Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)

Ναι, η μετάφραση ήταν πλημμυρισμένη στα λάθη, απλώς διάλεξα το πιο σπαρταριστό.

Ξεκοκαλίζω καθημερινά και ψυχαναγκαστικά το in.gr για αμέτρητα χρόνια. Εδώ και λίγο καιρό είμαι σχεδόν βέβαιος ότι αρκετά άρθρα δεν είναι απλώς κακομεταφρασμένα, αλλά πρόκειται για κακοεπιμελημένες γκουγκλομεταφράσεις.
 
Πράγματι πλημμυρισμένη.

Από το ίδιο,
Εμείς, όλοι έχουμε, κατά την άποψή μου, μια απόλυτη ηθική και ανθρώπινη υποχρέωση ως συνανθρώπων ανθρώπων να απαντήσουμε στο αίτημα
τους».

Αλλά τη γενική την τηρήσανε! (κακώς)
 
Πληροφορήθηκα από γνωστό μου ότι το monitor lizard (βαράνος) αποδόθηκε χτες στη Huffington Post ως "σαύρα οθόνης". Δυστυχώς μάλλον το διόρθωσαν στο μεταξύ, γιατί ενώ μου βγαίνει στις αναζητήσεις (δείτε το σκρίνσοτ), όταν κάνω κλικ στον σύνδεσμο του άρθρου, δεν υπάρχει πλέον αυτή η απόδοση στο κείμενο.

monitor lizard.jpg

Αυτός είναι ένας βαράνος.




Αυτή είναι μια σαύρα οθόνης.

 
Το αρχικό κείμενο από το Πιπισί:

Now considered a luxury, oysters haven’t always been the food of the filthy rich. In the early 19th century oysters were cheap as chips and an important food source for the working classes in coastal communities – a snack so plentiful that they were used to bulk out meat pies.

Κι η αυτόματη μετάφραση σ' ένα σάιτ που σέβεται τον εαυτό του:

Τώρα θεωρείται πολυτέλεια, τα στρείδια δεν ήταν πάντα η τροφή των βρώμικων πλούσιων. Στις αρχές του 19ου αιώνα, τα στρείδια ήταν φτηνά ως μάρκες και μια σημαντική πηγή τροφής για τις εργατικές τάξεις στις παράκτιες κοινότητες - ένα σνακ τόσο άφθονο που χρησιμοποιείται για να χύσει τις πίτες κρέατος.
 

nickel

Administrator
Staff member
Τώρα θεωρείται πολυτέλεια, τα στρείδια δεν ήταν πάντα η τροφή των βρώμικων πλούσιων. Στις αρχές του 19ου αιώνα [...]

Ε, ναι, τα παλιά τα χρόνια οι πλούσιοι ήταν «βρόμικοι πλούσιοι», αφού δεν πλένονταν. Ήταν «τσακωμένοι με τα σαπούνια», όπως λέει και το λήμμα του slang.gr για την παστρικιά.

:twit:


(Το ερώτημα παραμένει: των πλούσιων ή των πλουσίων εδώ; )
 
Ξέχασα να σας πω, στο ίδιο άρθρο, το Πιπισί αναφέρει ένα πανάκριβο είδος βοδινού κρέατος και κάνει το λογοπαίγνιο: That's a lot of moo-ney.
Και στα Ελληνικά, "αυτό είναι πολύ moo-ney".

(Πλουσίων, λέω, γιατί χρησιμοποιείται σαν ουσιαστικό.)
 

nickel

Administrator
Staff member
Ολόκληρη η πρόταση εκεί:

Το βόειο κρέας του Kobe, ένα από τα πιο πολύτιμα, κερδίζει μέχρι και £ 500 ένα κιλό στην Ιαπωνία. Αυτό είναι πολύ moo-ney.

(Το πρωτότυπο: Kobe beef, one of the most highly-prized, fetches up to £500 a kg in Japan. That’s a lot of moo-ney.)

Θα έκανα πολλές αλλαγές, αλλά κυρίως:

Είναι πολλά τα λεφτά (για μοσχ)Άρη...

:)
 
Το λέει και το εννοεί. Να ζεις, να δουλεύεις και να ασβεστώνεις το φράχτη του Τομ Σόγιερ.
 

