Δόχτορα, αυτές είναι και οι δικές μου απορίες εδώ και χρόνια, γι'αυτό λέω ότι φοβάμαι ότι δεν υπάρχει εύκολη λύση.
Για να πετύχουμε έστω και το ένα τρίτο χρειάζεται επένδυση τόσο μεγάλη που πάντα ήταν δύσκολη, ειδικά στην τρέχουσα παγκόσμια οικονομική σαλάτα είναι αδύνατη.
Η μετανάστευση μειώνει κάπως την πίεση, γι'αυτό εγώ δεν την θεωρώ μειονέκτημα, αλλά δεν είναι λύση.
Η επανεκκίνηση που λέει ο Π2 είναι μέρος του ίδιο σχεδίου, όχι διαφορετικό.
Στα κιτάπια μου λέει ότι μια λύση είναι η βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας, αλλά για να αποκτήσεις τέτοια βιομηχανία πρέπει είτε να την είχες από παλιά είτε να είχες από παλιά παρεμφερή βιομηχανία και να μπορείς να μετεκπαιδεύσεις το εργατικό δυναμικό. Εμείς ό,τι λίγο είχαμε το χάσαμε πριν 30 χρόνια, οπότε είναι πολύ δύσκολο να το φτιάξουμε τώρα.
Θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να γίνουμε Ιρλανδία, αλλά η Ιρλανδία επωφελήθηκε από μια εικοσαετία διεθνούς οικονομικής ανάπτυξης και είχε το πλεονέκτημα της γλώσσας (και όπως είδαμε, δεν απέφυγε τελικά τα προβλήματα). Επιπλέον, υπάρχει ήδη μια Ιρλανδία στην ΕΕ, δεν ξέρω αν η αγορά σηκώνει κι άλλη.