας; Στη δε αταξική κοινωνία, μια και δέχτηκες ότι θα υπάρχουν εγκληματίες (πώς εξηγείται αυτό άραγε;), και μια και δεν θα υπάρχει τέτοιος υπεύθυνος, ας λιθοβολούμε τον ήλιο. Στο μεταξύ, ας καταργήσουμε τις έδρες Ποινικού Δικαίου όπου γης ως συμπυκνώματα ψευδούς δικαιακής συνείδησης και ας τιμωρούμε μόνον όσους εγκληματίες πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια· για τα έμμισθα κακοπληρωμένα όργανα ετούτων, ας συσταθεί ειδική επιτροπή να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Είδα και την απάντησή του στον panadeli για τον Μπρέιβικ. Πού καταλήγουμε συγκεκριμένα, δηλαδή; Στο να τους φυλακώσουμε όλους για εγκλήματα σκέψης, γνώμης ή λόγου, είτε πάλι να αφήσουμε τον Μπρέιβικ ελεύθερο διαχέοντας την ενοχή του σε ολόκληρη την κοινωνία;