Attachments

  • eeeeee.jpg
    eeeeee.jpg
    7 KB · Views: 256
Έβλεπα χτες στο Άττικα ένα ντοκυμανταίρ με διαφόρων λογιών λάθη, από γραμματικά και συντακτικά μέχρι απλά παροράματα. Κάποια στιγμή πήρα στυλό και σημείωσα μερικά. Ας πούμε τη Μπούρμα (Βιρμανία για τους παλιούς, Μυανμάρ ή Μιανμάρ για τους νέους) και τους Μπουρμέζους, που δεν νομίζω να ήταν επιλογή αλλά μάλλον άγνοια (ειδικά οι Μπουρμέζοι, γιατί από το Burmese σε παίρνει εύκολα η μπάλα). Το Μέντελιν που προφανώς ήταν το Μεντεγίν ή Μεδεγίν αλλά άντε βρες το τώρα, αφού το ντοκυμανταίρ είναι αγγλόφωνο και δεν ξέρουμε ισπανικά και με τρεις κι εξήντα δεν θα κάτσουμε να ψάχνουμε (τέτοια είχε πολλά και διάφορα, δεν τα σημείωσα). Η Μπογκοτά έγινε ουδέτερη, το Μπογκοτά, δεν ξέρω κι αυτή αν από επιλογή ή από άγνοια (δεν θέλω να είμαι κακόπιστη). Αλλά τα καλύτερα σας τα έχω για το τέλος. Είναι οι αυτοκράτορες Μανχούριαν (αυτά παθαίνει όποιος δεν ξέρει τον άνθρωπο της Μαντσουρίας) και το εξωτικό στοιχείο Λίθιουμ (κρατιέμαι να μην πω... ηλίθιουμ, θε μου σχώρα με).

Το είδα ως το τέλος, αδημονώντας να πέσουν οι τίτλοι για να δω ποια εταιρεία έβαλε την υπογραφή της κάτω από αυτό το αριστούργημα, αλλά... ω του θαύματος, δεν εμφανίστηκε τίποτα! Ούτε όνομα υποτιτλιστή, ούτε όνομα εταιρείας. Αφανείς ήρωες.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Ούτε όνομα υποτιτλιστή, ούτε όνομα εταιρείας. Αφανείς ήρωες.
Σιγά μην είναι κορόιδα να βάλουν το όνομά τους. Ξέρουν ότι το προϊόν τους είναι για τα σκουπίδια.
Είναι σαν τους ανώνυμους δημοσίους υπαλλήλους, που αρνούνται να σου πουν το όνομά τους στο τηλέφωνο ή δεν υπογράφουν τα email που σου στέλνουν.
 

nickel

Administrator
Staff member


Στο «Αν» ο Κίπλινγκ εξηγούσε, μάλλον αντι-φεμινιστικά, πότε «άνδρας αληθινός θα ήσουν παιδί μου». Να το κάνουμε... γυναίκα;

Όχι, να μην το κάνουμε! Χριστέ και Κύριε. Δεν λέει «παιδί μου» ο Κίπλινγκ — «γιε μου» λέει. Φαντάζεστε να έγραφε «Yours is the Earth and everything that’s in it, / And—which is more—you’ll be a Woman, my son!». :scared:


Συνέχεια της συζήτησης εδώ.
 
Last edited:

nickel

Administrator
Staff member
Διαβάζω αυτές τις μέρες τους Καθρέφτες (Espejos) του Γκαλεάνο στην αγγλική μετάφραση (Mirrors) και πέφτω ξαφνικά πάνω σ' έναν *Epicurius. Επικεφαλίδα και ξανά μέσα στο σύντομο κείμενο για τον Επίκουρο και ξανά στο ευρετήριο. Στο πρωτότυπο είναι σωστό, Epicuro. Από τις σπάνιες χοντράδες που έχω βρει σε αγγλικές μεταφράσεις. Έψαξα και βλέπω ότι το έχουν πιάσει και άλλοι (όχι πως ήταν και πολύ δύσκολο...).

a number of obvious misprints: “Epicurius” for the Greek philosopher, “Sienna” for the Italian city, and “404 BC” as Bishop Ussher’s dating of the Creation.
https://www.ft.com/content/c211db1c-e514-11de-9a25-00144feab49a
 
Top