Μου έχει δοθεί ήδη η ευκαιρία να μιλήσω εγκωμιαστικά για τον νέο ιστορικό Ιάσονα Χανδρινό και το βιβλίο του
Το τιμωρό χέρι του λαού: η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα, 1942-1944. Διάβασα λοιπόν με πολύ ενδιαφέρον το άρθρο του με τίτλο «Από την κανονικότητα στη βαρβαρότητα» στο τεύχος 21 (Ιούλιος 2012) της επιθεώρησης
The Book’s Journal, όπου παρουσιάζει το βιβλίο του Ian Kershaw
Ο Χίτλερ, οι Γερμανοί και η τελική λύση. Το βιβλίο είναι μια συλλογή δοκιμίων του γνωστού Άγγλου ιστορικού πάνω στα βασανιστικά και πολυσυζητημένα ερωτήματα του τι ήταν αυτό που ώθησε έναν πολιτισμένο ευρωπαϊκό λαό, τον γερμανικό, να κυλιστεί στο βόρβορο της κτηνωδίας, του αν υπήρχε προδιαγεγραμμένη πορεία προς τη βαρβαρότητα ή αν η τυχαία εξέλιξη των γεγονότων οδήγησε προς τα εκεί, του αν εντέλει «το έχουν στο αίμα τους οι Γερμανοί» και πώς και πόσο. Ευχαριστήθηκα την ολόπλευρη παρουσίαση από τη μεριά του Χανδρινού. (Ένας επιπρόσθετος λόγος ήταν ότι αποδίδει τα πολωνικά τοπωνύμια Λοτζ και Χέλμνο έτσι ακριβώς όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, αλλά γι’ αυτό θα μιλήσω σε άλλη ευκαιρία).
Η μόνη παραφωνία στα παραπάνω είναι μια λεζάντα σε μια φωτογραφία, για την οποία είμαι βέβαιος πως δεν είναι υπεύθυνος ο αρθρογράφος αλλά κάποιος τεχνικός, που εκθέτει συγγραφέα και περιοδικό. Κάτω από αυτή τη φωτογραφία
διαβάζουμε:
Έγχρωμη φωτογραφία του Αδόλφου Χίτλερ και του Χέρμαν Γκαίρινγκ (δεξιά) το 1944. Αριστερά, ο στρατηγός Φλίγκερ Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ.
Δεν υπήρξε ποτέ στρατηγός Φλίγκερ Κ.-Χ.Μ. Υπήρξε ο
Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ,
General der Flieger, δηλαδή πτέραρχος. ... Προδοσία!